Reacties op Sluimerend vuur uit de Scifi Fantasy meeleesclub van Hebban

29 september 2020

De Scifi & Fantasy genreclub op Hebban had voor de maand september 2020 een “Klassieker Meeleesclub”, die in het teken stond van de vier elementen (vuur, aarde, lucht en water). Ze kozen voor mijn boek:‘Sluimerend vuur’. Dat was een leuke verrassing en een hele eer.

Ik volgde de reacties van vier lezers op Hebban. Dat was spannend en leerzaam tegelijk.

Van een lezer, Charisse, kreeg mijn boek vier sterren en ze schreef ook een recensie. Deze recensie staat in mijn verzameling recensies op deze website, die ik voor Sluimerend vuur tot nu toe heb gekregen. Hij is hier te lezen.

Van twee andere lezers kreeg het boek drie sterren en de vierde lezer las het boek vanwege persoonlijke omstandigheden nog niet helemaal uit, maar gaf wel een fijne reactie.

Enkele fragmenten uit de reacties uit de Hebban Meeleesclub:

Vraag 1. Hebben jullie al eens iets (eerder) gelezen van (het duo auteurschap) Johanna Lime?

  • Ja, ik heb Schimmenschuw gelezen van Dinie en Marjo. Een soort prequel van deze trilogie.
  • Ik had nog nooit van haar/hen gehoord…
  • Ik heb Schimmenschuw en de eerste twee boeken van de trilogie gelezen. Boek 3 en de Twaalfde Saturnusmaan staan al wel in de kast hier!
  • Nee, nog niks van gelezen.
  • Nee, nog niets van gezien. Tot deze oproep.

Vraag 2: Wat is de eerste indruk? Mag ook alleen cover zijn als je nog niet zover bent met lezen.

  • Mijn eerste indruk na de proloog en de eerste twee hoofdstukken was: ‘Huh? Was dit nou allemaal?’ Mede dankzij mijn onervarenheid met fantasy in deze setting. Maar nu wat hoofdstukken verder begint er een vlindertje te fladderen.
  • Ik ben weer een stuk verder, dus ik kan een wat meer inhoudelijk antwoord geven dan mijn eerste reactie dat het verhaal me goed bevalt.
    Ik vroeg me af waarom ik dit een leuk boek vind, en een van de redenen is dat ik de personages interessant vind. Want wat ze precies van plan zijn of willen is niet iets YA-achtigs als ‘de wereld redden’ of ‘mijn ware liefde vinden’. Het is allemaal niet zo zwart-wit. Daarom weet ik ook niet zo goed wat er gaat gebeuren in dit boek. Dat maakt het (voor mij) een interessant verhaal.
    Verder leest het vlot en zijn de dialogen prettig. En ik vind de kaft, met die vuurdraak, heel erg mooi!

Heb je wel eens een boek gelezen met deze setting, zoals de omgeving is waar het verhaal zich afspeelt?

  • Ik heb niet zo gek veel YA-SF gelezen (die vind ik meestal niet interessant genoeg), maar dit boek doet me qua setting wel een beetje denken aan “Carve the Mark” van Veronica Roth. Dat heeft ook een planeet die je als lezer steeds verder verkent, andere planeten die een rol spelen en is dus zo’n YA-SF. Dit boek dit echter veel interessanter.
    En als ik naar SF kijk dan denk ik dat je de boeken van Ursula leGuin er mee zou kunnen vergelijken. Zij schreef meer ‘maatschappelijke’ SF- verhalen. Haar ‘Aardzee’ boeken zijn terechte klassiekers.

Vraag 3. Wat vinden jullie van de hoofdpersonen? Kun je je inleven? Heb je een voorkeur voor de een of de ander?

  • Nou je het vraagt… ik merk dat ik (niet meer?) zo gefocussed ben op de personages in boeken. Ik concentreer me meer op het plot. Karakters vallen me voornamelijk op als ik ze irritant of slecht moet vinden van de schrijver. Zelf heb ik meestal geen sterke gevoelens voor de personages in een boek.
    Wat me wel opvalt in dit boek: er zijn nogal wat personages, en de auteur(s) krijgen het voor elkaar dat ik steeds ‘oh ja, dat was hij of zij’ denk. Ik weet vrij goed wie wie is en waar hij of zij thuis hoort inclusief achtergrond. Een duidelijke voorkeur voor een bepaald personage heb ik dan ook niet.
    Eigenlijk vind ik dit een boek dat meer gericht op het verhaal dan op de persoonlijke ontwikkeling en uitdieping van de personages. Zo heb ik het dus ook graag.
  • Het zijn lekker veel personages, ook weer niet zo veel dat je het spoor bijster bent. Bij meerdere personages ga ik er dan vanuit dat ze gedurende het verhaal steeds dichter bij elkaar gaan komen en dat vind ik altijd interessant. Ik mis alleen ietwat diepgang in de personages en op de momenten dat er dingen gebeuren.
    Ik heb wel een voorkeur voor Lucian en daarnaast voor Jima.

Vraag 4: Wat vinden jullie van de schrijfstijl? Hou ook het mogelijke label in gedachten.

  • Ik ben niet zo van het labels plakken hoor! Ik ga niet debatteren over ‘mogelijk YA’-, dit is gewoon science-fantasy! Een goed boek moet vele lezers kunnen aanspreken, en niet discrimineren op leeftijd.
    De schrijfstijl vond ik zo heerlijk helder! Geen ellenlange uitweidingen maar lekker to-the-point (nou hou ik ook heel erg van Robin Hobb’s sfeervolle boeken waar soms niet veel in gebeurt…). De korte (sub)hoofdstukken hielpen natuurlijk ook mee. Knap vond ik dat ik toch de draad van het verhaal niet kwijtraakte, en dat ik de personages uit elkaar kon houden.
  • Naarmate ik vorder merk ik juist dat deze schrijfstijl inderdaad bij YA past. Het eenvoudige en korte van de zinnen, geen moeilijke woorden ( af en toe wel moeilijke namen en zeker om alles uit elkaar te halen) maar dat maakt een boek niet minder leesbaar voor volwassenen. Ik begrijp nu gewoon de keuze voor de labels.
  • De schrijfstijl is vlot en kort en bondig. Qua keuze van woorden en sommige moeilijke namen en technische omschrijvingen die zo nu en dan opduiken, vind ik dat het label YA goed past bij dit boek. Je hoeft je hoofd niet te breken over ingewikkelde situaties in het verhaal. Het leest gewoon soepel weg.

Uit! Ik heb ‘m 4 sterren gegeven, gebruik makende van de CAWPILE rating (en toen naar boven afgerond; een fijn Nederlandstalig fantasy/SF boek wordt bij mij altijd een beetje voorgetrokken).
Het tweede deel komt op m’n verlanglijst.

Uit! Een heel leuke nieuwe ervaring voor mij met een SF verhaal. Leuk dat er verschillende personages in zitten die leven in een groot universum waardoor de wereld als lezer groter wordt. Ik ga zeker door met de vervolgdelen, dat kan bijna niet anders als je aan het eind bent gekomen.

Vraag 5. Zit er spanning of spannende elementen in het verhaal? Zo ja, welke of geef een voorbeeld.

  • Niet heel veel spanning, maar er zitten wel momenten in al duren die vrij kort.
    Ik kan wel een voorbeeld geven, maar ik weet niet waar jullie nu zitten in het verhaal….wil het ook niet verklappen….
  • Hmm, echt spannend zou ik het op het eerste gezicht niet noemen. Ik vond de zoektocht naar de vriendin die in de mijnen terecht was gekomen wel spannende elementen hebben, maar aan de andere kant had ik er ook het volste vertrouwen in dat alles weer op z’n pootjes terecht zou komen. Want zo’n soort boek is dit wel: alles komt weer goed.

Ik kom al bij de laatste vraag uit? Wat is jullie conclusie? Gedenkwaardige stukjes? Aantal sterren?

  • Ik vond het een ontdekking! Dit boek kreeg van mij 3,5 ster via de CAWPILE-methode. Ik heb hier 4 welverdiende sterren van gemaakt.
    Ik vond het bijzonder om een SF boek te lezen en daarbij ook magie te vinden. Ik vond het een bijzondere combinatie. Gedenkwaardige stukjes heb ik niet, omdat het verhaal op dit gebied vlak blijft, wel vind ik Lucian en Jima een leuke personage in het boek. Ik heb het boek 3 sterren gegeven, met name omdat ik de spanning miste bij incidenten.
    Toch ben ik benieuwd naar de volgende delen!

Uit! Ik heb het boek ook uit. Het heeft me uiteindelijk niet heel erg veel gedaan. Het mag bij mij een flink portie pittiger in zowel het verhaal als de zinsbouw. Ik zie het dan ook echt als een YA-boek of zelfs junior maar dan de gevorderde lezers op dat niveau.
Ik vind het wel een mooi afgerond geheel, er staat echt een verhaal en er is zeker over na gedacht, maar voor mij is het hem niet helemaal. Ik ben ook positief in het feit dat dit van Nederlandse bodem is, dat geeft toch hoop! Ik geef 3 sterren. Voorlopig ben ik ook nog niet nieuwsgierig genoeg om verder in een nieuw deel te lezen, maar wie weet in de toekomst.

Ondanks dat ik hem niet uit heb kunnen lezen, ben ik er niet al te negatief over. Klinkt gek, maar ik ga het proberen uit te leggen.
Ik wil de schrijver(s) van harte feliciteren dat ze het lef hebben om de gevestigde grenzen tussen fantasy , science fiction, religie en alledaags leven te doorbreken. Maar al te vaak zijn die (te) erg gescheiden. Om ze door elkaar te gebruiken in een wereld waar zoveel kan, inclusief ruimte reizen, magie, maar ook wel je email checken op je telefoon. NICE! Doorbreken die gevestigde orde!

Reactie:

Heel erg bedankt voor deze ervaring om met een boek in een leesclub mee te mogen doen en alle reacties steeds te kunnen lezen. Ik kan me er goed in vinden en ben dankbaar voor de complimenten. Aan de spanning en het meeleven met personages probeer ik in volgende boeken te werken.

Groeten van Johanna Lime

Een ontdekking

26 september 2020 (gevonden op Hebban)

Charisse las Sluimerend vuur in de ‘Klassieker Meeleesclub’ van de Hebban Scifi & Fantasy Club en schreef onderstaande 4 sterren recensie.

In september 2020 las ik dit boek met belangstellenden van de Scifi & Fantasy Club op Hebban in het kader van de ‘Klassieker meeleesclub’. Ik had nog nooit van Johanna Lime gehoord, wat het pseudoniem van twee schrijfsters bleek te zijn. Heel bijzonder vond ik dat de Johanna Lime zelf lid van Hebban bleek te zijn en zelfs actief was in de meeleesclub! Mijn opmerkingen heb ik verwerkt tot deze recensie.

“Sluimerend vuur” is het eerste deel van “De Vergeten Vloek” trilogie. Dit eerste deel is prima leesbaar is voor jong en oud. Op de kaft van het boek staat een prachtige afbeelding van een draak. Het verhaal zelf blijkt te gaan over diverse jonge personages in een moderne ‘YA-scifi’-setting die hun weg zoeken naar de verplichtingen die horen bij volwassenheid. Verrassend is dat er magie in deze wereld voorkomt. Van draken en Avatars is ook sprake.

Als snel beviel het boek me prima. Een reden daarvan was dat ik de personages interessant vond. Wat ze precies van plan zijn of willen is niet iets YA-achtigs als ‘de wereld redden’ of ‘mijn ware liefde vinden’. Het is allemaal niet zo zwart/wit. Ik wist ook niet zo goed wat er zou gaan gebeuren in dit boek, dat hield me geboeid.

De schrijfstijl vond ik prima: heerlijk helder, vlot leesbaar en met prettige dialogen. Geen ellenlange uitweidingen maar lekker to-the-point. De korte (sub)hoofdstukken hielpen natuurlijk ook mee. Knap vond ik dat ik toch de draad van het verhaal niet kwijtraakte, en dat ik de personages uit elkaar kon houden.
Een klein minpuntje van dit boek was dat ik het niet echt spannend vond. Ik vond het wat dat betreft een beetje vlak geschreven. Ik had er het volste vertrouwen in dat alles weer op z’n pootjes terecht zou komen. Want zo’n soort boek is dit wel: alles komt weer goed.

Wat die personages betreft vond ik dit boek meer gericht op het vertellen van een verhaal dan op de persoonlijke ontwikkeling en uitdieping van de personages. Wat ik goed gedaan vond van het schrijversduo is dat er nogal wat personages een rol spelen in dit boek. De auteurs kregen het voor elkaar dat ik steeds ‘oh ja, dat was hij of zij’ dacht. Ze kregen het voor elkaar dat ik vrij goed de personages kon thuisbrengen, inclusief hun achtergrond.

Ik heb voor de beoordeling van dit boek de CAWPILE rating gebruikt:

C- characters = 7
A – atmosphere = 7
W – writing Style = 8
P – plot = 8
I – intrigue = 8
L – logic = 8
E – enjoyment = 7

(Berekening: ieder onderwerp krijgt punten van 1 tot 10 en achteraf deel je de punten door 7 en krijg je een gemiddelde dat verwijst naar een hoeveelheid sterren)
Mijn eindcijfer is 7,5 wat 4 sterren oplevert (vol overtuiging naar boven afgerond want een fijn Nederlandstalig fantasy/SF boek wordt bij mij altijd een beetje voorgetrokken).

Reactie

Heel erg bedankt voor de recensie. Interessant, die CAWPILE indeling. Die kan ik ook wel gaan gebruiken voor recensies van boeken die ik zelf lees. Dank voor je oprechte mening over mijn boek. Hier leer ik ook weer wat van als schrijfster.

Johanna Lime

Sluimerend vuur in de Scifi Fantasy meeleesclub van Hebban

3 september 2020

De Scifi & Fantasy genreclub op Hebban heeft voor de maand september 2020 een “Klassieker Meeleesclub”, die in het teken staat van de vier elementen (vuur, aarde, lucht en water).

Daarvoor hebben zij vier boeken aan de lezers voorgesteld om in deze maand te lezen.

De term “Klassieker” slaat op boeken die ouder zijn dan tien jaar, maar voor deze gelegenheid heeft de genreclub deze term ruim genomen. Wat was ik blij verrast dat een van mijn boeken hier tussen zat. Verder hadden ze voor drie Nederlandse schrijfster gekozen en voor George R. R. Martin met zijn bekende Klassieker, die natuurlijk door de films heel populair geworden is.

De boeken waaruit gekozen kon worden, waren:

1) Het spel der tronen – Eerste boek – Het lied van IJs en Vuur van George R.R. Martin.

Ver voorbij de machtige ijsmuur die de noordgrens van het koninkrijk sinds mensenheugenis beschermt, roert zich een lang vergeten vijand. Maar ieders blik is naar het zuiden gericht, naar het hof waar de machtige Lannisters sterke spelers zijn. Immers, de macht van de koning is tanende, zijn Hand is onder verdachte omstandigheden aan zijn eind gekomen, velen zijn uit op eigen gewin. Toch zijn er nog trouwe onderdanen. De Starks van Winterfell bijvoorbeeld, hard en onverzettelijk als hun bevroren domein. Als de koning Eddard Stark tegen diens zin benoemt tot zijn nieuwe Hand, worden zowel hij als zijn familie betrokken bij de meest omvattende machtsstrijd ooit, het levensgevaarlijke spel der tronen.

2) De vergeten vloek, deel 1, Sluimerend vuur van Johanna Lime

Jima Revaldesh-Morane moet kroonprins van Laskoro zijn, maar hij is een dromer. Hoe kan hij dan de beschermheer worden over het grote koninkrijk? En hoe komt hij erachter waardoor de disharmonie in de bevolking is ontstaan?
De Wanzjen van Chyndyro heeft hoge verwachtingen van zijn jongste zoon. Maar Lucian wil zijn oudere broers niet in de weg staan. Hij leidt de vertalingcommissie, waar alleen mannen lid van zijn, totdat Kamilia zich aanmeldt.
Franck Gettferdrey, de oudste zoon van Norman, merkt dat zijn vader er vreemde ideeën op nahoudt. Na een schokkend voorval wordt hij de leider van de Ruiters en besluit bovendien de politiek in te gaan.
De drie dynastieën van Laskoro moeten na eeuwen weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en met de technieken van het moderne Laskoro de dreigende oorlog voorkomen? Hoe stop je een vijand die zelfs voor magiërs onzichtbaar blijft?

3) Weerwater van Renate Dorrestein

De wereld vergaat. Op één stad na: Almere. Als de stofwolken zijn opgetrokken, blijken er nog maar een paar duizend inwoners over. Het zijn voornamelijk vrouwen, onder wie gastschrijfster Renate Dorrestein. De schaarse overlevende mannen zijn ontsnapte gevangenen. Langzaam hervindt de ontredderde gemeenschap haar evenwicht. Maar na een paar jaar zijn er nog steeds geen kinderen geboren. Net als alle hoop op nieuw leven dreigt te vervliegen, is er plotsklaps een baby. De vondst stelt de bewoners voor een raadsel. Is er misschien toch nog leven buiten Almere? Of luidt deze gebeurtenis het begin van het einde in? En aan wie van alle hunkerende vrouwen zal baby Ally in de tussentijd worden toegewezen? In deze originele en spannende roman laat Renate Dorrestein zien dat de liefde ons uiteindelijk overal doorheen sleept. Weerwater is een even humoristische als schrijnende vertelling over uitzichtloosheid en hoop, egoïsme en opoffering, van een schrijfster op de toppen van haar kunnen.

4) Kinderen van moeder aarde van The Beckman

Zes eeuwen na de Derde Wereldoorlog. De aarde is door een kernoorlog gekanteld en bijna verwoest. Het ijs op het vroegere Groenland, dat nu Thule heet, is gesmolten en het land heeft een heerlijk klimaat. Thule wordt door vrouwen geregeerd, zonder leger, zonder wapens. De mensen leven in vrede en in harmonie met de prachtige natuur, totdat een onbekend schip in de fjord verschijnt.

De vraag was: Welk boek kiezen jullie voor september?

Op 1 september kwam ik erachter dat de lezers mijn boek gekozen hadden. Is dat niet tof?

Ik voel me vereerd om met mijn boek tussen deze schrijvers te staan. Ik vind het heel fijn dat voor het eerste deel van mijn trilogie gekozen is. Verder is het heel spannend, want wat zullen de lezers er in hun leesclub over schrijven. Wat vinden ze van het verhaal?

Ik ben vooral dankbaar aan het team van Hebban dat mijn boek op deze manier onder de aandacht heeft gebracht. Vooral in dit jaar, met de coronamaatregelen, liet de promotie van mijn boeken het nogal afweten. De festivals zoals Elfia en Castlefest gingen niet door. Ik kon voor de twee nieuwe boeken die ik in 2020 uitbracht nog wel een soort blogtour organiseren, maar verder zijn de mogelijkheden voor promotie en verkoop ernstig beperkt.

Hopelijk keert het tij en worden mijn boeken hiermee een beetje populairder.

Intussen blijf ik doorschrijven. Het manuscript voor deel 1 van de volgende trilogie ligt bij uitgeverij Zilverbron te wachten op redactie, ik schrijf nu verder aan deel 2. Wie weet wat er in de toekomst allemaal nog komt? Ik moet positief blijven.

Drie Nederlandse boeken staan er op deze lijst. Hopelijk krijgen de lezers door dat ook Nederland veel te bieden heeft op het gebied van Scifi & Fantasy. Al was het alleen maar dat ze ontdekken dat ook kleine uitgeverijen zoals Zilverspoor/Zilverbron een schat aan boeken uitgegeven hebben de laatste tijd. Hopelijk krijgt mijn trilogie hier meer lezers door, lezers die van mijn schrijfwerk genieten.

Ik wacht de reacties van de lezers in spanning af.

Groeten van Johanna Lime