Tag: Trilogie De vergeten vloek

Wereldbouw – de shoikeiyi van Berinyi

On door johannalimeinDeel 2 Smeulend venijn, Trilogie De vergeten vloek

Oorspronkelijk geplaatst op 23 maart 2019 op website De vergeten vloek

Wil je meer te weten komen over de wereldbouw van De vergeten vloek? Lees dan hier over de verschillende menselijke wezens van Berinyi.

Pas op! Als je niet van spoilers houdt en de boeken nog moet lezen, dan is het misschien niet raadzaam om door te lezen. Ben je nieuwsgierig en wil je het graag weten, lees dan gewoon verder.

Een tekening van een shoikeiyi man

Getekend door Marjo Heijkoop

Shoikeiyi

Shoikeiyi zijn kleine mensen. Shoi betekent klein en keiyi is de Klanische naam voor mens. Ze worden tussen de 75 en 95 centimeter lang en zijn daarom zeer geschikt om in lage mijngangen edelstenen uit te hakken. Ze werden in Schimmenschuw door genetische manipulatie gekweekt, door Thomas Baksy. Dit was in de tijd dat Kamilia over Chyndyro reisde de oudere broer van Scarlett Baksy met wie ze naar Toernooi ging. Baksy is de familie van aardemagie. Thomas gebruikte de shoikeiyi in het geheim om edelstenen voor hem uit te hakken in de Keibergen. Kamilia komt de kleine mensen te hulp wanneer er iets vreselijke gebeurt. Thomas krijgt zijn verdiende loon. Ceriel en Baltina, de Avatars van Baksy dragen de familie Baksy op om voortaan voor de kleine mensen te zorgen.

Op Berinyi valt die taak aan Tatjana Baksy, die helaas in een ander district te werk gesteld is door koningin Golda dan in het district Eeden waar de vallei zich bevindt. De Eedenvallei is het woongebied van de shoikeiyi op Berinyi. Ze hebben daar een reservaat gekregen en zijn landbouwers geworden die met een kleiner soort vee en kleinere planten werken dan de taikeiyi boeren.

Shoikeiyi zijn genetisch gekweekt uit materiaal van mensen, katten en vleermuizen. Ze maken gebruik van echolocatie en hebben nachtzicht. Hun ogen zijn gele kattenogen. Ze maken klikklakgeluiden met hun tong en vangen de echo op met hun vleermuisoren. Ze houden van oorbellen en dat is een probleem, want doordat er ijdele vrouwtjes zijn die per se obscurijnen in hun oren moeten hangen, wordt de ontdekking gedaan van onzichtbaarheid. Tatjana die regelmatig bij koning Gus op bezoek gaat in de Eedenvallei, krijgt een prachtig kristal en belooft de werking ervan geheim te houden. Maar dat loopt mis.

Uiteindelijk kunnen de shoikeiyi er niet onderuit en moeten ze ook op Berinyi weer in mijnen gaan werken. Het kristal dat zij moeten zoeken in lagere mijngangen kan door de eigenschappen van deze edelstenen zelf niet door taikeiyi en zelfs niet door robots gevonden worden. Tatjana vreest voor uitbuiting en probeert alles nog in goede banen te leiden. Er ontstaat een nieuwe wijk in Nevelstee, op Berinyi4, waar voortaan shoikeiyi wonen.

De Eedenvallei is een reservaat waar alleen shoikeiyi wonen. Ze komen nergens anders voor op Berinyi, totdat er een aantal naar Nevelstee op Berinyi4 moeten verhuizen. Koning Gus komt bijna nooit uit het reservaat, maar voor de kroningsplechtigheid van Sylviana maakt het kleine mannetje een uitzondering. Hij krijgt de schrik van zijn leven in de tempel waar Sylviana haar laatste hogepriesteressentest af moet leggen.Shoikeiyi komen voor in Schimmenschuw en in De vergeten vloek deel 2 – Smeulend venijn – van Johanna Lime.

Lees er ook over bij Schimmenschuw.

Veel plezier!

Johanna Lime

Wereldbouw – de taikeiyi van Berinyi

On door johannalimeinDeel 2 Smeulend venijn, Trilogie De vergeten vloek

Oorspronkelijk geplaatst op16 maart 2019 op website De vergeten vloek

Wil je meer te weten komen over de wereldbouw van De vergeten vloek? Lees dan hier over de verschillende menselijke wezens van Berinyi.

Pas op! Als je niet van spoilers houdt en de boeken nog moet lezen, dan is het misschien niet raadzaam om door te lezen. Ben je nieuwsgierig en wil je het graag weten, lees dan gewoon verder.

Een tekening van een taikeiyi man
Getekend door Marjo Heijkoop

Taikeiyi

De mensensoort die na verbanning van Chyndyro op Berinyi terecht is gekomen, wordt daar taikeiyi genoemd. Taikeiyi zijn mensen die veel op de mensen van Aarde lijken, maar er is een onderscheid. Degenen die magie gebruiken, bezitten een magie-gen dat hen door de Avatars gegeven werd op de godenplaneet Eibor Risoklany.

De gemiddelde lengte van taikeiyi is 1.85 meter.

De taikeiyi hebben in de tijd van Sylviana Attholred het bestuur van Berinyi in handen. Berinyi is een magische dictatuur die geleid wordt door de koningin met haar Raad van Twaalf die bestaat uit hogepriesteressen uit verschillende tempels van het koninkrijk. De macht is daardoor in handen van vrouwen die de elementenmagie kunnen gebruiken, terwijl er van deze bevolkingsgroep drie keer zoveel mannen op Berinyi zijn. Dit is historisch zo gegroeid. De oorspronkelijke bevolking van Berinyi, de taicapry, hebben zich hier na gevechten in de begintijd bij neergelegd en hielden zich min of meer afzijdig door zich in de territoria van hun stam terug te trekken. Tegenwoordig wonen er steeds meer taicapry naast taikeiyi in de grote steden, zoals Bengalostad en Goa.

Taikeiyi komen in alle districten en op alle vijf de planeten van Berinyi voor. Zij leven van veeteelt, landbouw en visserij, er is bosbouw en industrie. De maatschappelijke structuur kent allerlei instituten en diensten, zoals scholen, kantoren, rechtbanken, ziekenhuizen, politie, banken, vervoer en een ruimtemacht voor de verdediging van de planeten. Hun godsdienst heeft een belangrijke invloed, waardoor de Avatars van de magische dynastieën welhaast belangrijker zijn geworden dan Adelheid en Rombout, die de god en godin van Berinyi zijn. Adelheid in haar manifestatie van Zwarte Draak met de naam Chimaera heeft de vijf planeten van Berinyi geschapen. Als Sana is Zij de schepper van de taicapry die de oorspronkelijke bewoners zijn van deze planetengroep in Monoceros.

In de verschillende districten van Berinyi is een plaatselijk bestuur dat onder leiding van een gouverneur staat. Taikeiyi wonen in verschillende dorpen en steden waartussen verbindingen gelegd zijn door middel van de snelle monorailtreinen. Bij de zee stoppen deze treinen, daar gaat het vervoer over water met veerboten verder. Over wegen kan gereden worden met accuwagens, die op Berinyi kabats heten. Ze kunnen maar een beperkte hoeveelheid ritovysche energie meenemen in accu’s. Er zijn een paar soorten kabats. Een toraiku heeft drie wielen en een buntai heeft vier wielen. Er wordt ook gereden met paarden en koetsen en in sommige streken zijn er olifanten, gewoon omdat er in die gebieden geen accuwagens kunnen rijden en er daar ook geen treinen zijn. In de ruimte rond de planeten en zijn er ruimteveren en satellieten. Berinyi heeft een vloot met handelsschepen en natuurlijk is er de militaire vloot van de Berinese Ruimte Macht. Een bevriende planeet van Berinyi is Calliope waar de Aol vandaan komt waar Berinezen dol op zijn, dit is een soort bier waar meer alcohol in zit dan het bier van Berinyi zelf. De ruimteschepen doen bovendien vaak de ruimtehandelsstad Corona Stella aan. Met de komst van de taikeiyi is de technische ontwikkeling op Berinyi versneld.

Grofweg zijn er vier soorten taikeiyi op Berinyi.

  1. De Bengalo-taikeiyi zijn stevig gebouwd en hebben een lichte blanke huid met lichtblond, rood en donkerblond haar. Meestal hebben ze blauwe of groene ogen. Ze wonen vaak in grote steden in huizen van baksteen, met puntige daken. Bij deze huizen horen flinke tuinen. Bengalo-taikeiyi willen het liefst allerlei sociale voorzieningen in hun buurt hebben, zoals een uitgebreid verenigingsleven, amusement, werk in kantoren, fabrieken en winkels. Belangrijk zijn ook goede scholen en medische voorzieningen. Ze zijn gesteld op een goed rechtssysteem en een goed werkende politie en militaire macht.
  2. De Shabdaram-taikeiyi zijn wat slanker, hebben een tanige, lichtbruine huid, donkerbruine tot zwarte ogen en sluik zwart haar. Deze mensen hebben hun eigen folklore en kleden zich volgens traditie in gebatikte sarongs of wijde broeken. Zij hebben hun eigen technieken voor het verven van stoffen voor kleding en het maken van kleden voor in huis. Ook is er een bijzondere vorm van dans en muziek. Ze wonen in huizen van bakstenen of van hout.

Shabdaram Taikeiyi leven het liefst in groepen bij elkaar, waarbij de mannen de vrouwen en kinderen beschermen. Ze zijn vaak getraind in vechtsporten. Ze hebben een stelsel van districtgebonden tradities en gebruiken dat in ere wordt gehouden.

  1. De Indora-taikeiyi hebben een donkere bruine huid en pikzwart haar, vaak in krullen. Hun lichaamsbouw is tamelijk fors. Zij wonen het liefst op het platte land of in rustige dorpen. Vaak leven ze van tuinbouw, landbouw, als boer, als visser, als handelaar of als kunstenaar. Deze mensen houden ervan om in groepen samen te komen om te musiceren en te dansen. Ze bezoeken graag markten en houden van festiviteiten. Voor hun veiligheid en voorzieningen zijn ze veelal afhankelijk van de politie, justitie en faciliteiten die door Bengalo-taikeiyi zijn opgezet. Het zijn meestal erg zorgzame mensen, die van kinderen houden. Ze nemen het wat luchtiger op met discipline en vaste regels.
  2. De Rishi-taikeiyi hebben een blanke huid en lichtblond of zelfs wit haar, meestal met slagen, maar zonder krullen. Hun lichaamsbouw is normaal. Hun ogen zijn vaak donkerblauw of grijsblauw en staan een klein beetje schuin.

Rishi taikeiyi zijn echte natuurliefhebbers en houden van bosrijke streken. Als ze in een dorp of stad wonen en een tuin hebben, is dat vaak een ‘wilde’ tuin, met inheemse planten van die streek. Ze houden van hun rust en gaan hun eigen gang, liefst in kleine groepjes van twee tot vier personen. In hun werk zie je ze vaak bij natuurproducten, in de bosbouw, de meubelindustrie, de homeopathie, in de mode, de visserij en dergelijke. De laatste tijd komen er steeds meer Rishi-taikeiyi in de steden wonen, omdat ze de technische voorzieningen ook erg op prijs stellen.

Van de bovengenoemde vier oorspronkelijke taikeiyi-rassen zijn door de eeuwen heen originele groepen blijven bestaan. Het gebeurt echter steeds vaker dat er door vermenging van deze rassen taikeiyi mengvormen ontstaan. Bij de disharmonie in de bevolking blijft veiligheid, vooral voor de vrouwen en kinderen, een belangrijk aandachtspunt.

Taikeiyi komen voor in De vergeten vloek deel 2 – Smeulend venijn – van Johanna Lime. Ze zullen ook weer in deel 3 van deze trilogie een rol spelen. In feite zijn de bewoners van Laskoro uit De vergeten vloek deel 1 – Sluimerend vuur – ook taikeiyi, alleen hebben ze daar die naam niet. Daar worden het mensen genoemd. In Schimmenschuw, dat zich op Laskoro en Chyndyro afspeelt, zijn het ook mensen, van wie sommigen magie bezitten.

Geschreven door Johanna Lime

Wereldbouw – de taicapry van Berinyi

On door johannalimeinDeel 2 Smeulend venijn, Trilogie De vergeten vloek

Oorspronkelijk geplaatst op 10 maart 2019 op website De vergeten vloek

Wil je meer te weten komen over de wereldbouw van De vergeten vloek? Lees dan hier over de verschillende menselijke wezens van Berinyi.

Pas op! Als je niet van spoilers houdt en de boeken nog moet lezen, dan is het misschien niet raadzaam om door te lezen. Ben je nieuwsgierig en wil je het graag weten, lees dan gewoon verder.

Een tekening van een Ana-taicapry zwaardvechter uit Hary Rud

Getekend door Marjo Heijkoop

Taicapry

Een taicapry is een menselijk wezen met een gemiddelde lengte van 2,25 meter. Op zijn hoofd groeit meestal een flinke bos haar en uit zijn schedel steken twee hoorns. De onderbenen van een taicapry lijken nog het meest op die van een bok of paard, met hoeven. Een taicapry is een hoefganger, zoals een paard dat is. Hun handen hebben de vorm van klauwen, met lange nagels die ingetrokken kunnen worden. Een taicapry kan goed ver- en hoogspringen, en bereikt ook met rennen hoge snelheden. Omdat hij op hoeven loopt, maakt hij een typisch klossend geluid wanneer hij door een stad loopt of in een gebouw. Bij sommige beroepen draagt een taicapry speciale laarzen. Wanneer hij op een ruimteschip gaat werken, worden zijn hoorns afgezaagd. Dat heeft alles te maken met het dragen van een speciale helm.

Taicapry zijn van nature jagers en leven voornamelijk in bergachtige streken, in bossen of op de grote vlaktes en bij de grote meren van Berinyi5, de grootste planeet van het Koninkrijk Berinyi in de Rosettenevel. Ze zijn geschapen door Chimaera, de Zwarte Draak, die door de taicapry Sana wordt genoemd en de schepper is van alle vijf de planeten van Berinyi.

De prooidieren van taicapry-jagers bestaan uit buffels, beren, herten, zalm en bergratten. In de nog ongerepte natuurgebieden hebben zij een heel eigen cultuur. De meeste taicapry leven in stammen en ver uit de buurt van de steden waar de taikeiyi leven (de mensen die eruit zien zoals wij). Er zijn wel een paar taicapry groepen die in Engelenstad zijn gaan wonen, in het district Angelorum en in de steden Jaipur en Goa van het district Haryana. Ook in Bengalostad komen langzamerhand steeds meer taicapry te wonen nadat Sylviana Attholred koningin is geworden.

Taicapry die zich aanpassen aan de levenswijze van de taikeiyi bewijzen vaak hun diensten in de Berinese Ruimte Macht, als agent bij de Berinese politie of als lijfwacht voor de koningin. Ze zijn erg goede vechters die speciale zwaarden kunnen hanteren waarin magie verweven zit. In man tegen man gevechten worden ze nogal eens gebruikt bij militaire operaties. Behalve zwaardvechters zijn er ook goede boogschutters. De vrouwelijke taicapry staan bekend om hun heerlijke taarten waar mana in verwerkt is, dat een speciaal effect heeft op de magisch getalenteerde bevolking die hierdoor extra magische energie toegediend krijgt.

Taicapry die in stammen leven, wonen vooral in de districten Shabda, Mohenjo, Madras, Haryappan, Indora, Haryana en Deliyi. In de hoofdstad van Angelorum, Engelenstad, hebben de taicapry die zich aangepast aan de levenswijze van de taikeiyi en ook in de buurt van de ruimtehavens van Goa, Bengalo en Saiappan leven de taicapry tussen de taikeiyi bevolking. Na verloop van tijd krijgen deze mensen een lichtere huidskleur, waar aan te zien is dat ze in een stadsomgeving leven en niet in een natuurgebied waar de stammen zijn.

Er zijn drie soorten taicapry.
1. De Daro-taicapry die oorspronkelijk uit bosrijke gebieden van Mohenjo komen zijn nogal breed gebouwd en hebben een groene huid met lichtblond, rood en donkerblond krullend haar. Meestal hebben ze donkerbruine of donkergroene ogen. Hun horens zijn meestal flink gedraaid met aan het eind een scherpe punt.

2. De Appan-taicapry die oorspronkelijk in waterrijke gebieden zoals van Haryappan leven, hebben een blauwe huid, blauwe ogen en sluik lang zwart haar. Appan-taicapry hebben korte, rechte horens.

3. De Ana-taicapry komen uit bergachtige streken, zoals het Capry hooggebergte in Haryana. Zij hebben een goudbruine huid en bruin haar en groene of bruine ogen. Hun lange hoorns staan recht overeind maar krijgen bij de ouderen aan het einde soms een vertakking.

Taicapry die de stamhouders zijn van hun familie zijn vaak werkzaam in de visserij, de landbouw of de tuinbouw. Of ze hebben Taicapry winkels, zoals een bakkerij, slagerij, viswinkel, groentewinkel, een wapenhandel of gereedschapszaak.
Taicapry die geen stamhouder zijn proberen bij de politie, de BRM of bij een landeigenaar in dienst te gaan.
Taicapry leren in hun stam bijzondere vechttechnieken met gevaarlijke wapens. Dit zijn meestal handwapens voor tweegevechten. Ze zijn ook goed met verdediging door middel van schilden en defensieve ontwijktechnieken. Als ze aanvallen gaat dat met bijzonder veel kracht en snelheid. Bij BRM leren ze al snel ook de wapens van ruimteschepen optimaal te gebruiken.
Taicapry bezitten zelf geen magie maar ze kunnen wel magie verwerken in de voorwerpen en gerechten die ze maken. De taicapry smeden die magische zwaarden kunnen maken zijn legendarisch en ook de heerlijke taarten die taicapry vrouwen in speciale ovens bakken, met geheime recepten die ze nooit aan een taikeiyi prijs zullen geven.
Het taicapry-ras op Berinyi bestaat uit evenveel mannen als vrouwen. Zij hebben dus niet de problemen die bij het taikeiyiras speelt waar een disharmonie bestaat tussen de aantallen mannen en vrouwen. Die disharmonie was er op Berinyi nooit, totdat de bannelingen van Chyndyro, de taikeiyi, shoikeiyi en shoiaviony er kwamen te wonen.

Taicapry komen voor in De vergeten vloek deel 2 – Smeulend venijn – van Johanna Lime.
Ze zullen ook weer in deel 3 van deze trilogie een rol spelen.

Johanna Lime

Wereldbouw – de verschillende soorten menselijke wezens van Berinyi

On door johannalimeinDeel 2 Smeulend venijn, Trilogie De vergeten vloek

Oorspronkelijk geplaatst op 25 februari 2019 op website De vergeten vloek

Wil je meer te weten komen over de wereldbouw van Schimmenschuw en De vergeten vloek? Lees dan hier over de verschillende menselijke wezens van Berinyi (en Laskoro).

Pas op! Als je niet van spoilers houdt en de boeken nog moet lezen, dan is het misschien niet raadzaam om door te lezen. Ben je nieuwsgierig en wil je het graag weten, lees dan gewoon verder.

Op de vijf planeten die samen het koninkrijk Berinyi vormen, leven vier verschillende soorten menselijke wezens. Ze zijn grofweg te verdelen in grote en kleine mensen. Keiyi is het Klanische woord voor mens. Tai betekent groot en shoi betekent klein. Aviony is het woord voor vliegen. Capry geeft aan dat iets op een bok lijkt.

De taicapry zijn de grote mensen van Berinyi, de oorspronkelijke bewoners die door Sana (de Zwarte Draak) geschapen zijn. Ze hebben horens en hoeven. Hun benen lijken op die van een bok en ze hebben klauwen in plaats van handen. Ze zijn gemiddeld 2,25 meter lang en kunnen heel goed hardlopen en springen. Hun hoeven maken een klossend geluid wanneer ze in de stad lopen.

De taikeiyi zijn ook grote mensen. Zij waren vroeger mensen die verbannen werden van de Aarde en met hun ruimteschip gecrasht zijn op de godenplaneet Eibor Risoklany. Die naam is direct ook de naam voor de verbeeldingswereld die in de wereldbouw van Johanna Lime gebruikt wordt. Taikeiyi zijn gemiddeld 1.85 meter. Het zijn mensen die nog het meest op ons lijken. In de koninkrijken Laskoro en Berinyi zijn ze echter door de Avatars genetisch gemanipuleerd zodat ze op de godenplaneet in leven konden blijven. Ze kunnen ook op de planeten leven die in opdracht van de Avatars door zes draken geschapen zijn. Magiërs hebben een speciaal magie-gen, waardoor ze magisch zijn, maar dat kan ook zijn nadelen hebben. De Magii zijn krachtiger en kunnen meer dan de Klawiccys, die laatsten hebben het gen ook maar de magie is bij hen minder sterk en om het te gebruiken moeten Klawiccys hard leren, terwijl bij Magii het leren gebruiken van magie een heel stuk soepeler verloopt (tenzij ze natuurlijk worden gehinderd door de vloek die nog steeds op hen rust).

De shoiaviony zijn kleine vliegertjes van ongeveer 15 centimeter. Zij zijn door magiërs gekweekt uit mensen en vlinders, maar dat vonden de Avatars niet goed. Genetische manipulatie ligt bij Hen verkeerd. Zelf gebruiken de Avatars het regelmatig, maar o wee als een mens dat doet. Shoiaviony wonen in boomhuisjes in de tuinen van Lyoncourt.

De shoikeiyi zijn kleine mensen van 75 tot 95 centimeter die kattenogen en vleermuisoren hebben. Ze maken gebruik van echo en hebben nachtzicht. Een zwarte magiër heeft hen gemaakt omdat hij snel rijk wilde worden. Ze moesten voor hem prachtige edelstenen verzamelen uit de mijnen in de Keibergen op Chyndyro. Dat was ook tegen het zere been van de Avatars, waardoor de familie Baksy op Berinyi het tegenwoordig voor elkaar heeft dat de shoikeiyi landbouwers en veehouders zijn geworden en in een prachtig reservaat leven. Totdat er een speciale steen ontdekt wordt die kan worden toegepast op ruimteschepen …

Volgende keer meer over de afzonderlijke mensenrassen van Berinyi.

 

Het verhaal van De vergeten vloek deel 3 is helemaal geschreven

On door johannalimeinDeel 3 Schamel verbond, Informatie

Deze is van 28 juni 2019

Het heeft mij (Marjo) veel moeite gekost om in 2019, na Dinie’s overlijden op 23 december 2018, alleen met het schrijven aan Versie 3 van De vergeten vloek deel 3 door te gaan. De routine werd regelmatig verbroken en wekenlang kwam ik maar niet verder. Half april had ik met veel krachtsinspanning 23 hoofdstukken af, begin juni waren het er nog maar 26. Ik bleef maar aanmodderen, de twijfel sloeg toe.

Ik besloot dat het plotschema dat al helemaal klaar stond, anders moest. Het is in de tussentijd verschillende keren aangepast. Soms bleek het ook beter te werken om het verhaal vanuit een ander personage te benaderen. Daarmee kwam ik tenminste weer een stukje verder. Het was een hele puzzel om alle lijntjes die in de voorgaande boeken waren uitgezet aan elkaar te knopen en ik heb mezelf vertwijfeld afgevraagd waarom we toch zo’n ingewikkeld verhaal moesten schrijven. Maar die zelfkritiek heb ik flink van repliek gediend, want ik weet heel goed dat dit ons verhaal moet zijn en dat het deze vorm moet aannemen. Dinie en ik hebben er jarenlang mee gespeeld, de personages hebben eigen stemmen en de wereld is sinds we met de trilogie begonnen zijn alleen maar rijker geworden doordat we nieuwe details bedachten. Ik moest gewoon mijn hoofd erbij houden en niets belangrijks vergeten. Natuurlijk kwam de interne criticus weer terug met de vraag of het verhaal wel interessant genoeg zou zijn voor de lezer. Maar, zei ik tegen hem, je weet hoe dat gaat: ik ken het verhaal al uitentreuren en voor een lezer is dit gedeelte zo goed als nieuw. Dus waarom dat gemekker? Geef het creatieve deel ook een kans en laat me schrijven!

En nu heb ik dan toch eindelijk alle 30 hoofdstukken van deel 3 geschreven. Versie 3 is af. Dit deel van het boek begon met de eerste keer dat we meededen aan de NaNoWriMo, die van 2014 en heette toen nog Strijd. Tussendoor schreven we versie 2, tijdens NaNoWriMo in november 2018 begonnen we aan versie 3, Vuur en Zwaard, en nu is het eindelijk af! (bijna … Versie 4 heeft als werktitel Schamel verbond en als de redactie en de uitgever het daar mee eens zijn, wordt dat misschien ook wel de uiteindelijke titel)

In mijn planning stond:

In juni ga ik de resterende hoofdstukken van Versie 3 van De vergeten vloek afschrijven.

Dat is gelukt!

In juli gebruik ik CampNaNoWriMo om Versie 4 te schrijven. Dat doe ik omdat ik alles nog eens goed wil controleren. Is er niet teveel spanning weggehaald doordat ik op de dingen vooruit gelopen ben? Moet ik niet hier en daar een beetje foreshadowing ertussen voegen om dat wat aan het einde gebeurt langzaam op te bouwen? Zijn echt alle draadjes vastgeknoopt in het laatste deel van de trilogie? Ik ga dus aan het controleren en herschrijven.

In augustus zet ik de laatste puntjes op de i en stuur ik het manuscript naar Zilverbron.

Nu wacht ik de redactie af.

Johanna Lime

Alleen verder schrijven

On door johannalimeinDeel 3 Schamel verbond, Informatie

Deze is van 16 maart 2019

Herschrijven, doorschrijven en een pokkenvirus om tegen te vechten

Na Dinie’s overlijden op 23 december 2018 ben ik (Marjo), voornamelijk bezig geweest met het herschrijven van versie 2 van het manuscript voor deel 3 van De vergeten vloek. Dat werd versie 3 en daarvan zijn er twintig hoofdstukken af. Door het herschrijven zijn er zoals bij Johanna Lime te doen gebruikelijk meer woorden bijgekomen dan geschrapt. Het belangrijkste is echter dat het verhaal chronologisch beter in elkaar steekt en vloeiender loopt dan bij versie 2.

Goed, dat was dan dat. Tweederde van het manuscript is klaar. Wat Dinie en ik samen hadden geschreven is nu nagekeken en staat klaar als versie 3. Maar hoe dan verder, want het hele manuscript is nog niet klaar. Het hele verhaal staat er nog niet.

Er zal dus weer iets nieuws bijgeschreven moeten worden.

En daar stokte het. Ik moet nu echt alleen verder en mis Dinie’s inbreng en commentaar. Ik kom aan bij een belangrijk keerpunt in het verhaal en moet er goed over nadenken hoe ik dat nu aan ga pakken. Overleggen kan niet meer, behalve in gedachten waarbij ik me dan afvraag: ‘Wat zou Dinie hierover te zeggen hebben?’

Ik ben dus aan het twijfelen en stel het schrijfwerk uit. Niet dat ik niets doe, want de redactie van onze korte verhalen gaat gewoon door. Maar voor De vergeten vloek deel 3 zit ik even in een impasse. Ik haal me muizenissen in mijn hoofd en begin te tobben.

Tot overmaat van ramp word ik ziek. Ik heb gordelroos, een ziekte die op latere leeftijd plotseling op kan duiken. Volgens de huisarts heeft het waterpokkenvirus, dat nadat je deze ziekte als kind overwon in je ruggenmerg gekropen is, zijn kans goed waargenomen. In een periode van rouw om Dinie, blijkt mijn weerstand afgenomen. ‘Wacht,’ denkt het virus, ‘ik zal je krijgen!’ Jemig, wat een pokken virus is dat pokkenvirus! Het doet echt veel pijn en jeukt vreselijk en ik weet bij god niet meer hoe ik moet gaan liggen op mijn bed. Ik kreeg er virusremmers voor, een kuur van zeven dagen. Gelukkig begin ik na zes dagen resultaat te merken, maar de hinder is nog lang niet voorbij. Even pas op de plaats. Rust en bezinning.

 

En nu het weer wat beter gaat komt de zin in schrijven terug. Ik heb de rest van het plot nog eens bekeken en denk dat er nog wel wat veranderen kan, maar hoofdstuk 21 is vandaag geschreven en aan hoofdstuk 22 begin ik morgen. Of het gaat lukken om het nog in maart af te krijgen, zodat het hele verhaal van boek 3 er staat, is nog de vraag. Ik hoop het wel, want voor april met CampNaNoWriMo wil ik bezig gaan aan een project met korte verhalen schrijven.

De jeuk en pijn is nog niet voorbij en gordelroos is nu niet bepaald een ziekte waar je op zit te wachten. Maar blijkbaar was het nodig om mezelf eens goed in de spiegel te laten kijken, om op mezelf terug te vallen en te ontdekken dat ik niet klein te krijgen ben. Ik overwin de pijn, mijn lichaam vecht het virus weg met zoveel antistoffen dat het nooit meer terug zal komen en ik ga door met het waarmaken van mijn dromen. Ik schrijf dit boek af. En geloof het of niet, maar ik krijg nu echt steeds duidelijkere plannen voor wat er na De vergeten vloek met Laskoro en Berinyi gaat gebeuren. Ik wil hiermee door. Vraag me niet naar het hoe of wat, dat zie ik later wel weer. Het belangrijkste is dat ik weer zin heb in het schrijven en dat ik verder kom.

 

Instagram: limejohanna

Ik zit sinds kort op Instagram, daar heet ik limejohanna. Zoek het eens op als je daar ook op zit. https://www.instagram.com/limejohanna/

Dit zijn twee posts die ik daar heb geplaatst van De vergeten vloek.

De website De vergeten vloek is eind 2019 verdwenen, dus dat adres klopt niet meer.

Ik heb nu deze website Boeken van Johanna Lime voor al onze boeken.

Groeten van Marjo (Johanna Lime)

Plotschema voor deel 3 klaar

On door johannalimeinDeel 3 Schamel verbond, Informatie

Oorspronkelijk geplaatst op 14 augustus 2018 op website De vergeten vloek

Wij zijn klaar met het plotten van het verhaal voor deel 3 van trilogie De vergeten vloek, dat voorlopig nog de werktitel Vuur en Zwaard heeft. ( En later Schamel verbond zal gaan heten). Het was een flinke klus om alle rode draadjes van deel 1 (Sluimerend vuur) en deel 2 (Smeulend venijn) bij elkaar te krijgen, maar we denken dat we daarin wel geslaagd zijn. Ook deel 3 zal bestaan uit een proloog, 30 hoofdstukken en een epiloog.

We kunnen aan het schrijven. Allereerst gaan we nog even na wat we al hebben staan, want er zijn al een aantal hoofdstukken geschreven tijdens de NaNoWriMo van november 2014. Het project van toen heette Strijd en het is nog de vraag of er bruikbare tekst te vinden is, want vier jaar geleden schreven we anders dan nu. Maar wie weet, valt het mee.

In elk geval staat de verhaallijn nu in een plotschema. Dat wil niet zeggen dat we tijdens het schrijven nooit af zullen wijken van de planning. Maar het is fijn dat we alvast een houvast hebben, een kapstok om het verhaal aan op te kunnen hangen.

Na een lange periode redactiewerk voor boek 2 kijken we uit naar creatief schrijven. Boek 3 van de trilogie staat gepland voor april 2020. Dat kunnen we dus vast wel op tijd halen.

Wij vieren vandaag dat we deze mijlpaal weer hebben gehaald.

 

Groeten van Johanna Lime

Jaartallen en chronologie in onze boeken

On door johannalimeinInformatie

Bijgewerkt van eerder bericht van 23 juni 2018 op website De vergeten vloek

Enkele jaartallen:

0 – Dit is het jaar dat de godenplaneet Eibor Risoklany explodeert en er een nieuw begin is op Chyndyro, in Taurus bij de ster Atlas en de Plejaden. Er zijn dan vijf planeten geschapen door zes draken.

225 – Dit is het jaar waarin Kamilia op Chyndyro door de zeven landen reist en kennis maakt met zeven magische dynastieën, haar trouwe groep vrienden, enkele Klawiccys en waarin ze ook de kleine mensenrassen ontdekt van shoiaviony en shoikeiyi. Haar eigen ras wordt ook wel taikeiyi genoemd.

230 – Dit is het jaar dat er weer oorlog is op Chyndyro en deze keer grijpen de Avatars in door een vloek over de bevolking uit te spreken. Hierdoor ontstaat een situatie waarbij het voor de magiërs onmogelijk wordt gemaakt om weer met elkaar in gevecht te komen. De dynamiekmagiërs blijven bij Chyndyro en het grootste deel van het volk vertrekt naar de planeet Laskoro, waar opnieuw begonnen wordt. Door de disharmonie in het volk zijn er drie keer zoveel vrouwen als mannen.

2730 – Dit is het jaar waarin Marcel Morane op Laskoro tot koning wordt gekroond door het volk, nadat hij daarvoor een test heeft afgelegd en de Liscend, een grote roofvogel met magische kwaliteiten, heeft getemd.

2730 – Is ook het jaar waarop er op Laskoro een nieuwe jaartelling begint.  Het jaar 0 van de Laskoriaanse Telling. Op Berinyi is dit jaar 2730 want daar tellen ze nog gewoon verder.

120 – Op Laskoro is er geen mannelijke troonopvolger uit de Morane dynastie te vinden. Irene Morane wordt koningin. Ze trouwt met een ruimtepiraat, Pecryan Revaldesh. Vanaf nu heet de Koninklijke familie van Laskoro Revaldesh-Morane. Jongens krijgen de dubbele naam, meisjes blijven de naam Morane houden. De oudste zoon volgt de koning op.

153 – Op Laskoro wordt Picre Revaldesh-Morane koning. Hij is degene die de wet op de Clans schrijft en in de districten bepaalde families aanstelt als leider. De Clanhoofden zijn vanaf nu de leiders van de districten en hun families vervullen speciale taken voor het koninkrijk.

968 – Dit is het jaar waarin Kamilia Arras 16 jaar is en Jima Revaldesh-Morane is in dit jaar 13 jaar oud. Dit is het begin van Schimmenschuw en ook het begin van Sluimerend vuur.

3701 Berinese jaartelling (971 op Laskoro) Hier begint het verhaal van Smeulend venijn op Berinyi.

3711 Berinese jaartelling of 981 Laskoriaanse jaartelling – dit is het einde van zowel boek 1 als boek 2 van DE VERGETEN VLOEK en het begin van boek 3.

De chronologie van de verhalen loopt dus zoals op onderstaande afbeelding te zien is.

Iedere anderhalf jaar komt er een deel van de trilogie uit bij UITGEVERIJ ZILVERBRON. Deel 1 kwam in april 2017 uit, deel 2 wordt verwacht in september 2018 en deel 3 in april 2020.

Groeten van Johanna Lime.

Manuscript De vergeten vloek deel 2 naar uitgever

On door johannalimeinInformatie

Oorspronkelijk geplaatst op 27 januari 2018 op website De vergeten vloek

We hebben weer een mijlpaal bereikt in onze schrijfcarrière. Op 23 januari is het manuscript voor deel 2 van trilogie ‘De vergeten vloek’ (werktitel Angst en Venijn werd later Smeulend venijn) opgestuurd naar Zilverbron. Vanaf maart staat de redactie ingepland en in september komt dit deel in boekvorm uit.

Onze eerste fantasyroman Schimmenschuw kan als een op zichzelf staand verhaal gelezen worden omdat het, vanwege de tijdreis die Kamilia Arras maakt, niet per se gelezen hoeft te zijn voordat u aan ‘De vergeten vloek’ begint.

Voor meer achtergrondinformatie over onze verbeeldingswereld, is het wel handig als u Schimmenschuw gelezen heeft voordat u Sluimerend vuur leest. Dan kan Schimmenschuw als voorloper beschouwd worden voor de trilogie.

Deel 1 Sluimerend vuur speelt in het koninkrijk Laskoro, dat bestaat uit vijf planeten in de Plejaden bij de ster Atlas.

Deel 2 Smeulend venijn speelt bij de vijand van Laskoro, in het koninkrijk Berinyi. Dit verhaal loopt parallel aan Deel 1 door de tijd.

In deel 3 (met werktitel Vuur en Zwaard die tijdens het schrijfproces veranderde in Schamel verbond) zullen de verhaallijnen bij elkaar komen en lopen ze samen verder door de tijd.

Groeten van Johanna Lime

 

Manuscript voor Deel 2 van trilogie De vergeten vloek

On door johannalimeinInformatie

Oorspronkelijk geplaatst op 23 december 2017 op website De vergeten vloek

Dit is de kaart van Berinyi5, de planeet waarop het grootste gedeelte van het verhaal voor Deel 2 van onze trilogie zich afspeelt. Berinyi is net als Laskoro een koninkrijk dat bestaat uit vijf planeten.

Het verhaal voor Deel 2 van De vergeten vloek krijgt de titel Smeulend venijn.

We hebben het nu helemaal uitgeschreven en gaan alle hoofdstukken nog eens kritisch doornemen. Daarbij letten we op de logica, de juiste chronologie, de spanningsboog, of de personages echt tot hun recht komen, de mate van verwondering, of de wereldbouw klopt en op nog veel meer. Als fantasyschrijver moet je nu eenmaal erg veel in de gaten houden.

Het verhaal van Deel 2 loopt parallel aan dat van Deel 1. In Deel 3 komt het bij elkaar.

Meer verklappen we nog niet.

Het Koninkrijk Berinyi bestaat uit vijf planeten.

Eind januari 2018 sturen wij het manuscript op naar uitgeverij Zilverbron. Smeulend venijn staat in de planning voor september 2018. Dus nog een poosje geduld.

Hier nog een plaatje dat te maken heeft met Smeulend venijn.

Weet u al wat een rode roos met vuur te maken heeft?

Johanna Lime

Smeulend venijn kreeg een 9 van Bookstamel

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 24 oktober 2019

Vandaag kwam Melanie Hoogvliet van Bookstamel met deze recensie van Smeulend venijn. Hier staat hij op Bookstamel zelf.

Melanie blogt over auteurs en boeken van eigen bodem.

Nederlandstalige Boeken is de naam van haar Facebookgroep.

Melanie leest alle genres en dus ook fantasy/science fiction.

Ze gaf het verhaal een 9 als cijfer. Wauw!

Ik ben heel blij met dit cijfer en vooral ook met wat er in de recensie staat.

In september las Melanie deel 1 van De vergeten vloek. Nu, in oktober las ze deel 2. Ik heb ook al met haar afgesproken dat ze in 2020 deel 3 zal lezen, als Schamel verbond is uitgebracht. En ook ons debuut Schimmenschuw nog. In vind haar initiatief om Nederlandse auteurs voor het voetlicht te zetten echt geweldig!

Dank je wel, Melanie.

 

Goed uitgewerkt verhaal.

Titel:De vergeten vloek – Smeulend venijn

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

Cijfer: 9

Hier gaat het boek over:

Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, leeft door toedoen van de Avatars in de Rosettenevel. Haar moeder houdt haar status van koningin krampachtig vast. Als de tijd komt dat Sylviana zal regeren, erft ze een oorlog. Bovendien zit ze met een probleem: de zonen van priesteressen sterven te jong.

Als er eindelijk weer iemand op de troon komt waarmee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd moeten bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

Helena Attholred heeft zo haar eigen mening over wat het beste is voor haar gezin. Het venijn smeult al sinds ze de bloedband met Sana aanging. Als zij haar zin krijgt, werkt deze oorlog in haar voordeel. De magiërs op Laskoro zijn immers veel te zwak geworden, of vergist ze zich daarin?

 

Dit vind ik van het boek:

Johanna Lime weet met Smeulend Venijn een prachtig vervolg neer te zetten na Sluimerend Vuur. In smeulend Venijn leren we Kroonprinses Sylviana veel beter kennen. Sylviana is een pittige jonge dame die zich niet snel het kaas van haar brood laat eten. Sylviana weet wat ze wil en denkt goed over dingen na. Ze is niet bang om tegen haar moeder de koningin in te gaan en ze voelt dat er dingen moeten veranderen.

In het boek leert Sylviana haar vriendinnen kennen die stuk voor stuk allemaal een mooie persoonlijkheid hebben en waar Sylviana veel van kan leren. De personages zijn in Smeulend Venijn voor mijn gevoel beter uitgewerkt dan in Sluimerend Vuur ze weten me in elk geval meer te raken. Ik leefde al snel helemaal mee met Sylviana.

Ook het verhaal is beter opgebouwd dan in het eerste deel. Waar het daar een mooi begin was van een trilogie loopt het boek nu lekker vlot en is het een stuk spannender. Ik genoot van elke bladzijde en het boek was binnen een mum van tijd uit. Het boek is in een vlotte schrijfstijl geschreven. Ik moest soms even wennen als we opeens weer een sprong vooruit in de tijd maakten, maar verder heb ik eigenlijk dit keer niet veel aan te merken op het boek! Ik vond het een mooi vervolg op deel 1 en ben reuze benieuwd naar deel 3.

Smeulend Venijn krijgt daarom van mij een mooie 9.

En nu ga ik geduldig wachten op het derde deel.

Liefs, Melanie

Recensie van Smeulend venijn op Fantasy Wereld

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 27 augustus 2019

 

Op 27 augustus 2019 vond ik op Facebook deze recensie van Smeulend venijn, geschreven door Joke Michielsen. Ze gaf het verhaal 3 sterren.

Wat is dat een leuke verrassing, om een recensie te vinden waar ik niets van wist!

Dank je wel, Joke.

 

Smeulend venijn

Op Berinyi heerst de magische dictatuur van de familie Attholred die door de Avatars naar de Rosettenevel zijn verbannen. Sylviana is als kroonprinses een vuurmagia en haar macht groeit gestaag tot ze haar moeders plaats als koningin in zal nemen. Haar moeder Golda wil haar status echter niet zomaar uit handen geven en houdt Sylviana buiten de belangrijkste beslissingen. Wanneer Sylviana dan toch de kroon erft, erft ze ook een oorlog. Daarnaast moet ze ook nog eens een oplossing zoeken om de vroegtijdige overlijdens van de zonen van priesteressen te kunnen vermijden.

Sammerah, Jacky en Tatjana hopen dat de opvolgster van Golda een betere heerser zal zijn en in Sylviana zien ze die hoop. Daarom besluiten ze dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Ze moeten met alle bevolkingsgroepen eensgezindheid zien te bereiken om de nakende oorlog het hoofd te kunnen bieden. Maar wie is de werkelijke vijand?

Helena Attholred houdt er een andere mening op na over de toekomst van haar familie en die van Berinyi. De bloedband met Sana zorgt ervoor dat het venijn blijft smeulen in haar aderen en ze hoopt haar zin te krijgen door de oorlog in haar voordeel te gebruiken. De magiërs van Berinyi staan ver boven die van Laskoro, dat kan niet anders.

Ander perspectief

In deel 2 van de serie De vergeten vloek (lees de recensie van deel 1 hier) duikt het schrijversduo in Smeulend Venijn in de wereld van de tegenpartij van Jima Revaldesh-Morane uit Laskoro. Sylviana is eigenlijk de vrouwelijke tegenhanger van Jima in een wereld waar er meer mannen zijn dan vrouwen. De hele situatie is er dus omgekeerd en dat brengt dan ook weer andere moeilijkheden met zich mee. Zo krijgt de vergeten vloek een extra dimensie waarvan we nog niet wisten. Er zijn dus twee werelden met een onevenwichtige bevolking en de Avatars zijn daar de oorzaak van, maar waarom ze deze drastische beslissing namen is nog niet duidelijk. Wel krijgen we al iets meer achtergrond en dat is wel leuk.

MET NIEUWE MAGIËRS, ANDERE BEVOLKINGSGROEPEN
 EN VERBORGEN AGENDA’S CREËERT JOHANNA LIME
EEN AANGENAAM BOEK OM LEKKER BIJ TE ONTSPANNEN.

Het tijdsverloop in Smeulend Venijn loopt ook gelijk op met het tijdsverloop uit Sluimerend Vuur. Daardoor zie je nu de andere kant van bepaalde elementen uit deel 1, zoals de aanslagen op de Koninklijke familie tijdens de kroning van Jima en de trouw van Pecryan. Dit geeft dan weer wat meer duiding over bepaalde zaken uit deel 1, omdat je de gedachtegang van Helena en Sylviana er nu bij kan leggen. Alleen loopt het verhaal in Smeulend Venijn toch iets minder vlot, omdat je minder voeling krijgt met de personages. Vaak worden gebeurtenissen vanuit retroperspectief verteld, waardoor je niet meeleeft in de situatie zelf, maar er enkel over leest. Vooral bij Sylviana komt dit helaas vaak voor. De band tussen lezer en personage staat zo stevig onder druk en dat is jammer, want de rode draad van het verhaal heeft veel meer te bieden, al blijft het ontspannen lezen.

Elementenmagie

Het tijdsverloop in beide boeken mag dan wel overeenkomen, sommige dingen in beide werelden wijken erg van elkaar af. Zo hebben ze op Berinyi enkel elementenmagiërs en geen dynamiekmagiërs, er is ook niemand die van die tweede groep ooit ook maar gehoord heeft. De nieuwe soort magie opent natuurlijk wel een heleboel deuren naar andere spreuken. Sommige spreuken zijn vergeten geraakt en Sylviana en haar groep vertrouwelingen ontdekken deze langzamerhand opnieuw. Als lezer ontdekt je dit dus samen met hen.

Wat ook een belangrijk onderscheid is tussen beide werelden zijn de verschillende bevolkingsgroepen die op Berinyi leven. Op Laskoro waren er wel verschillende clans met hun eigen sterktes, maar het waren allemaal mensen. Op Berinyi leven er naast de taikeiyi, die het meest op de bevolking in Laskoro lijken, ook taicapry, shoikeiyi en shoiaviony. Het geeft een andere dynamiek aan de samenleving dan de verschillende clans. Dit onderscheidt beide werelden van elkaar en dat maakt het wat unieker.

Alle bevolkingsgroepen hebben zo hun problemen, maar die zijn niet de basis voor onenigheid. Helena waren we al eens tegengekomen en daaruit konden we al afleiden dat zij haar eigen agenda had. Nu we ook effectief vanuit haar perspectief lezen, besef je pas hoever haar venijn gaat en dan niet alleen tegenover Laskoro, maar ook tegenover haar eigen familie. Heel veel gebeurtenissen vallen hier naartoe af te leiden. Het geeft een duister randje aan het verhaal.

Conclusie

In Smeulend Venijn leren we de verborgen vijanden van Laskoro kennen. Door het perspectief te wisselen naar de tegenstanders krijg je als lezer een mooier beeld van de hele wereld die Johanna Lime heeft geschapen, alsook de achtergrond van de vloek die beide werelden teistert. Met nieuwe magiërs, andere bevolkingsgroepen en verborgen agenda’s creëert Johanna Lime een aangenaam boek om lekker bij te ontspannen. Enkel de band met de personages loopt soms wat stroef doordat situaties soms in retroperspectief worden verteld; dit gebeurt meestal wanneer er een grote sprong voorwaarts wordt gemaakt en dat is jammer, want het verhaal leest voor de rest vlot weg.

Lees hier de originele recensie op Fantasy Wereld

Wendy Koedoot las Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 30 april 2019

Hier volgt de 3,5 sterren recensie van Wendy Koedoot.

Recensie: De vergeten vloek deel twee: Smeulend venijn – Johanna Lime

Het boek werd uitgebracht in september 2018

ISBN: 9789463081399

Zilverbron

Dit is het tweede deel van de trilogie. In dit deel draait het vooral om Sylviana, de kroonprinses van Berinyi. Haar moeder wil zo lang mogelijk aanblijven als koningin. Als Sylviana eindelijk op de troon zit, erft ze een vreselijke oorlog. Ze wil ook een oplossing bedenken voor de zonen van priesteressen die steeds op jonge leeftijd sterven. Zal ze dat kunnen?

Sylviana wordt gesteund door een paar goede vrienden. Zij proberen alle bevolkingsgroepen met de neuzen dezelfde kant op te krijgen om de vijand te bestrijden. Maar wie is de vijand eigenlijk?

Sylviana’s tante Helena heeft ondertussen haar eigen idee over wat goed is voor de familie en probeert haar zin te krijgen … gaat haar dat lukken?

De hoofdpersonen in dit deel zijn bijna allemaal anderen dan in deel 1. De invalshoek is in elk geval heel anders. De verhaallijn over Sylviana vind ik niet heel spannend, ik kan me redelijk in haar inleven maar krijg niet echt een band met haar. Die over Tatjana vind ik wel iets interessanter, haar mag ik wel. De verhaallijn over Helena vind ik het leukste, zij heeft zo haar plannetjes maar daar hou ik wel van.

De meeste personages uit het eerste deel komen helaas niet voor in dit boek, op een paar stukjes met Jima en Pecryan na. Dat had van mij wel meer mogen zijn. Ik zit met smart te wachten hoe het met hen gaat en deze verhaallijn is een stuk minder boeiend, vind ik. Gelukkig zit er wel nog de nodige zwarte magie in en komen er weer Avatars in voor.

Het boek komt voor mij wat langzaam op gang, pas over de helft komt er wat vaart in. De sfeer en de omgeving in het boek worden goed genoeg beschreven om je er een voorstelling van te kunnen maken. Het is een soort fantasy in de moderne wereld gemengd met de Middeleeuwen. Dat is goed bedacht.

Het eind is anders dan ik had gedacht maar wel passend en zeker niet voorspelbaar.

Ik geef het boek 3,5 sterren.

 

Dank je wel, Wendy.

Ik hoop dat alles in 2020 duidelijk zal worden wanneer deel 3 van de trilogie uit zal komen.

Johanna Lime

Een recensie van Ferry Visser voor Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 21 april 2019

Op de Elfia in Haarzuilens, 14 april 2019, kocht Ferry Visser deel 2 van De vergeten vloek en hij las het met veel plezier en achter elkaar in ruim een dag uit. Hier volgt zijn boekbespreking, waar ik ontzettend blij mee ben.

De sprookjesachtige wereld en haar boeiende bewoners maken van ‘Smeulend venijn’ een feest om te lezen. Johanna Lime (Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein) laat ook zien meer in haar mars te hebben, omdat er een licht literaire ontwikkeling in het verhaal zit. Deze combinatie heeft er voor gezorgd dat ik het boek in een dag gelezen heb.

Het is een heerlijk verhaal over tegenstellingen, macht, vriendschap en vrede. Als eerste omdat de wereld waarin het verhaal zich afspeelt boeiend is vanwege de contrasten in de samenleving. Er zijn moderne elementen zoals ruimteschepen, een soort email en iPad en tegelijkertijd tempels, koetsen een Koninklijke familie en veel magie. Dit zorgt voor een hele moderne sprookjesachtige wereld, waarin naast mensen verschillende magische volkeren leven. Enkele van hen staan onder bescherming en vallen onder de zorg van een magische familie, wat ik associeer met de projecten die worden opgezet om de natuur en wilde dieren te beschermen.

Daarnaast zijn er weer boeiende personages in het verhaal. Sylviana Attholred is een erg sympathiek personage, dat herkenbaar is voor veel lezers. De moeilijke relatie die zij heeft met haar moeder Golda wordt sterk en overtuigend uitgewerkt in het boek. In deze band speelt voortdurend een onderhuidse machtsstrijd waarin de generaties botsen.

Deze familie heeft in ‘Schimmenschuw’ (2015) al mijn favoriete personage mogen leveren (Sanctaturian Attholred) en nu weer: Helena Attholred. Zij is de ambitieuze tante van de kroonprinses en de zus van koningin Golda. Het is de auteur gelukt om hier een geslaagde antagonist van te maken, waarvan je wilt dat ze haar plannen niet waar maakt, maar het toch jammer vindt als ze stopt met datgene wat ze doet.

De titel ‘Smeulend venijn’ is op verschillende manieren van toepassing op het verhaal. Het verwijst naar de conflicten binnen de samenleving o.a. discriminatie op grond van ras en een naderende oorlog die zorgen voor de nodige broeiende spanningen. En het geeft met betrekking tot Sylviana weer, waar zij persoonlijk en als koningin mee te maken krijgt, namelijk venijnige opmerkingen en voor het blok gezet worden. Gelukkig vindt zij in de magie een goede uitlaatklep.

Een belangrijk thema in het boek is de keuze binnen de mogelijkheden om het keurslijf van gewoonten, tradities en ouderlijke macht te doorbreken. Lime laat hierin de uitersten op sprookjesachtige wijze zien: zwarte magie en vriendschap en liefde. Een motief dat verwijst naar duistere magie is de zwarte draak, die een goddelijke status heeft en op verschillende manieren vereerd wordt op de planeet. Heel voorzichtig laat de auteur hiermee het ambivalente van religie zien. Maar ze geeft duidelijk in het verhaal aan dat het de menselijke factor is die er voor zorgt dat godsdienst voor het goede of het kwade gebruikt wordt.

In het werk van Johanna Lime speelt vriendschap een hele belangrijke rol. De vriendschappen tussen Sylviana en haar vriendinnen zijn belangeloos en gebaseerd op affectie voor de persoon. Dat maakt ze heel puur en zuiver. De kroonprinses en Tatjana Baksy, Jacky Toliano en Sammerah Lyoncourt bewijzen op een mooie, ontroerende en heldhaftige wijze de kracht van vriendschap, waardoor ieder van hen een mooie groei mag doormaken. Met betrekking tot het thema krijg dit motief een ironische lading, waarvan ik enorm genoten heb.

Dus iedereen die een prachtig boek wil lezen over vriendschap in een sprookjesachtige wereld kan ik ‘Smeulend venijn’ van harte aanraden. Ik verheug me nu al enorm op het derde deel van de trilogie.

Ferry Visser

 

Heel hartelijk bedankt, Ferry. Wat fijn dat je weer hebt genoten van dit boek.

Johanna Lime.

Tazzy Jenninga recenseerde Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 8 januari 2019

 

Op 8 januari 2019 ontving ik de recensie van Tazzy Jenninga van ons boek Smeulend venijn. Lees hem hier, na wat Tazzy over Dinie schrijft.

‘Allereerst vind ik het heel triest en verdrietig, dat Dinie in december 2018 is overleden. Zij was samen met Marjo, het schrijvende team achter Johanna Lime. Marjo gaat nu alleen verder. De serie wordt afgemaakt. Dat zou Dinie ook gewild hebben.’

Johanna Lime- Smeulend Venijn

Dit verhaal loopt een beetje gelijk op met het eerste deel uit de serie. Alleen zie je nu de kant van Sylviana. Zij is kroonprinses en kan bijna niet wachten om het stokje van haar moeder over te nemen. Zij is namelijk heel anders en gaat de dingen heel anders aanpakken. Ze botst nogal met haar moeder. Totdat ze de troon overneemt moet ze eerst op zoek naar een aantal echtgenoten. Mannen sterven heel jong, vaak als ze nog jongens zijn. Het is een vloek dat op haar volk rust.

Maar er zijn kapers op de kust. Het verraad ligt dichterbij dan men denkt. Je eigen familie is niet eens meer te vertrouwen…..(tante) Helena wil niets liever dan een oorlog ontketenen. En ze bespeelt de mensen om zich heen erg goed. Ook zet ze haar eigen kinderen in, om haar plannetjes tot uitvoering te brengen. Ik kreeg echt een hekel aan deze vrouw. En voelde juist medelijden met Sylviana.

Het is een boek over verraad, liefde, verdriet, verlies en vriendschap. Het is fantasy in een goede mix met sciencefiction. Niet echt in een hokje te stoppen. Het heeft spannende momenten, maar voor mij was het meer een verhaal dat inspeelde op je gevoelens.

Ik vond het eerste boek spannender. Dat had meer actie. Dit deel speelt ook meer in op de persoonlijke omstandigheden van de kroonprinses Sylviana. Haar leven is niet gemakkelijk. En dat raakt je gewoon, dat kan niet anders. Je wilt niét in haar schoenen staan. Ik wil graag weten hoe het verder gaat. Benieuwd!

Ik geef het een cijfer: 7,5 ( dat zijn 3.75 sterren. Rond ik af naar 4)

Hier de link naar de recensie op Ik hou van horror, fantasy en spanning, de blog van Tazzy.

Dubbele duorecensie op Hebban

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Op 16 november 2018 plaatsten de recensenten Merel en Janneke van de Hebban Scifi & Fantasy Genre Club in de ‘November Nedermaand’ een dubbele duorecensie van de twee delen van De Vergeten Vloek. Dus een duorecensie van zowel Sluimerend vuur als Smeulend venijn.

Hier volgen enkele citaten uit deze duorecensie:

 

Merel gaf Smeulend venijn 4 sterren, Janneke gaf er ook 4!

De prachtige covers van deze boeken maken direct nieuwsgierig naar het verhaal. Janneke en Merel doken in de wereld van ‘De vergeten vloek’ en lazen beide delen. Daarom dit keer geen gewone duorecensie, maar een dubbele duorecensie!

Hebban

Laskoro is een moderne wereld, moderner nog dan onze huidige aarde. De mensen maken er gebruik van technieken waar wij vooralsnog van dromen. Neem de automatische auto’s, die zijn in ontwikkeling, maar zoals op Laskoro, waar ze in een soort treintje rijden op hogesnelheidswegen, zo zijn wij er nog niet mee bezig.

Over de gehele wereld zijn er tempels gewijd aan de Avatars waarbij elke regio zijn eigen Avatars aanbidt. Hier zijn het hogepriesters die de scepter zwaaien. Gebonden aan de religie is magie gegeven door de Avatars. Op Laskoro is dit dyamiekmagie.

Naast de dynamiekmagiërs bestaan er ook elementenmagiërs. In het eerste deel komen we daar alleen de vuurmagiërs van tegen, maar in het tweede deel zien we meer van de elementenmagiërs. De magische wereld met daarbij behorende religie en gebruiken zijn erg uitgebreid en maken de wereld ook interessant.

 

Berinyi is de spiegel van Laskoro.

Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.

Pas later in het boek, we zijn dan al ruim over de helft, is er sprake van oorlogsdreiging. De aanslagen worden gerichter, er zijn mysterieuze vrouwen die magische krachten blijken te bezitten en Laskoro is nu duidelijk in gevaar. De spanning bouwt op, er is meer actie, de hoofdpersonen werken nu samen tegen de dreiging. Er zit nu daardoor meer lijn in het verhaal en qua plot vind ik het laatste kwart van het boek dan ook veel beter dan de rest van het boek.

Ook in het tweede boek duurt het tot aan het einde van het boek tot de oorlog met Laskoro daadwerkelijk start, maar voor die tijd gebeurt er ook al van alles. Op Berinyi zelf zijn namelijk ook al conflicten (al dan niet openlijk): de moeder van Sylviana lijkt niet zo bereid om haar troon af te staan en de tante van Sylviana, Helena, blijkt haar eigen agenda te hebben. Hierdoor is er binnen deze wereld zelf al voldoende aan conflict en dit levert meer spanning op dan in het eerste deel, waar de dreiging alleen van buitenaf kwam.

Ondanks dat het boek geschreven is door twee auteurs is dat niet te merken aan de schrijfstijl. Ze schrijven vanuit de derde persoon en wisselen per subhoofdstuk van verteller. Het boek is door de kortere zinnen makkelijk te lezen wat het een prettige leeservaring maakt.

Oordeel

Merel: Het verhaal sprak me erg aan en ik heb beide delen met veel plezier gelezen. Het tweede deel heeft uiteindelijk het meeste indruk op me gemaakt, ik vond dit boek namelijk een stuk beter dan het eerste deel. De plot zat naar mijn mening beter in elkaar, het verhaal was wat meer gestroomlijnd en er zat ook meer spanning in dan in het eerste deel. Ik geef Sluimerend vuur daarom 3 sterren en Smeulend venijn krijgt van mij een welverdiende 4 sterren.

Janneke: Zowel Smeulend venijn als Sluimerend vuur zijn officieel ingestoken als boeken voor vijftien jaar en ouder. Toch zal de volwassen fantasylezer deze boeken ook met veel plezier verslinden. Marjo en Dinie zetten een goed verhaal in een boeiende wereld met een interessante geschiedenis neer en hebben over elk puntje goed nagedacht. Een aanrader voor liefhebbers van het fantasygenre. Ik geef beide boeken 4 sterren.

Wanneer u deze link volgt kunt u de oorspronkelijke duorecensie op Hebban lezen.

Een vier sterren recensie van Ans Stier

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 25 oktober 2018

Onze tweede recensie voor Smeulend venijn is van Ans Stier.

Zij gaf dit verhaal 4 sterren.

Ans schreef in een chat dat ze ook dit boek weer met plezier gelezen had.
Hier volgt haar recensie:

Voor Johanna Lime mocht ik het pas verschenen boek “De Vergeten Vloek; deel 2 Smeulend Venijn” lezen en recenseren, waarvoor mijn hartelijke dank.

Samenvatting

Sylviana Attholred is kroonprinses van Berinyi. Het is de bedoeling dat ze op 25 jarige leeftijd haar moeder, koningin Golda, opvolgt. Tevens moet ze op die leeftijd zoals de traditie voorschrijft met drie mannen trouwen. Ze gaat op zoektocht naar toekomstige partners. Golda heeft Sylviana niet echt betrokken bij het regeerproces. Als het zover is dat ze gekroond gaat worden blijkt dat ze voor grote uitdagingen komt te staan.

Leeservaring

Dit tweede deel van het drieluik leest evenals deel een vlot weg. Een soepele schrijfstijl in begrijpelijke zinnen voeren je met gemak mee in dit avontuur.

Dit boek is anders dan de meeste fantasyboeken. Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd, er zijn auto’s, een soort e-mail e.d. De benamingen zijn mooie fantasy termen maar het is niet moeilijk om een vergelijking te maken met onze wereld.

Dit boek heeft ook wel degelijk pure fantasy elementen, zoals de verschillende volken, de omgeving waarin het zich afspeelt en de magie die sommige personages beheersen. Dit is ook mooi weergegeven. Je kunt je prima inleven in deze wonderlijke fantasy wereld. De verschillende personages leer je goed kennen wat betreft hun uiterlijk en doen en laten.

Kortom weer een heerlijk boek dat doet verlangen naar het derde deel.

Opmerking van Johanna Lime

Hartelijk bedankt voor de recensie en fijn dat je het weer een mooi verhaal vond, Ans

De eerste recensie van Smeulend venijn, door Hanneke Tinor-Centi

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn1 reactie

Deze is van 24 oktober 2018

Hanneke Tinor-Centi recenseerde, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen, Sluimerend vuur voor ons in 2017. Wij vroegen of zij deel 2 van onze trilogie ook weer wilde recenseren en waren zeer verheugd dat zij dat graag wilde doen.

Hanneke Tinor-Centi is de drijvende kracht achter HT-C Marketing en Communicatie.

De diploma’s NIMA-A en NIMA Interne en Concerncommunicatie B, aangevuld met 15 jaar praktijkervaring in diverse communicatie- en marketingfuncties binnen zeer uiteenlopende branches, hebben haar gevormd tot een zeer ervaren communicatieprofessional.

Op haar website kunt u lezen wat zij voor de boekenbranche kan betekenen.

Hier volgt Hannekes recensie van Smeulend venijn.

 

Smeulend venijn – De vergeten vloek deel 2

In dit tweede deel van de Young Adult Fantasy trilogie van Johanna Lime, staat Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, centraal. Sylviana is, tezamen met de elementenmagiërs, verbannen naar de Rosettenevel. Zodra Sylviana de troon overneemt van haar moeder, die haar status echter krampachtig verdedigt, erft ze een oorlog. Nu er eindelijk weer iemand op de troon komt waarmee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder zullen steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

“In de achtertuin waar ze op uitkeek, hing een magische sfeer. De normaal groene bladeren van de struiken en bomen leken goudbruin en de takken vertoonden een warm donkerrood. Sylviana hield van deze kleuren, die typisch waren voor de Rosettenevel waarin de vijf planeten van Berinyi zich bevonden.”

Ook dit tweede deel van ‘De Vergeten Vloek’ zit weer goed in elkaar en getuigt van een ongebreidelde fantasie. De constructie van het verhaal is van ‘Harry Potter niveau’ en de hoofdpersonen, Sylviana Attholred, Sammerah Lyoncourt, Tatjana Baksy en Jacky Toliano, zijn prima gekarakteriseerd.

“Sylviana’s keel kneep dicht van de emoties die om voorrang vochten in haar lichaam. Haar benen leken van rubber te zijn, ze kon zich nog net staande houden aan het hekje dat aan het uitstekende plateau boven de stinkende lavakrater was aangebracht.”

Er komen in dit tweede deel enkele momenten voorbij die teruggrijpen naar het eerste deel. De boeken zijn dus op zich wel los van elkaar te lezen, maar het is absoluut aan te raden om eerst deel 1 ter hand te nemen! De verhaallijnen van het eerste deel ‘Sluimerend vuur’ en dit tweede deel lopen namelijk parallel aan elkaar in twee aparte koninkrijken van elk vijf planeten.

‘De Vergeten Vloek’ is weliswaar een Young Adult, voor jeugd vanaf circa 13 jaar, maar ik ben ervan overtuigd dat menig volwassen liefhebber van het Fantasy-genre van deze boeken zal smullen!

“Sylviana had tijdens de eerste vergadering van de nieuwe Raad van Twaalf opdracht gegeven om alle informatie over de verdragen van Fryeteria, Quarandonia en Terra boven tafel te krijgen. Ze moest te weten komen waar ze nu precies aan vast zat. Waarom wilde haar moeder deze oorlog tegen Laskoro beginnen?”

Kortom, Heijkoop en Boudestein hebben met ‘De Vergeten Vloek’ opnieuw een boeiende vertelling afgeleverd. De schrijfstijl van de twee auteurs heeft, naar mijn mening, verder aan kwaliteit gewonnen en opnieuw zijn de beschrijvingen van de diverse omgevingen beeldend.

Over de auteurs

Achter het pseudoniem ‘Johanna Lime’ gaan Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein schuil. Dit auteursduo schrijft al sinds hun kindertijd samen dagboeken over personages die in hun fantasy en sciencefiction verbeeldingswereld leven. In 2011 besloten ze om deze verhalen uit te werken tot romans, onder het pseudoniem Johanna Lime. Na de voorloper ‘Schimmenschuw’ volgde ‘Sluimerend vuur’, deel 1 van de trilogie ‘De Vergeten Vloek’.

Uitvoering

Uitgeverij Zilverbron

ISBN 978-94-6308-139-9

Paperback, 471 pagina’s

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/

Opmerking van Johanna Lime

Wij zijn weer heel blij met deze prachtige recensie en vinden het een compliment dat onze schrijfstijl aan kwaliteit gewonnen heeft, want daar hebben we hard voor gewerkt. We hopen dat onze boeken de weg naar veel lezers vinden die van het fantasy-genre houden.

De originele recensies kunt u hier vinden:

Deel 1 Sluimerend vuur http://hanneketinorcenti.nl/sluimerend-vuur-boeiende-vertelling/

Deel 2 Smeulend venijn http://hanneketinorcenti.nl/smeulend-venijn-vergeten-vloek-deel-2/

 

Ronddwalen in een fantastische wereld van techniek en magie

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 20 december 2019

Sluimerend vuur kreeg 4 sterren van Marije Ronteltap

Ronddwalen in een fantastische wereld van techniek en magie

Sluimerend Vuur is het eerste deel van de trilogie De Vergeten Vloek van Johanna Lime. Dit is een pseudoniem van schrijversduo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. De naam ziet op 1 november 2011 het levenslicht. Van kinds af aan schrijven ze samen al verhalen in de vorm van dagboeken van hun personages. Omdat ze beiden gek zijn op fantasy en science fiction, bedachten ze hun eigen wereld, Eibor Risoklany, een bijzondere wereld waar magie hand in hand gaat met techniek. En de dagboeken dienden als basis voor hun nieuwe project. Eerder verscheen Schimmenschuw, een losstaand verhaal in dezelfde wereld. Helaas overleed Dinie op 23 december 2018. Johanna Lime is nu Marjo Heijkoop, maar Dinie is nooit uit haar gedachten. Schimmenschuw las ik al eerder. De recensie daarvan staat in Recensies Schimmenschuw.

De boeken zijn uitgegeven door Zilverbron, dochteronderneming van Zilverspoor en specifiek opgericht om een podium te geven aan nieuw Nederlands talent. De cover laat een gouden draak van vuur zien. Dit is Sesha, de God van Laskoro. Samen met vijf andere Avatars heeft hij de wereld Laskoro met zijn 5 planeten geschapen. 3000 jaar geleden hebben zij een vloek uitgesproken. De mensen zijn deze vloek inmiddels vergeten. Cocky van Dijk deed de redactie. Zij is ook bekend van haar eigen schrijfsels, waaronder de serie Drakenzielers.

 

We maken kennis met Jima, de jongste zoon van Marwin Revaldesh-Morane, de koning van Laskoro. Door een speling wordt hij ineens benoemd tot troonopvolger en niet zijn oudere broer of zijn neef. Dan switcht het verhaal naar Lucian Ming, de jongste en zevende zoon van de hogepriester van Chyndyro. Hij stamt uit een geslacht van machtige magiërpriesters. Hij gaat op voor zijn volgende Wan-test om hogepriester te worden en een nieuwe Animalis, een soort tatoeage te bemachtigen. Dit zijn geen gewone tatoeages, ze kunnen tot leven komen en hun eigenaar helpen. Lucian heeft Checemerro’s, slangen, op zijn lichaam. De familie Ming beheerst ook de kunst van telepathie. Franck Gettferdrey is een priester, een Ruiter en de oudste zoon van het Clanhoofd van Ferry, Norman. De Ruiters van Ferry zorgen als groepering van magiërpriesters voor de orde in hun geloofsdistrict. Zij beoefenen lichaammagie, de magie zit in hun bloed. Als laatste volgt de hernieuwde kennismaking met Kamilia, de hoofdpersoon uit Schimmenschuw. Zij wil graag lid worden van de vertalingscommissie om het Klanisch, de taal van voordat Chyndyro bewoond werd, te leren en te helpen die geschriften te vertalen om de verloren gegane geschiedenis te laten herleven.

De wereld die de schrijfsters bedacht hebben is zeer volledig: voor in het boek zit een landkaart waarop alle delen en plaatsen te zien zijn. De voertuigen hebben bijzondere namen, je kunt er door de ruimte reizen. Er is een mooie combinatie van techniek, innovatie en magie. Elke familie of clan heeft zijn eigen specialiteit of bedrijfstak waarin ze werkzaam is. Maar het is vooral ook een verhaal over mensen die te kampen hebben met de dagelijkse strubbelingen in hun leven. Die moeilijkheden overwinnen, verdriet krijgen te verwerken en nieuwe vriendschappen opbouwen. Het zijn best veel verhaallijnen en personages om te volgen en soms komen lijnen samen en gaan dan weer uit elkaar. Dit maakt het soms best complex om te lezen. Johanna Lime heeft met Eibor Risoklany een plek geschapen waar nog veel te ontdekken valt en veel verhalen verteld moeten worden. Een wereld die gevuld is met zowel de nieuwste technieken als met magie. En er komen zo veel personen voorbij, dat je af en toe terug wilt bladeren. Fantasy en science fiction zijn niet ieders kopje thee, maar verhalen met personages die boos worden, verdriet hebben, lachen, verliefd worden, vechten en idealen hebben – kortom menselijk zijn – zullen velen aanspreken.

 

Dank je wel voor deze mooie recensie, Marije.

Johanna Lime

Mireille zat regelmatig nagelbijtend te lezen van de spanning

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 28 november 2019

In juli won Mireille Muls deel 1 van de trilogie bij de Zomer Winactie van 2019.

Dit is haar vijf sterren recensie.

DE VERGETEN VLOEK deel1SLUIMEREND VUUR van Johanna Lime

 

De 13jarige Jima wordt geplaagd door nachtmerries, waarin hij omringd wordt door vuur dat de gedaante aanneemt van een draak die hem in zijn droom meeneemt.

In het ‘echte’ leven is hij een prins. Hij houdt van lezen en taal en wordt lid is van de vertalingscommissie die Oude Geschriften uit het Klanisch vertaalt.

Wanneer zijn ouder broer afziet van de troon wordt Jima de troonopvolger en tevens de beschermheer van de vijf planeten.

Er dreigt echter een oorlog. Kan hij die voorkomen? Wie kan hij vertrouwen en lukt het hem dit tot een goed eind te brengen.

Het boek heeft een prachtige mysterieuze cover van een vuurdraak, ik was dan ook direct heel benieuwd naar het verhaal.

Het is heel mooi en spannend geschreven!

Je moet er je aandacht bijhouden door alle vreemde namen van landen, personen en gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen.

Ik heb enorm genoten van de avonturen van Jima, zijn vrienden en de draken en zat regelmatig nagelbijtend te lezen zo spannend vond ik het.

Ik geef dit boek 5 sterren.

Nu super nieuwsgierig naar deel 2.

 

Hartelijk bedankt voor je recensie, Mireille!

Johanna Lime

 

Recensie van Sluimerend vuur van Bookstamel

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 20 september 2019

Vandaag kwam Melanie Hoogvliet van Bookstamel met deze recensie van Sluimerend vuur Link naar Bookstamel recensie.

Melanie blogt over auteurs en boeken van eigen bodem.

Nederlandstalige Boeken is de naam van haar Facebookgroep.

Melanie leest alle genres en dus ook fantasy/science fiction.

Ze gaf het verhaal een 7,5 als cijfer.

Ik ben heel blij met dit cijfer en met wat er in de recensie staat.

In september las Melanie deel 1 van De vergeten vloek. In oktober volgt er een recensie van deel 2. Ik heb ook al met haar afgesproken dat ze in 2020 deel 3 zal lezen, als Schamel verbond is uitgebracht.

Dank je wel, Melanie.

 

Sluimerend vuur

Titel: De vergeten Vloek Deel 1 Sluimerend Vuur

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

Genre: Fantasy

Cijfer: 7,5

Waar gaat het boek over:

Jima Revaldesh-Morane moet kroonprins van Laskoro zijn, maar hij is een dromer. Hoe kan hij dan de beschermheer worden over het grote koninkrijk? En hoe komt hij erachter waardoor de disharmonie in de bevolking is ontstaan?

De Wanzjen van Chyndyro heeft hoge verwachtingen van zijn jongste zoon. Maar Lucian wil zijn oudere broers niet in de weg staan. Hij leidt de vertalingcommissie, waar alleen mannen lid van zijn, totdat Kamilia zich aanmeldt.

Franck Gettferdrey, de oudste zoon van Norman, merkt dat zijn vader er vreemde ideeën op nahoudt. Na een schokkend voorval wordt hij de leider van de Ruiters en besluit bovendien de politiek in te gaan.

De drie dynastieën van Laskoro moeten na eeuwen weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en met de technieken van het moderne Laskoro de dreigende oorlog voorkomen? Hoe stop je een vijand die zelfs voor magiërs onzichtbaar blijft?

Wat vind ik van het boek:

Ik moet bekennen dat dit boek een beetje traag op gang komt. In het begin van het boek maak je namelijk vooral kennis met de verschillende personages, clans en de wereld waarin het boek zich afspeelt. Wat ik wel fijn vond is de verdeling van de hoofdstukken je weet precies over wie het gaat. Nu vond ik het persoonlijk niet heel storend dat het wat traag op gang kwam, omdat ik van tevoren wist dat dit verhaal een trilogie zou worden en dan is het ook wel fijn om de wereld goed te leren kennen. De personages ontwikkelen zich snel en worden langzaam aan met elkaar verweven.

Een van de sterke punten van dit boek vind ik de personages. Vooral de jonge Jima heeft mijn hart veroverd. Hoe hij van jongetje van 13 langzaamaan magie ontdekt en op moet groeien tot volwassen man om over het land te regeren.

Vanaf pagina 100 ongeveer komt er meer vaart in het boek en komen er ook langzaam aan vijanden te voorschijn. Vanaf dat moment wordt de band tussen verschillende clans en personages ook steeds sterker. Verder komt er volop magie in het boek voor en daar hou ik van.

 

Waar het boek dus langzaamaan op gang komt, gaat het daarna in een prettig tempo verder en blijf je door lezen. Doordat er veel gebeurt en je het verhaal vanuit verschillende personages leest, word het ook nooit saai. Het eindigt natuurlijk met een open einde omdat het deel 1 is van een trilogie.

Ondanks de kleine minpuntjes is dit een heel mooi begin van een magische trilogie. Daarom krijgt het boek een welverdiende 7,5 en als de vervolgdelen in de zelfde lijn doorgaan als dit boek, dan kunnen die nog wel eens hoger gaan scoren.

Liefs, Melanie

Recensie van Sluimerend vuur op Fantasy Wereld

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 13 februari 2019

Op 13 februari 2019 vond ik op Facebook deze recensie van Sluimerend vuur, geschreven door Joke Michielsen. Ze gaf het verhaal 3,5 sterren.

Wat is dat een leuke verrassing, om een recensie te vinden waar ik niets van wist!

Dank je wel, Joke.

Sluimerend vuur

Wanneer zijn broer besluit afstand van de troon te doen, moet de dromerige Jima Revaldesh-Morane die taak op zich nemen. Kan hij als dromer wel de beschermheer van Laskoro worden? Kan hij achterhalen of de disharmonie in de bevolking een reden heeft, zodat hij zijn volk beter kan beschermen?

Op Chyndyro is Lucian de jongste zoon van de Wanzjen en als zevende zoon van de zevende zoon heeft zijn vader grote verwachtingen van hem. Lucian zelf ziet dat echter niet zo zitten en wil zijn andere broers niet in de weg staan. Als hoofd van de vertalingscommissie buigt hij zich over de oude taal samen met een groepje mannen, totdat Kamilia zich aansluit.

Franck Gettferdrey is clanopvolger, maar hij merkt dat zijn vader, Norman, er steeds vreemdere ideeën op na houdt. Franck moet de leiding van de Ruiters op zich nemen, naast zijn nieuwe baan als politicus. Eeuwen hebben ze apart doorgebracht, maar nu moeten de drie dynastieën van Laskoro opnieuw samenkomen om een dreigende oorlog te voorkomen. Maar zijn hun magie en de technieken van het moderne Laskoro wel voldoende om een vijand te stoppen die zelfs magiërs niet kunnen waarnemen?

Sci-fi ontmoet fantasy

Sluimerend vuur is het eerste deel in de trilogie De vergeten vloek van het schrijversduo Johanna Lime. Hierin hebben ze een wereld gecreëerd die elementen uit zowel de sciencefiction bevat als uit de fantasy. Ruimteschepen en futuristische auto’s die grotendeels automatisch kunnen rijden vormen de basis van de samenleving op Laskoro. Met de verschillende typen slagschepen en andere ruimtevaartuigen en de vijf verschillende planeten die deel uitmaken van het koninkrijk denk je al gauw aan onder meer Star Wars, maar dat is niet storend. Het verhaal heeft een bepaalde eigenheid en ook de bron waar de schepen en wapens hun kracht vandaan halen is totaal anders, dus blijft de vergelijking niet te lang hangen. Het schrijversduo heeft een vertrouwd idee in een nieuw jasje gestoken.

De verschillende clans die ieder hun specialisatie hebben, is dan weer een meer typisch element voor fantasy. Je hebt bouwers, computernerds, religieuze en krijgerclans, magiërs enzovoort. Het kleedt het geheel goed aan en vormt een gelaagde gemeenschap met mooiere en minder mooie kanten, zoals het in een realistische samenleving zou lopen. Onderstromingen heb je overal en dat brengt wel onderhuidse spanningen met zich mee. De verschillende personages komen ieder op hun manier in contact met die stromingen en gaan er ook telkens op hun eigen manier mee om. Fantasy in de vorm van magie is wel de rode draad doorheen het verhaal. Vooral de ontwikkeling ervan, of misschien eerder het gebrek eraan, is cruciaal voor het verhaal en je ziet ook al het belang ervan voor de komende delen.

Breed scala aan personages

Op de achterflap maakt het schrijversduo het al duidelijk; er zitten behoorlijk wat personages in hun boek die een belangrijke rol krijgen toebedeeld. Hoewel het misschien veel lijkt, komt het niet zo over tijdens het lezen. De personages wisselen elkaar rustig af en de verhaallijnen komen geleidelijk aan dichter bij elkaar. Jima is de belangrijkste gemene deler tussen alle personages als kroonprins van het koninkrijk, dus uiteindelijk komt, zoals verwacht, alles bij hem terecht.

Het is een redelijk dik boek en gelukkig hebben de schrijfsters ervoor gekozen om het verhaal over een langere tijdspanne uit te spreiden. Op die manier zit er voldoende vaart in het verhaal en vertraagt het verhaal niet echt. Echt grote conflicten zijn nog niet aanwezig in het boek, dat is wellicht voor de komende boeken, maar de schrijfstijl zet wel aan tot lezen. Ook wil je weten hoe de personages juist gaan evolueren of zullen reageren op een bepaald aspect dat de lezer al weet door de verschillende perspectieven. Sommige onderlinge relaties zouden nog iets meer diepgang mogen krijgen, maar wellicht gebeurt dat nog in het vervolg. Het einde triggert ook wel om verder te lezen, dus daar weten ze je als lezer toch mee te raken.

Conclusie

De vergeten vloek 1: Sluimerend vuur neemt je mee op een magische reis door de ruimte waar clans met elkaar strijden en samenleven. Het is een ontdekkingstocht voor de personages, die hen zal leiden naar een onvermijdelijk treffen met andere magische machten. Johanna Lime creëert een leuke mengeling van scifi en fantasy met een beetje spanning, die doet uitkijken naar het vervolg.

Lees hier de originele recensie op Fantasy Wereld

Recensie van Wendy Koedoot voor Sluimerend vuur

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 14 januari 2019

Wendy, een bekende boekenblogger, gaf deze recensie voor Sluimerend vuur.

Recensie: De vergeten vloek deel 1 – Sluimerend vuur – Johanna Lime

2017

ISBN: 9789463080873

Uitgeverij Zilverbron

Dit is het eerste deel van een trilogie over de drie dynastieën van Laskoro. Na eeuwen moeten ze weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en de technieken van tegenwoordig Laskoro redden van een dreigende oorlog? De vijand is onzichtbaar, zelf voor de magiërs.

Jima is de kroonprins maar hij is een echte dromer. Hij heeft geen idee hoe hij zijn koninkrijk kan beschermen. Lucian is de jongste zoon van een Wanzjen en zijn vader heeft hoge verwachtingen … maar Lucian laat zijn broers liever voor gaan en Franck merkt dat zijn vader er vreemde ideeën op na houdt en gaat de politiek in.

 

Deze drie personages spelen de hoofdrol in dit deel, je leert ze alle drie kennen als jonge mannen met bijzondere gewoontes en gaven. Het kost ze nog wat moeite om daar mee om te gaan. Er is voor mij niet een personage dat er uit springt. In alle drie kan ik me wel vinden, je kunt je goed inleven. Het meest opvallende andere karakter vind ik Kamilia, zij blijkt een belangrijke rol te hebben in alle drie de verhaallijnen. Verder komen er erg veel namen van personen en wezens in voor, het is niet te doen die allemaal op te noemen.

De drie verhaallijnen zijn stuk voor stuk spannend, je wilt weten wat er gaat gebeuren en hoe de verhaallijnen samenkomen.

Er zit actie en spanning in het boek, hoewel ik het soms wel langdradig vind, het mag wat mij betreft iets minder uitgebreid verteld worden. De sfeer en de omgeving worden goed beschreven, waardoor je je zeker kan inleven in hoe het er uit ziet. Je ziet het zo voor je.

Ook komt er veel magie in voor, dat vind ik zelf erg leuk. De stukken over magie zijn me het meest bijgebleven. Tegen het eind van dit deel komen de verhaallijnen samen en valt een en ander op zijn plaats. Het is een open eind omdat er natuurlijk nog twee delen aan komen.

Ik geef dit deel 4 sterren.

 

Dank je wel, Wendy

Johanna Lime

Helaas geen lof voor Sluimerend vuur van de bibliotheekrecensent

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Datum onbekend, hoewel het ver na de uitgifte van het boek was.

Ik vond de recensie van NBD Biblion op Bol en ben het hier natuurlijk helmaal niet mee eens. Zo te zien aan de recensies die ik krijg van lezers, u ook niet.

Wat is er mis met een oma die haakt? Mijn oma maakte voor al haar kinderen en kleinkinderen prachtige borduurwerken. Het was geweldig.

Jammer, maar er zijn van de delen van trilogie De vergeten vloek weinig tot geen boeken ingekocht door de bibliotheken. Misschien als u ernaar gaat vragen?

Samenvatting

Jima Revaldesh-Morane moet kroonprins van Laskoro zijn, maar hij is een dromer. Hoe kan hij dan de beschermheer worden over het grote koninkrijk? En hoe komt hij erachter waardoor de disharmonie in de bevolking is ontstaan?

De Wanzjen van Chyndyro heeft hoge verwachtingen van zijn jongste zoon. Maar Lucian wil zijn oudere broers niet in de weg staan. Hij leidt de vertalingcommissie, waar alleen mannen lid van zijn, totdat Kamilia zich aanmeldt.

Franck Gettferdrey, de oudste zoon van Norman, merkt dat zijn vader er vreemde ideeën op nahoudt. Na een schokkend voorval wordt hij de leider van de Ruiters en besluit bovendien de politiek in te gaan.NBD Biblion

De drie dynastieën van Laskoro moeten na eeuwen weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en met de technieken van het moderne Laskoro de dreigende oorlog voorkomen? Hoe stop je een vijand die zelfs voor magiërs onzichtbaar blijft?

 

Recensie(s)

Het eerste dat opvalt aan dit verhaal voor jongeren is het grote aantal personages, plaatsen en intriges dat geïntroduceerd wordt. Jima is een koningszoon, die ontdekt dat hij over magie beschikt. Het koninkrijk dat hij moet gaan besturen bestaat uit drie verschillende dynastieën, met uiteenlopende culturen. Samen met Lucian, Kamilia en Franck, erfgenamen van deze dynastieën, probeert Jima een dreigende oorlog met een onbekende vijand te voorkomen.

De vertelstijl is jeugdig van toon en het duurt lang voordat er iets van een plot in zicht komt door het steeds wisselende perspectief.

De suggestie van fantasy is niet overtuigend. Alles doet gewoontjes en oubollig aan: een hardrockband, computers en “r-post’, films in 3D en een hakende en theedrinkende oma.

Een enkel actiemoment, zoals de bevrijding van een vrouw uit een mijn waar ze dwangarbeid verricht, wordt in slechts enkele pagina’s uit de doeken gedaan.

De vele ideeën in deze roman over onder andere politiek, religie en feminisme zijn oppervlakkig uitgewerkt. Geen hoogvlieger. Het eerdere boek van dit Nederlandse schrijversduo, ‘Schimmenschuw’ (2015) met als hoofdpersoon Kamillia, kan als voorloper van de trilogie gelezen worden. Vanaf ca. 15 jaar.

 

Els Willems

Recensie van Sascha; ze kon het boek niet neerleggen

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 20 november 2018.

Bij de winactie van Pasen 2018 won Sascha Sluimerend vuur.

Dit schrijft ze erover op Hebban:

Sluimerend Vuur – Johanna Lime

Must Read

(5 sterren)

Als je van magie, fantasie, spanning en emotie houdt moet je dit boek lezen.

Je wordt echt mee genomen in het verhaal van de personen en hoe het zich ontwikkelt.

Door lichamelijke problemen heb ik een tijd niet kunnen lezen. En dit boek bleef me maar aankijken. Nu het iets beter gaat, ben ik er in begonnen en heb ik het in twee dagen en zes uur uitgelezen. Ik kon gewoonweg niet stoppen.

Ik moest weten hoe Jima zijn magie zou gaan gebruiken en hoe hij zijn weg naar het koningschap zou afleggen.

Met zijn team van vrienden gaan ze het gevecht met de vijand aan.

Ik moet nu deel twee hebben.

Want hoe gaat dit verder?

Must Read! Een echte aanrader iedereen.

Groetjes, Sascha

 

Onze reactie:

Je zult er in deel 2 nog niet helemaal achter komen hoe het verder gaat in de strijd tegen de vijand, want deel 2 gaat over het koninkrijk waar de vijand vandaan komt, Berinyi. Pas in deel 3 barst de oorlog los. Gemeen van ons, hè? Maar deel 2 wordt door lezers nog beter gevonden dan deel 1 en die lees je vast ook in twee dagen uit.

Het is misschien een idee dat als deel 3 verschijnt, in april 2020 om deel 1 en 2 dan allebei nog eens door te nemen, want dan vind je vast weer andere details in het verhaal en kun je direct doorstomen in deel 3.

Heel fijn dat je zo enthousiast bent over Sluimerend vuur.

Bedankt!

Johanna Lime

Dubbele duorecensie op Hebban

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Op 16 november 2018 plaatsten de recensenten Merel en Janneke van de Hebban Scifi & Fantasy Genre Club in de ‘November Nedermaand’ een dubbele duorecensie van de twee delen van De Vergeten Vloek. Dus een duorecensie van zowel Sluimerend vuur als Smeulend venijn.

Hier volgen enkele citaten uit deze duorecensie:

Merel gaf Sluimerend vuur 3 sterren, Janneke gaf er 4!

De prachtige covers van deze boeken maken direct nieuwsgierig naar het verhaal. Janneke en Merel doken in de wereld van ‘De vergeten vloek’ en lazen beide delen. Daarom dit keer geen gewone duorecensie, maar een dubbele duorecensie!

Laskoro is een moderne wereld, moderner nog dan onze huidige aarde. De mensen maken er gebruik van technieken waar wij vooralsnog van dromen. Neem de automatische auto’s, die zijn in ontwikkeling, maar zoals op Laskoro, waar ze in een soort treintje rijden op hogesnelheidswegen, zo zijn wij er nog niet mee bezig.

Over de gehele wereld zijn er tempels gewijd aan de Avatars waarbij elke regio zijn eigen Avatars aanbidt. Hier zijn het hogepriesters die de scepter zwaaien. Gebonden aan de religie is magie gegeven door de Avatars. Op Laskoro is dit dyamiekmagie.

Naast de dynamiekmagiërs bestaan er ook elementenmagiërs. In het eerste deel komen we daar alleen de vuurmagiërs van tegen, maar in het tweede deel zien we meer van de elementenmagiërs. De magische wereld met daarbij behorende religie en gebruiken zijn erg uitgebreid en maken de wereld ook interessant.

Berinyi is de spiegel van Laskoro.

Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.

Pas later in het boek, we zijn dan al ruim over de helft, is er sprake van oorlogsdreiging. De aanslagen worden gerichter, er zijn mysterieuze vrouwen die magische krachten blijken te bezitten en Laskoro is nu duidelijk in gevaar. De spanning bouwt op, er is meer actie, de hoofdpersonen werken nu samen tegen de dreiging. Er zit nu daardoor meer lijn in het verhaal en qua plot vind ik het laatste kwart van het boek dan ook veel beter dan de rest van het boek.

Ook in het tweede boek duurt het tot aan het einde van het boek tot de oorlog met Laskoro daadwerkelijk start, maar voor die tijd gebeurt er ook al van alles. Op Berinyi zelf zijn namelijk ook al conflicten (al dan niet openlijk): de moeder van Sylviana lijkt niet zo bereid om haar troon af te staan en de tante van Sylviana, Helena, blijkt haar eigen agenda te hebben. Hierdoor is er binnen deze wereld zelf al voldoende aan conflict en dit levert meer spanning op dan in het eerste deel, waar de dreiging alleen van buitenaf kwam.

Ondanks dat het boek geschreven is door twee auteurs is dat niet te merken aan de schrijfstijl. Ze schrijven vanuit de derde persoon en wisselen per subhoofdstuk van verteller. Het boek is door de kortere zinnen makkelijk te lezen wat het een prettige leeservaring maakt.

Oordeel

Merel: Het verhaal sprak me erg aan en ik heb beide delen met veel plezier gelezen. Het tweede deel heeft uiteindelijk het meeste indruk op me gemaakt, ik vond dit boek namelijk een stuk beter dan het eerste deel. De plot zat naar mijn mening beter in elkaar, het verhaal was wat meer gestroomlijnd en er zat ook meer spanning in dan in het eerste deel. Ik geef Sluimerend vuur daarom 3 sterren en Smeulend venijn krijgt van mij een welverdiende 4 sterren.

Janneke: Zowel Smeulend venijn als Sluimerend vuur zijn officieel ingestoken als boeken voor vijftien jaar en ouder. Toch zal de volwassen fantasylezer deze boeken ook met veel plezier verslinden. Marjo en Dinie zetten een goed verhaal in een boeiende wereld met een interessante geschiedenis neer en hebben over elk puntje goed nagedacht. Een aanrader voor liefhebbers van het fantasygenre. Ik geef beide boeken 4 sterren.

Wanneer u deze link volgt kunt u de oorspronkelijke duorecensie op Hebban lezen.

Recensie door Hasso Hofstede

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 20 september 2018.

Bij de winactie voor Sluimerend vuur won Hasso Hofstede ons boek.

Dit schrijft hij erover op zijn website:

 

Sluimerend Vuur – Johanna Lime

Deel 1 van De Vergeten Vloek trilogie

Het koninkrijk Laskoro krijgt een nieuwe kroonprins. Is deze kroonprins klaar om zijn taak, het verdedigen van het koninkrijk, te vervullen? Veel van de inwoners vinden hem een dromer en hij is nog zo jong.

Jima Revaldesh-Morane wordt de nieuwe kroonprins van Laskoro en dat terwijl hij niet de oudste zoon is van de koning. Zonen krijgen is op Laskoro al lastig, laat staan twee zonen. Er zijn namelijk meer vrouwen als mannen op Laskoro en hoe dat komt is voor iedereen een raadsel. Op Laskoro leven verschillende clans met verschillende taken zoals beschermen en bouwen. Op één van de zusterplaneten van Laskoro woont de Ming Dynastie, de hogepriester heeft daar een aantal zonen. De jongste zoon, Lucian, krijgt van zijn vader de grootste verantwoordelijkheid. Lucian is een jongen van eer en wil zijn oudere broers niet voor het hoofd stoten, hij houdt zich liever bezig met de oude talen van het koninkrijk. Om deze oude taal te bestuderen is er een vertalingscommissie ingesteld die louter bestaat uit mannen. Op een dag krijgt Lucian een aanmelding voor de vertalingscommissie binnen van een vrouw. Zij slaagt voor haar toelatingsexamen en wordt het nieuwe lid bij de commissie, Kamilia, een jonge vrouw die de oude taal snel oppakt. In een ander deel van het koninkrijk was de oudste zoon van het clanhoofd van Ferry, Franck genaamd vooral bezig met zijn groep ruiters en zij rijden op speciale paarden. Door een samenloop van omstandigheden komen deze vier mensen met elkaar in contact en staan ze zij aan zij om de geschiedenis van Laskoro te ontdekken en mogelijk te veranderen.

Johanna Lime is een pseudoniem voor twee schrijvers, Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Ze schrijven al van jongs af aan en zeven jaar geleden besloten ze om samen te gaan schrijven en verscheen hun eerste boek nu zijn ze net klaar met het tweede deel in deze trilogie.

Er wordt in de derde persoon geschreven, hierdoor krijg je veel extra informatie mee, welke afgewisseld wordt met veel dialogen. Door de dialogen wordt het een levendig verhaal. Wat het nog levendiger maakt zijn de beschrijvingen van de dagelijkse zaken die in de levens van de hoofdpersonen gebeuren.

Wat was het wennen aan het begin van het boek, als je niet veel fantasy leest en eigenlijk alleen Harry Potter en zijn magische wereld gewend bent. Zodra het kwartje valt, leest het als een heerlijk boek. Het spreekwoordelijke kwartje was dat er in een magische wereld ook gewoon televisie gekeken kon worden, ook al heet de planeet geen aarde. Moet je gewoon naar school om nieuwe dingen te leren en vliegt niet iedere magische persoon de hele dag op de rug van een draak rond, maar stapt hij gewoon in de auto. De combinatie van magie met moderne technologie is geweldig. De kijk op fantasy is door dit boek wezenlijk veranderd. Door de uitgebreide beschrijvingen van dagelijkse dingen in de wereld van Laskoro voelt het al snel als een thuis.

Hier nog de link naar de oorspronkelijke blog van Hasso: Meneer Hofstede Leest.

Wij zijn blij dat Hasso in onze verbeeldingswereld thuis kon raken en dat hij begrijpt hoe er in een magische wereld ook technologie kan bestaan, want dat is zoals wij het graag willen, dat fantasy ook voor de moderne mens herkenbaar wordt en dat het dus niet nodig is om per se een middeleeuwse setting te hebben voor het verhaal.

Hasso gaf ons boek 4 sterren

Zijn recensie vonden we ook op Hebban

 

Een recensie voor Sluimerend vuur, van Crea Sissie

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 3 juni 2018.

Deze vier sterren recensie kregen we van Crea Sissie (op Facebook)

Nienke Pool kocht Sluimerend vuur op de Elfia in Haarzuilens, omdat wij als eerste een boek gedoneerd hadden toen ze met haar Facebookgroep ‘Kinderboeken’ begon. Ze schreef een winactie uit voor haar vijftigste verjaardag. Crea Sissie was de winnares van ons boek. Wat een leuke vrouw! Zij stuurt grappige berichtjes via Messsenger en is een fan van Johanna Lime geworden. Ze kon niet meer stoppen met lezen en heeft Schimmenschuw gekocht (de recensie daarvan staat bij Recensies Schimmenschuw). Crea wil de andere boeken uit onze trilogie, die nog komen, ook allemaal hebben. Wat geeft dat ons een geweldig gevoel. Daar schrijven we voor! Blij dat lezers van onze boeken houden.

Hier volgen de gegevens:

Titel: De Vergeten Vloek deel 1: Sluimerend Vuur
Auteur: Johanna Lime
Genre: Jeugd / Young Adult /Fantasy
Leeftijd: vanaf 13 jaar
Eerste Uitgave: 2017
Aantal Pagina’s: 492
Verschijningsvorm: Paperback
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463080873

Ik heb dit boek gewonnen en mij is gevraagd om er een recensie over te schrijven.

Bij dezen dus mijn recensie
Achter het pseudoniem Johanna Lime schuilen de vriendinnen Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Vanaf hun kindertijd schrijven zij al samen dagboeken en korte verhalen. Door een manuscriptenwedstrijd van Luitingh Fantasy kwam Schimmenschuw tot stand. Dit was hun debuut, daarna volgde Sluimerend vuur als eerste deel van trilogie De vergeten vloek.
Uitgeverij Zilverbron is een uitgeverij waar onbekende, beginnende auteurs terecht kunnen met hun manuscripten. Zilverbron is een dochteronderneming van Uitgeverij Zilverspoor.

Op een dag hoort Jima Revaldesh Morane dat hij troonopvolger wordt. Zijn oudste broer wil zich liever met de ruimtevloot bezighouden. Jima is echter een dromer. Hoe kan hij tegelijkertijd koning en beschermheer van de vijf planeten worden?
Hij komt tijdens zijn studie in contact met Kamilia, die Morane bloed blijkt te hebben en dus verre familie van hem is. Zij trekt als raadsvrouwe bij hem in, in zijn nieuwe kasteel. Samen trekken zij langs de belangrijke families van de planeet: Gettferdrey en de Wanzjen van Chyndyro, Ming. Op deze manier hoopt Jima de banden weer aan te halen.
Ondertussen moet Jima als hij koning is ook nog voor een troonopvolger zorgen. Op Laskoro worden echter door een vergeten vloek meer meisjes dan jongens geboren. Gaat het hem lukken om een zoon te verwekken bij een van zijn drie vrouwen? Lukt het hem sowieso wel om in leven te blijven met alle aanslagen die er op hem gepleegd worden?

Op de antwoorden van deze vragen zullen we echter moeten wachten op deel 2 van De Vergeten Vloek. Dit deel zal Smeulend Venijn gaan heten (let op de speelse SV net als in deel 1).

(Deel 2 is inmiddels uitgebracht in september 2018).

Mijn conclusie
Een lekker dik boek met een mooie vuurdraak op de kaft. Vanaf pagina 1 zit je direct in het verhaal. Het leest lekker door, al zouden wat mij persoonlijk betreft sommige stukken in het verhaal iets korter mogen. Ik heb er voor gekozen om ook Schimmenschuw te lezen. Dat is het boek wat voor Sluimerend Vuur uitkwam. Dit is echter niet noodzakelijk.
Ik verheug mij op De Vergeten Vloek deel 2, want ik wil echt weten hoe het verhaal verder gaat. Dit boek krijgt van mij 4 dikke sterren!

Nog een persoonlijke boodschap
Ik ben zeer dankbaar dat ik door dit boek te winnen met de dames Lime in contact ben gekomen en hun boeken heb mogen lezen. Waarschijnlijk had ik hier anders gewoon overheen gekeken.

 

Reactie van Johanna Lime

Wij zijn blij dat je met onze boeken in aanraking bent gekomen, Crea Sissie, en dat je een fan geworden bent. Of het Jima lukt een troonopvolger te krijgen en of hij blijft leven? Daarvoor moeten we je vragen nog meer geduld te hebben. Of misschien kun je alvast een consult aanvragen bij medium Kamilia? (grapje).
Smeulend venijn gaat namelijk over de vijanden van Laskoro. In het derde deel komt alles pas weer bij elkaar. Maar we hopen dat je deel 2 ook kunt waarderen en zijn natuurlijk weer heel nieuwsgierig naar wat je ervan zult vinden.

Dank je wel voor je mooie recensie.

Recensie van Sluimerend vuur door Ans Stier

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Op 22 november 2017 kregen wij een recensie van ons boek binnen van een lezer/recensent die al veel boeken heeft gelezen en gerecenseerd. Namelijk van Ans Stier. Zij schrijft o.a. recensies voor Sophia Magazine.

Dit is haar Samenvatting, Leeservaring en Conclusie voor ons boek.

 

Voor Johanna Lime mocht ik De vergeten vloek; Deel 1 Sluimerend vuur lezen en recenseren waarvoor mijn hartelijke dank.

Recensie De vergeten vloek; Deel 1 Sluimerend vuur – Johanna Lime

Samenvatting

Jima Revaldesh-Morane is kroonprins van Laskoro. Zijn vader komt te overlijden ruim voor hij de 25 jarige leeftijd bereikt. Dit is de leeftijd waarop hij tot koning gekroond gaat worden. Hij moet veel leren en komt er achter dat anderen op de macht uit zijn. Het is van belang dat drie dynastieën weer herenigd worden waardoor de magie en het koninkrijk krachtiger worden.

Er is een vertaalgroep bestaande uit Jima, Franck, Lucian en Kamilia. Zij bestuderen de oude vergeten taal Klanisch. Deze taal speelt een belangrijke rol in de magie. De vertaalgroep raakt goed bevriend met elkaar. Samen zetten ze alles op alles om het koninkrijk Laskoro veilig en sterk te laten zijn. Er zijn echter anderen die dat proberen te voorkomen.

Leeservaring

Dit fantasy boek speelt zich af in de huidige en toekomstige tijd. Hiermee onderscheidt het verhaal zich van vele ander boeken in dit genre. Er komen auto’s en ruimteschepen in het verhaal voor. Ook een koninkrijk, magie en draken komen voor, dus het heeft ook onderwerpen die je vaak in fantasy tegenkomt.

Het leuke is dat het leven van de kroonprins/koning heel herkenbaar en gewoon is (boterhammen met jam, koffie, de koning rijdt zelf auto e.d.).

Het boek leest goed weg door de gemakkelijke schrijfstijl. Wel moet je je aandacht er bij houden om de personages goed te leren kennen en de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. Alles is mooi en uitvoerig beschreven. Er komen dus best veel details op je af.

Conclusie

Een mooi verhaal, fantasy maar toch ook herkenbaar. Mooi uitgewerkte personages en details. Een heerlijk fantasy avontuur.

4 sterren

Fijn dat je hebt genoten van ons verhaal, Ans.

Dank je wel!

Groeten van Johanna Lime.

 

Hanneke Tinor-Centi recenseerde Sluimerend vuur

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur1 reactie

Deze is van 6 september 2017

Wij vroegen aan Hanneke Tinor-Centi, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen, of zij Sluimerend vuur wilde recenseren. Wij waren dan ook zeer verheugd dat zij direct daarin toestemde.

Hanneke Tinor-Centi is de drijvende kracht achter HT-C Marketing en Communicatie.

De diploma’s NIMA-A en NIMA Interne en Concerncommunicatie B, aangevuld met 15 jaar praktijkervaring in diverse communicatie- en marketingfuncties binnen zeer uiteenlopende branches, hebben haar gevormd tot een zeer ervaren communicatieprofessional.

Op haar website kunt u lezen wat zij voor de boekenbranche kan betekenen.

Hier volgt Hannekes recensie van ons boek.

Sluimerend vuur: boeiende vertelling

‘Sluimerend vuur’ vertelt het verhaal over een drietal families uit het koninkrijk Laskoro. Laskoro bevindt zich in de Plejaden in het sterrenbeeld Taurus. Er is een vloek uitgesproken over Laskoro waardoor de samenstelling van de seksen drastisch is gewijzigd. Er zijn in Laskoro maar liefst drie keer zoveel vrouwen als mannen. Bovendien baren de vrouwen nauwelijks zonen, waardoor deze scheefgroei allengs toeneemt.

Het koninkrijk kent grote technische ontwikkelingen, zoals computers en ruimteschepen, Hogesnelheidswegen en cybernetica. Ritovysche kristallen leveren de energie voor alle apparatuur. Bovendien zijn er handelsverdragen afgesloten met de bevolking van andere planeten, waaronder die van Swanase.

“Jima lag op bed en kon moeilijk in slaap komen. Hij dacht na over wat hij uit de brieven ontdekt had: Irene Morane was behalve koningin ook hogepriesteres geweest. Maar had Laskoro dan echt een godsdienst? En waarom had niemand hem dat dan geleerd?”

Omdat zijn broer te kennen heeft gegeven, geen kroonprins te willen zijn, is Jima Revaldesh-Morane de enige kandidaat voor de troonopvolging. Jima is echter een dromer. Is hij in staat zijn volk de nodige bescherming te bieden? Waar komen de dromen over een viertal vrouwen vandaan die Jima bij herhaling heeft en waarmee hij zijn energie kwijtraakt? Wie is de geheimzinnige vijand die telkens weet te ontkomen en die zelfs voor de magiërs ongrijpbaar is? Je leest het in ‘De vergeten vloek’.

“In de weken die volgden, werd het Lucian duidelijk dan zijn broers er toch niet gerust op waren dat hij vader niet op wilde volgen als Wanzjen. Wanneer hij in de buurt van Martin en Harry kwam, voelde hij zich niet op zijn gemak. Zij dachten dat er een machtsstrijd van zou komen.”

‘Sluimerend vuur’ gaat onderhuids over het vinden van balans, verantwoordelijkheidsgevoel en vertrouwen. Net als in het ‘gewone leven’, kent in deze fantasiewereld de politieke arena fricties in fracties die veelal het daglicht slecht verdragen.

“Lucian dacht na. De RRP had wel zijn sympathie als het om hun partijprogramma ging. Hij wist nog te weinig van hen af om nu al ruzie met hen te maken en het gevaar te lopen dat hij werd overgeplaatst naar een kleine tempel waar hij minder invloed had.”

Heijkoop en Boudestein hebben met ‘Sluimerend vuur’ een uiterst boeiende vertelling afgeleverd. De opbouw van het boek zit knap in elkaar en de schrijfstijl van deze twee vrouwen –die samen schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime- is zeer plezierig. Hun grootste talent is echter het neerzetten en uitwerken van de personages. Ondanks dat deze personages geheel uit hun creatieve brein ontspruiten en je ze nimmer in het echte leven zult ‘tegenkomen’, heb je het gevoel ze te ‘kennen’ als waren ze werkelijk.

De verhaallijn kent een gedegen opbouw en de spanning neemt allengs toe. Het boek valt het best onder te brengen in het fantasy c.q. science fiction genre.

Overigens mag de fraaie wijze waarop Heijkoop en Boudestein de couleur locale tekenen, niet onvermeld blijven; knap!

Over de auteur
Achter de auteursnaam Johanna Lime gaat een tweetal schrijvers schuil, te weten Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Dit tweetal schrijft al sinds 2011 samen. Beide dames schrijven al sinds hun tienerjaren allerlei verhalen. In september 2015 kwam op Elfia Arcen hun eerste boek uit, Schimmenschuw.

Uitvoering
Uitgeverij Zilverbron
ISBN10 9463080872
ISBN13 9789463080873
Paperback

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/

Opmerking van Johanna Lime

Wij zijn heel blij met deze prachtige recensie, vooral omdat hieruit blijkt dat het ons gelukt is om de verbeeldingswereld van Laskoro over te brengen op de lezer en om de personages zo echt mogelijk te maken.

De originele recensie kunt u hier vinden.

Recensie van Sluimerend vuur, door Ida van Doren

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 26 augustus 2017

Ida van Doren – Kalkman, zelf schrijfster van de thrillers Nooit Gedacht en Verborgen, hier te vinden.  Ida heeft ons boek gelezen en schreef op Hebban een recensie voor ons tweede boek, deel 1 van de trilogie De vergeten vloek – Sluimerend vuur. We zijn hier heel blij mee.

Hieronder haar tekst:

Laaiend enthousiast over Sluimerend Vuur

Ik geef het boek 5 sterren

Sluimerend vuur is een heerlijk verhaal!

De schrijvers, Johanna Lime, hebben dit keer hun hoofdpersonages volwassener gemaakt. Dat komt het verhaal ten goede. Je wordt al snel meegesleept in de verwikkelingen.

Jima, Lucian, Franck en Kamilia ontmoeten elkaar om de oude taal, Klanisch, te bestuderen.

In het verre verleden hadden de regerende families grote magische krachten. In het heden maakt alleen de Ming familie nog gebruik daarvan. Jima, de kroonprins, komt uit de Morane familie, hij heeft sluimerende magische krachten. Kamilia helpt hem deze te ontwikkelen.

De planeten waarop dit verhaal zich afspeelt, worden goed omschreven, de ruimtevloot, de snelwegen, het openbaar vervoer. En de regeringspartijen en de fracties en fricties daarbinnen spraken mij erg aan.

Terwijl je leest voel je alsmaar dat er meer speelt. Het verhaal wordt goed opgebouwd en blijft tot de laatste bladzijde spannend. Ik vond het jammer toen het uit was. En wacht nu op het vervolg.

Recensie van Sluimerend vuur, door Tazzy Jenninga

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 7 augustus 2017

Tazzy Jenninga van “Ik hou van Fantasy, Horror en spannende boeken !!!!!!!!” heeft ons boek gelezen en geeft op haar website en Facebookpagina een recensie van 5 sterren voor ons tweede boek, deel 1 van de trilogie De vergeten vloek – Sluimerend vuur. We zijn hier vanzelfsprekend heel erg verguld mee.

Hieronder haar tekst:

Johanna Lime – De Vergeten vloek 1: Sluimerend vuur

Hier de link naar het oorspronkelijke bericht.

 

Ik keek al een tijdje uit naar dit boek! Mijn verwachtingen waren ook hoog. Maar die zijn allemaal uitgekomen! Dit is het tweede boek van de auteurs: Johanna Lime. Het eerste boek in een serie: De vergeten vloek.

In dit verhaal volg je een aantal personages. Je leert ze echt goed kennen en krijgt een band met ze.

Ze hebben een aantal dingen gemeen en zo leren ze elkaar ook kennen. Je voelt met ze mee en zou ze het liefste willen helpen. De verhaallijn bouwt langzaam op en je kunt het boek niet meer wegleggen. Je moet doorlezen. Een echte pageturner in het fantasy / sf-genre.

Kamilia ken ik nog uit hun andere boek. Ze heeft een bijzondere kracht en kan de geesten van overleden mensen zien. Ze is stapelgek op haar oma, maar in dit boek blijft ze in haar eigen tijd en gaat ze er alles aan doen om de jonge kroonprins te helpen met zijn magische gave.

Jima is een jonge prins. Hij krijgt te horen dat hij kroonprins is van Laskoro. Van af dat moment rust er een grote druk op zijn schouders, want hoe kan hij zo’n groot koninkrijk beschermen? Hij wil het liefste iedereen van zijn bevolking gelukkig zien. Hij heeft een sterke magische gave. En de Morane slang staat hem bij en beschermt hem. Jima heeft veel aan zijn hoofd. Hij moet ook een speciaal kristal zien te bemachtigen. De zoektocht naar het kristal is spannend.

Lucian (is stiekem mijn favoriete personage) is hoofd van de vertalingscommissie en hij is de zevende zoon van de zevende zoon. Zijn vader verwacht grootste dingen van zijn zoon. Lucian heeft ook echt prachtige magische krachten. Hij is goed getraind. En jaagt veel vrouwenharten op hol. De tekeningen op zijn huid, zijn prachtig, maar hebben voor hem een heel andere betekenis dan gewone tatoeages. Ze kunnen namelijk bewegen en kunnen nog meer dingen! Dit is zo beeldend op papier gezet dat je het gewoon echt voor je ziet. Zijn hele personage spreekt me enorm aan. Hij is zeker van zichzelf en stapelgek op zijn zoontje.

Franck is de zoon van Norman Gettferdrey. Hij is niet zo blij met zijn vader. Zijn ideeën worden steeds extremer. Gaat hij zijn vader tegen houden of niet? Hij moet een keuze maken.

Er zijn mensen die Jima dood willen hebben. Er worden diverse aanslagen gepleegd met magie. Kunnen Jima en zijn vrienden in leven blijven?

De schrijfstijl is lekker vlot, korte hoofdstukken. De auteurs nemen je mee op reis door hun prachtig geschapen wereld. Je ziet elk hoofdstuk door de ogen van een van de personages.

De wereld geeft me een aards gevoel, maar dan ver in de toekomst. Het is een sciencefictionachtige wereld. Dit merk je door de manieren van reizen, voertuigen en techniek. Het is op een steengoede wijze gemixt met de magische (fantasy) wereld. Niet in een hokje te stoppen!

Er zijn ook diverse planeten, waar men heen kan. Maar ook kun je met ruimteschepen reizen en is er een ruimtevloot. De snelwegen zien er ook heel apart uit. En omdat de auteurs zo beeldend schrijven, zie je alles voor je.

Ik werd vanaf het begin in het verhaal gezogen. Ik kijk echt uit naar het volgende deel. Ik wil weten hoe het verder gaat. Het is een dik boek, maar je vliegt er doorheen en vergeet de tijd. En dat is echt een magisch gevoel als lezer. Ik geef het boek 5 sterren

De eerste recensie van Sluimerend vuur is van Ferry Visser

On door johannalimeinRecensies Sluimerend vuur

Deze is van 7 mei 2017

In het weekend dat ons tweede boek, deel 1 van de trilogie De vergeten vloek – Sluimerend vuur, voor het eerst te koop was op de Elfia, kocht Ferry Visser ons boek. Hij is er ook direct in begonnen, want hij was er heel nieuwsgierig naar, na het lezen van onze debuutroman Schimmenschuw.

Bespreking van Sluimerend vuur 3 mei 2017

‘Sluimerend vuur’ van Johanna Lime, is een heerlijk boek over verantwoordelijkheid, balans vinden en ontwikkeling. Na het lezen van ‘Schimmenschuw’ ben ik fan geworden van de magische families en ook in dit boek heb ik weer genoten van de avonturen van met name drie van deze families. Er zijn drie personages in ‘Sluimerend vuur’ die belangrijk zijn: Jima Revaldesh-Morane, Lucian Ming en Franck Gettferdrey. Een overeenkomst tussen deze drie is dat ieder van hen door de situatie gedwongen wordt om een grote verantwoordelijkheid op zich te nemen. En ieder van hen gaat daar op zijn eigen manier mee om. Persoonlijk heb ik genoten van Lucian Ming, die op eigen wijze (ik zeg niet eigenwijs) invulling geeft aan zijn taak. Verder is de achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt intrigerend. Laskoro is uit evenwicht: magie is bijna verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor technologie. En de drie helden moeten ieder in deze onevenwichtige situatie een persoonlijke balans zien te vinden, om er voor te zorgen dat ze hun taak goed kunnen uitvoeren. En hoe de symbolische betekenis van de slang als motief voorkomt is geweldig gedaan. Naast de negatieve betekenis van de slang wordt er ook aandacht besteed aan de slang als positief symbool met betrekking tot persoonlijke ontwikkeling, en omdat Johanna Lime deze tweeduidige symboliek op fantastische wijze gebruikt in het verhaal, noem ik voortaan ‘Sluimerend vuur’ het boek van de slang. Ik hoop dat in de volgende delen, de draak, het paard en de beer op dezelfde wijze worden uitgewerkt. Tot besluit wil ik een compliment maken aan de auteurs, die met ‘Sluimerend vuur’ een waardige opvolger hebben geschreven van ‘Schimmenschuw’: een authentiek, fantasierijk boek over verantwoordelijkheid, balans en ontwikkeling.