Recensie van Ferry Visser – Verkenning en Vernieuwing in Schakelmagie

26 april 2023

De eerste recensie van Interplanetair boek 3 Schakelmagie kwam alweer snel nadat het boek was uitgegeven binnen! Ferry Visser was er zoals gewoonlijk weer als eerste bij om het boek te lezen. Hij schreef er een viersterren recensie over op Hebban. Ik ben ontzettend trots, hij noemde het een verkenning en een vernieuwing.

Hier volgt de recensie van Ferry, die hij op Hebban schreef.

‘Schakelmagie’ van Johanna Lime is een pageturner. Met ontzettend veel plezier heb ik het verhaal gelezen. Het is meer dan een fantasy verhaal, het laat ook de ontwikkeling van de auteur zien.
‘Schakelmagie’ is het derde en laatste deel van de serie Interplanetair. Voor mij is deze serie niet alleen spannend, avontuurlijk en magisch. Het is ook een verkenning van de grenzen van de thematiek van de auteur en dat vind ik een compliment waard! Er worden zaken aan toegevoegd en veranderd, waardoor er verfrissende mogelijkheden ontstaan. Deze vernieuwing is een verrijking voor het oeuvre van de auteur, want zo laat Lime namelijk zien nog veel meer in huis te hebben dan ze tot nu toe in haar vorige werk heeft laten zien.
De wereldopbouw in het boek is fascinerend. Met betrekking tot Calliope zijn er twee onderwerpen die echt geweldig zijn: de natuur en de relatie van de elfen met de natuur. De flora en fauna van deze planeet zijn origineel, grappig, majestueus en indrukwekkend. Wie zou er niet op een flitsbuizerd willen vliegen? En dat is slechts een voorbeeld van de originele dieren die in deze wereld leven.

Enkele passages laten ook zien hoe hecht en intens de band van de boselfen met de levende natuur is. Daarmee wordt de lezer een spiegel voorgehouden, waarin te zien is hoe een respectvolle houding naar alles wat leeft een meerwaarde geeft aan de wereld.

Tegenstellingen zijn belangrijk in het werk van Johanna Lime. Ook in ‘Schakelmagie’ zijn er veel te vinden en de kracht van Johanna Lime is dat ze deze niet alleen gebruikt om een conflict te beschrijven. Ze gebruikt de contradicties ook om te laten zien dat tegenstellingen samen een eenheid vormen. Met veel fantasie brengt ze op een originele manier uitersten samen op een affectieve manier.
Een voorbeeld hiervan zijn de boselfen en de woestijnelfen. Heel subtiel laat het verhaal zien dat hoewel ze elkaars uitersten zijn, ze ook overeenkomsten hebben. Daarbij moest ik steeds denken aan een quote uit een tekst over de woestijnvaders: Het is makkelijk te oordelen over de ander, maar voor de ander ben jij de ander. Dit past Lime op eigen wijze toe in ‘Schakelmagie’ en daar heb ik van genoten!
Dan is er ook een intrigerend spanningsveld tussen rationele wetenschap en mystieke spiritualiteit. De auteur laat op verschillende manieren de mogelijkheden en gevaren zien van beide. Volgens mij wil ze zo laten zien dat het bij zowel wetenschap en spiritualiteit gaat om de intenties van de personen die er gebruik van maken. En zo heeft Johanna Lime met ‘Schakelmagie’ niet alleen een geslaagd slotstuk geschreven voor de Interplanetair trilogie. Ze is ook de grenzen van haar thematiek gaan verkennen en vernieuwen en dat verdient respect, want het resultaat is een meeslepend verhaal. Zoals de auteur tegenstellingen samenbrengt of laat zien is in een woord fantastisch!

De originele recensie his hier te vinden.

https://www.hebban.nl/recensie/ferry76visser-over-schakelmagie

Heel erg bedankt voor deze recensie, Ferry. Ik vind het fantastisch dat je mijn boeken met zoveel plezier leest (en soms zelfs herleest). Er is geen weg meer terug, ik moet nu wel verder gaan verkennen en vernieuwen. Hopelijk lukt dat in de volgende serie Magische Alliantie.

Groeten van Johanna Lime

Nadenken over machteloosheid en slachtofferschap

20 februari 2023

Sinds kort zit ik in de Facebookgroep Science Fiction & Fantasy Boekenclub https://www.facebook.com/groups/358002511440904 waar veel lezers uit deze genres bij elkaar zijn gekomen en waar steeds boeken worden vermeld en besproken. Er zijn ook discussies over onderwerpen uit dit genre. Zo heb ik bijvoorbeeld een kort sciencefiction verhaal ontdekt van Charles van Wettum. Ik las het verhaal en gaf mijn mening erover bij de opmerkingen in het commentaar. Een mooi en interessant verhaal. Het is goed om te zien dat auteurs en lezers bij elkaar komen en dat er informatie wordt gegeven over waar boeken en verhalen te vinden zijn. Zo meldde ik kort geleden zelf over mijn korte verhalen op Smashwords en over het e-book van De twaalfde Saturnusmaan dat in 2023 is uitgekomen. Vandaag bleek dat Charles dit e-book had gelezen en ik vond tot mijn verrassing een mooie recensie van hem op Hebban. Die recensie zal ik hier delen.

Leuk verhaal – als je dat wilt, kun je nadenken over machteloosheid en slachtofferschap

Twee aliens onderzoeken vanaf de Twaalfde maan van Saturnus de aarde. Ze blijken een rol te hebben gespeeld in de oude geschiedenis en ze willen de huidige stand van de aardse ontwikkeling beschrijven om te zien of die zich kan aansluiten bij een galactische federatie. Ze doen dat door twee vrouwen te ontvoeren en te onderzoeken.

Het is een goed leesbaar boek met een paar boeiende thema’s. Het leest makkelijk, het taalgebruik is toegankelijk, de opbouw is helder. De schrijver vertelt vlot en ontspannen.

De SF in dit boek is ‘ScienceFiction-light’. De aliens hebben geavanceerde technologie, er is een rol voor mogelijkheden van menselijke hersenen, op de achtergrond is er een interstellaire samenleving, er is een ruimtereis. Maar het boek is niet in ‘science’ geïnteresseerd: natuurwetten zijn geen punt van aandacht, de alien-technologie is niet logisch coherent, aliens zijn niet vreemd maar fysiek en psychologisch vrijwel menselijk, hersenfrequenties en von Däniken en astrologie zijn feiten.

Waarin is het boek dan wel geïnteresseerd? De aliens willen weten hoe de aardse maatschappij zich heeft ontwikkeld sinds de Oudheid en hoe die nu functioneert. Ze ontvoeren en onderzoeken twee Nederlandse vrouwen, lezen hun herinneringen en bekijken hun leven. Er is aandacht voor veel onderwerpen: de positie van de vrouw, rolpatronen en maatschappelijke verwachtingen, de rol van godsdienst, klimaatproblematiek. Ook sociale omstandigheden komen langs: de rol van opvoeders, je gewaardeerd voelen en wederzijds respect, werk en werkgevers en werkeloosheid, eenzaamheid en vriendschappen, verwachtingen en eigen keuzes.

De schrijver zelf noemt de roman op haar site autobiografisch. Het is zeker voorstelbaar dat beschreven situaties uit haar eigen ervaringen komen. De situaties zijn realistisch en herkenbaar beschreven, ik kan me voorstellen dat de schrijver zelf geleerde lessen door de hoofdpersonen laat meemaken. Het geeft het boek iets pedagogisch, af en toe worden overwegingen en te leren lessen schuin gedrukt.

Er is duidelijk aandacht voor de positie van de vrouw en de manier waarop in de huidige maatschappij ongelijkheid in stand blijft. Ik lees er ook machteloosheid in, het gevoel dat je geleefd wordt, dat je geen invloed hebt op wat er gebeurt. Bij de beschrijvingen kreeg ik het gevoel van slachtofferschap: er zijn allerlei daders, de hoofdpersonen zijn de (onmachtige? willoze? rechteloze?) objecten die door externe krachten gestuurd worden.

De ontwikkelingen zijn recht-voor-de-raap, dilemma’s blijven buiten beeld. Bijvoorbeeld dat eigen-keuzes-maken slecht combineert met het determinisme van astrologie. Of dat de hoofdpersonen regelmatig denken dat anderen hen wel vreemde mensen zullen vinden, en ondertussen zelf andere mensen als vreemd omschrijven – hebben ze dat zelf in de gaten? Of de simplistische relatie die wordt gelegd tussen godsdienst en patriarchaat – volgens mij gaat het historische verhaal daarover dieper. Of dat aliens hechten aan moreel goede onderlinge verhoudingen, maar zelf mensen ontvoeren en door morfs vervangen en hun hersenen uitlezen.

Het boek behandelt machteloosheid, slachtofferschap en worsteling daarmee niet expliciet – het boek is duidelijk vertellend en niet overwegend. De lezer mag er zelf mee aan het werk. Ik vond het fijn dat aan het eind de hoofdpersonen de regie in eigen hand nemen.

Al met al: ik vond het een leuk, toegankelijk en goed leesbaar boek. Het verhaal dat wordt verteld verkent machteloosheid, slachtofferschap en de mens die daarmee worstelt – maar voor mij net iets te oppervlakkig.

Hier is de link naar de originele recensie van Charles: https://www.hebban.nl/recensie/charles-over-de-twaalfde-saturnusmaan

Mijn reactie:

Dank je wel, Charles, voor deze mooie drie steren recensie.

Ik vind het echt tof dat je het e-book hebt gelezen en laat weten wat je ervan vond.

Johanna Lime

Standalones en korte verhalen

2 februari 2023

In 2015 kwam mijn debuut Schimmenschuw uit bij Zilverbron. Intussen heb ik al meer geschreven en was het nodig om de website daarop aan te passen. Ik heb dit menukopje dan ook Schimmenschuw en andere standalones genoemd. (Standalones zijn boeken zie zelfstandig zijn te lezen en niet per se als een serie van boeken achter elkaar gelezen hoeven te worden).

Omdat ik in 2022 heb meegedaan aan de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor, schreef ik ook een manuscript voor Het geheim van Shiloh, een cyberpunk en klimaatprobleemverhaal. Dit is ook een standalone die ik aan het herschrijven ben in de hoop dat hij bijvoorbeeld in 2024 uit kan komen, het is nog niet bekend bij welke uitgeverij.

Voor de komende jaren heb ik nieuwe contracten gekregen voor boeken bij Zilverbron en voor 2030 staat een verre voorloper van alle boeken die ik bij die uitgeverij uitgebracht heb of nog uit ga brengen op de planning, genaamd Terra Negata. In dit boek komt het verhaal te staan waarin wordt beschreven hoe mensen van de aarde worden verbannen en in contact komen met de Avatars en de draken uit mijn boeken. Een soort ontstaansgeschiedenis van mijn wereldbouw.

Er komen dus als het goed is meer standalones in de toekomst. Afhankelijk van de uitgever die ze uit wil brengen zal ik ze in dit menu onderbrengen of in het menu onder De twaalfde Saturnusmaan.

Omdat ik pasgeleden een mooie recensie kreeg van mijn korte scheppingsverhaal ‘De wording van Chyndyro’, dat bij Smashwords als e-Book te verkrijgen is, had ik het idee om hier ook informatie te plaatsen over mijn korte verhalen die ik naast mijn boeken heb geschreven en die er vanwege de verbeeldingswereld bijpassen. Omdat ik daarvoor ook nog nieuwe verhalen wil gaan schrijven, zullen het er in de toekomst een stuk of twaalf gaan worden, verwacht ik. Vandaar die zes vraagtekens onderaan het plaatje.

Om de informatie van de zelfstandig te lezen boeken te vinden, moet dit menu open geklapt worden. U vindt hieronder ook de recensies van die boeken en nu dus ook van een kort verhaal.

Links naar waar de boeken en korte verhalen te koop zijn vindt u in het pdf bestand op de Homepage en bij de links onder Mijn Boekensites.

Groeten van Johanna Lime.

Verzamelde citaten uit recensies op Interplanetair boek 2 Geestenpoort

25 januari 2023

Ik heb de recensies op Geestenpoort doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Voor mij heeft ieder boek van deze auteur minstens een personage dat eruit springt. Dit keer zijn dat er drie. Als eerste Seckel, de eigenzinnige, baldadige broer van Daniel en als tweede Corwin Revaldesh-Morane, de prins archeoloog. Een belangrijk thema in Seckels groeiproces is overgave. Daarmee wordt hij voor mijn gevoel een interessante tegenhanger van Corwin. Beide personages gaan daar ieder op hun eigen manier mee om. Corwin is een wetenschapper, Seckel is een priester in opleiding en dat maakt hen tot een intrigerende eenheid in verscheidenheid. De derde die eruit springt is Irene Morane.’ – Ferry Visser

‘Wat ik erg leuk vind aan de serie Interplanetair, is dat Johanna Lime de oudere generatie uit de serie De vergeten vloek met regelmaat terug laat komen. Het is bijzonder om een blik te krijgen hoe het hen vergaat. Ook zijn er regelmatig verwijzingen naar gebeurtenissen uit De vergeten vloek-serie, die verband houden met wat er in de serie Interplanetair gebeurt. Het is echter niet nodig om de drie delen van De vergeten vloek eerst te lezen. Ik ben echter van mening dat dit wel leuker is, omdat je zo een goed idee krijgt over hoe het verleden in verband staat met het heden.’ –  Jeanine Feunekes-Both

‘Daniël en Irene moeten na hun huwelijk terug naar Berinyi en Daniël leidt priesters op en moet zo ook zijn eigenwijze halfbroer Seckel inwijden. Dit gaat niet zonder slag of stoot en Daniël vraagt hulp bij de Laskoriaanse priesters. Zowel Daniël als Irene hebben de ambitie om voorgedragen te worden voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. Ze proberen hier steun voor te vinden. Allerlei andere zaken houden hen echter ook bezig. Zo ook het ritueel van het Geestfeest, waarbij Irene ontdekt dat er iets mis is met de Geestenpoort waardoor de geestenwereld en de gewone wereld samenvloeien en geesten de stad overspoelen.’ – Conniesboekkies

‘Dit boek en het bijbehorende eerste deel zijn aanraders voor zowel Fantasy als Scifi liefhebbers, YA lezers en iedereen die houdt van originele, magische nieuwe werelden en de bijbehorende unieke karakters, onderlinge verbanden en spannende avonturen.’ – Elsa Bakker

‘In Geestenpoort gaan Irene en Daniël samen met een aantal andere personages onderzoek doen naar de verschillende soorten magie die er bestaan en naar de reden dat de magie lijkt te veranderen. Dit heb ik met plezier en interesse gelezen en ik ben benieuwd wat daar in het volgende deel nog verder mee gebeurt.’ – Connie’s Boekeblog

‘Geestenpoort is een boek waarin vele magische gebeurtenissen plaats vinden. Dit wordt heel mooi omschreven, je kunt je er heerlijk in mee laten voeren; echte fantasy dus. Dit boek is echter ook doorweven met science fiction. Samenwerking met andere planeten staat centraal, evenals reizen tussen de planeten. Het geheel is op dusdanige wijze geschreven dat het ook goed vergelijkbaar is met onze wereld. Het lid mogen worden van de Galactische Vereniging van Planeten deed mij denken aan procedures van landen om toe te mogen treden tot de EU. Er komt dus ook een stukje politiek aan bod in dit boek.’ – Ans Stier

‘Het genre waarin de boeken van Lime zich bevinden, valt het best te beschrijven als fantasy met een vleugje science fiction. Toch kan je je als lezer helemaal verplaatsen in de gebeurtenissen aangezien het, feitelijk gezien, allemaal niet zover van ons afstaat.’ – Hanneke van de Water

‘Hoewel dit verhaal boordevol personages zit, verschillende planeten en best wel veel informatie bevat heb ik geen een keer terug hoeven bladeren. Het verhaal was perfect te volgen en las vlot door. Ook dit deel bevatte weer een goede mix van genoeg spanning, genoeg wereld- en personage opbouw en heeft mooie plottwisten. Seckel was hier toch wel een van mijn favoriet neergezette personages en het was ook super leuk om Daniël en Irene weer beter te leren kennen.’ – Bookstamel

‘Ben jij een echte liefhebber van epische fantasy en vermijd je normaal Scifi boeken, dan zou ik deze serie zeker een kans geven. Het zou wel eens meer je ding kunnen zijn dan je denkt!’ – Annette van Books of Hope and Dreams

‘Ik heb het mij opnieuw niet beklaagd, want ook hier had ik moeite om het boek aan de kant te leggen. De fantasie van Johanna Lime is namelijk fenomenaal! Wat hou ik van haar diverse personages, verscheidene planeten en het politieke spel dat er wordt gespeeld. Dit samen met de vlotte schrijfstijl, nieuwe intriges en de afwisseling in POVs leest ook dit boek weer als een trein. Absoluut fijn is dat we ook andere karakters uit het voorgaande boek nu wat beter leren kennen, omdat ze een wat groter aandeel krijgen in het boek.’ – The Magic of Wor(l)ds

‘Wat ik zo leuk vind aan Lime is dat ze meerdere genres door elkaar kan schrijven en daar echt een heel gaaf verhaal van kan maken. Ook de schrijfstijl is wederom heel fijn, alle personages zijn goed uitgewerkt waardoor je weer een fijn beeld hebt van het verhaal, ook de wereld daaromheen is weer super opgeschreven.’ – Silena van Story of Books

‘In dit boek worden Daniël en Irene beter uitgewerkt, en krijg je meer te lezen over hun relatie. Daarnaast leer je ook hun families en mogelijke bondgenoten beter kennen. Het verhaal speelt zich grotendeels op de thuisplaneten van Daniël en Irene af, waardoor je ook over deze werelden meer te weten komt.’ – Devika van Boekensteeg

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op Interplanetair boek 1 Ruimtestad

24 januari 2023

Ik heb de recensies op Ruimtestad doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘In de stad waarin het verhaal zich afspeelt, komen enkele geweldige ruimtewezens voor. Enkele daarvan zijn al bekend uit de ‘De vergeten vloek’ serie en anderen komen voor het eerst aan bod. Drie daarvan (Swanase, de boselfen en woestijnelfen) zijn zo intrigerend dat ik persoonlijk hoop dat ze ieder een eigen trilogie gaan krijgen.’ – Ferry Visser

‘Johanna Lime stelt me nooit teleur. Weer een geweldige leeservaring, goed geschreven, met sympathieke personages die volgen op haar eerste trilogie. Ik was meteen verkocht. Ik kan niet wachten tot het volgende boek!’ – Janneke van Geertruy op Goodreads

‘Lime hanteert ook in dit nieuwe boek een toegankelijk, doch meeslepende schrijfstijl en weet haar personages telkens iets bijzonders mee te geven. De personages roepen direct een gevoel van sympathie of afschuw op en dat betekent dat ze goed zijn gekarakteriseerd. Je leeft met de hoofdpersonages mee en hoopt dat zij in hun missies slagen. Dit keer zijn dat dus Daniel Muir Attholred en Irene Morane. Twee jonge, gemotiveerde mensen met het hart op de juiste plek, die door hun geestelijk moeder in situaties worden gebracht waarbinnen ze zich zo goed als mogelijk weten te weren. Soms slaagt dat en soms maken ze fouten. En juist dat maakt hen zo toegankelijk.’ – Hanneke van de Water

‘Ik merk tijdens het lezen dat dit het eerste deel is van een nieuw verhaal, een nieuwe trilogie. Voornamelijk doordat de opbouw traag is en er uitgebreid uiteen wordt gezet wie waar hoort, bij welke familie tak, cultuur etc. Hierin vinden connecties plaats met ‘De vergeten vloek’ trilogie. Echter betekent dit dat het lang duurt voordat het verhaal vaart krijgt en zo boeiend wordt dat je niet meer wil stoppen met lezen. Maar als dat moment daar is geniet ik volop.’ – Elsa Bakker

‘Tijdens het lezen is het juist de combinatie van Scifi met fantasy die het verhaal origineel, verrassend en boeiend houden. Zoals gezegd heb ik geen voorkennis uit andere verhalen van deze auteur maar is het goed zelfstandig te lezen. Mede doordat de auteur alle ruimte neemt om alles goed te omschrijven en uit te leggen. De uitleg is in verhalende vorm dus geen saaie opsommingen.’ – Conniesboekkies

‘Daarnaast krijg je meteen dat ‘in-de-ruimte-gevoel’ door de verschillende planeten en de ruimtestad. Maar natuurlijk ook door de verschillende personages (Deze komen allemaal weer van een andere planeet). Elk personage heeft andere krachten of ziet er anders uit en dat vind ik erg interessant. Hoewel het boek dus pas op het einde een beetje spannend wordt denk ik dat de manier waarop Johanna dit boek heeft geschreven wel nodig was om het verhaal goed te kunnen vertellen. Het is ook echt niet zo dat het nu een saai verhaal is, nee het is een goed in elkaar gezet verhaal dat de spanning opbouwt naar het volgende deel.’ – Bookstamel

‘Er zit genoeg vaart in, spanning, humor, magie en zelfs een vleugje romantiek. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe spannender het wordt. De verhaallijnen komen samen in een zinderend plot… Dat zag ik niet aankomen. Wat een verhaal.’ – Wendy Koedoot

‘Je leert de twee hoofdpersonen steeds beter kennen. Je krijgt een band met de personages, ze komen voor je tot leven. De beeldende schrijfstijl, zorgt ervoor dat je veel dingen voor je ziet.’ – Tazzy Jenninga

‘Spanning, mysterie, diversiteit, fantasy, science fiction, romance, politiek. Het boek heeft het allemaal.’ – Inge Trouwborst

‘Er zijn als het ware twee verhaallijnen. Enerzijds Daniël, prins van Berinyi en in opleiding tot priester van Mage. Ook wil hij kapitein worden op zijn eigen ruimte schip. Daarnaast volgen we prinses Irene van de planeet Laskoro. Zij wil Interplanetair Recht studeren en gaat hiervoor stage lopen in de Ruimtestad. Ze komt hier tot belangrijke ontdekkingen wat het verhaal spannend maakt.’ – Ans Stier

‘Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance.’ – Saskia Jacobs-Labree

‘Het moet gezegd dat het Scifi-genre niet voor iedereen is weggelegd omdat het vaak wat te onrealistisch lijkt, of te ingewikkeld, maar dit is bij Lime geenszins het geval. Haar personages blijven ondanks hun fictieve afkomst steeds een geloofwaardige en uiterste menselijke insteek vertonen en de gebeurtenissen in het boek zijn op een uiterst toegankelijke manier beschreven waarbij steeds de interne logica wordt gerespecteerd. De vele cross-over elementen met het fantasygenre zorgen er ook voor dat dit Scifi-avontuur net dat beetje laagdrempeliger is voor wie geen die-hard-genre-fan blijkt te zijn.’ – Jeroen Dejaegere

‘Alles is zo goed beschreven dat je het als het ware voor je ziet, terwijl de schrijfster tegelijkertijd genoeg ruimte over laat voor je eigen fantasie. Zo leefde ik bijvoorbeeld erg mee met Daniël. Hij vindt het moeilijk om geen vuurmagie meer te beoefenen. Vanaf kleins af aan heeft hij getraind om deze magie te leren beheersen en dan mag dat ineens niet meer van Mage. Johanna Lime heeft de frustratie en de strijd van Daniël goed beschreven. Ook het onderzoek van Irene in de ruimtestad Alhenapolys is erg spannend beschreven. Ze komt achter enkele complotten en zet hierbij haar leven op het spel. Ik moest gewoon weten hoe dit af zou lopen, ik kon het boek niet wegleggen.’ – Jeanine Feunekes-Both

‘De opbouw van het boek zit stevig in elkaar en is absoluut geloofwaardig. Ook fijn is dat het boek een echt afgewerkt einde heeft dat tegelijkertijd nog veel ruimte laat voor de volgende delen. Er zijn ontzettend veel lijnen uitgezet in Ruimtestad waar ik graag meer over lees in de volgende delen.’ – Connie’s Boekenblog

‘Deze auteur heeft denk ik een van de kleurrijkste en meest uitgebreide werelden ooit tot leven gebracht in dit boek. Dankzij de talrijke beschrijvingen zag ik het namelijk allemaal voor mij, de verschillende planeten, de rassen, de ruimte, de ruimtetuigen…. Ook de onderlinge relaties en de politieke en godsdienst-achtige elementen kwamen allemaal uitgebreid aan bod waardoor je echt het gevoel hebt dat je vertoeft in deze wereld.’ – The Magic of Wor(l)ds

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op De twaalfde Saturnusmaan

23 januari 2023

Ik heb de recensies op De twaalfde Saturnusmaan doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Zelf ben ik een liefhebber van zowel geschiedenis als sciencefiction en fantasie, ik vond het een goed verhaal. Alles kwam aan bod. Sommige passages in het verhaal waren ontroerend (door de herkenbaarheid).’ – Ida van Doren-Kalkman

‘De aliens op de cover spelen absoluut een belangrijke rol in het gehele verhaal. Dit geeft het fictieve kantje in ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en maakt het tot een fijn boek waarbij de boodschap van jezelf kunnen zijn (en vooral blijven ondanks alles) lichtvoetig naar voren komt.’ – Elsa Bakker

‘De twaalfde Saturnusmaan heeft een hoog autobiografisch gehalte. Althans, in grote lijnen, zijn er veel overeenkomsten met het leven van de auteur, hetgeen zij op knappe wijze heeft ‘vertaald’ naar het verhaal van de eigenzinnige Maud en Dalmar.’ – Hanneke van de Water

‘De relatie tussen Maud en Dalmar lijkt veel op die van de auteurs die achter de naam van Johanna Lime zitten. Het lijkt alsof ze hun eigen leven hebben gemixt met een dosis science fiction. In dit boek staan veel interessante verhalen over de geschiedenis. Ze beschrijven dingen over astrologie en over heel veel reizen die ze samen hebben gemaakt. Dit doet zo persoonlijk aan, dat het wel autobiografisch moet zijn.’ – Tazzy Jenninga

‘De twaalfde Saturnusmaan is een boek dat lekker leest. In de leidraad van het verhaal kan iedereen zich wel vinden. Iedereen voelt zich weleens anders dan anderen, de twijfel die je dan voelt is heel mooi beschreven. Ook heeft de schrijver zich in de achtergrondinformatie verdiept om die kloppend te maken.’ – Corinne

‘Dit is zeker een heel uniek boek, omdat je van sommige dingen zeker weet dat ze fictief zijn en van andere dat ze waarschijnlijk biografisch van aard zijn.’ – Jeffrey Debris

‘Wat wil Lime haar lezers vertellen met dit bijzondere verhaal? Dat anders zijn mag en een verrijking kan zijn is een boodschap van ‘De twaalfde Saturnusmaan’. Daarnaast kan het ook gezien worden als een hommage aan vriendschap en wederzijds respect voor elkaar en de wereld. Deze twee thema’s zijn een leidend motief binnen het werk van deze auteur.’ – Ferry Visser

‘Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.’ – Bookstamel

‘Dalmar en Maud maken veel mee en niet alles op de manier die je zou verwachten. Zelf ben ik ook een buitenbeentje en zoals deze vrouwen beschreven worden: Dat is gewoon echt ‘spot on!’ Het verhaal vertelt veel uit het heden van het boek, maar gaat ook het verleden in. De overgangen gaan zowat naadloos en de beschrijvingen van de omgeving zijn precies goed. Je krijgt een goed beeld van wat Johanna wil laten zien en het verhaal geeft tegelijk voldoende ruimte om je eigen creativiteit te gebruiken.’ – Sabrina Wannet

‘Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt. De opbouw naar het plot is goed. Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.’ – Wendy Koedoot

‘Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.’ – Ans Stier

‘Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.’ –  Marielja

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op De vergeten vloek boek 3 Schamel verbond

22 januari 2023

Ik heb de recensies op Schamel verbond doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Het contrast tussen magie en techniek is een belangrijk onderwerp in de trilogie en daardoor ook in ‘Schamel verbond’. Lime speelt hiermee in het verhaal door ze soms lijnrecht tegenover elkaar te zetten. Bijvoorbeeld het bijna epische gevecht tussen Frank en zijn ruiters tegen de Fryeterianen is prachtig en geeft het onderwerp heel expressief weer.’ – Ferry Visser

‘Naast de verwachte spanning en magie verweeft de auteur ook de thema’s vriendschap en ethiek op intelligente wijze in haar verhaal, zonder daarbij zweverig te worden. Mooi is overigens te kunnen constateren dat dit derde deel van de trilogie nog beter in elkaar zit dan de twee eerdere delen en dat de auteur qua schrijfstijl is gegroeid in de tussentijd.’ – Hanneke van de Water

‘Het verhaal zelf is een prachtig einde van deze trilogie. Langzaam aan komen alle personages en verhaallijnen bij elkaar. Dit afsluitende deel zit echt enorm goed in elkaar, hierin vind ik de auteur dan ook erg gegroeid. Er is voldoende ruimte voor de magische en fantasie aspecten. Maar daarnaast komen er ook onderwerpen aan bod als liefde, trouw, vriendschap en vergeving. Ik denk dat het einde van deze trilogie niet beter geschreven had kunnen worden.’ – Bookstamel

‘Zowel de magische gevechten als de ruimteslagen worden uitgebreid, beeldend en vooral razend spannend beschreven. Af en toe heb je het gevoel er zelf midden in te zitten. Vooral de strijd tussen Helena en haar dochters en de Laskoriaanse priesters, als ze een priester en enkele vrouwen willen ontvoeren, vond ik erg boeiend. Het is een zeer bizar magisch gevecht dat fantasievol is geschreven. De priesters van de Avatar Mage hebben een bijzondere manier om zich te verdedigen. Johanna Lime heeft mij daar erg mee verrast. Achteraf gezien waren er al kleine hints over hoe deze specifieke magie werkt, maar het verloop van dit gevecht had ik niet zien aankomen. Tijdens de gevechten wordt zowel techniek als magie gebruikt. Johanna Lime weet de genres fantasy en sciencefiction uitstekend samen te voegen in deze gevechten.’ – Jeanine Feunekes-Both

‘Iedereen moet tot het uiterste gaan om hun idealen te beschermen. Helena gaat hierin erg ver. Maar het is duidelijk dat ze de tegenstander is. Je ziet het verhaal van meerdere kanten. De Avatars geven ze een keuze. Maar het loopt allemaal net even anders en de kans van de opheffing van de vloek lijkt te zijn vervlogen.’ – Tazzy Jenninga

‘De Avatars hebben in dit deel een belangrijke rol, je leert ze een beetje beter kennen en ook de magie die zij hebben. Ik kan me wel in hen vinden.’ – Wendy Koedoot

‘Alle avonturen en gebeurtenissen worden in dit deel min of meer samengevoegd tot een geheel. Het behoorde allemaal eerder ook al tot elkaar maar nu vielen voor mij nog meer puzzelstukjes op hun plaats. Door de veelzijdigheid in wat er allemaal gebeurt, blijft de spanning in het verhaal en wilde ik graag doorlezen.’ – Elsa Bakker

‘De cover van dit derde deel is helemaal in lijn met de eerste twee delen wat betreft de kleuren en tekst opdruk. De drie boeken samen zijn een sieraad voor elke boekenkast. Schamel Verbond is een mooie afsluiting van deze trilogie. Ik heb er weer van genoten.’ – Ans Stier

‘Met Schamel verbond komt de trilogie van De vergeten vloek tot een einde. De voorgaande delen waren telkens vanuit het perspectief van één van beide kampen geschreven. Ofwel Laskoro of Berinyi. Dat maakte het natuurlijk perfect mogelijk om beide werelden goed op te bouwen en voldoende geschiedenis op te bouwen voor de verschillende personages aan beide zijden. In dit laatste deel begint de oorlog zelf echt en biedt Johanna Lime ons nu ook van alle personages het perspectief. Dat maakt het geheel lekker dynamisch en houdt de vaart er goed in. Het is ook gewoon erg leuk om te lezen.’ – Joke Michielsen voor Fantasy Wereld

‘Het verhaal is een mooie afsluiter. Ik heb enorm genoten van deze serie al waren er wel stukken dat ik vast zat. Toch kan ik daar doorheen kijken en zie ik het grote plaatje. Daar geniet ik van.’ – Nakita P. Veltman

‘In dit laatste deel van de trilogie hoopt koning Jima van Laskoro af te rekenen met zijn vijanden: De Terranen, de Quarandonianen, de Fryeterianen en Berinyi, die samen Het Quaterno worden genoemd. Daar grondtroepen verboden zijn, wordt de oorlog in de ruimte gevoerd. Tegen zo’n overmacht wordt het heel moeilijk vechten. Wanneer ze aangevallen worden op de grond, moeten ze een tandje bijzetten. In de strijd speelt ook de Vergeten Vloek en die kan alleen opgeheven worden als de Laskorianen en de Berinezen, die vroeger één volk waren, samenwerken. Daarbij is de hulp van de Avatars nodig.’ – Mireille

‘Zoals alle boeken van Johanna Lime is het uitermate spannend van begin tot eind.’ – Hans

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op De vergeten vloek boek 2 Smeulend venijn

21 januari 2023

Ik heb de recensies op Smeulend venijn doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Dit tweede deel van ‘De Vergeten Vloek’ zit weer goed in elkaar en getuigt van een ongebreidelde fantasie. De hoofdpersonen, Sylviana Attholred, Sammerah Lyoncourt, Tatjana Baksy en Jacky Toliano, zijn prima gekarakteriseerd.’ – Hanneke van de Water

‘Dit boek is anders dan de meeste fantasyboeken. Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd, er zijn auto’s, een soort e-mail e.d. De benamingen zijn mooie fantasy termen maar het is niet moeilijk om een vergelijking te maken met onze wereld.’ – Ans Stier

‘Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.’ – Duorecensie van Sluimerend vuur en Smeulend venijn op Hebban door Merel en Janneke

‘Het is een boek over verraad, liefde, verdriet, verlies en vriendschap. Het is fantasy in een goede mix met sciencefiction. Niet echt in een hokje te stoppen. Het heeft spannende momenten, maar voor mij was het meer een verhaal dat inspeelde op je gevoelens.’ – Tazzy Jenninga

‘Helena Attholred is de ambitieuze tante van de kroonprinses en de zus van koningin Golda. Het is de auteur gelukt om hier een geslaagde antagonist van te maken, waarvan je wilt dat ze haar plannen niet waar maakt, maar het toch jammer vindt als ze stopt met datgene wat ze doet.’ – Ferry Visser

‘Het eind is anders dan ik had gedacht maar wel passend en zeker niet voorspelbaar.’ – Wendy Koedoot

‘In deel 2 van de serie De vergeten vloek duikt het schrijversduo in Smeulend Venijn in de wereld van de tegenpartij van Jima Revaldesh-Morane uit Laskoro. Sylviana is eigenlijk de vrouwelijke tegenhanger van Jima in een wereld waar er meer mannen zijn dan vrouwen. De hele situatie is er dus omgekeerd en dat brengt dan ook weer andere moeilijkheden met zich mee. Zo krijgt de vergeten vloek een extra dimensie waarvan we nog niet wisten.’ – Joke Michielsen voor Fantasy Wereld

‘In Smeulend Venijn leren we kroonprinses Sylviana kennen. Sylviana is een pittige jongedame die zich niet snel de kaas van haar brood laat eten. Sylviana weet wat ze wil en denkt goed over dingen na. Ze is niet bang om tegen haar moeder de koningin in te gaan en ze voelt dat er dingen moeten veranderen.’ – Bookstamel

‘In dit tweede deel maak je kennis met de tegenovergestelde kant van waar je in deel 1 over leest. Dat was heel even wennen in het begin omdat het betekent dat je met nieuwe maar wel leuke en interessante karakters te maken krijgt. Een nieuwe maatschappij met bijbehorende normen & waarden en dus een andere cultuur. Naarmate het verhaal vordert komen beide boeken samen en begrijp je als lezer steeds meer hoe alles samenvalt. Ik vind dit er echt voor zorgen dat het in zijn geheel al een heel leuk, spannend en verrassend compleet verhaal wordt. En ik kijk hierdoor extra uit naar het derde deel.’ – Elsa Bakker

‘Vlak voordat Sylviana de troon betreedt komt ze er via haar moeder tot haar schrik achter dat er achter de schermen aan de voorbereidingen wordt gewerkt voor een oorlog tegen Laskoro, deze zal tijdens haar regeerperiode worden uitgevochten. Ze begrijpt dit besluit niet en krijgt ook geen duidelijk antwoord van haar moeder en dat zit haar niet lekker. Sylviana krijgt steeds meer het idee dat er zaken voor haar verzwegen worden. Ondertussen zijn er ook problemen op Berinyi zelf. Er zijn misdadigers aan het werk en zij gebruiken zwarte magie.’ – Jeanine Feunekes-Both

‘Het verhaal heeft een zeer complexe en speciale wereldbouw. Er is duidelijk veel tijd besteed aan de wereldbouw van dit rijk. Ontzettend veel lof voor de schrijfsters om op deze manier een origineel verhaal te schrijven en toch te zorgen dat er voor ons een punt van herkenning in zit.’ – Lisa Koen-Strating voor The Book Dragons Nook

‘Naar het einde toe ging het verhaal als een razende! Je leert meer over het koningshuis, ziet meer delen van de wereld en hebt twee mooie lijnen die in het verhaal verwerkt zijn. Ik heb enorm genoten van die scènes en vind het cool om te zien hoe de magie zich ontwikkelt.’ – Nakita P. Veltman

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op De vergeten vloek boek 1 Sluimerend vuur

20 januari 2023

Ik heb de recensies op Sluimerend vuur doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Ik wil een compliment maken aan de auteurs, die met ‘Sluimerend vuur’ een waardige opvolger hebben geschreven van ‘Schimmenschuw’: een authentiek, fantasierijk boek over verantwoordelijkheid, balans en ontwikkeling.’ – Ferry Visser

‘De wereld geeft me een aards gevoel, maar dan ver in de toekomst. Het is een sciencefictionachtige wereld. Dit merk je door de manieren van reizen, voertuigen en techniek. Het is op een steengoede wijze gemixt met de magische (fantasy) wereld. Niet in een hokje te stoppen!’ – Tazzy Jenninga

‘Sluimerend vuur vertelt het verhaal over een drietal families uit het koninkrijk Laskoro. Laskoro bevindt zich in de Plejaden in het sterrenbeeld Taurus. Er is een vloek uitgesproken over Laskoro waardoor de samenstelling van de seksen drastisch is gewijzigd. Er zijn in Laskoro maar liefst drie keer zoveel vrouwen als mannen. Bovendien baren de vrouwen nauwelijks zonen, waardoor deze scheefgroei allengs toeneemt.’ – Hanneke van de Water

‘Dit is het eerste deel van een trilogie over de drie dynastieën van Laskoro. Na eeuwen moeten ze weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en de technieken van tegenwoordig Laskoro redden van een dreigende oorlog? De vijand is onzichtbaar, zelf voor de magiërs.’ – Wendy Koedoot

Op de achterflap maakt het schrijversduo het al duidelijk; er zitten behoorlijk wat personages in hun boek die een belangrijke rol krijgen toebedeeld. Hoewel het misschien veel lijkt, komt het niet zo over tijdens het lezen. De personages wisselen elkaar rustig af en de verhaallijnen komen geleidelijk aan dichter bij elkaar.’ – joke Michielsen voor Fantasy Wereld

‘De wereld die de schrijfsters bedacht hebben is zeer volledig: voor in het boek zit een landkaart waarop alle delen en plaatsen te zien zijn. De voertuigen hebben bijzondere namen, je kunt er door de ruimte reizen. Er is een mooie combinatie van techniek, innovatie en magie. Elke familie of clan heeft zijn eigen specialiteit of bedrijfstak waarin ze werkzaam is. Maar het is vooral ook een verhaal over mensen die te kampen hebben met de dagelijkse strubbelingen in hun leven. Die moeilijkheden overwinnen, verdriet krijgen te verwerken en nieuwe vriendschappen opbouwen.’ – Marije Ronteltap

‘Ook al is het boek op het eerste gezicht een behoorlijk dikke pil merk je daar tijdens het lezen nauwelijks iets van, je vliegt door de pagina’s. Althans ik werd gelijk ingepakt door het verhaal en was weg om zo maar te zeggen.’ – Elsa Bakker

‘Sluimerend vuur is een heerlijk uitgebreid verhaal, waarbij Johanna Lime diep ingaat op de diverse gebeurtenissen. Zij doet dit op zo een manier dat je als lezer continu geboeid blijft, het verhaal heeft een aangename schrijfstijl en leest vlot. Laskoro deed mij erg denken aan onze eigen wereld, op de magie en de erg geavanceerde technologie, zoals cybernetica na. Het boek is een geslaagde combinatie van fantasy en sciencefiction. Ik vond het interessant om te lezen dat sommige volkeren/landen zich meer bezig houden met magie en andere meer met de techniek, terwijl er een afhankelijkheid bestaat tussen deze twee totaal verschillende zaken. Naast dat het verhaal erg spannend is en de personages regelmatig in groot gevaar verkeren, heeft het ook af en toe een luchtige toon en is er ruimte voor humor. Wat was dit een fantastisch boek om te lezen!’ – Jeanine Feunekes-Both

‘Mag ik gillen? Het boek eindigt met een harde cliffhanger! Ik wil meeeeeerrrr!’ – Nakita P. Veltman

‘De schrijfstijl vond ik prima: heerlijk helder, vlot leesbaar en met prettige dialogen. Geen ellenlange uitweidingen maar lekker to-the-point. De korte (sub)hoofdstukken hielpen natuurlijk ook mee.’ – Charisse

‘Het is niet helemaal fantasie omdat het verhaal zich over meerdere planeten afspeelt. Omdat er ruimteschepen in voorkomen, vind ik het toch wat SF aanvoelen, maar op een goede manier. Ik ben nog best nieuw in het hele SF gebeuren en vind dat vaak helemaal niet leuk. Maar nu ben ik het toch wat meer gaan waarderen.’ – Rebecca

‘In het begin heb je iets meer tijd nodig om in het verhaal te komen met de uitgebreide beschrijving van de hoofdrolspelers maar ook de omgeving waarin zij zich begeven, maar dan kun je wel beter inleven. En wat is het een fantasierijk verhaal. Chapeau voor de creativiteit in dit boek en wat worden de verschillende werelden en dynastieën fantasierijk en magisch beschreven.’ – Daniëlle

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op het boek Schimmenschuw

19 januari 2023

Ik heb de recensies op Schimmenschuw doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Dit boek zit vol avontuur, vriendschap, gevaar en magie. Het is een spannende reis door een nieuwe wereld.’ – Tazzy Jenninga

‘Nadat ik het laatste deel van de Deltora serie van Emily Rodda had gelezen, ben ik lange tijd op zoek geweest naar een alternatief, dat net zo spannend en sprookjesachtig was als deze geweldige serie. En eindelijk heb ik dat boek gevonden: ‘Schimmenschuw’ van Johanna Lime.’ – Ferry Visser

‘Als je van high fantasy houdt in een originele setting, bomvol creatieve ideeën, dan is dit boek voor jou!’ – Gaby Raaijmakers

‘Johanna Lime heeft een heerlijke fantasywereld bedacht met alle elementen die je erin verwacht.’ – Marije

‘Het einde van het boek vond ik aangrijpend mooi.’– Robert J.H. Bijman

‘Een makkelijk leesbaar boek. Erg goed te lezen voor jong en oud. Eenmaal begonnen in dit boek is het erg moeilijk om weg te leggen. Een boek over vriendschap, verraad, liefde, keuzes en wijze levenslessen.’ – Crea Sissie

‘Een verhaal vol spanning, gevaren en vriendschap. Prachtig en vlot geschreven, eens je begint te lezen is het moeilijk het boek weg te leggen want je wil steeds weten wat er nog gebeurt met Kamilia. Komt ze dichter bij de oplossing om terug te keren?’ – Mireille Muls

‘Je wordt meegenomen naar een andere planeet waar magie en mythische wezens zoals draken een rol spelen. Vriendschap en vertrouwen zijn thema’s die in het hele boek een belangrijke positie innemen.’– Ans Stier

‘De tocht van Kamilia en haar zoektocht naar de punten van de zevenster is op een prettige manier uiteen gezet. Je wordt direct meegetrokken in de avonturen die zij en haar metgezellen beleven en er is voldoende ruimte voor spanning.’ – Aurora

‘In de loop van de jaren heb ik aardig wat korte verhalen van Johanna Lime mogen lezen en een ding dat mij elke keer weer opvalt, is de grote hoeveelheid fantasie die ze tentoon stelt. Ze weet elke keer weer een vooral leuke wereld neer te zetten. In Schimmenschuw neemt Johanna Lime naar mijn mening net iets te veel hooi op haar vork. Dat neemt niet weg dat het een leuk avonturenverhaal is die de beginnende tiener erg leuk zal vinden.’ –  Gerard van den Akker

‘Een leuk debuut wat nog een hoop mooie, fantasievolle avonturen belooft.’ – Vivianne

‘Het boek begint met een indrukwekkend stuk, waarbij ik een paar keer moest slikken. Je zit meteen in het verhaal en wil weten hoe, wie, wat en hoe verder.’ – Marijke Wakkee

‘Het schrijvers duo Johanna Lime weet je na de proloog gelijk in het verhaal te trekken. Het was genieten, het is een heerlijk fantasy verhaal. Er gebeurt tijdens het verhaal veel, maar het is op zo’n manier geschreven dat je het verhaal en de personages goed kunt blijven volgen. Het is zeer spannend en vooral origineel.’ – Jeanine Feunekes-Both

‘De personages in dit verhaal zijn stuk voor stuk fantastisch! Kamilia reist met een heerlijk divers gezelschap. Vooral Nikos heb ik in mijn hart gesloten, over deze man zou ik graag meer lezen, ik ben benieuwd naar zijn verhaal. Kamilia is een prachtig persoon, ze maakt op haar reis een behoorlijke groei door die sympathie opwekt.’ – Mariëlle

‘Voor de lezers van de Vergeten Vloek trilogie is Schimmenschuw een fijne aanvulling: je leest tot in detail over de geschiedenis van Kamilia waar in de boeken van de trilogie naar verwezen wordt. Als nieuwe lezer van Johanna Lime is Schimmenschuw een heerlijk laagdrempelige opmaat naar de Vergeten Vloek trilogie die je van begin tot einde vast weet te houden.’ – Janneke van Geertruy

‘Het verhaal is spannend om te volgen, de weg die Kamilia moet gaan is bijzonder, leuk en interessant. Al lezende waan ik me in haar wereld en in de tijd waarnaartoe ze per ongeluk vertrekt. Geen moment verveel ik me en ik ben nieuwsgierig naar hoe haar reis verder zal verlopen. Ik vind het ook leuk dat ik op sommige momenten herinnerd word aan zaken die ik in de trilogie gelezen heb.’ – Elsa Bakker

‘Tijdens deze tocht leert Kamilia veel nieuwe vaardigheden en maakt ze een grote persoonlijke ontwikkeling door. Ze moet keuzes maken voor zichzelf en haar vrienden en over de toekomst die ze in haar eigen handen heeft. Ze groeit enorm in haar kracht en verantwoordelijkheid. Het is een boek met een lach en een traan.’ – Corinne

‘Aan fantasie heeft Johanna Lime geen gebrek, ze zet een mooie wereld (of werelden) op papier met originele wezens. Vooraan in het boek staat een landkaart van Chyndyro, waarin het grootste deel van dit boek zich afspeelt’ – Dennis

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Geestenpoort van Johanna Lime: Om heerlijk in weg te dromen

14 december 2022

Saskia in de Boekenhemel, is de blog waar hét allemaal gebeurt op Hebban. Je kunt er lezen welke boeken Saskia hebben beroerd, welke haar wisten te boeien of tot tranen brachten. Ze leest zowat alle genres maar heeft een grote zwak voor fantasy en sciencefiction. Als het haar lukt probeert ze een auteur te strikken voor een interview.

Saskia las mijn boek Geestenpoort, en schreef deze recensie. Ik ben blij met haar uitgebreide feedback en ook met het heerlijke wegdromen van haar in mijn fictieve wereld.

Haar originele blog ie hier te vinden: https://www.hebban.nl/spot/saskia-in-de-boekenhemel/nieuws/geestenpoort-van-johanna-lime-ondergedompeld-in-een-fijne-wereld

De auteur

Tot 2018 bestond Johanna Lime uit de samenwerking tussen Marjo Heijkoop en haar beste vriendin en levensgezel Dinie Boudestein. Ze hielden zich bezig met astrologie en verpoosden graag in esoterische boekwinkels. Ook hun liefde voor fantasy, science fiction en verzonnen werelden verbond hen. Op een gegeven moment besloten ze hun verhalen publiek te maken. In het schrijven vulden ze elkaar goed aan, elk bracht zijn eigen talent in. Zo was Dinie goed in overzicht houden en ook sterker in het goochelen met woorden. Marjo was en is een ster in het verzinnen van de details. In 2015 verscheen Schimmenschuw, hun eerste boek. Vervolgens startten ze een trilogie waarvan deel een, Sluimerend Vuur in 2017 verscheen. Het tweede deel Smeulend Venijn verscheen in 2018, een venijnig jaar want Dinie overleed en Marjo bleef alleen achter. Ze besloot verder te schrijven omdat ze niet zonder kan. Schrijven is nu haar grootste liefde. Voor Schamel Verbond, de derde in 2020 verschenen afsluiter van de trilogie gebruikte Marjo de verhalen en elementen uit de dagboeken van Dinie en haarzelf.

Interplanetair is Marjo’s solowerk en is ontstaan uit haar eigen fantasie. Er is iets aparts met haar proces van het omzetten van fantasie naar verhaal. Haar inspiratie voor verhalen krijgt ze namelijk uit haar levendige dromen terwijl ze in wakende toestand aan afantasie lijdt. Dit is een aandoening waarbij men in wakende toestand geen beelden ziet en dus niet met gesloten ogen kan visualiseren. Ze heeft dus wel fantasie maar het gebrekkige visualisatievermogen betekent dat het schrijven flink lastiger is omdat ze het van haar droomherinneringen moet hebben. Haar perfectionisme en geheugen helpen haar om de beelden uit haar dromen om te zetten in taal en in een verhaal. Ze mist echter wel de hulp van Dinie in de verwoording van dat wat ze wil zeggen. Schrijven is daardoor een grotere uitdaging geworden. Maar uitdagingen gaat ze niet uit de weg. Zo heeft ze zich tot doel gesteld om meer spanning en conflicten in haar verhalen te brengen. Maar het overdrijven van actie en spanning is niet haar stijl want het moet vooral functioneel blijven.

In mei 2022 verscheen Geestenpoort – het tweede deel van Interplanetair-en het derde deel met de titel Schakelmagie zal begin 2023 uitgebracht worden.

Er staat nog meer op stapel voor Johanna Lime. Ze heeft contracten getekend voor een serie van zes delen die Magische Alliantie gaan heten. Het zal bestaan uit drie tweeluiken die zich op verschillende planeten afspelen met steeds een andere hoofdpersoon, en speelt een generatie later dan Interplanetair. De planning is dat elk jaar een boek verschijnt. Na deze zes delen eindigt de serie met nummer zeven, een prequel over verbannen personages op aarde. Het klinkt heel mysterieus en spannend. Er staat ons nog veel moois te wachten.

Mei 2022

Interplanetair boek 2 Geestenpoort

De cover

De sterren in de donkere hemel kleuren oranje door de vurig omringde cirkel die als het ware van de pagina afspringt. In het midden van die cirkel staat een mens. Het is alsof de cirkel een toegang is naar iets anders, iets dat licht geeft. Hetzelfde licht lijkt ook door de mens heen te stralen. Is het eigenlijk wel een mens? En wat zijn die vurige elementen? Onder de vurige ring staat de titel van het boek: Geestenpoort. Dat doet vermoeden dat die mens wel eens een geest zou kunnen zijn en die cirkel een poort. En wat zou er achter en voor die poort liggen? De achterkant biedt soelaas. We mogen een vervolg verwachten van de avonturen van Daniël en Irene – hoofdpersonen uit het eerste deel- en ook cyborgs en drakenmannen maken hun opwachting. En dan zijn er nog die problemen met de Geestenpoort. Oh jee….

De recensie

In Geestenpoort-het tweede deel van de trilogie Interplanetair, borduurt Johanna Lime vrolijk en onderhoudend voort op de zich ontwikkelende relatie tussen de planeten Laskoro, Berinyi en de nabijgelegen planeten. Van de onevenwichtigheid uit het eerste deel is weinig meer te bekennen en ook de plot is interessanter en zelfs iets complexer geworden vergeleken met zijn voorganger Ruimtestad. De wereld alsook de magie is weer buitengewoon interessant, goed neergezet en uitgewerkt. Het verhaal is ook nu weer een originele mix van science fiction en fantasy met een streven naar vrede te midden van politiek gekonkel. Deze ingrediënten geven het verhaal een aangenaam en sprookjesachtig effect. Er is nog hoop in de wereld van Johanna Lime en het lezen van Geestenpoort is als een spreekwoordelijk warm bad in gure tijden.

Met prinses Irene en prins Daniël als diplomatieke ambassadeurs waait er een frisse wind in de planetaire uithoek. Meer invloed krijgen in de Galactische Vereniging van Planeten blijkt echter niet zo gemakkelijk te zijn. Politieke wegen verlopen met veel kronkels en obstakels terwijl Irene en Daniël hun best doen om de betrekkingen tussen de volkeren te verbeteren. Ondertussen bezorgt Seckel zijn broer Daniël de nodige hoofdbrekens en zoekt Irenes broer Corwin een zeldzaam artefact. En er is iets veranderd aan de magie nu de vloek is opgeheven. Dat zal nog consequenties krijgen. Wanneer het Geestenfeest aanvangt, gaat er iets gruwelijk mis; wat is er toch met die goden aan de hand?

Door de herhaaldelijke uitleg aan het begin is het makkelijk om de draad van het verhaal weer op te pakken. Toch is het aan te raden om eerst het voorgaande deel te lezen. De herhaling frist het geheugen wel op maar is onvoldoende om de hele wereldopbouw en zijn magie te begrijpen. Het eenvoudige taalgebruik maakt dat proces wel makkelijker. De wereld, de magische en politieke systemen zijn namelijk behoorlijk ingewikkeld. Er is veel informatie te verwerken. Zo is er lilakleurige ritovysche energie die gebruikt wordt om hogesnelheidstreinen op te laten rijden en heten mobieltjes splendofoons. Gelukkig wordt de info goed gedoseerd en leidt het nooit tot een overload.

De structuur en opbouw van het verhaal verloopt dan ook vloeiend. Zo worden de politieke ontwikkelingen helder weergegeven en verlopen ze in een evenwichtig tempo. Ook de toewerking naar het einde verloopt goed en het verhaal kent een bevredigend einde zonder al te zoetsappig te worden. Er vallen doden maar de bloederigheid blijft beperkt.

Een ander pluspunt betreft de relatie tussen Irene en Daniël. Deze is geloofwaardiger dan in het eerste deel. Hun onderlinge omgang en samenwerking verloopt natuurlijker, vloeiender en is beter uitgewerkt. Veel diepgang is er echter nog niet. De hoofdpersonen komen voldoende tot leven om boeiend te blijven en om het verhaal te dragen. Samen met hun gezellige families vormen ze de eigenlijke macht van Berinyi en Laskoro, een semi democratisch systeem met verlichte heersers. De nevenpersonages en antiprotagonisten zijn daarentegen minder uitgewerkt maar nog voldoende functioneel.

De schrijfstijl in Geestenpoort is verbeterd ten opzichte van het vorig deel. Zo zijn de zinnen fraaier en bovendien laat de schrijfster nu vaker zien wat er gebeurt. Het vertelgehalte is daarmee geringer en stoort daarom ook niet zo . Maar het kan nog beter door herhaling van bekende uitleg aan het begin van de hoofdstukken te voorkomen. Een voorbeeld hiervan zijn de terugkerende vermeldingen over Daniëls priesterschap, zijn huwelijkse staat en zijn verantwoordelijkheid voor de priesteropleiding. Ook de beschrijvingen van de recalcitrante Seckel zijn in het begin veel te vertellerig en ze worden te vaak herhaald. Die te veelvuldige herhaling en uitleg zijn overbodig en halen de vaart eruit.

Natuurlijk valt aan het gebruiken van de vertelstijl – gezien de uitgebreide wereld, de vele personages, volkeren en facties- niet te ontkomen. De lezer dient het spoor tenslotte niet bijster te geraken. Het is daarom de kunst om uit te vinden waar uitleg noodzakelijk of overbodig is. Zo zouden de scènes waarin Daniël verdenking tegen Cyborgs en de Drakenman koestert op sommige momenten iets minder uitgesproken in ‘vertelstijl’ mogen.

Deze minpuntjes mogen de pret echter niet drukken want over het algemeen bezorgt Geestenpoort de lezer een aangename leeservaring en een heerlijke wereld om in weg te dromen.

3,5 sterren

Mijn reactie

Heel erg bedankt voor de mooie uitgebreide recensie, Saskia. Ik ben blij met de feedback en probeer er rekening mee te houden in mijn volgende boeken.

Groeten van Johanna Lime

Boekensteeg-recensie voor Geestenpoort

26 augustus 2022

Via uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron is er een blogtour georganiseerd voor mijn boeken van trilogie Interplanetair. Ik mocht van Boekensteeg al een recensie ontvangen voor Ruimtestad en vandaag sluit Devika de Blogtour af met haar recensie van Geestenpoort. Heel erg bedankt, Devika.

Geestenpoort is het tweede deel uit de Interplanetair serie van Johanna Lime. Eerder las ik al het eerste deel genaamd Ruimtestadwelke ik met veel plezier heb gelezen. Het eerste deel zat vol mysterie en fantasy elementen, echter miste ik de connectie tussen de verhaallijnen. Zal dit deel een betere connectie hebben? En zal dit verhaal net zo spannend zijn?

Daniël en Irene willen op zoek naar bondgenoten die hen voor willen dragen voor een lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. Dit gaat echter niet gemakkelijk nu Daniël priesters opleidt, en met een probleem leerling als zijn broertje Seckel moet Daniël Laskoriaanse priesters om hulp vragen. Irene is ondertussen op familiebezoek en hoopt Terra102 bondgenoot te kunnen maken door CI-9-CY uit te nodigen. Hier krijgt ze te horen dat haar broer een naar voorgevoel heeft. En wanneer de dag van het Geestfeest aanbreekt, lijken deze voorgevoelens terecht. Seckel neemt het op tegen zijn Animalis en Irene merkt een fout in de Geestenpoort op waardoor geesten Bengalostad overspoelen. Kan Seckel slagen voor zijn test, of zal hij ook hierin problemen veroorzaken? Kan de fout in de Geestenpoort nog worden hersteld?

Waar ik in Ruimtestad de connectie tussen de verhaallijnen miste, was deze in Geestenpoort zeker aanwezig. Johanna Lime heeft een fijne schrijfstijl waardoor je gemakkelijk door het verhaal heen leest. Echter miste ik in dit deel net een beetje het mysterieuze gedeelte dat in het eerste deel een grote rol speelde. Hierdoor had ik wat moeite met in het verhaal komen.

In dit boek worden Daniël en Irene beter uitgewerkt, en krijg je meer te lezen over hun relatie. Daarnaast leer je ook hun families en mogelijke bondgenoten beter kennen. Het verhaal speelt zich grotendeels op de thuisplaneten van Daniël en Irene af, waardoor je ook over deze werelden meer te weten komt.

Het boek bouwt langzaam op naar een spannend slot. In mijn ogen had dit tempo iets hoger mogen liggen, maar dit is zeker niet iets wat mijn leeservaring heeft beïnvloed. Ook in dit deel is er dus ruimte voor verdere ontwikkelingen, waardoor ik Geestenpoort3,5 sterren geef.

De originele recensie ven Boekensteeg is hier te vinden:

https://boekensteeg.wordpress.com/2022/08/26/geestenpoort/

Heel erg bedankt voor de recensie, Devika.

Dit is de laatste dag van de Blogtour voor Geestenpoort. Ik hoop dat andere lezers ook benieuwd geworden zijn naar mijn paperbacks en e-books en van de verhalen mogen genieten. De paperbacks zijn bij mij te koop (onder contact staat een e-mail adres). Bij de uitgever in de webshop zijn ze hier te vinden: https://www.artbooksshop.com/search/?search=Johanna+Lime

Groeten van Johanna Lime

Story of books – 3 sterren recensie voor Geestenpoort

25 augustus 2022

Silena, van “Silena & Sharon lezen”, las Geestenpoort nadat ze Ruimtestad gelezen had, voor een Blogtour van uitgeverij Zilverbron. Ze gaf dit tweede deel van trilogie Interplanetair 3 sterren en vond het een leuk verhaal dat lekker vlot las. Ik heb haar recensie op mijn boekenwebsite onder dit plaatje overgenomen.

Interplanetaire geestenpoort – Johanna Lime

Daniël en Irene moeten na hun huwelijk naar Berinyi terug. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen. Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken. In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54. Op dezelfde dag als waarop Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene merkt dat er met de Geestenpoort iets mis is. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

Titel: Interplanetaire geestenpoort
Auteur: Johanna Lime
Publicatiedatum van het e-book: Juli 2022
Genre: Science fiction
Beoordeling: 3 sterren
ISBN: 9789463084437

Leeservaring

Geestenpoort is het tweede deel van de trilogie van Johanna Lime. Ook dit deel was weer een combinatie van sciencefiction en fantasy. Wat ik zo leuk vind aan Lime is dat ze meerdere genres door elkaar kan schrijven en daar echt een heel gaaf verhaal van kan maken. Ook de schrijfstijl is wederom heel fijn, alle personages zijn goed uitgewerkt waardoor je weer een fijn beeld hebt van het verhaal, ook de wereld daaromheen is weer super opgeschreven.

Geestenpoort heeft wel wat meer aspecten over de politiek, persoonlijk ben ik hier nooit zo van en vind ik dit al heel snel saai worden, echter had ik dit bij dit verhaal totaal niet en boeide het me juist en vond ik het interessant. Ook het tempo van dit verhaal was beter als bij het eerste deel, het begon meteen al erg spannend waardoor ik er veel sneller in zat dan de vorige keer.

Ik vond het super leuk om in dit verhaal nog meer te lezen over Daniël en Irene, je leert ze steeds een beetje beter kennen en dat vond ik echt leuk.

Ik kende Johanna Lime nog niet voor dat ik deze serie had gelezen, ik ben blij om kennis te mogen maken met haar boeken en kan niet wachten meer van haar en haar verhalen te ontdekken.

Uitgeverij Zilverspoor bedankt voor het beschikbaar stellen van dit e-book.

3 sterren.

De originele recensie vindt u hier: https://www.silenaensharonlezen.nl/silena-recensies/blogtours-1/997209_interplanetaire-geestenpoort-johanna-lime (met een mooie afbeelding die bij de leeservaring past)

Mijn reactie

Fijn dat je het verhaal meer tempo vond hebben en dat je er sneller in zat. Leuk dat je de personages beter hebt leren kennen. Dank je wel voor de mooie recensie.

Dit maakt deel uit van de Blogtour die is georganiseerd door uitgeverij Zilverspoor. (Wat bof ik met vijf recensies in één week!)

Groeten van Johanna Lime

The Magic of Worlds recensie voor Geestenpoort

24 augustus 2022

Stefanie is de beheerder van de Facebookgroep Boekenfans! Zij heeft ook een heel mooie website met de naam The Magic of Worlds, die mij direct nieuwsgierig maakt. Dat mijn verhalen Stefanie zo aanspreken, vind ik echt geweldig. Ze las Ruimtestad en Geestenpoort voor een Blogtour van Zilverspoor. Hieronder deel ik haar recensie van Interplanetair boek 2 Geestenpoort.

De auteur:

Marjo schrijft sinds 2011 fantasy/sciencefictionromans onder het pseudoniem Johanna Lime. Eerst samen met Dinie, maar daar zij in 2018 is gestorven, gaat Marjo alleen verder. Na hun voorloper Schimmenschuw volgde trilogie De vergeten vloek. In diezelfde verbeeldingswereld speelt de trilogie Interplanetair.

Korte inhoud:

Daniël en Irene moeten na hun huwelijk naar Berinyi terug. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen.
Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken. In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54.
Op dezelfde dag als waarop Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene merkt dat er met de Geestenpoort iets mis is. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

Mijn mening:

Na het dichtklappen van ‘Ruimtestad’ kon ik absoluut niet wachten om aan ‘Geestenpoort’ te beginnen, want ik was meer dan benieuwd wat en wie Irene en Daniël nu op hun pad zouden tegenkomen.
Daarom stak ik dan ook meteen van wal en dat heb ik mij zeker niet beklaagd.
Ik zat niet alleen opnieuw in een interessant verhaal, maar daarenboven had ik heel veel moeite om het boek aan de kant te leggen.
Het mag gezegd, de fantasie van Johanna Lime is fenomenaal!
Wat hou ik van haar diverse personages, verscheidene planeten en het politieke spel dat er wordt gespeeld in deze trilogie.
Daarbij leest dit verhaal weer als een trein door de auteur haar vlotte schrijfstijl, de (nieuwe) intriges, de afwisseling in POVs en de nieuwe figuren waar we mee kennismaken.
Andere karakters uit het voorgaande boek keren natuurlijk ook terug en krijgen vaak een groter aandeel in het boek, wat er voor zorgt dat je ze beter leert kennen en dat je van ze gaat houden of misschien net wat minder.
Waar ik echter opnieuw wat teleurgesteld door ben, is dat het soms wat uitgebreider zou mogen / kunnen in mijn ogen.
Wederom is dit natuurlijk een teken dat ik gewoon veel langer zou willen genieten van het unieke universum dat Johanna Lime creëerde.
Ik zal dan ook geduldig (kuch) proberen wachten op het volgende deel en ondertussen de andere boeken van haar opzoeken en hoogstwaarschijnlijk net zoals deze verslinden.

The Magic of Wor(l)ds

De originele recensie is hier te vinden:

https://themagicofworlds.wordpress.com/2022/08/24/recensie-zilverbron-zilverspoor-geestenpoort-interplanetair-2-geestenpoort-johanna-lime/

Mijn reactie:

Het is jammer, maar je zult nog geduld moeten hebben. Het manuscript van boek 3 is al naar de uitgever, maar de redactie moet nog worden gedaan. Schakelmagie wordt verwacht in 2023. Maar zoals je al schrijft, zijn er nog meer boeken van mij die je in de tussentijd misschien kunt gaan lezen. Het is echt geweldig fijn dat je zo enthousiast bent over mijn nogal gecompliceerde, grote wereld. Leuk om iemand te vinden die er net zo van houdt als ik.

Groeten van Johanna Lime

The Magic of Worlds recensie voor Ruimtestad

24 augustus 2022

Stefanie is de beheerder van de Facebookgroep Boekenfans! Zij heeft ook een heel mooie website met de naam The Magic of Worlds, een zeer aansprekende naam voor mij. Dat het zo wederzijds zou zijn dat mijn werelden Stefanie aan zouden spreken, was een aangename verrassing. Ze las Ruimtestad en Geestenpoort voor een Blogtour van Zilverspoor. Hieronder deel ik haar recensie van Interplanetair boek 1 Ruimtestad.

De auteur:

Marjo schrijft sinds 2011 fantasy/sciencefictionromans onder het pseudoniem Johanna Lime. Eerst samen met Dinie, maar daar zij in 2018 is gestorven, gaat Marjo alleen verder. Na hun voorloper Schimmenschuw volgde trilogie De vergeten vloek. Interplanetair is de volgende trilogie in Johanna’s verbeeldingswereld, waarvan Ruimtestad boek 1 is.

Korte inhoud:

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.
Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Mijn mening:

Ik moet eerlijk toegeven dat ‘Ruimtestad’ voor mij een sprong in het duister was, want ik ken deze auteur niet en Scifi is voor mij een redelijk onontgonnen genre.
Ik heb mij dan ook 100% laten leiden door de prachtige cover en de intrigerende korte inhoud en gelukkig maar!
Deze auteur heeft denk ik een van de kleurrijkste en meest uitgebreide werelden ooit tot leven gebracht in dit boek.
Dankzij de talrijke beschrijvingen zag ik het namelijk allemaal voor mij, de verschillende planeten, de rassen, de ruimte, de ruimtetuigen,… .
Ook de onderlinge relaties en de politieke en godsdienst-achtige elementen kwamen allemaal uitgebreid aan bod waardoor je echt het gevoel hebt dat je vertoefd in deze wereld.
Daarnaast zorgen de korte hoofdstukken, de wisselende POVs en de aangename schrijfstijl van de auteur dat je graag doorleest en stiekem eigenlijk hoopt op wat meer.
Ik had namelijk graag wat uitgebreider onderzoek gehad van Prinses Irene en haar vrienden en misschien wat meer actie van de kant van Prins Daniël en zijn kameraden.
Maar vermoedelijk is dat gewoon omdat ik veel langer had willen vertoeven in dit meesterlijk solide universum met zijn interessante figuren.
Ik kan dan ook absoluut niet wachten om aan het volgende deel in deze trilogie te beginnen!

The Magic of Wor(l)ds

De originele recensie is hier te vinden:

https://themagicofworlds.wordpress.com/2022/08/24/recensie-zilverbron-zilverspoor-ruimtestad-interplanetair-1-ruimtestad-johanna-lime/

Mijn reactie:

Wat geweldig fijn dat je helemaal meeging in mijn wereld. Heel erg bedankt voor de fijne recensie.

Epische fantasy met ruimteschepen in plaats van paarden

23 augustus 2022

De tweede dag van de blogtour van Zilverspoor. Vandaag was het de beurt voor Annette van Books of Hope and Dreams. Ik ben blij met haar mooie recensie, die onder het plaatje staat.

Blogtour: Geestenpoort – Johanna Lime

Over het algemeen weet ik behoorlijk goed wat ik wel en niet leuk vind. Ik weet welke genres een succes worden en welke niet en ik weet welke woorden in een flaptekst een passend verhaal beloven en welke niet. Maar natuurlijk is dat gevoel niet feilloos. Zo wilde ik Interplanetair dolgraag lezen, de reden dat ik me opgegeven had voor de blogtour, maar bleek het eerste boek toch geen perfecte match voor mij te zijn. Maar, ik was gelukkig wel heel benieuwd hoe het verhaal verder ging!

Net als in het eerste boek blijft het verhaal gedurende het hele boek op afstand van de karakters en hun emoties. De auteur schreef op haar blog dat ze dit bewust doet en dat heftige en grote emoties haar ding niet zijn. Omdat ik wel een echte emotielezer ben, betekent dat dat het boek eigenlijk nooit het soort boek kan worden waar ik persoonlijk naar op zoek ga, maar mensen die minder waarde hechten aan grote en heftige emoties gaan in dit verhaal wellicht wel vinden wat ze zoeken.

De schrijfstijl van het verhaal is namelijk erg vlot. De zinnen lezen makkelijk en ik vloog behoorlijk snel door het verhaal heen. Ondanks dat het boek een sciencefiction boek is, is het denk ik ook heel geschikt voor fantasy lezers die eens een uitstapje in de ruimte willen maken. Er zijn Goden, er zijn ongelooflijk veel verschillende volkeren en de wereld is net zo rijk als al die epische en grootste fantasiewerelden. Alleen reizen ze hier niet per paard, maar per ruimteschip!

In dit boek was de verhaallijn iets minder duidelijk. De karakters zijn vooral bezig met wat volgens mij het hoofddoel van de serie is: Zetels krijgen in de raad. Daarnaast hebben ze te maken met vreemde krachten, Goden en uiteraard heel veel politiek. Ondanks dat dit boek veel minder een eigen rode draad heeft en echt vooral onderdeel van het geheel is, gebeurt er wel constant iets waardoor het boek geen moment gaat vervelen.

Ben jij een echte liefhebber van epische fantasy en vermijd je normaal SF boeken, dan zou ik deze serie zeker een kans geven. Het zou wel eens meer je ding kunnen zijn dan je denkt!

Lees de originele recensie hier: https://booksofhopeanddreams.wordpress.com/2022/08/23/blogtour-geestenpoort-johanna-lime/

Mijn reactie

Heel erg bedankt voor het lezen van Geestenpoort. Zoals je zelf al opmerkt, schrijf ik een fantasyverhaal in de ruimte en heb je in mijn verhalen te maken met goden, koningen, magie en allerlei wezens zoals in epische fantasy, maar speelt het zich in een modernere wereld af waar ruimtevaart mogelijk is. Al mijn boeken spelen in die wereld die zich in Interplanetair ook verder heeft uitgebreid. Hoewel deze trilogie zelfstandig gelezen kan worden, is het een vervolg op Schimmenschuw en De vergeten vloek. Al mijn Zilverbronboeken horen bij elkaar in dezelfde grote verbeeldingswereld. Het hoeft niet, maar het beste is om ze op volgorde te lezen.

Just Books start de Blogtour van Geestenpoort voor de Zilverboekenclub

22 augustus 2022

Mijn boek Geestenpoort doet mee aan een blogtour van de Zilverboekenclub, georganiseerd door Zilverbron. Ik kreeg eerder al een recensie voor Ruimtestad van Just Books, de Facebookpagina van Sven Demeyere. Vandaag was het de beurt voor Geestenpoort.

Helaas sprak de politiek deze lezer niet aan. Hieronder heb ik zijn drie sterren recensie overgenomen.

De recensie van Just Books

Vandaag start ik de blogtour rond het boek Geestenpoort van Johanna Lime. Een verhaal met iets te veel politiek voor mij. Wat ik er verder van vond kun je lezen in mijn recensie. Op de bijgevoegde foto onderaan kun je zien welke bloggers ook tijdens deze blogtour nog hun mening zullen geven over dit boek.

Johanna Lime schreef met Geestenpoort het tweede deel in de trilogie van Interplanetair.

Verhaal

Daniël en Irene keren getrouwd naar Berinyi terug. Samen willen ze bondgenoten zoeken voor hun lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. Door Daniëls werk als priester loopt dit een beetje mank. Vooral doordat de opleiding van Seckel niet zonder problemen verloopt en er noodgedwongen hulp gezocht wordt bij twee broers die als Laskoriaanse priesters werken.

Irene krijgt dan toch de kans haar familie te bezoeken en neemt een mogelijke bondgenoot mee. Een cyborg van Terra102. Maar of ze iets kunnen bereiken in hun zoektocht met CI-9-Dy is nog maar de vraag. Irenes broer Corwin geeft hun een artefact mee dat hen zou kunnen helpen bij toekomstige problemen.

Op de dag dat Seckel zijn test tegen zijn Animalis af moet leggen, is het ook de dag van het Geestfeest. Maar er is iets mis met de geestenpoort. Deze gaat niet meer dicht waardoor de geestenwereld en de gewone wereld in elkaar vloeien. Geesten overspoelen Bengalostad.

Of Daniël en Irene alle problemen het hoofd kunnen bieden is de grote vraag.

Mijn gedachten

Lime heeft haar schrijfstijl niet veranderd ten opzichte van het eerste deel Ruimtestad. Dus op zich een redelijk vlot lezende stijl. Haar gecreëerde wereld blijft even bizar maar werkt nog altijd voor het verhaal. Nog steeds die mix van fantasy, Scifi en oudheid. De oudheid van de goden, fantasy van de geesten en de Scifi van het reizen tussen planeten.

In dit tweede deel gaat ze direct verder waar Ruimtestad gestopt was. Van flashbacks is er niet zoveel te merken. Dus zorg er zeker voor dat je het eerste deel gelezen hebt vooraleer je met dit boek start.

Het aandeel politiek is veel nadrukkelijker aanwezig. Iets te nadrukkelijk naar mijn mening. Het verhaal ontbreekt volledig aan spanning. Het is puur politiek waarover het verhaal gaat, waardoor ik minder geneigd ben om door te lezen. Het verhaal achter de titel Geestenpoort komt dan ook veel te laat en veel te weinig aan bod.

De connectie met de personages is er nog steeds niet. Ze zijn gegroeid ten opzichte van het vorige deel maar nog altijd te weinig om echt interessant over te komen.

In het slot wordt ervoor gekozen om verschillende zaken uit boek 1 terug te draaien. Ik ben wel benieuwd wat dit voor effect zal hebben voor het derde deel.

Conclusie

Het middelste deel uit een trilogie waar naar mijn mening toch meer in zat. Meer spanning om als tegengewicht te dienen voor al de politiek zou al geholpen hebben. Er zat meer in het verhaal dan dat eruit gekomen is. Hopelijk zorgt het derde deel voor de afsluiter dat dit verhaal verdient.

De oorspronkelijke recensie is te vinden op de Facebookpagina Just Books.

Mijn reactie

Dank voor je eerlijke mening over dit boek, Sven, en voor het meedoen aan de blogtour.

Jammer dat je het niet zo geslaagd vond, met al die politiek.

Story of books – 3 sterren recensie voor Ruimtestad

20 augustus 2022

Silena, van “Silena & Sharon lezen”, las Ruimtestad voor een Blogtour van uitgeverij Zilverbron en gaf dit eerste deel van trilogie Interplanetair 3 sterren. Ik heb haar recensie op mijn boekenwebsite onder dit plaatje overgenomen.

Interplanetaire Ruimtestad – Johanna Lime

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet. Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden. Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Titel: Interplanetaire ruimtestad
Auteur: Johanna Lime
Publicatiedatum: Februari 2021
Genre: Science fiction
Beoordeling: 3 sterren
ISBN: 9789463083805

Leeservaring

Het boek Ruimtestad is het eerste deel van een trilogie. Het is een sciencefiction boek, maar het zou ook heel goed een fantasy boek kunnen zijn want er zijn namelijk heel veel aspecten van magie in het verhaal. Voor mijn gevoel begon het verhaal best stroef, het duurde een tijd voor ik er een beetje in kon komen. Dit vond ik wel wat jammer. De schijfstijl was lekker vlot, al moet ik zeggen dat er behoorlijk wat moeilijk namen voorbij kwamen die ik met moeite kon uitspreken. Wel kon ik goed een beeld maken van de personages en ook van de hele plek waar het verhaal zich afspeelt. Dit vond ik erg fijn beschreven, waardoor je makkelijker door het verhaal heen komt.

In het verhaal komt er ook af en toe wat politiek aan bod. Ik vind het fijn dat dit niet al te veel was, want zulke onderwerpen kunnen al snel nogal saai worden. Dit was gelukkig niet aan de orde in dit verhaal en dat vond ik fijn. Lime heeft echt een meesterwerk neergezet qua wereld en personages, alles is zo goed uitgedacht dat je echt een hele nieuwe ‘wereld’ creëert. Alles bij elkaar opgeteld vond ik het echt een feest om dit boek te lezen.

Je leest het verhaal van twee kanten. Enerzijds lees je over Prins Daniël van Berinyi en anderzijds over Prinses Irene, zij woont op Laskoro. De dynamiek vond ik erg fijn tussen beide verhalen. Het wisselde goed af waardoor het ook begrijpelijk bleef.

Kortom, ik vond dit een erg leuk boek. Het moeilijk op gang komen aan het begin heeft mijn beoordeling net was lager laten uitvallen maar desalniettemin vond ik dit echt een heerlijk verhaal en heb ik er van genoten. Ik ben benieuwd naar meer van Lime.

Ik geef dit boek 3 sterren.

Bedankt uitgeverij Zilverspoor voor het beschikbaar stellen van dit e-book.

De originele recensie vindt u hier: https://www.silenaensharonlezen.nl/silena-recensies/997180_interplanetaire-ruimtestad-johanna-lime (met een mooie afbeelding die bij de leeservaring past)

Mijn reactie

Hartelijk bedankt voor de recensie, Silena. Ik ben blij dat je de wereldbouw en de personages goed vond en ondanks het moeilijke begin toch van het verhaal hebt genoten. Het begin was vermoedelijk lastig omdat al mijn boeken zich in dezelfde wereld afspelen, die zich steeds uitbreidt. Interplanetair moest een trilogie worden die apart van De vergeten vloek gelezen kan worden en daarom heb ik een volgende generatie genomen voor dit verhaal. Toch kwam ik er niet onderuit om terug te grijpen op dingen uit de vorige trilogie, wat de introductie in de wereld voor een nieuwe lezer wellicht wat ingewikkeld maakt. Sorry ook voor die moeilijke namen, al horen die er bij mijn fantasy/sciencefictionwereld bij. Voor Interplanetair heb ik daarom ook maar twee hoofdpersonages genomen met iets gemakkelijkere namen: Daniël en Irene.

Books of Hope and Dreams – recensie voor Ruimtestad

17 augustus 2022

Vandaag kwam er een recensie binnen van Books of Hope and Dreams. Annette las Ruimtestad en schreef er het volgende over op haar website:

Hoewel ik graag een vleugje magie in mijn verhalen heb, ben ik ook gewoon een wetenschapsmeisje. Ik vind niks leuker dan nadenken over de toekomst, dan volgen hoeveel technische vooruitgang we boeken en dan dromen van leven op andere planeten. Als je mij dus een boek voorschotelt met meerdere planeten vol met fascinerende levensvormen, ben ik verkocht. Ik was dan ook erg benieuwd naar dit boek en ben superblij dat ik van de uitgeverij een e-book gekregen heb.

Ik vind het lastig om mijn leeservaring van dit boek onder woorden te brengen. Aan de ene kant heb ik met grote ogen zitten lezen over dit enorm rijk universum. Het is duidelijk dat Lime geweldig goed heeft nagedacht over alles, over de planeten, de onderlinge relaties, de politiek, de verschillende levensvormen en de strubbelingen en moeilijkheden die daardoor ontstaan. Voeg daar nog een laagje Godsdienst aan toe en je hebt een ongelooflijk intrigerende speeltuin.

Daarnaast heb ik enorm genoten van het politieke schaakspel dat hier gespeeld werd. Met name omdat dit politieke schaakspel gespeeld werd met het verstand en met intelligentie en met af en toe een tikkeltje geluk. Dat wil niet zeggen dat de karakters nooit domme of onverantwoordelijke dingen doen, maar het betekent wel dat ze niet alleen maar domme en onverantwoordelijke dingen doen. Ze gedragen zich als normale jongeren en gedreven karakters in een gevaarlijke wereld.

En toch had ik niet de klik met dit boek die ik gehoopt had te hebben. En dat komt volgens mij omdat ik net wat anders zoek in een boek dan dat ik in dit boek kreeg. Ik ben een emotielezer. Ik hou van nieuwe werelden ontdekken en nieuwe vrienden maken, maar ik wil het vooral voelen. Omdat de nadruk in dit boek echt op de beschrijvingen van wat er gebeurde lagen, kwamen de emoties bij mij helaas niet binnen.

Ik weet dat er meer dan genoeg mensen zijn die gewoon een spannend boek, met een toffe wereld en een goed plot willen en die emoties (veel) minder belangrijk vinden. In dat geval is dit boek meer dan de moeite waard!

Link naar de originele recensie: https://booksofhopeanddreams.wordpress.com/2022/08/17/recensie-ruimtestad-johanna-lime/

Mijn reactie:

Dank je wel voor de recensie. Ik begrijp je punt. Ik ben dan weer iemand die moeite heeft met heftige emoties en liever wat afstand bewaart. Een kwestie van smaak denk ik, en het speelt misschien mee dat dit het eerste deel van een trilogie was en de hoofdpersonages pas op het eind bij elkaar komen. Misschien dat ze in Geestenpoort iets beter tot hun recht komen?

Super trots met een 8,5 van Bookstamel

16 augustus 2022

Bookstamel, de recensie-blogsite van Melanie Hoogvliet, kwam vandaag met een mooie recensie voor Geestenpoort, nadat ik een recensie-exemplaar van mijn boek had toegestuurd.

Het verhaal kreeg een 8,5 als cijfer, een heel punt meer dan Ruimtestad waar alle pionnetjes nog moesten worden neergezet. Bij Geestenpoort gingen ze bewegen.

Hier volgt haar recensie

Ook vandaag is het weer tijd voor een recensie. Dit keer gaat mijn recensie over Geestenpoort van Johanna Lime. Geestenpoort is het vervolg op Ruimtestad waar ik al eerder een recensie over schreef. Let dus op als je Ruimtestad nog niet gelezen hebt, kan het zijn dat er een spoiler voorkomt in mijn recensie. Echter probeer ik dit natuurlijk altijd wel te voorkomen. Heel veel leesplezier.

Recensie Geestenpoort

Titel: Geestenpoort
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: Zilverbron
Genre: Scifi
Cijfer: 8,5

Hier gaat Geestenpoort over.

Daniël en Irene moeten na hun huwelijk naar Berinyi terug. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen.

Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken.

In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54.

Op dezelfde dag als waarop Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene merkt dat er met de Geestenpoort iets mis is. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

Dit vind ik van het boek.

Yes! Daar gaan we dan. Ik begin zoals altijd bij de cover van het boek en deze vind ik heel tof. De tekening past perfect bij het verhaal en de kleuren zijn echt heel tof! De titel vind ik ook helemaal prima. De flaptekst mag van mij iets compacter maar geeft prima weer waar het boek over gaat.

Dan is het tijd om naar het verhaal zelf te gaan. Als eerste wil ik een compliment maken naar Marjo. Voorheen schreef zij namelijk samen met haar nicht onder de naam Johanna Lime. Helaas overleed haar nicht en moest ze alleen gaan verder schrijven. Maar wat ik dus zo knap vind, is dat je bij deze serie totaal niet merkt dat ze alleen verder is gaan schrijven. Ze neemt de geest van haar nicht dus perfect mee in deze nieuwe serie. Daarnaast merk je wel dat ze als auteur blijft groeien. De personages in dit verhaal zijn goed doordacht en erg interessant. Zonder te veel in details te treden over hoe de personages eruit zouden moeten zien weet ze zo’n beeld te scheppen dat je de personages perfect voor je kunt zien en heerlijk met ze mee kan leven.

Hoewel dit verhaal boordevol personages zit, verschillende planeten en best wel veel informatie bevat heb ik geen een keer terug hoeven bladeren. Het verhaal was perfect te volgen en las vlot door. Ook dit deel bevatte weer een goede mix van genoeg spanning, genoeg wereld- en personage opbouw en heeft mooie plottwisten. Seckel was hier toch wel een van mijn favoriet neergezette personages en het was ook super leuk om Daniël en Irene weer beter te leren kennen.

En er zit een geestendraak in het verhaal en jullie weten het deze dame is gek op draken. Al met al heeft Marjo weer een heerlijk Scifi boek geschreven wat het lezen meer dan waard is. Daarom krijgt het boek van mij een mooie 8,5

Heel veel liefs, Melanie

De originele recensie vindt u hier: https://www.bookstamel.com/2022/08/16/recensie-geestenpoort-van-johanna-lime-2

Mijn reactie

Wat fijn dat je ziet dat ik beter word als schrijver, Melanie. En het is een groot compliment om te horen dat Dinie ‘in de geest’ meeschrijft. Ik probeer altijd rekening te houden met hoe zij over dingen dacht en die mee te nemen in de verhalen van Johanna Lime.

Het fijnst van alles is natuurlijk om te lezen dat je zo genoten hebt van het verhaal.

En ja, dat die geesten van draken uit Schimmenschuw nog eens terug moesten komen, was zoiets dat Dinie en ik met elkaar hadden afgesproken, nadat we er vragen over kregen van lezers. We ontmoetten eens een dolblije tiener op Keltfest, die Schimmenschuw gelezen had uit de bibliotheek. Ze vond het een prachtig verhaal en kende het helemaal uit haar hoofd. Ze wilde graag weten wat er met de drakeneieren zou gebeuren, en daar geeft Geestenpoort haar antwoord op.

Groeten van Johanna Lime

De schrijfstijl van deze auteur wint nog altijd in kwaliteit.

14 augustus 2022

De personages worden goed gekarakteriseerd, maar vooral Limes dialogen worden beter bij elk nieuw boek. Ook de omgevingsschetsen van deze auteur worden allengs sterker, een mooie recensie van Hanneke van de Water.

Hanneke is inmiddels een van de vaste recensenten, die met een professioneel commentaar komt voor mijn boeken. Telkens als er een nieuw boek van Johanna Lime op de markt verschijnt, vraag ik haar of ze tijd heeft om het te lezen en er een recensie over te schrijven. Ik ben erg blij dat ze steeds weer toestemt. Ze heeft een volle agenda, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen. Per e-mail ontvang ik zeer regelmatig recensies van door haar gelezen boeken van Nederlandse auteurs, in allerlei genres. Deze keer las ze Geestenpoort en schreef ze deze prachtige recensie.

Over Hanneke van de Water

Hanneke van de Water (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer, copywriter en recensent.

Dit is de website van haar bedrijf: http://ht-c-communicatie.nl/

Hier volgt Hannekes recensie van Geestenpoort.

‘Geestenpoort’ is het tweede deel van een trilogie. In dit deel moeten Daniël en Irene, na hun huwelijk, terug naar Berinyi. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen.

Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken. In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54.

Op dezelfde dag dat Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene ontdekt dat er iets mis is met de Geestenpoort. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

“Irene voelde de spanning oplopen. Er waren dus meer mensen die constateerden dat de magie na het opheffen van de vloek sterker was geworden. Zij was daarin niet alleen. Zenuwachtig draaide ze haar gouden armband om haar pols rond.”

Al in de proloog neemt Lime haar lezers mee naar de gebeurtenissen in het voorgaande deel. Dat is slim gedaan aangezien het voor haar trouwe lezers plezierig is om het geheugen even op te frissen, maar het maakt ook dat ‘Geestenpoort’ in principe ook te lezen valt voor hen die het eerste deel niet hebben gelezen, hoewel het vanzelfsprekend de voorkeur verdient om de delen -in de juiste volgorde- te lezen.

Het genre waarin de boeken van Lime zich bevinden, valt het best te beschrijven als fantasy met een vleugje science fiction. Toch kan je je als lezer helemaal verplaatsen in de gebeurtenissen aangezien het, feitelijk gezien, allemaal niet zover van ons afstaat.

Lime weet ook, haast ongemerkt, enkele politieke issues aan bod te laten komen en dat is heel aardig gedaan. De schrijfstijl van deze auteur wint nog altijd in kwaliteit. Nog slechts een enkele ongemakkelijke zinsopbouw valt te ontdekken en verder zou het gebruik van interpunctie nog wat verbetering behoeven, maar verder valt werkelijk te constateren dat deze auteur nog altijd ‘groeit’.

“De vier Magii gingen bij hun kaars staan. Ze staken hun staven uit naar het midden van het pentagram. Bij het uitroepen van: ‘Faceram faucos ad imperiom exanimos libertam!’ schoten er witte stralen via de wortels naar het ene punt dat het verst van Irene vandaan lag.”

De personages worden goed gekarakteriseerd, maar vooral Limes dialogen worden beter bij elk nieuw boek. Ook de omgevingsschetsen van deze auteur worden allengs sterker. Daar waar die, in eerdere boeken, een enkele keer nog wat ongemakkelijk voelde, zie je het als lezer nu werkelijk voor je.

Kortom, ‘Geestenpoort’ is een aanrader voor de fans van het fantasy- en SF-genre.

De auteur

Johanna Lime is het pseudoniem voor Marjo Heijkoop. Voorheen schreef zij samen met Dinie Boudestein, maar na het overlijden van Boudestein, heeft Heijkoop het werk van Johanna Lime alleen voortgezet. In 2015 kwam het debuut ‘Schimmenschuw’ uit bij uitgeverij Zilverbron. Daarna ging het snel en volgden er diverse boeken.

Uitvoering

Uitgeverij Zilverbron

ISBN: 9789463084406, 9789463084437

Paperback, 376 pagina’s

De originele recensie is hier te vinden: https://hanneketinorcenti.nl/geestenpoort/

Mijn reactie

Dank je wel voor de mooie recensie Hanneke, het doet me goed om te lezen dat ik nog steeds aan het groeien ben als schrijfster.

Boekensteeg-recensie voor Ruimtestad

13 augustus 2022

Via uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron is er een blogtour georganiseerd voor mijn boeken van trilogie Interplanetair. Ik mocht daarvoor eerder al een recensie ontvangen van Just Books voor Ruimtestad, en vandaag vond ik tot mijn grote verrassing deze recensie van Boekensteeg, die werd gedeeld op Instagram. Heel erg bedankt, Devika.

Ruimtestad is het eerste deel uit de Interplanetair serie van Johanna Lime. Zoals de cover al doet vermoeden is dit een sciencefiction verhaal dat zich afspeelt in de ruimte. Daarnaast geeft de achterflap ook aan dat er magie in dit boek aanwezig gaat zijn, waardoor ik ook wat fantasy elementen verwacht. Maar kan Johanna Lime mijn verwachtingen waarmaken?

Daniël stamt af van vuurmagiërs, maar zakt voor de test van Mage wanneer hij de eerste priester van Berinyi wil worden. Hij mag blijven leven onder de voorwaarde dat Daniël zijn magie niet meer mag gebruiken, waarna Daniël wisselt van opleiding. Tijdens zijn eerste missie krijgt hij te maken met een terrorist die uit is op wraak. Irene krijgt, tijdens haar zoektocht naar gegevens om te bewijzen dat de samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat, ook te maken met deze terrorist. Dit onderzoek doet zij voor haar stage voor Interplanetair Recht. Irenes zoektocht brengt haar echter in gevaar. Kan zij gered worden? Welke gevaren brengen de missies van Irene en Daniël met zich mee?

Johanna Lime heeft een fijne schrijfstijl en kent een fijn tempo in het verhaal. Het verhaal kent twee verhaallijnen die elk hun eigen personages hebben. Deze twee verhaallijnen blijven voor het overgrote gedeelte van het boek niet samenkomen. Hierdoor vond ik het lastig om in te schatten welke kant het verhaal op zou gaan, en ik had persoonlijk de verhaallijnen iets meer als geheel gezien.

Zowel Daniël als Irene worden goed uitgewerkt, net als hun achtergrondverhaal en hun missie. Hierdoor krijg je een goed beeld van de hoofdpersonages en hun afkomst. Daarnaast leer je ook de belangrijkste bijpersonages uit de twee verhaallijnen goed kennen.

Dit boek kent genoeg mysterie en fantasy elementen om een goed verhaal te vormen. Echter is het zeker geen sciencefiction verhaal, zoals de cover deed vermoeden. Dit belemmerde mijn leeservaring echter niet. Ik geef Ruimtestad een beoordeling van 3,5 sterren, doordat het een leuk verhaal is, maar er zeker nog ruimte is voor verdere ontwikkeling in dit boek. Ik ben benieuwd naar het volgende deel Geestenpoort.

De originele recensie ven Boekensteeg is hier te vinden: https://boekensteeg.wordpress.com/2022/08/13/ruimtestad/

Een heerlijk boek wat je meeneemt naar een andere wereld

10 augustus 2022

Vandaag kwam de recensie van Ans Stier binnen, waar ik weer heel blij mee ben. Dit schreef ze over Interplanetair boek 2 Geestenpoort.

Voor Johanna Lime mocht ik het boek Geestenpoort (Interplanetair boek II) lezen en recenseren, waarvoor mijn hartelijke dank.

Samenvatting

Daniël en Irene moeten na hun huwelijk naar Berinyi terug. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen.

Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken.

In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54. Op dezelfde dag als waarop Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene merkt dat er met de Geestenpoort iets mis is. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

Leeservaring

Geestenpoort is het tweede deel uit trilogie Interplanetair. Het boek begint met een proloog, dit is prettig om even het geheugen op te frissen wat er ook alweer gebeurd is in deel 1.

De serie interplanetair is een losse serie maar sluit prima aan bij de serie De Vergeten Vloek. Er wordt zo nu en dan gerefereerd naar gebeurtenissen uit die serie, maar om dit verhaal te kunnen volgen is het niet noodzakelijk om eerst de Vergeten Vloek te lezen. Het is wel raadzaam om eerst deel 1 van Interplanetair te lezen, anders is het lastig te volgen.

Geestenpoort is een boek waarin vele magische gebeurtenissen plaats vinden. Dit wordt heel mooi omschreven, je kunt je er heerlijk in mee laten voeren; echte fantasy dus. Dit boek is echter ook doorweven met science fiction. Samenwerking met andere planeten staat centraal, evenals reizen tussen de planeten. Het geheel is op dusdanige wijze geschreven dat het ook goed vergelijkbaar is met onze wereld. Het lid mogen worden van de Galactische Vereniging van Planeten deed mij denken aan procedures van landen om toe te mogen treden tot de EU. Er komt dus ook een stukje politiek aan bod in dit boek.

De personages zijn goed uitgewerkt. Herkenbaar wat betreft karakters en ook allemaal heel verschillend. Dus een mooi geheel. De schrijfstijl is prettig. Duidelijke niet te lange zinnen en hoofdstukken van een prettige lengte. Geestenpoort is een heerlijk boek wat je meeneemt naar een andere wereld met mooie en spannende effecten van magie. Lekker wegdromen dus.

De auteur Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Marjo en Dinie schreven al in hun kindertijd samen verhalen. Vanaf 2011 zijn ze samen fantasyboeken gaan schrijven met een vleugje science fiction. Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker. Marjo Heijkoop is alleen verder gegaan onder het pseudoniem Johanna Lime.

Algemene Informatie

Titel: Geestenpoort; Interplanetair boek 2

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

Jaar van uitgifte: 2022

Genre: fantasy-science fiction

ISBN: 978 94 6308 4406

Mijn reactie,

Dank je wel, Ans. Fijn dat je dit boek ook mooi vond.

Groeten van Johanna Lime

Spannend tweede deel

10 augustus 2022

Nakitaslibrary schreef een recensie voor Interplanetair boek 2 Geestenpoort en gaf het verhaal 4 sterren. Hier is haar recensie, van Hebban.

Johanna haar schrijfstijl leest weer lekker weg, zoals ik van haar gewend ben. Het is fijn om de karakters weer te zien en te lezen wat er omgaat in hun leven. Het gaat hen niet echt van een leien dakje.

Deel 2 heeft mij aangenaam verrast! Ik vind het leuk om zielenverhalen te lezen. Deze keer is het verwerkt in een mooi pakket vol spanning en gevechten. Daniël en Irene krijgen veel op hun bord, maar kunnen ze het aan?

Ik vind deel 2 leuk uitgewerkt en mooie details hebben. Je voelt de verbondenheid tussen de karakters en hun eigenschappen komen goed naar voren. Je merkt wat hun passies zijn en geniet er van. Het is een waardig vervolg op Ruimtestad en verdient daarom 4 sterren. Je wilt meer lezen over de karakters en kijkt uit naar welke avonturen ze nu weer gaan beleven!

Mijn reactie

Dank je wel voor de vier mooie sterren, Nakita. Fijn dat je de personages goed kon volgen op hun avonturen.

Groeten van Johanna Lime

Onderzoek naar de magie die lijkt te veranderen

29 juli 2022

Connie Flipse, van Connie’s Boekenblog las Geestenpoort en schreef er de volgende 3,5 sterren recensie over.

Geestenpoort is het tweede deel in de interplanetair trilogie van Johanna Lime. Het verhaal gaat verder waar deel 1 gestopt is. Dit deel moet je zeker gelezen hebben voordat je in Geestenpoort begint, omdat je anders te veel mist. In Ruimtestad is er veel aandacht voor het opbouwen van de achtergronden van deze wereld en worden verschillende verhaallijnen uitgezet.
Wanneer je in deel twee start met lezen is de wereld dan ook al vertrouwd en ken je de personages zodat je moeiteloos het verhaal weer oppakt en het ook gemakkelijk is om nieuwe informatie een plek te geven.

Daniël en Irene zijn getrouwd en wonen op Berinyi waar Daniël nieuwe priesters opleidt. Zijn broer Prins Seckel wil ook priester worden en zorgt door zijn hooghartige en egoïstische gedrag voor veel problemen. De stukken met Seckel zijn levendig geschreven en lezen erg vlot.
Daniël probeert in dit boek zijn weg te vinden als priester van zijn God en hoopt antwoorden te vinden rondom de vele vragen over deze God. Dit is mooi uitgewerkt en boeiend om te lezen.

Samen werken Daniël en Irene ook als ambassadeurs voor hun planeten. Zo willen ze de samenwerking tussen Berinyi en Laskoro verder helpen en hopen ze beide planeten lid te maken van de Galactische Vereniging van Planeten. Hiervoor hebben ze bondgenoten nodig die hen willen voordragen voor een zetel en het blijkt een ingewikkelde klus te zijn om de juiste bondgenoten te vinden. Meerdere dienen zich aan maar wie is te vertrouwen en met welke motieven willen deze planeten samen gaan werken met Berinyi en Laskoro? Ook hier hebben Daniël en Irene hun handen vol aan en ze komen gedurende het boek in vreemde situaties terecht in hun zoektocht naar bondgenoten.

Naast deze verhaallijnen lopen er nog meer lijnen door en komen er nieuwe verhaallijnen bij. Zo vindt de broer van Irene bij een archeologische missie op een voorouderlijke planeet een bijzonder artefact dat van groot belang kan zijn voor de toekomst van beide planeten. Dit wordt verteld in het boek en is zeker interessant, maar het leidt wel behoorlijk af van het lopende verhaal waarin al heel veel gebeurt.

Op de thuisplaneet van Daniël maakt Irene voor het eerst het Geestfeest mee. Tot haar grote schrik gaat er iets mis en vloeien de geestenwereld en de wereld van de mensen samen. Berinyi wordt overspoeld door geesten en ze zijn niet allemaal vredelievend. Dit zorgt voor spannende taferelen en hierbij worden ook een aantal gebeurtenissen in het boek met elkaar verbonden. Daarnaast komen er nu in het verhaal wendingen en leren Irene en Daniël (en natuurlijk de lezer) interessante zaken over hun goden en over magie.
Net als in het eerste deel wordt het boek goed afgesloten terwijl er hints zijn voor nieuwe interessante ontwikkelingen.

Wat ik jammer vind is dat de hoofdpersonen en Irene wat vlak blijven. Er wordt meer óver hen geschreven dan vanuit. In het eerste deel viel me dat ook op maar omdat er zoveel opgebouwd werd over de geschiedenis en het heden van deze werelden vond ik dit begrijpelijk. Maar nu had ik graag meer diepgang en ontwikkeling als personages bij Irene en Daniël gezien. Zodat het makkelijk is om als lezer echt met hen mee te leven en je als lezer te laten meeslepen door het verhaal. Hoewel het verhaal ten alle tijden boeiend is en de geschiedenis van deze werelden fascinerend is, mis ik dit wel iets in het boek.

In Geestenpoort gaan Irene en Daniël samen met een aantal andere personages onderzoek doen naar de verschillende soorten magie die er bestaan en naar de reden dat de magie lijkt te veranderen. Dit heb ik met plezier en interesse gelezen en ik ben benieuwd wat daar in het volgende deel nog verder mee gebeurt.

Onder het logo van haar website vind je de link naar de originele recensie van

https://conniesboekenblog.nl/2022/07/29/recensie-geestenpoort-johanna-lime/

Mijn reactie

Dank je wel, Connie. Ik vind het leuk om te lezen dat de magie je interesseerde in dit verhaal, want dat speelt in het derde deel een belangrijke rol.

Groeten van Johanna Lime

Unieke karakters en spannende avonturen!

21 juli 2022

Geestenpoort – Johanna Lime

“Dit boek en het bijbehorende eerste deel zijn aanraders voor zowel Fantasy als SciFi liefhebbers, YA lezers en iedereen die houdt van originele, magische nieuwe werelden en de bijbehorende unieke karakters, onderlinge verbanden en spannende avonturen.”

Wat heb ik toch geluk, zo begint de recensie van Elsa hieronder. Ik sluit me daar volledig bij aan. Zij kan dan wel geluk hebben dat ze steeds mijn boeken toegestuurd krijgt, ik heb dan weer het geluk dat zij ze kritisch leest en er steeds een recensie voor wil schrijven op Mustreads or Not.

Waar ik, na de aanrader hierboven,  vooral erg blij mee ben is deze alinea: De spanningsopbouw zie ik als een boog voor me bij dit verhaal. Rustig opbouwend, met detail voor karakter uitbouw, politieke connecties en verbanden, naar meer vaart en spanning in gebeurtenissen om vervolgens weer in een rustig tempo af te nemen tot de laatste pagina. Waar weer ruimte wordt gecreëerd voor vervolg avonturen.

De spanningsopbouw is namelijk een van de dingen waar ik me als schrijver, na recensies van anderen gelezen te hebben, zorgen om heb gemaakt. De afgelopen tijd heb ik extra mijn best gedaan op de spanningsboog en al is hij met plotten altijd zo gebleven als Elsa hem beschrijft, krijg ik toch het idee dat het opbouwen van spanning me steeds beter afgaat. Als schrijver wil ik mezelf natuurlijk ook steeds verbeteren, bij ieder nieuw boek dat ik schrijf. Een pittige opgave, maar wanneer er dan zo’n recensie komt, zijn mijn inspanningen zeker de moeite waard geweest.

Lees de volledige recensie van Mustread or Not onder de afbeelding.

Wat heb ik toch geluk dat schrijvers mij regelmatig zelf benaderen met de vraag of ik hun boek wil lezen en recenseren. Zeker als het om opvolgende delen gaat in een boekenserie is dit zowel voor de schrijver als voor mij fijn als ik ja kan antwoorden. Deze keer gaat het om het tweede deel in de ‘Interplanetair’ serie, getiteld ‘Geestenpoort’, van Johanna Lime. De recensie van deel 1 ‘Ruimtestad’ staat sinds vorige jaar maart online. Beide boeken zijn door uitgeverij Zilverbron uitgegeven.

De schrijfstijl van Johanna Lime is mij inmiddels goed bekend doordat ik al zo’n boek of zes voorafgaand aan deze titel van haar gelezen heb. Tevens herkenbaar zodra ik begin met lezen in dit desbetreffende boek. Beknopte zinnen, duidelijk in betekenis en eenvoudige bewoording spreekt direct de verbeelding van de lezer aan. Persoonlijk ervaar ik een vlot leestempo en soepel leesgemak.

“Zodra haar lichaam werd omringd door het warme water, sloot ze haar ogen en kwamen de herinneringen aan gisteren haar weer voor de geest.”

Inhoudelijk gezien duurde het bij mij even voordat ik de hoofdkarakters in mijn herinnering naar voren kon halen uit het eerste deel maar de wijze waarop het verhaal verloopt ondersteunde mij daarbij en hielp de herkenning terug te halen en aan te vullen. Irene en Daniël zijn de hoofdpersonages die we als lezer vanuit derde persoon geschreven volgen tijdens hun avonturen, ontwikkelingen en ervaringen. Ze zijn beide interessante personages die tijdens het verhaal steeds meer over zichzelf en hun gaven ontdekken. Daarnaast zijn er diverse bijpersonages die zorgen voor een boeiende veelzijdigheid in de karakterpoel.

“Irene prees zich gelukkig met een man als Daniël. Hij begon haar steeds beter te begrijpen.”

De spanningsopbouw zie ik als een boog voor me bij dit verhaal. Rustig opbouwend, met detail voor karakter uitbouw, politieke connecties en verbanden, naar meer vaart en spanning in gebeurtenissen om vervolgens weer in een rustig tempo af te nemen tot de laatste pagina. Waar weer ruimte wordt gecreëerd voor vervolg avonturen.

“In het leven waren er behalve de nare gebeurtenissen, die je ziel op de proef stelden, ook altijd lichtpuntjes te vinden. Aan die vrolijke en wonderlijke gebeurtenissen ontleende ze haar kracht.”

Dit boek en het bijbehorende eerste deel zijn aanraders voor zowel Fantasy als SciFi liefhebbers, YA lezers en iedereen die houdt van originele, magische nieuwe werelden en de bijbehorende unieke karakters, onderlinge verbanden en spannende avonturen. Ik ben wederom benieuwd naar een volgend boek van Johanna Lime en verwacht zeker een nieuw ‘Interplanetair’ boek 3 in de nog onbekende toekomst.

Lieve leesgroet, Elsa.

Onder dit logo van de website van Mustreads or Not vind je de link naar de originele recensie

https://mustreadsornot.blog/2022/07/21/geestenpoort-johanna-lime-persoonlijk-ervaar-ik-een-vlot-leestempo-en-soepel-leesgemak/

Mijn reactie

Heel hartelijk bedankt voor het lezen van mijn nieuwste boek en voor je mooie recensie, Elsa. Ik ben heel blij met de waardering en de aanbeveling.

Groeten van Johanna Lime

Een lange introductie die de moeite waard blijkt

21 juli 2022

Connie Flipse, van Connie’s Boekenblog las Ruimtestad en schreef er de volgende 3,5 sterren recensie over.

Ruimtestad is het eerste boek in de nieuwe trilogie Interplanetair van Johanna Lime. Het is een geheel nieuw verhaal dat dat voortborduurt op De vergeten vloek.

Het verhaal speelt zich af in een wereld waar ruimtereizen mogelijk is en waar wezens uit allerlei werelden contact met elkaar hebben. Daarnaast bestaan er diverse vormen van magie ieder met eigen regels en mogelijkheden. Het is een mix van fantasy en science fiction waar ik even aan moest wennen maar die heel goed samen blijkt te gaan.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee mensen die op verschillende planeten wonen, Daniël en Irene. Ooit waren hun planeten tegenstanders in een grote oorlog maar nu is er vrede en proberen de planeten samen te werken. Ook proberen ze de gevolgen van een oude vloek, die pas recent opgeheven is samen het hoofd te bieden.
Op beide planeten zijn de naweeën van de oorlog nog voelbaar, er is nog veel oud zeer tussen de volken en een oude vijand zint op wraak. Dit speelt gedurende het hele boek (naast nog een aantal andere verhaallijnen) een grote rol in het verhaal.

Daniël is een prins en woont op Berinyi. Hij stamt af van vuurmagiërs en is hier heel bedreven in. Toch ligt zijn toekomst ergens anders omdat zijn moeder (de koningin) wil dat hij de eerste priester van het koninkrijk wordt. Een zware taak die geen enkele jongen die dit eerder probeerde overleefd heeft.
In het boek volg je Daniël in de loop van de jaren en zie je hoe hij zich ontwikkelt van jongen tot man. Een belangrijk moment in zijn leven is wanneer hij zakt voor de test van de Mage en de God hem laat leven op voorwaarde dat hij nooit meer zijn magie zal gebruiken. Als lezer krijg je goed mee hoe zwaar hem dat valt.
Daniël wordt uiteindelijk in de loop van het boek kapitein op een ruimtekruiser. Als eerste opdracht moet hij achter een Terraanse terrorist aan die op wraak uit is, omdat Berinyi in de oorlog hun bondgenoten in de steek liet.
Dat brengt hem naar een belangrijke Ruimtestad waar hij Irene ontmoet.

Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Ze bezit twee soorten magie waar ze les in krijgt en daarnaast doet ze een rechtenstudie. Wanneer zij hoort dat de Terranen voor problemen zorgen, probeert ze een stageplek te krijgen in de ruimtestad. Daar heeft ze mogelijkheden om onderzoek te doen naar de gevaren die voor haar volk in het verschiet liggen. Ook Irene volg je uitgebreid en zo kom je (net als bij Daniël) veel te weten over de geschiedenis van deze werelden.
Wanneer ze in gevaar komt met haar speurwerk komt ze in contact met Daniël, waarbij ze een gezamenlijke vijand blijken te hebben.
Het is tegen het einde van het boek dat de lijnen van Daniël en Irene elkaar spectaculair kruisen. Om Irene te beschermen heeft hij zijn vuurmagie nodig, maar dat zal hem zijn leven kosten ….

Vanaf het moment dat Irene en Daniël beide in de Ruimtestad zijn zit er meer vaart in het verhaal en wordt het meeslepender. Vanaf het begin was ik geïnteresseerd in het verhaal, maar ook in de achtergronden van Irene en Daniël en de geschiedenis van hun werelden. Er is veel wat je als lezer aan informatie moet verwerken, en hoewel alles boeiend is, en een goede inleiding op de andere delen, heeft dit ook nadelen. Het leest niet heel ontspannen omdat je als lezer constant bezig bent om alles een plekje te geven en alle informatie met elkaar te combineren. Dit haalt de vaart uit het verhaal en hierdoor kon ik geen lange stukken achter elkaar lezen.
Een lijst met families, volken en wat achtergrondinformatie achter in het boek zou ik toejuichen en zeker lezen en gebruiken.

De opbouw van het boek zit stevig in elkaar en is absoluut geloofwaardig. Ook fijn is dat het boek een echt afgewerkt einde heeft dat tegelijkertijd nog veel ruimte laat voor de volgende delen. Er zijn ontzettend veel lijnen uitgezet in Ruimtestad waar ik graag meer over lees in de volgende delen. Wat ook een reden is dat het boek erg traag op gang komt.
De lange introductie blijkt in het tweede deel (dat ik bijna uit heb) absoluut de moeite te zijn geweest. Moeiteloos viel ik weer in het verhaal en door mijn bekendheid met verhaallijnen, personages, geschiedenis, planeten en volken pak ik nu makkelijk en ontspannen nieuwe informatie op.

Onder het logo van haar website vind je de link naar de originele recensie van

https://conniesboekenblog.nl/2022/07/21/recensie-ruimtestad-johanna-lime/

Mijn reactie

Dank je wel, Connie. Ik ben het met je eens dat boek 1 veel informatie bevat, daar kom ik als schrijver van een steeds groter wordende Galactische wereldbouw niet onderuit. Omdat dit een afzonderlijk van ‘De vergeten vloek’ te lezen trilogie moest worden, moest ik de nieuwe lezers wel uitleggen waar de personages vandaan kwamen. Zullen lezers daardoor de handschoen in de ring werpen, vraag ik mij nu af? Zullen ze de uitdaging om mijn boeken te lezen liever niet aangaan omdat het complex is? Zelf ben ik als lezer in het fantasy en sciencefiction genre wel gewend aan epische werelden en complexiteit en vind ik het moeten nadenken over de onderwerpen die de verhalen aankaarten juist een plus. Ik hoop dan ook dat dit hen niet tegen zal houden en dat ze net als jij volhouden. Met jouw opmerking over dat het lezen van boek 2 Geestenpoort hierna moeiteloos gaat, ben ik erg blij. Aan het begin van een verhaal moet je als schrijver altijd de pionnen neerzetten voor je ermee kunt schuiven. Het advies om een lijst met families en achtergrondinformatie te maken, heb ik van Tazzy Jenninga ook eerder al gekregen. Om dat achter in een boek op te nemen lijkt me niet handig, omdat het te omvangrijk zal zijn. Ik ben dan ook van plan om de personages bij elkaar te gaan zetten in een ‘Wie is wie’ pdf, dat dan met afbeeldingen en al te downloaden zal zijn van mijn website. Net zoiets als de lijst met uitgegeven werken die op de Homepage staat. Maar daar gaat nog wel even tijd in zitten, dus zal het iets voor de toekomst zijn.

Ik droom stiekem van een platenboek zoals ik dat van Star Wars in de kast heb staan, waarin alle belangrijke personages, planeten en machines staan afgebeeld en worden uitgelegd. Of zoiets mij ook zelfstandig gaat lukken in een pdf, is de vraag. Ik ben eraan begonnen en doe mijn best.

Groeten van Johanna Lime

Tijd voor meer verdieping en achtergrond

20 juli 2022

Connie is beheerder van Facebookgroep Kinderboeken en YA en heeft als blogger de website Conniesboekkies. Ik had haar nadat boek 2 van Interplanetair uitkwam gevraagd voor een recensie van Geestenpoort omdat zij vorig jaar ook Ruimtestad las en ze dat toen een mooi boek vond om te lezen. Ze waardeerde Geestenpoort met vier sterren. Onder deze afbeelding kunnen jullie haar recensie lezen.

Hier de recensie uit de Facebookgroep Kinderboeken en YA

Marjo Heijkoop schrijft sinds 2011 fantasy/sciencefictionsromans onder het pseudoniem Johanna Lime. Eerst als duo maar nu solo. “Interplanetair” is een trilogie, waarvan deel 1 ‘Ruimtestad’ het eerste deel in 2021 verscheen en mijn eerste kennismaking was met het werk van Johanna Lime. Inmiddels ligt nu deel 2 voor mij: ‘Geestenpoort’. Meer dan 370 pagina’s lang kan je je weer verliezen in de interplanetaire wereld die Johanna Lime zo mooi weet te schetsen.

Deze trilogie volgt chronologisch op het eerder werk ‘De vergeten vloek’. Het speelt zich echter decennia later af, in een groter universum. Ik heb mij laten vertellen dat er hier en daar wel verwijzingen zijn naar ‘De vergeten vloek’ maar ik heb dit niet gelezen en niet gemist in het verhaal. Het is dus goed zelfstandig te lezen. Dat wil zeggen los van ‘De vergeten vloek’. Voor dit boek, het tweede deel, ontkom je er niet aan om eerst ‘Ruimtestad’ te lezen omdat je echt die basis wel nodig hebt om dit boek te kunnen volgen.

Hier een samenvatting van de achterflap (zonder voorkennis ben je al snel de weg kwijt, dus eerst deel 1 (her-)lezen).

De personages uit ‘Ruimtestad’ komen weer terug in dit tweede deel. Verschillende verhaallijnen rondom de karakters lopen door het boek. Deze afwisseling komen het tempo en leesplezier zeker ten goede. Daniël en Irene moeten na hun huwelijk terug naar Berinyi en Daniël leidt priesters op en moet zo ook zijn eigenwijze halfbroer Seckel inwijden. Dit gaat niet zonder slag of stoot en Daniël vraagt hulp bij de Laskoriaanse priesters. Zowel Daniël als Irene hebben de ambitie om voorgedragen te worden voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. Ze proberen hier steun voor te vinden. Allerlei andere zaken houden hen echter ook bezig. Zo ook het ritueel van het Geestfeest, waarbij Irene ontdekt dat er iets mis is met de Geestenpoort waardoor de geestenwereld en de gewone wereld samenvloeien en geesten de stad overspoelen.

Toen de auteur vroeg of ik het boek wilde bespreken had ik meteen toegezegd. Hoewel erg druk en nog steeds herstellende uit een lees dip herinnerde ik mij de kennismaking met haar werk en dat ik dat best een prettig boek vond. Ik lees niet veel sciencefiction maar de combinatie met fantasy maakte het voor mij toch prettig leesbaar.

Bij het starten van dit boek moest ik er wel weer in komen en heb toen eerst deel 1 weer opgepakt en voor een deel herlezen om weer in de interplanetaire sfeer te raken. En dat lukte al snel. Mede door de prettige vertelstijl van de auteur.

Hoewel de karakters en de omgeving waar zij zich in bevinden uitgebreid worden omschreven doet dit niets af aan het verteltempo van het verhaal. Eenmaal in het verhaal lees je prettig door en valt alles snel op zijn plaats. Het was weer even wennen aan de namen en het wereldje maar zoals gezegd wende het weer snel. Ik had het idee dat de auteur in dit deel meer dan tijd nam voor verdieping en wat meer achtergrond (zowel bij de karakters als uitleg over hun werkzaamheden en omgeving). Dit vond ik wel prettig en mooie aanvulling van het verhaal.

Mijn reactie

Dank je wel voor deze recensie, Connie. Fijn dat alles toch weer snel op zijn plaats viel tijdens het lezen.

Groeten van Johanna Lime

Genremix, even slikken voor “die-hard” fantasyfans

14 juli 2022

Op mijn zoektocht naar recensies van mijn boeken, om ze hier ook op mijn boekenwebsite te kunnen plaatsen, zag ik dat ik al een poosje niet naar de recensies op Bol punt com gekeken had. Ik dacht ze allemaal al over te hebben genomen, maar vond er toch nog een van 16 mei 2021 die ik nog niet eerder had opgemerkt. Hij is van een mij onbekende lezer, die een waardering van drie sterren voor Ruimtestad gaf. Wel jammer dat er niet duidelijker in de recensie staat wat er dan zo onevenwichtig werd gevonden in het verhaal, omdat ik nieuwsgierig ben naar waar dat precies op slaat. Ik leer namelijk graag hoe ik een volgend verhaal beter kan maken, evenwichtiger. Of heb ik het als schrijver goed gedaan en ligt dit aan de manier waarop de lezer met de informatie omgegaan is? Ik had daar graag meer duidelijkheid over willen krijgen. Afijn, ik ben in ieder geval blij met de recensie. Hij is onder het plaatje overgenomen.

Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance.

Ook de vaart zit er voldoende in hoewel in de beschrijvingen en ontwikkelingen ook wat onevenwichtigheden zijn te bespeuren.

Ruimtestad van Johanna Lime is zonder meer onderhoudend en heeft genoeg snelheid en spanning voor een aangename leeservaring. Het verhaal is geschreven voor een volwassen publiek maar is door het eenvoudige taalgebruik en de ongecompliceerde structuur ook geschikt voor jeugdigere lezers.

Uitermate spannend van begin tot eind

14 juli 2022

Op deze website probeer ik alle recensies van mijn boeken bij elkaar te zetten, tenminste de recensies die ik heb kunnen vinden. Gisteren was ik op zoek op de website van Bol punt com en vond ik deze korte recensie van 2 november 2021. Ik had hem hier nog niet geplaatst, maar vind het toch de moeite waard om hem over te nemen. Aan de naam van de lezer te zien en aan de opmerking “een van de schrijfsters is tussentijds overleden” af te lezen, denk ik dat ik weet dat deze van Hans komt, een lieve oud-collega van Dinie. Ik weet dat Dinie Hans als collega geweldig vond en daarom is het hartverscheurend om deze opmerking te vinden die laat zien dat ze heel erg gemist wordt. Dat gevoel van verlies van een dierbare vriendin heb ik na bijna vier jaar ook nog steeds. Daarom is het fijn om uit de recensie af te leiden dat deze collega van haar de “De Vergeten Vloek trilogie” waardeerde, ook al wijdt hij er niet te veel woorden aan. (‘Eenvoud is het kenmerk van het ware,’ hoor ik Dinie zeggen in mijn hoofd). De recensie staat onder het plaatje.

Zoals alle boeken van Johanna Lime is het uitermate spannend van begin tot eind. Het is het laatste deel van een 3delige trilogie maar is ook apart heel prima te lezen omdat er een samenvatting van de voorgaande 2 delen wordt gegeven.

4 sterren

Mijn opmerking

Dank je wel, Hans. Ik hoop dat je heel lang van je pensioen mag genieten en dat je nog veel mooie dierenfoto’s kunt maken. Ik zie ze langskomen op Facebook en geniet ervan je in je element te zien. Dinie zou er ook blij mee zijn dat je dit nu mag doen.

Marjo

Dinie en Marjo, auteursfoto gemaakt op Elfia Haarzuilens door Marieke van Leeuwen.

Een spannend avontuur vol magie en politieke intriges

20 juni 2022

Het is altijd fijn om een lezer te kennen die zo naar mijn boeken uitkijkt. Jeanine heeft ze allemaal gelezen en deze keer schreef ze wederom lovend over mijn nieuwste boek Geestenpoort. Hier houd ik een heerlijk gevoel aan over, daar schrijf ik voor.

Hieronder neem ik haar recensie van De Perfecte Buren over voor mijn boeken website.

‘Geestenpoort – Interplanetair deel 2’ – Johanna Lime

‘Een spannend avontuur vol magie en politieke intriges’

De relatie tussen de Berinese Daniël en Laskoriaanse Irene is voor de koningshuizen van beide planeten de uitgelezen kans om hen als ambassadeurs aan te stellen. De officiële samenwerking tussen de twee koninkrijken zal een groot pluspunt zijn bij vragen om de steun van andere volkeren om twee zetels te krijgen bij de Galactische Vereniging van Planeten. Het is namelijk moeilijk passende bondgenoten te vinden.

Daniël gaat op Berinyi aan het werk in de tempel van Adelheid en Mage en heeft de taak andere priesters op te leiden. Zijn halfbroer Seckel is bij hem in opleiding tot priester. Seckel is niet de makkelijkste, hij heeft een pittig en eigenwijs karakter. Het is duidelijk dat hij op zowel persoonlijk als op magisch vlak nog veel te leren heeft en Daniël moet hulp inroepen. Seckels test valt precies op de dag van het geestfeest. Op die dag wordt met magie de Geestenpoort geopend en is het mogelijk gedurende enkele uren met de geesten van voorvaderen en andere overledenen spreken.

Irenes broer Corwin is archeoloog en houdt zich bezig met opgravingen van overblijfselen van de Moranedynastie op de planeet Chyndyro. Het is zijn droom om een drakenei te vinden. Tot zijn verrassing vindt hij tijdens zijn werk een bijzonder artefact en geeft dit aan Irene. Hij heeft namelijk het voorgevoel dat zij het in de toekomst hard nodig zal hebben om een groot gevaar af te wenden.

Vanaf het eerste moment was ik weer geboeid door het verhaal. Het helpt dat Johanna Lime je als lezer regelmatig een kleine terugblik geeft op de gebeurtenissen uit Ruimtestad, het eerste deel van de serie.

Geestenpoort is net als de andere boeken wederom een geslaagde combinatie van fantasy en sciencefiction. De schrijfster heeft een aangename schrijfstijl met oog voor detail, je vliegt door het verhaal heen. Ook de personages zijn dit keer weer uitstekend uitgewerkt, met name Irene en Daniël die de grootste rol hebben in dit verhaal.

Geestenpoort gaat dieper in op de politieke kwesties die er spelen zoals vergaderingen voor aanvragen van Laskoro en Berinyi om lid te mogen worden van de Galactische Vereniging van Planeten. Helaas stuit dit nog steeds op veel weerstand en kunnen de bewoners van deze twee planeten goed de hulp gebruiken van andere volkeren, het blijkt moeilijk te zijn om geschikte bondgenoten te vinden. Johanna Lime beschrijft de politieke kant van het verhaal dermate boeiend dat het niet saai wordt, ze weet je aandacht er goed bij te houden, zoals door de dialogen tussen de verschillende personages en door de beschrijvingen van de bewoners van andere planeten, die qua uiterlijk en gebruiken erg divers zijn. Het is goed te merken dat Johanna Lime een enorme fantasie heeft. Ook magie speelt weer een belangrijke rol in dit verhaal. Het valt Irene op dat de magie langzamerhand begint te veranderen sinds de volkeren van Berinyi en Laskoro zich meer beginnen te mengen op beide planeten. Ze is benieuwd hoe dit gegeven zich in de toekomst zal gaan ontwikkelen.

Er gebeurt dermate veel in dit tweede deel dat ik moeite had om het boek neer te leggen. Er was geen enkel moment waarop het verhaal inzakte, het tempo bleef goed hoog. Familiebanden, vriendschappen en loyaliteit zijn belangrijk thema’s in de boeken van Johanna Lime. Ook in Geestenpoort komen deze thema’s weer sterk naar voren.

Wat ik erg leuk vind aan de serie Interplanetair, is dat Johanna Lime de oudere generatie uit de serie De vergeten vloek met regelmaat terug laat komen. Het is bijzonder om een blik te krijgen hoe het hen vergaat. Ook zijn er regelmatig verwijzingen naar gebeurtenissen uit De vergeten vloek-serie, die verband houden met wat er in de serie Interplanetair gebeurt. Het is echter niet nodig om de drie delen van De vergeten vloek eerst te lezen. Ik ben echter van mening dat dit wel leuker is, omdat je zo een goed idee krijgt over hoe het verleden in verband staat met het heden.

Ik heb erg genoten en kijk uit naar het slot van de trilogie. Ik geef Geestenpoort van Johanna Lime graag 4 sterren.

Jeanine
Perfecte Buren

Genre: fantasy/sciencefiction
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463084406
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 378
Uitgave: mei 2022

Met dank aan Johanna Lime voor het recensie-exemplaar.

De originele recensie is hier te vinden:

https://perfecteburen.nl/review/geestenpoort-interplanetair-deel-2-johanna-lime/

Mijn commentaar

Heel fijn dat je ook dit boek weer zo waarderen kon, Jeanine. Leuk om een fan te hebben die al mijn boeken heeft gelezen en alweer uitkijkt naar de volgende. Schakelmagie wordt verwacht in 2023.

Een groot avontuur dat je in deze wereld uitnodigt

16 februari 2022

Daniëlle won dit boek bij de actie van 10 jaar Johanna Lime als schrijfster. Het was een dikke pil om te lezen en even inkomen, maar zeer de moeite waard. Hier volgt haar recensie, waar ik heel blij mee ben.

Recensie De vergeten Vloek deel 1: Sluimerend Vuur van Johanna Lime.

Ik heb het boek gewonnen bij de schrijfster.

Dit boek is een eerste deel van een trilogie en beschrijft het verhaal vanuit meerdere hoofdpersonen. Elk hoofdstuk wordt vooraf gegaan door de naam van degene waarover het hoofdstuk gaat en in de loop van het verhaal komen de hoofdpersonen in spannende avonturen tezamen.

In het begin heb je iets meer tijd nodig om in het verhaal te komen met de uitgebreide beschrijving van de hoofdrolspelers maar ook de omgeving waarin zij zich begeven, maar dan kun je wel beter inleven. En wat is het een fantasierijk verhaal. Chapeau voor de creativiteit in dit boek en wat worden de verschillende werelden en dynastieën fantasierijk en magisch beschreven. Er wordt in het verleden geleefd om de geschiedenis beter te begrijpen, ook heeft de kroonprins dromen en nachtmerries, maar er wordt ook over huidige technologieën verteld zoals ruimteschepen en drones. Laatste iets meer sciencefiction.

Hoofdrolspelers beheersen allemaal hun eigen magie kenmerkend voor hun eigen clan, kroonprins Jima (originele naam) van Laskoro, Lucian, zoon van Wanzjen en hogepriester en Kamilia de bastaardprinses. Zij drieën zitten in een vertalingscommissie die de oude taal onderzoekt. Daarnaast heb je ook nog Franck priester, ruiter en clanhoofd.

In het verhaal maak je kennis met Avatars, zwarte magie, tempels, slangenvrouwen, checemerro’s en nog veel meer. Het is een groot avontuur dat je uitnodigt om je verder te verdiepen in deze avontuurlijke magische wereld.

Als laatste wil ik nog toevoegen dat de cover met een brandende draak in de sterren prachtig is en ook de landkaart in het begin echt een meerwaarde is voor het verhaal. Ik had de bijbehorende boekenlegger er ook bij en daarop staan ook de andere werelden afgebeeld. Echt heel mooi gedaan.

Vier sterren.

Door Daniëlle van Rossum

Mijn commentaar: Fijn dat je de wereld uit dit boek fantastisch vond.

Groeten van Johanna Lime

Mijn leeservaring

21-1-2022

Mireille won het boek Schamel verbond bij de actie 10 jaar Johanna Lime.

Dit is haar leeservaring van het laatste deel van De vergeten vloek.

DE VERGETEN VLOEK Johanna Lime DEEL3 SCHAMEL VERBOND

In dit laatste deel van de trilogie hoopt koning Jima van Laskoro af te rekenen met zijn vijanden: De Terranen, de Quarandonianen, de Fryeterianen en Berinyi, die samen Het Quaterno worden genoemd. Daar grondtroepen verboden zijn, wordt de oorlog in de ruimte gevoerd. Tegen zo’n overmacht wordt het heel moeilijk vechten. Wanneer ze aangevallen worden op de grond, moeten ze een tandje bijzetten. In de strijd speelt ook de Vergeten Vloek en die kan alleen opgeheven worden als de Laskorianen en de Berinezen, die vroeger één volk waren, samenwerken. Daarbij is de hulp van de Avatars nodig. Lukt het hun om hun volken te herenigen en in vrede te leven?

Een heel spannend slotverhaal.

Groetjes,

Mireille

Lekker lang verhaal en balen dat het boek uit is

19 december 2021

Omdat het pseudoniem Johanna Lime op 1 november 2021 tien jaar bestond, had ik een winactie uitgeschreven. Rebecca won deel 1 van de vergeten vloek, Sluimerend vuur. Ik vond deze recensie van haar op Hebban. Ze geeft vier sterren als waardering. Ik vind het fijn dat ze de sciencefiction elementen die in dit fantasyverhaal zitten wel wat vond hebben.

Hier volgt de recensie van Rebecca

Dit boek heb ik via de schrijfster gewonnen en ondanks dat ik zat te twijfelen of dit boek bij me zou passen ben ik blij dat ik het gelezen heb. Want wat een verhaal! Het is sterk geschreven en spannend. Ik vond de hoofdstukken precies lang genoeg en vond het prettig dat als het over iemand anders ging dat bovenaan werd aangegeven, waardoor het niet verwarrend werd.

Sluimerend vuur is deel een van de trilogie. En ik wil, zeker weten, door met de andere twee delen. Het is niet helemaal fantasie omdat het verhaal zich over meerdere planeten afspeelt. Omdat er ruimteschepen in voorkomen, vind ik het toch wat SF aanvoelen, maar op een goede manier. Ik ben nog best nieuw in het hele SF gebeuren en vind dat vaak helemaal niet leuk. Maar nu ben ik het toch wat meer gaan waarderen. Andere genres ontdekken kosten tijd.

Het verhaal leest als een trein en je hebt het best snel uit ondanks dat het meer dan 400 pagina’s bevat, maar ik merkte dat tijdens het lezen niet. Meestal zie ik op tegen dikke boeken maar als het een goed verhaal is zoals in dit boek, ben je er zo doorheen. Ik baal ervan dat het al uit is.

Opmerking

Dank je wel voor je recensie, Rebecca. Ik hoop dat je doorgaat met het lezen van de trilogie. Misschien ontdek je dan nog meer nieuwe dingen en zul je merken dat SF en fantasy in een moderne setting ook best interessant kan zijn.

Groeten van Johanna Lime.

Mooie balans tussen feit en fictie

23 december 2021

Marielja won van mij een boek bij de winactie van 10 jaar schrijver zijn, waarbij ik zes boeken verlootte. Ze koos voor De twaalfde Saturnusmaan. Aan haar recensie te lezen heeft het boek haar aangenaam verrast. Ik ben daar erg blij om, omdat dat betekent dat ik het doel om dit boek niet al te zwaarmoedig te maken is gelukt. Bovendien zijn de thema’s goed overgekomen. Heerlijk voor een schrijver als een lezer je boek niet weg kan leggen omdat het haar interesseert!

Hier volgt de recensie van Marielja voor De twaalfde Saturnusmaan

Romans met een autobiografische grondslag spreken mij doorgaans niet aan, maar dit is een geweldig boek. Autobiografische auteurs lopen het risico te verzanden in de eigen ervaring, waardoor het voor een lezer een onsamenhangend en oninteressant verhaal wordt. Gelukkig zijn er altijd auteurs die een andere invalshoek kiezen, zoals Johanna Lime. De manier waarop zij haar verhaal met fictie verweven heeft, vind ik machtig mooi gedaan. Op een integere manier beschrijft ze de belevingswereld van de personages, waardoor het als lezer gemakkelijk is om je in te leven. Ik herken veel angsten, verwondering en irritaties die de personages Maud en Dalmar ervaren. Ook hun interessegebieden spreken me aan, waardoor ik dit boek bijna aan een stuk door uitlas. Het verhaal is boeiend en verrassend, aangrijpend en humoristisch.

De Twaalfde Saturnusmaan vertelt het verhaal van Maud en Dalmar. De twee vrouwen zijn nichten van elkaar en wonen samen in een huis. Maud is de technische van hun tweeën, ze werkt op een accountantskantoor en draait haar hand er niet voor om, om met behulp van wiskundige berekeningen, haar geboorte horoscoop te bepalen. Dalmar is kunsthistoricus en geeft les op een Pabo. Ze wordt door haar baas min of meer gedwongen een avondcursus te volgen. Ze ziet er als een berg tegenop, want ze houdt niet van veranderingen in haar leven. Maar ze gaat, want ze is trouw en begripvol naar haar werkgever toe. De avondcursus blijkt iets anders te brengen dan ze had verwacht.

Dalmar en Maud begrijpen elkaar goed, omdat ze allebei moeite hebben met ongeschreven sociale omgangsvormen. De collega’s van Maud en Dalmar zeggen dingen die ze niet menen en maken grappen ten koste van anderen. In De Twaalfde Saturnusmaan zijn verschillende situaties beschreven die voor veel lezers herkenbaar zullen zijn. Je begrijpt wat de bedoeling is van een grapje en als je dan leest hoe het op Maud en Dalmar overkomt, besef je hoe dubbel sommige dingen kunnen zijn. Hierdoor vind ik dit een verfrissend verhaal. Je leert de personages goed kennen en krijgt meer begrip voor de ‘eigenaardige*’ mensen in een groep.

Een zeer verrassend en leuk aspect van De twaalfde Saturnusmaan vind ik de invloed van aliens die de mensen op aarde onderzoeken. Tijdens hun slaap worden Dalmar en Maud regelmatig door aliens opgehaald. Morflingen, dubbelgangers, nemen hun plek op aarde tijdelijk over. De morflingen gedragen zich precies zoals de mensen, waardoor anderen niet doorhebben dat ze met buitenaardsen te maken hebben. Steeds vaker worden de vrouwen naar de twaalfde Saturnusmaan gehaald en ze gaan merken dat er iets niet klopt in hun leven. Hoe ze achterhalen wat er gaande is, kun je zelf lezen in het boek. Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.

*Wat is eigenaardig toch een prachtig woord. Het heeft misschien een negatieve klank, maar dat is onterecht want het is een groot compliment. Iemand die eigenaardig is, is aardig voor zichzelf, eigen aardig. Ik hoop dat meer mensen zo gaan leven.

Dank je wel voor deze mooie analyse van het verhaal Marielja. Eigenaardig betekent voor mij behalve wat jij erover schrijft ook een eigen aard hebben. Jezelf mogen zijn is iets wat in mijn leven niet vanzelfsprekend is gegaan en daarom ben ik blij dat ik die waarde wat later in mijn leven wel gevonden heb en beter voor mezelf op leerde te komen. Al blijft het lastig doordat de positie van vrouwen in ons land nog altijd te wensen overlaat.

Groeten van Johanna Lime

Bondiger geschreven serie

10 september 2021

Vandaag kreeg ik de recensie binnen van Nakita. Zij heeft De vergeten vloek gelezen en begon pasgeleden aan Interplanetair. Dit is haar fijne recensie van boek 1 Ruimtestad uit deze serie. Ik ben er blij mee!

Recensie Interplanetair boek 1 Ruimtestad door Nakita van Nakita’s Library

Het is al een tijd geleden dat ik over de ruimte gelezen heb. Ik kan enorm genieten van de andere wereld, maar vaak is het wel veel nieuws om te onthouden. Ik heb toch enorm veel zin in dit boek van Johanna!

Specificaties

Nederlands
paperback/e-book
Februari 2021
Zilverbron
ISBN/ 978-94-6308-380-5
Fantasy/ sciencefiction – ruimte

Beschrijving

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.

Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Voor het lezen

Ik ben benieuwd hoe de prins het ervan af gaat brengen. Het lijkt mij totaal niet leuk als je magie bezit en het mag niet gebruikt worden. Ik zou daar echt niet mee akkoord gaan. Zal hij later toch zijn magie gebruiken of heeft hij er vrede mee?

De cover is heel basic, maar door de diepe tint van het universum komt het mooi naar voren. Het is verlicht wat het feller laat schijnen.

Tijdens het lezen

Je komt gelijk weer in de mooie werelden terecht. Er is veel bekends te vinden ook al ben je er jaren later. Je herkent veel trekken van de kinderen van de ouders. Het is fijn om meer van hen te lezen en te zien dat ze in beeld blijven ook al lees je vanuit het perspectief van de kinderen.

Conclusie

Ik vloog letterlijk door het boek heen. Ik kan absoluut zeggen dat ik dit nu al een geslaagde serie ga vinden. Ik ben benieuwd wat er nu nog meer aan komt. Het is bondiger geschreven. Je voelt meer empathie met de karakters en het is toch wat moderner geschreven. Je ziet meer volkeren, niet alleen hun eigen landen voorbijkomen. Ik zie zoals bij de vorige serie veel moed en lef. Het is ook fijner dat het boek wat dunner is doordat het verhaal compacter is.

Het origineel is hier te vinden: https://www.nakitaslibrary.nl/2021/09/10/interplanetair-1-ruimtestad-johanna-lime/

Dank je wel voor deze mooie recensie, Nakita!

Groeten van Johanna Lime

Een luchtig verhaal dat tot nadenken aanzet

11 augustus 2021

Recensie De Twaalfde Saturnusmaan – Johanna Lime

Door Ans Stier.

Samenvatting Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Leeservaring

Dit boek is een autobiografisch verhaal van de auteur waarin ze haar eigen ervaringen vermengt met science fiction. Het verhaal gaat over twee vrouwen die zich anders voelen dan de doorsnee mens. Ze vallen een beetje buiten de boot en lopen tegen allerlei weerstanden van de maatschappij op. Het uit zich onder andere in gepest worden en geen vrienden hebben. Omdat deze twee vrouwen elkaar haarscherp aanvoelen en beide deze ervaringen hebben kunnen ze het bijzonder goed met elkaar vinden en zijn ze vrienden voor het leven. Ze hebben gekozen voor een leven samen met elkaar.

Het thema vriendschap staat centraal. Met dit thema wordt de sprong naar science fiction gemaakt. Dalmar en Maud raken bevriend met twee aliens die onderzoek doen naar de evolutie van de mens.

Reizen is ook een veel besproken thema. Het is leuk om over de vakantie-ervaringen van Maud en Dalmar te lezen.

De Twaalfde Saturnusmaan is een boek dat makkelijk leest. Het is heel begrijpelijk geschreven en het is een heel herkenbaar verhaal. De omgeving waar het zich afspeelt is uit het dagelijks leven gegrepen. Het is dan ook makkelijk om je een voorstelling te maken van de gebeurtenissen.

Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.

De auteur

Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein.
Marjo en Dinie schreven al in hun kindertijd samen verhalen. Vanaf 2011 zijn ze samen fantasyboeken gaan schrijven met een vleugje science fiction.
Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker.
Marjo Heijkoop is alleen verder gegaan onder het pseudoniem Johanna Lime.

Algemene informatie
Titel: De Twaalfde Saturnusmaan
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: AquaZZ
Jaar van uitgifte: 2020
Genre: Science Fiction/ autobiografie
ISBN: 978 94 93023 46 8

Reactie

Heel erg bedankt voor de recensie, Ans. Fijn dat je het een goed boek vond.

Groeten van Johanna Lime

Een plotwending die ik niet zag aankomen

25 mei 2021

Wat fijn als een boekenblogger die al je boeken heeft gelezen nog steeds verrast kan worden door een plotwending en vindt dat dit een van mijn betere boeken is. Dank je wel, Wendy Koedoot.

Lees onder het plaatje haar 5 sterren recensie of lees het origineel hier. https://9636wenblog.com/2021/05/25/recensie-de-twaalfde-saturnusmaan-johanna-lime/

Recensie: De twaalfde Saturnusmaan -Johanna Lime

2020

ISBN: 9789493023468

AquaZZ

Dit boek heb ik gewonnen bij met een actie van Johanna zelf.

De cover van dit boek spreekt me al meteen aan, ik ben benieuwd naar het verhaal.

Dalmar en Maud zijn vriendinnen en wonen in Lunapoort. Ze zijn anders dan anderen, voelen zich soms als vreemden en hebben moeite met het doorgronden van regels.

Op een dag landen er twee aliens op de twaalfde Saturnusmaan, zij doen een onderzoek naar de ontwikkeling van de mensheid sinds de Egyptenaren en kiezen Dalmar en Maud uit als proefkonijnen, oftewel: studieobjecten.

Zouden de proeven die zij met Dalmar en Maud doen genoeg informatie opleveren om er achter te komen of de aarde zich kan aansluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar de aliens deel van uitmaken?

Dalmar en Maud merken dat er iets aan de hand is, maar weten uiteraard niet wat er met hen gebeurt in hun slaap. Waarom vergeten ze steeds zo veel?

Al snel komen ze erachter dat er iets gaande is als ze een aparte ontdekking doen in de supermarkt.

Dat is nog maar het begin van alles. Hoe kunnen ze hun levenslot keren?

Dalmar en Maud zijn apart maar wel interessant, ze hebben geen vrienden en werken allebei. Je kan je goed in hen inleven omdat iedereen wel eens het gevoel heeft er niet bij te horen. Ze zijn herkenbaar en zouden zo je buren kunnen zijn.

De aliens Sokaris en Kek zijn bijzonder, ik mag ze al vanaf het begin. Je hebt het idee dat ze geen kwaad in de zin hebben en puur een onderzoek aan het doen zijn, maar je vraagt je wel af hoelang het goed gaat voor Maud en Dalmar erachter komen wat er met hen gebeurt.

Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot, mede omdat het zo herkenbaar is en er duidelijke boodschap in zit. Het is niet raar als je anders bent, zolang je maar respect hebt voor de anderen en andersom.

Het verhaal bevat autobiografische elementen, maar toch heb je het idee dat het puur fantasy is.

Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt (of een feest der herkenning als je geschiedenis hebt gehad).

De opbouw naar het plot is goed.

Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.

Ik heb tot nu toe alle andere boeken van Johann Lime gelezen. Dit boek is totaal anders omdat het autobiografisch is, een duidelijk te volgen en herkenbare verhaallijn heeft en meer scifi dan fantasy is. Eerlijk gezegd vind ik dit wel een van de beste boeken van haar hand.

5 sterren.

Reactie

Heel erg bedankt voor de recensie, Wendy. Fijn dat je het een goed boek vond.

Groeten van Johanna Lime

Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden

Een prachtige recensie van Jeanine van Perfecte Buren, kwam vandaag online. Hier is hij.

20 mei 2021

Er zijn zeventien jaar verstreken sinds de oorlog tussen Berinyi en Laskoro. De twee koninkrijken werken samen aan een toekomst. Daniël Muir-Attholred is de zoon van koningin Sylviana Attholred van Berinyi. Het is haar grootste wens dat Daniël eerste priester van haar koninkrijk wordt voor de god Mage. Hij vindt dit echter moeilijk, Mage is namelijk voor zijn familie een vreemde god, hij is de god van de dynamiek-magiërs uit het koninkrijk Laskoro. Zelf is Daniël een vuurmagiër. Daniël doet zijn best de god te dienen, maar heeft het ongemakkelijk gevoel dat hij het niet goed aanpakt. Het communiceren met Mage gaat erg moeizaam, hij geeft nauwelijks antwoord op Daniëls vragen. Af en toe hebben ze telepathisch contact en dan is Mage dermate geheimzinnig dat Daniël zich er geen raad mee weet. Hij maakt zich hierover grote zorgen. Dit blijkt terecht te zijn: Daniël zakt op zijn achttiende verjaardag voor de laatste test van Mage om hogepriester te worden. De god laat hem tot zijn verbazing in leven, onder de voorwaarde dat Daniël de rest van zijn leven geen vuurmagie meer gebruikt. Daniël legt zich bij zijn lot neer en besluit naar de Militaire Academie te gaan om daar een carrière op te bouwen.

Op Laskoro studeert prinses Irene Morane, dochter van koning Jima Revaldesh-Morane, Interplanetair Recht. Hierbij leert ze van alles over andere volken en planeten en afgesloten verdragen. Natuurlijk krijgt Irene ook les over de ruimtestad Alhenapolys waar de Galactische Rechtbank zich bevindt. Irene bezit geestmagie en is inmiddels erg bekwaam geworden in de beheersing daarvan.

Zowel Berinyi als Laskoro worden bedreigd door Terra. Het blijkt dat de Terranen een klacht hebben ingediend bij de Galactische Rechtbank. Zij zijn van mening dat de toewijzing van de Neutrale Zone aan Berinyi en Laskoro met valse bewijzen tot stand is gekomen en ze willen de Neutrale Zone openbreken. Laskoro en Berinyi lopen dan echter het gevaar in een oorlog terecht te komen. Irene besluit haar stage voor haar studie interplanetair recht te doen in de ruimtestad Alhenapolys. Van daaruit heeft zij namelijk de mogelijkheid om te onderzoeken wat Terra van plan is met Berinyi.

Daniël is inmiddels afgestudeerd aan de Militaire Academie en krijgt als kapitein het bevel over een kruiser van de Berinese Ruimte Macht. Zijn eerste opdracht is om een Terraanse terrorist op te pakken. Deze terrorist vlucht naar Alhenapolys en Daniël achtervolgt hem naar de ruimtestad. Hij ontmoet er Irene die geheimen heeft ontdekt die beide koninkrijken kunnen treffen. Zijn enige mogelijkheid om Irene uit haar hachelijke situatie te kunnen redden is het gebruik van de verboden vuurmagie.

Ik ben zo blij dat de schrijfster heeft besloten om door te gaan met de avonturen rondom Berinyi en Laskoro. Johanna Lime heeft een heerlijke schrijfstijl en ik geniet elke keer als ik een boek van haar lees, nu ook weer met het boek Ruimtestad.

Het verhaal is wederom goed opgebouwd. Door de wisseling van perspectieven en sprongen in de tijd weet de schrijfster je aandacht bij het verhaal te houden. Je vliegt door haar boeken heen. Alles is zo goed beschreven dat je het als het ware voor je ziet, terwijl de schrijfster tegelijkertijd genoeg ruimte over laat voor je eigen fantasie. Zo leefde ik bijvoorbeeld erg mee met Daniël. Hij vindt het moeilijk om geen vuurmagie meer te beoefenen. Vanaf kleins af aan heeft hij getraind om deze magie te leren beheersen en dan mag dat ineens niet meer van Mage. Johanna Lime heeft de frustratie en de strijd van Daniël goed beschreven. Ook het onderzoek van Irene in de ruimtestad Alhenapolys is erg spannend beschreven. Ze komt achter enkele complotten en zet hierbij haar leven op het spel. Ik moest gewoon weten hoe dit af zou lopen, ik kon het boek niet wegleggen.

Het leuke is dat je in Ruimtestad personages uit de vorige trilogie De vergeten Vloek tegenkomt. Deze trilogie bestaat uit de delen Sluimerend vuur, Smeulend Venijn, en Schamel verbond.

Verder heeft Johanna Lime de voorganger Schimmenschuw geschreven. Interplanetair is een nieuwe trilogie, waarvan Ruimtestad het eerste deel is. Persoonlijk hou ik ervan als er een overlapping is tussen verschillende series en dat je kunt lezen hoe het met de personages ondertussen is vergaan. Ook is het mooi om te lezen hoe de plannen die gemaakt werden aan het einde van de eerste trilogie nu tot leven komen in dit vervolg.

Johanna Lime introduceert een aantal nieuwe rassen in Ruimtestad. Aangezien de oorlog voorbij is, hebben de Laskorianen de banden weer aangehaald met een aantal oude contacten en bondgenoten. Via de studie van Irene kom je veel te weten over andere volkeren en werelden met wie contacten en verdragen opnieuw leven ingeblazen is na de oorlog tussen Laskoro en Berinyi. Irene leert over hen tijdens haar studie. In de ruimtestad Alhenapolys maakt Irene persoonlijk kennis met de verschillende volken en raakt bevriend met enkelen van hen, waaronder de bijzondere Woestijnelf Elibu en de Swanese Torrun. De schrijfster laat zien over heel wat fantasie te beschikken tijdens de beschrijvingen van het uiterlijk en de werelden van deze wezens. Ik weet niet wat Johanna Lime allemaal van plan is, maar ik zou graag meer willen weten over de bijzondere wezens en de planeten waar zij vandaan komen, vooral de bijzondere werelden van de Elfen trekken mij erg aan.

Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit. Ik ben blij dat het weer een trilogie wordt, je voelt dat Johanna Lime nog zoveel te vertellen heeft, ik kijk er naar uit! Ik geef Ruimtestad graag 4,5 sterren.

Jeanine
Perfecte Buren

Genre: sciencefiction
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463083805
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 341
Uitgave: februari 2021

Met dank aan Johanna Lime voor het recensie-exemplaar.

Tags: Aanrader avontuur diversiteit elfen fantasie Fantasy hogepriester koninkrijken Magie magiër Mustread Mysterie Nederlands Nederlandstalig Nederlandstalige auteur opoffering Pageturner planeten prinses Science-Fiction Series Spannend Spanning Suspence Trilogie Vaneigenbodem verbondenheid verraad volkeren Vriendschap wezens

Van De Perfecte Buren (Facebookgroep)

Het eerste deel in een nieuwe fantasy trilogie van Johanna Lime is gelezen door Jeanine.

Na de ‘Vergeten Vloek’ is dit weer een aanrader volgens haar.

“Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit.”

Hier is de link naar de originele recensie https://perfecteburen.nl/review/ruimtestad-interplanetair-1-johanna-lime/

Mijn reactie

Heel erg bedankt voor deze fijne recensie, Jeanine. Ik kan je beloven dat de Boselfen en de Woestijnelfen in de trilogie terug zullen komen.

Groeten van Johanna Lime

Blij met een 8,3 bij Lookie Books voor Ruimtestad

17 mei 2021

Een opvallende website voor boekrecensies die ik op Facebook vaak voorbij zie komen is LOOKIE BOOKS van Jeroen Dejaegere.

Hij schrijft dit over zichzelf: Groot liefhebber van film, series, comics, strips en allerhande boeken. Mijn voorkeur gaat uit naar fantasy en science-fiction, maar een thriller gaat er ook wel af en toe vlot in. Ondertussen is mijn collectie uit zijn voegen gebarsten en probeer ik hier mijn bevindingen neer te pennen.

Toen ik wist dat Ruimtestad op 5 februari uit zou komen bij Zilverbron heb ik contact met hem opgenomen om hem te vragen of hij er interesse in had om mijn nieuwste boek te lezen en te recenseren. Dat wilde hij graag. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb, want vandaag kwam zijn recensie en die was erg lovend! Het leukste is nog dat Jeroen direct na het lezen van Ruimtestad alweer nieuwsgierig is naar de volgende boeken van Interplanetair. Daaruit blijkt dat hij Ruimtestad met plezier gelezen heeft en dat voelt voor mij als een kroon op mijn werk.

Volg voor de originele recensie deze link of lees hem onder het plaatje. https://lookie.be/ruimtestad-van-johanna-lime/

Ruimtestad van Johanna Lime

Mei 17, 2021

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.

Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

De Mening van Jeroen

Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik de eerste schrijfsels van Johanna Lime voorbij zag komen in diverse boekengroepen op Facebook. Vooral de Vergeten Vloek trilogie is me als titel bijgebleven. Weliswaar alleen als titel en vanwege de uiterst herkenbare coverafbeeldingen, want enige leeservaring met haar boeken had ik tot nogtoe niet. Wanneer de auteur me dan ook de vraag stelde of ik interesse had om haar nieuwste telg van een passende leesbeurt en bespreking te voorzien, kon ik geen neen zeggen, de nieuwsgierigheid was nu eenmaal te groot geworden.

Uitgeverij Zilverbron is me uiteraard niet vreemd. Ieder zichzelf respecterend boekenrecensent kan niet om deze uitgeverij van eigen bodem heen en heeft ongetwijfeld al één of meerdere van hun werken doorgenomen. Terwijl deze uitgeverij voornamelijk in de kijker staat met hun aanbod aan fantasy, waar Kim Ten Tusscher één van de bekendste namen is, of hun thrillers, waarbij J. Sharpe ongetwijfeld een belletje doet rinkelen, was hun lijstje van scifi-boeken me heel wat minder bekend.

Wat meteen opvalt bij de aanvang van de leesbeurt, is niet alleen dat Lime de schrijfstiel tot in de puntjes beheerst, maar tevens dat ze ook uitgebreid haar tijd neemt om de lezer in te leiden in de fantasie-setting van dit boek. Op een rustig kabbelend tempo beschrijft ze met heel veel aandacht voor detail, de personages, omgevingen, politiek en nog zoveel meer die haar ”Ruimtestad” zo rijkelijk vullen. En wat uiteindelijk deze leeservaring zo sterk maakt, is dat ondanks het relatief lage verhaaltempo, de enorme diepgang van haar worldbuilding en de overvloed aan steden, wezens en onderlinge verhoudingen, de schrijfster geen enkele steek laat vallen en haar publiek ten allen tijde geboeid weet te houden.

Ook de keuze van Lime om aanvankelijk twee naast elkaar lopende verhaallijnen te hanteren die uiteindelijk (en pas veel verder in het verhaal) samenkomen, maken het net wat makkelijker om de gebeurtenissen en verschillende “werelden” uit elkaar te houden, tot je uiteindelijk zo erg ondergedompeld bent in de wereld van Berinyi en Laskoro (en nog zoveel andere trouwens steden en planeten, die wat minder op de voorgrond treden), dat het haast lijkt alsof je blindelings je weg doorheen deze ruimte-setting zou vinden.

Het moet gezegd dat het scifi-genre niet voor iedereen is weggelegd omdat het vaak wat te onrealistisch lijkt, of te ingewikkeld, maar dit is bij Lime geenszins het geval. Haar personages blijven ondanks hun fictieve afkomst steeds een geloofwaardige en uiterste menselijke insteek vertonen en de gebeurtenissen in het boek zijn op een uiterst toegankelijke manier beschreven waarbij steeds de interne logica wordt gerespecteerd. De vele cross-over elementen met het fantasygenre zorgen er ook voor dat dit scifi-avontuur net dat beetje laagdrempeliger is voor wie geen die-hard-genre-fan blijkt te zijn.

De veelheid aan personages mag dan wel bij momenten een grotere en aandachtiger lees-inspanning vergen dan het doorsnee rechttoe-rechtaan fantasyverhaal, het uiteindelijke leesplezier is het meer dan waard. Johanna Lime heeft haar plaatsje in mijn boekenhart veroverd en ik kijk vol ongeduld uit naar de volgende delen uit dit spannende verhaal.

Boekgegevens:

Titel: Ruimtestad

Reeks: Interplanetair

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

ISBN: 9789463083805

Mijn reactie.

Heel erg bedankt, Jeroen. Ik ben er blij mee dat je het een goed boek vond en houd me aanbevolen voor een recensie voor het volgende deel.

Groeten van Johanna Lime

Blog en recensie van Ruimtestad door Saskia in de Boekenhemel op Hebban

16 mei 2021

Voordat Ruimtestad uitkwam besloot ik om Saskia te vragen voor een recensie van mijn nieuwste boek van 2021. Ze wilde meedoen en ik stuurde het boek naar haar op. Er volgde wat chats via Facebook Messenger en vandaag kwam er een zeer uitgebreide blog met een recensie op Hebban. Om hem te lezen is de link naar de Hebban spot te volgen, maar ik mocht hem ook overnemen onder de afbeelding, dus hieronder lezen kan ook. https://www.hebban.nl/spot/saskia-in-de-boekenhemel/nieuws/recensie-ruimtestad-van-johanna-lime#908560

Recensie: Ruimtestad van Johanna Lime is onderhoudend, aangenaam en ook wat onevenwichtig

Op 16 mei 2021 door Saskia in de Boekenhemel

De auteur

To see the world in a grain of sand and heaven in a flower
To hold eternity in the palm of your hand and infinity in an hour!

Aan fantasie heeft het Johanna Lime nooit ontbroken en schrijven is iets wat ze altijd heeft willen doen. ‘Ze’ was tot 2018 een samenwerking tussen Marjo Heijkoop en haar allerbeste vriendin en levensgezel Dinie Boudestein. Ze bestudeerden astrologie en vertoefden graag in esoterische boekhandels. Beiden hielden van fantasy en science fiction en verzonnen verhalen en werelden. Het was niet alleen een fijne hobby maar ook een manier om zich staande te houden in een wereld waarin ze zich buitenbeentjes voelden. Ze durfden niet openlijk voor hun schrijverij uit te komen uit angst voor het commentaar van hun familie. Toen bijna heel Dinie’s familie stierf en Marjo haar jongste broer verloor, besloten ze hun verhalen en werelden met andere lezers te delen. Ze vulden elkaar goed aan tijdens het schrijven want Dinie was goed in overzicht houden en sterker in het goochelen met woorden. Marjo was en is een ster in het verzinnen van de details. In 2015 verscheen Schimmenschuw, hun eerste boek. Vervolgens starten ze een trilogie waarvan deel een, Sluimerend Vuur in 2017 verscheen. Het tweede deel Smeulend Venijn verscheen in 2018, een venijnig jaar want Dinie overleed en Marjo bleef alleen achter. Ze besloot verder te schrijven omdat ze niet meer zonder kan. Schrijven is wat ze het liefst doet en wat ze altijd al heeft willen doen. Voor Schamel Verbond, de derde in 2020 verschenen afsluiter van de trilogie gebruikte Marjo de verhalen en elementen uit de dagboeken van Dinie en haarzelf.

Interplanetair is door Marjo zelf verzonnen. Haar inspiratie voor verhalen krijgt ze uit haar levendige dromen. In wakende toestand lijdt ze echter aan afantasie, een aandoening waardoor je geen beelden ziet en niet met gesloten ogen kunt visualiseren. Dat betekent niet dat er een gebrek aan fantasie is want Glen Keane, de ontwerper van de Kleine Zeemeermin, kampte met dezelfde beperking. Het maakt het lastiger met schrijven want ze moet het van haar herinneringen uit haar dromen hebben. Haar perfectionisme en geheugen helpen haar om de beelden uit haar dromen om te zetten in taal en in een verhaal. Ze mist wel de hulp van Dinie in de verwoording van dat wat ze wil zeggen. Schrijven is daardoor een grotere uitdaging geworden.
Uitdagingen gaat ze echter niet uit de weg. Zo heeft ze zich tot doel gesteld om meer spanning en conflicten in haar verhalen brengen. Ze houdt er echter niet van om actie en spanning te overdrijven. Dat is niet haar stijl.
Show and tell is ook een hele uitdaging en behoorlijk lastig aangezien ze de wereld het liefst van een afstandje bekijkt en moeite heeft om in gevoelssferen te geraken. Voorlopig is ze nog niet uitgeschreven en het tweede deel van Interplanetair is in de maak.

De cover

Een helderverlichte ster werpt zijn stralen op een ruimtestation dat zweeft in het heelal. De ster prikkelt de verbeelding door zijn intens felle stralen en de prachtige fonkeling. Zou het een heldere reuzenster zijn? Op de achtergrond een paarsrode nevel die wel eens de Rosettenevel kan zijn die je op de kaartjes van de website van Johanna Lime kunt terugvinden. Deze nevel ligt bij Berinyi en is wellicht al zichtbaar vanaf Alhenapolys oftewel Ruimtestad. Het ziet er mooi en spectaculair uit.
Onder het ruimtestation staat de titel van het boek in een apart lettertype gedrukt. De letters lijken op ouderwetse boekdrukkunst en doen archaïsch aan. Het doet denken aan lettertypes die vaak bij fantasyboeken gebruikt worden. De kleur, metalig blauw roept echter associaties op aan staal en technologie.
Boven de afbeelding van het ruimtestation staat de serietitel en de aanduiding dat dit het eerste deel van een serie is.
Op de achterkant prijkt een foto van de schrijfster die aankondigt dat de serie een trilogie betreft en een korte inhoudelijke beschrijving geeft.
De wereld van Interplanetair belooft een mix te worden van science fiction en fantasy.  Vol verwachting stort ik me in de belevingswereld van Johanna Lime. Dat haar heelal me moge opslokken.

De recensie

Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance.
Ook de vaart zit er voldoende in hoewel in de beschrijvingen en ontwikkelingen ook wat onevenwichtigheden zijn te bespeuren.

Hoofdpersonen zijn Prinses Irene van Laskoro en Prins Daniël van Berinyi. Irene wil interplanetair recht studeren en uitzoeken waarom Laskoro nog altijd geen zetel in de Galactische Vereniging van Planeten heeft. Terwijl zij stage loopt, stuit ze op verdachte zaken en haar naspeuringen brengen haar steeds meer in gevaar. Vuurmagiër Prins Daniël wil priester worden van een niet-inheemse god en dat heeft onverwachte consequenties want zijn God verbiedt hem nog langer magie te gebruiken op straffe van de dood. Zo besluit hij tot een carrièreswitch en wordt kapitein van een ruimteschip. Op zijn eerste missie stuit hij op een terrorist die er op uit is om een oorlog te ontketenen. Kan het tij nog gekeerd worden?

Voor lezers die de boeken van Johanna Lime al kennen is de wereld van Ruimtestad een feest van herkenning. De hoofdpersonen blijken nakomelingen van de personages uit de trilogie De vergeten vloek en de gebeurtenissen spelen zich in hetzelfde universum af. Voorkennis is echter niet nodig want de schrijfster beschrijft uitgebreid de familiaire en interplanetaire verhoudingen zodat ook de niet-kenner vlotjes van start kan.

De eenvoudige schrijfstijl heeft zijn voor- en nadelen. Aan de ene kant bevordert het de snelheid van het verhaal en zorgt het ervoor dat ingewikkelde zaken als planetair recht goed te volgen zijn. Aan de andere kant zet de wijze van vertellen de lezer op het verkeerde been. Zo lijkt het in het begin alsof Prins Daniel nog maar veertien jaar oud is maar even later blijkt hij toch al achttien jaar te zijn. En ook zijn gedrag is te wijs voor een veertienjarige. Hij is zelfs wijzer en ouwelijker dan menig jongeman van achttien jaar. Door zijn begrip en mededogen en zijn diplomatieke reacties op anderen lijkt hij soms wel een jonge Jezus.

Braafheid en goedheid voert sowieso de boventoon in de wereld van Ruimtestad. Je ziet het terug in de personages en hun ontwikkeling. De personages zijn heel zelfstandig en hun ouders zijn heel redelijk en begrijpend. Er komt geen onvertogen woord voor in hun onderlinge communicatie en de ouders hebben alle respect voor hun kinderen, geven ze steun en laten ze vrij. Het voelt heel veilig om lid te zijn van deze families en dat doet utopisch en soms een beetje onwerkelijk aan. Zo blijft Daniël zonder overleg met zijn vader in Ruimtestad terwijl een familielid is overleden. Iedereen snapt wel waarom hij beter niet terug kan keren maar het voelt vreemd dat er geen overleg over is. En dat geldt voor meerdere besluiten en verwikkelingen in het verhaal.

Kwaaie pieren en slechteriken zijn er ook ondanks het hoge feelgood gehalte. Zij halen nare dingen uit maar het voelt allemaal niet zo dramatisch. Dat komt omdat de karakters en de achtergrond van de boeven oppervlakkig blijven. Het doet denken aan de boeven uit James Bond films. Zo is een persoonlijk wraakmotief voldoende reden om megalomane complotten op te zetten. Dat is vermakelijk maar leidt niet tot veel diepgang. Het kwaad lijkt daardoor minder bedreigend en dat is wat teleurstellend. De eenvoudige schrijfstijl versterkt dit gevoel.

De hoofdpersonages komen voldoende tot leven maar hun onderlinge opbouw is enigszins onevenwichtig. Vooral de coming of age van prinses Irene is gedetailleerd en vloeiend beschreven. We volgen zeer gedetailleerd haar studievooruitgang en zien hoe zij nieuwe vrienden maakt. Ook is er meer actie en intrige in haar deel. Zij staat daardoor dichtbij de beleving van de lezer. Prins Daniel komt er wat dat betreft wat bekaaid van af. Zijn studie en ontwikkeling lijkt heel snel te gaan. Zo leert hij heel snel allerlei magische vloeken maar deze vertelwijze mist de soepele opbouw die Prinses Irene wel meemaakt. Hij staat als het ware in de coulissen te wachten tot hij in actie mag komen.

Ook de liefdesontwikkelingen in deze roman gaan verbijsterend snel vergeleken met het tempo van eerdere verwikkelingen. Het doorbreekt de harmonie en dat is jammer. Het wordt ook meer verteld dan dat de schrijfster het laat zien waardoor de beleving hiervan een gevoel van abruptheid geeft.
Deze wijze van vertellen laat weinig aan de verbeelding over.

De thema’s die Lime aansnijdt zijn interessant en actueel. Zo is gelijkwaardigheid tussen man en vrouw een hoofdthema. Dat blijkt niet alleen uit de wijze waarop mannen en vrouwen van de koninklijke familie elkaar bejegenen maar ook uit het feit dat het aantal mannen en vrouwen op Laskoro en Berinyi ongelijk verdeeld zijn. Deze verdeling heeft gevolgen voor de structuur van hun maatschappij en beiden proberen door samenwerking deze ongelijkheid recht te trekken. Ook oorlog versus vrede, samenwerking, begrip en mededogen lopen als een rode draad door het verhaal heen.
Het is hartverwarmend om eens een verhaal te lezen waarin vertrouwen en medeleven de bovenhand voert.

Ruimtestad van Johanna Lime is zonder meer onderhoudend en heeft genoeg snelheid en spanning voor een aangename leeservaring. Het verhaal is geschreven voor een volwassen publiek maar is door het eenvoudige taalgebruik en de ongecompliceerde structuur ook geschikt voor jeugdigere lezers.

3 sterren

Mijn reactie

Wat heb je er een werk van gemaakt, Saskia. Heel erg bedankt voor je blog op Hebban spot en voor de recensie van Ruimtestad.

Groeten van Johanna Lime

Een pakkende visuele schrijfstijl – Recensie van Inge Trouwborst voor Ruimtestad

3 mei 2021

Inge Trouwborst las Ruimtestad, boek 1 van trilogie Interplanetair. Ze schreef er de onderstaande recensie over en gaf het boek 4 sterren.

De recensie

Johanna Lime is een pseudoniem voor Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Na het overlijden van Dinie is Marjo alleen verder gegaan met schrijven onder deze naam.
Dit is het eerste boek wat ik lees van deze schrijfster. Ik was al een tijdje benieuwd naar Lime. Dus ik was blij toen ik een boek toegestuurd kreeg van Marjo.

Deze trilogie speelt zich af in dezelfde regio als een eerdere trilogie en de hoofdpersonages Daniël en Irene zijn familie van personages uit die eerder serie.

We volgen in het begin prins Daniël van Berinyi zijn verhaal. Hij stamt af van vuurmagiërs en zal de eerste mannelijke priester van zijn familie worden (zijn moeder is behalve koningin ook hogepriesteres). Tenminste, als hij slaagt voor de test van Mage. Dit doet hij echter niet en er wordt hem verboden zijn vuurmagie te gebruiken. Anders zal hij sterven.
Met hulp van zijn vriend en diens familie wordt er een zwaard gesmeed voor hem zodat hij zichzelf toch kan verdedigen. Daniël kiest een andere opleiding en wil in zijn vaders voetsporen treden. Reizen in de ruimte als kapitein van een schip.

De tweede hoofdpersoon is prinses Irene van Laskoro. Zij komt uit een familie van geestmagiërs. Ze heeft veel interesse in politiek en intergalactisch recht. Haar wens is dus ook om dicht bij de plek waar het allemaal gebeurt te zijn. Dit lukt door een stageplek voor haar opleiding.

Hun paden kruisen elkaar na een aantal incidenten.

Mijn mening:
In het begin moest ik er even in komen. Ik moest wennen aan sommige namen en het tijdsverloop van het verhaal. Beide zijn ambitieuze personages waar je je zeker in kan inleven. Ze worstelen met hun toekomstbeeld en de gebeurtenissen in hun leven en familie. Zowel Daniël als Irene wekken sympathie op.
Lime heeft dit door haar pakkende en visuele schrijfstijl snel voor elkaar.
De afkeer voor de “bad guy” overigens ook om diezelfde reden.

De wezens worden erg beeldend beschreven. Ik hoop ooit nog eens tekeningen te zien van deze wezens. Ook de tempel met de olifantbeelden op het plein en de Ruimtestad zag ik duidelijk voor me.

Na een aantal hoofdstukken wordt het spannend. Toen vond ik het verhaal persoonlijk ook beter worden. Ik hou wel van wat spanning en mysterie.
Mooi om te lezen hoe hun levens samenkomen.

“Daniel vond het prachtig om mee te maken hoe divers het gezelschap was en hoe hun smaken van elkaar verschilden.”

Spanning, mysterie, diversiteit, fantasy, science fiction, romance, politiek. Het boek heeft het allemaal.

Ik ben erg benieuwd naar het vervolgverhaal van Irene en Daniël.
En hoop die dus ook te kunnen lezen.

Mijn reactie

Fijn dat je het verhaal goed vond, Inge. Dank je voor de recensie.

Groeten van Johanna Lime

Een 7 voor Ruimtestad, van Tazzy Jenninga

29 april 2021

Blogger en Facebookpaginabeheerder Tazzy Jenninga, van ‘Ik hou van hooro, fantasy en spannende boeken!!!!!’ las Interplanetair boek 1, Ruimtestad. Ze gaf het boek een 3,5 sterren.

Johanna Lime- Ruimtestad ( interplanetair boek 1)

Daniel is een vuurmagiër. Hij moet met zijn krachten leren om te gaan, want hij is een gevaar voor zichzelf en iedereen om hem heen. Hij gooit zijn leven drastisch om en gaat een andere opleiding volgen.

Irene stamt af van geestmagiërs. Ze studeert rechten en probeert een zaak op te lossen, die haar volk kan beschadigen.

Je volgt de verhaallijnen van Daniël en Irene. Hun levens lijken heel erg verschillend. Maar ze zijn allebei prins en prinses. Ze willen zich inzetten voor hun planeet. Ze komen van verschillende planeten. Het duurt een tijdje voordat hun verhaal lijkt samen te komen. Ze worstelen allebei met zichzelf. Ze proberen zichzelf te vinden, de persoon te worden die ze horen te zijn.

Er zit magie in dit boek, maar ook veel sciencefiction. Soms gaat het echt een technische kant op. De ruimtereizen zijn altijd mooi, zeker als er gevechten uitbreken. De bijzondere wezens, worden prachtig beschreven. De relatie die Daniël met zijn zwaard heeft, vind ik het allerbeste uit het boek. Bijzonder en origineel.

Dit eerste deel voelt aan als een inleiding, voor de rest van het verhaal, omdat de 2 personages in de verhaallijnen, een studie volgen, zichzelf leren te vormen. Ze zijn aan het toewerken naar iets groots. Hun verhaal vond ik lekker lezen, maar de vele informatie tussendoor, had voor mij niet gehoeven.

Ik vond de informatieve stukken behoorlijk moeizaam lezen, omdat er bijna geen vaart in zit, zeker in het begin (tot ver over de helft). Er zijn te veel namen, te veel families, te veel geschiedenis, die besproken worden. Ik heb het bij alle delen (over deze planeten en volkeren) al eerder gezegd: een lijstje achterin met namen, afkortingen, plaatsen en begrippen, zou een uitkomst zijn. Dan kun je als lezer deze informatie zelf opzoeken, als je wilt. Want de hoge dosis met informatie, haalt echt de vaart eruit. Dat is echt jammer. Ik kon hierdoor niet lang achter elkaar doorlezen, ook omdat ik de spanning miste, die ik in een boek zoek. En sommige dingen, had ik graag willen opzoeken, zoals afkortingen of een plaatsnaam etc. Het einde is voor mij goed. Ik weet dat er meer zal komen, omdat dit boek voelt als een inleiding naar een groter verhaal. Er komt wel goede spanning, maar pas vrij laat.

Sommige namen zijn oer-Hollands, andere weer Amerikaanse en weer andere zijn echt niet uit te spreken. Je tong raakt ervan in de knoop. Terwijl ze soms maar een keer voorkomen.

Je leert de twee hoofdpersonen steeds beter kennen. Ik denk ook dat dat de bedoeling was, van dit boek. Je krijgt een band met de personages, ze komen voor je tot leven. De beeldende schrijfstijl, zorgt ervoor dat je veel dingen voor je ziet.

Ik geef het boek een cijfer 7, dat zijn 3,5 sterren.

Lees de originele blog hier: https://ikhouvanhorrorfantasyenspanning.wordpress.com/2021/04/29/johanna-lime-ruimtestad-interplanetair-boek-1/

Mijn reactie

Dank je wel voor deze recensie, Tazzy

Groeten van Johanna Lime

Wendy geeft Ruimtestad 5 sterren

7 april 2021

Boekenblogger en kleurboekenliefhebber Wendy Koedoot recenseerde voorheen mijn trilogie De vergeten vloek. Nu heeft ze deel 1 van Interplanetair, Ruimtestad gelezen. Ze gaf het boek zelfs 5 sterren! Het spannende einde zag ze niet aankomen. “Wat een verhaal!”

Recensie: Interplanetair boek 1: Ruimtestad – Johanna Lime

Februari 2021

ISBN: 9789463083805

Zilverbron

Dit is het eerste deel van een nieuwe trilogie van de hand van Johanna Lime.

Interplanetair deel 1; Ruimtestad.

De cover ziet er al veelbelovend uit.

Hoewel het een totaal andere trilogie is, speelt het zich gedeeltelijk in dezelfde omgeving af als de vorige serie. De hoofdpersonen zijn kinderen van de hoofdpersonen uit de De-vergeten-vloek-trilogie. Een aantal personages uit laatstgenoemde serie komen ook voor in dit boek, wat ik erg leuk vind.

Prins Daniël van Berinyi is een afstammeling van vuurmagiërs en zal als hij zijn test haalt de eerste priester van zijn volk worden. Helaas zakt hij voor de test van Mage, die hem laat leven als hij belooft nooit meer vuurmagie te gebruiken…

Hij moet iets anders gaan doen met zijn leven en besluit om kapitein op een ruimtekruiser te worden. Hij krijgt meteen een spannende eerste missie voor zijn kiezen als een Terraanse terrorist op wraak uit is voor iets wat in het verleden is gebeurd….

Aan de andere kant van het stelsel woont prinses Irene, zij is de dochter van de geestmagiër Jima en woont op Laskoro en zij wil heel graag Interplanetair Recht gaan studeren Tijdens haar stage ontdekt ze iets over de relatie tussen Laskoro en Berinyi waarvan ze de onderste steen boven wil halen. Maar dat gaat uiteraard niet zonder gevaar …

Daniël kan haar redden met zijn magie … Maar dat zal zijn dood worden …

Je leert Daniël kennen als een ambitieuze jongeman, die ondanks dat hij nu een andere studie moet gaan volgen, niet bij de pakken neer gaat zitten. Hij is vastberaden om kapitein te worden en kijkt al uit naar de missies die op zijn pad komen.

Hij heeft een meegaand karakter je kan je goed in hem verplaatsen. Je leeft met hem mee met alles wat hij doormaakt.

Ook Irene weet wat ze wil. Ze laat er geen gras over groeien en regelt een stage voor haar studie. Ze wil rechter worden. Ze moet hiervoor naar een andere plek ver weg van huis maar dat maakt haar niet uit. Je kan je goed in haar inleven, ook als ze soms dingen doet waarvan je twijfelt of het wel verstandig is.

De verhaallijnen lopen naast elkaar maar komen uiteindelijk samen. Van het begin af aan heb je al het idee dat deze twee verhaallijnen iets met elkaar te maken gaan hebben maar je komt er in de loop van het verhaal pas achter wat dat is.

De sfeer in het boek is erg goed beschreven, ik kende de wereld waarin dit verhaal zich afspeelt natuurlijk al, waardoor ik er meteen weer in zit.

Het verhaal leest vlot, je leeft mee met Daniël en Irene en hoopt dat hun persoonlijk missie gaat slagen.

Er zit genoeg vaart in, spanning, humor, magie en zelfs een vleugje romantiek.

Hoe verder je in het verhaal komt, hoe spannender het wordt. De verhaallijnen komen samen in een zinderend plot…

Dat zag ik niet aankomen. Wat een verhaal.

Ik kijk nu al uit naar het volgende deel en geef het boek 5 sterren.

Lees de originele blog hier: https://9636wenblog.com/2021/04/07/recensie-interplanetair-boek-1-ruimtestad-johanna-lime/

Mijn reactie

Dank je wel voor deze mooie recensie, Wendy

Ik ben blij dat je het een goed verhaal vond.

Groeten van Johanna Lime

Een aangename verrassing

1 april 2021

Conniesboekkies, de blog van Connie waarop zij sinds 2014 al boeken recenseert, kwam vandaag met een mooie recensie voor Ruimtestad. Ik zet hem hier ook op mijn eigen boekenwebsite.

“Interplanetair boek 1 Ruimtestad” Johanna Lime

9789463083805/2021 uitgeverij Zilverspoor

Marjo Heijkoop haar romans vallen onder het genre fantasy/ science fiction. Sinds 2011 is zij gestart met schrijven onder pseudoniem Johanna Lime. Eerst als duo maar nu alleen. “Interplanetair ” gaat een trilogie worden waarvan dit, Ruimtestad, het eerste deel is.  Het volgt chronologisch op het eerder werk “ de vergeten vloek”. Het speelt zich enkele decennia later af, in een groter universum. Het is echter zeer goed zelfstandig te lezen. En ik kan het weten want dit is het eerste boek wat ik van Johanna Lime heb gelezen.

Flaptekst: Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat.  In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden. Haar acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terecht komt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Een heel verhaal op de achterflap, misschien wel iets te lang, maar toch mijn nieuwsgierigheid gewekt om te beginnen met lezen. De cover geeft je duidelijk het beeld dat je met een scifi – roman te maken hebt. Tijdens het lezen is het juist de combinatie van scifi met fantasy die het verhaal origineel, verrassend en boeiend houden. Zoals gezegd heb ik geen voorkennis uit andere verhalen van deze auteur maar is het goed zelfstandig te lezen. Mede doordat de auteur alle ruimte neemt om alles goed te omschrijven en uit te leggen. De uitleg is in verhalende vorm dus geen saaie opsommingen. Al laten de vele details soms weinig over aan de fantasie van de lezer. Sommige wezens worden heel beeldend omschreven waardoor je ze bijna letterlijk voor je ziet. Maar persoonlijk vind ik dat, in dit verhaal, niet vervelend. Er is in ieder geval voldoende ruimte voor genomen.

De schrijfstijl is eenvoudig. De redelijk korte zinnen en taalgebruik zijn wel fijn, zeker omdat er toch de nodige niet ‘aardse’ namen worden gebruikt als benaming van de ‘soorten’ en de eigen namen van de karakters. Sommige waren voor mij in het begin wel iets om je tong op te breken en dan is het fijn als de tekst verder lekker wegleest.

De karakters zijn goed neergezet en zijn zeer toegankelijk. De ene verhaallijn pakte mij wat meer dan de ander, zoals je als lezer ook je voorkeur kunt hebben bij een bepaald karakter. Voor mij was niet alles in het verhaal goed afgerond maar dat kan ook nog komen. Het is immers een aanloop naar het tweede deel in de trilogie en de auteur kan er de tijd voor nemen want een derde deel zal alles afsluiten.

Hoewel het wordt weggezet onder boeken voor volwassenen is het juist een boek wat een jonger publiek zeker zal waarderen. Mede door de toegankelijke taal maar ook door de prettige, jonge, karakters en thema’s als bijvoorbeeld vriendschap en het voor je vrienden opnemen. Maar ook de verplichting naar je ouders toe, of naar de monarchie. Je eigen keuze wel/niet kunnen (of mogen) maken. Loyaliteit en strijdlust. Er zit van alles in dit verhaal. Hierdoor is er genoeg spanning om de lezer lekker door te laten lezen.

Het verhaal was een aangename verrassing. Het was voor mij een leuke kennismaking met het werk van Johanna Lime.

De originele recensie vindt u hier: https://conniesboekkies.wordpress.com/2021/04/01/interplanetair-boek-1-ruimtestad-johanna-lime/

Mijn reactie

Fijn dat je mijn boek een aangename verrassing vond.

Dank je wel, Connie

Groeten van Johanna Lime

Goede ruimtelijke sfeerzetting en leuke personages

30 maart 2021

Er kwam vandaag een recensie voor Ruimtestad uit, op Mustreads or Not.

Het boek is gelezen door Elsa Bakker.

Lees hieronder wat ze van dit boek vond.

Ruimtestad – Johanna Lime

“De ruimtelijke setting vind ik absoluut leuk en verrassend vormgegeven in het verhaal.”

Auteur(s): Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

ISBN: 9789463083805

Taal: Nederlands

Uitvoering: Paperback

Aantal pagina’s: 341

Verschijningsdatum: februari 2021

Serie: Interplanetair Boek 1

Achterflap

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.

Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven.

Mijn leeservaring

De voorgaande boeken van Johanna Lime, onder andere de trilogie ‘De vergeten vloek’, heb ik allemaal met veel plezier gelezen. Dit boek, ‘Ruimtestad’, is het eerste deel van haar nieuwe trilogie ‘Interplanetair’. Beide titels en de cover van het boek doen vermoeden dat het met deze nieuwe trilogie meer de SciFi kant op gaat. Na nader onderzoek blijkt dit boek ook genoteerd te staan onder dat genre. Ik ben vooraf heel benieuwd hoe dit verhaal uitpakt en ontwikkelt op dat vlak.

“Nadat ze ook nog een potje kruidenthee en een glazen mok voor zichzelf had gehaald, zette ze haar rugzak naast haar stoel en schoof aan.”

Als ik begin met lezen merk ik al gauw dat de schrijfstijl nagenoeg hetzelfde is gebleven. Die leest gewoon vlot en probleemloos. De zinnen zijn over het algemeen kort en niet onnodig lang. Door de soepele beschrijvingen van onder andere ruimtelijke steden, personages, gebouwen en buitengebieden is het voor mij in gedachte gemakkelijk voor te stellen hoe alles eruit ziet.

“Voor hem op het grote plein sproeiden de olifantenbeelden onuitputtelijk water in het bassin van de fontein.”

Ik merk tijdens het lezen dat dit het eerste deel is van een nieuw verhaal, een nieuwe trilogie. Voornamelijk doordat de opbouw traag is en er uitgebreid uiteen wordt gezet wie waar hoort, bij welke familie tak, cultuur etc. Hierin vinden connecties plaats met ‘De vergeten vloek’ trilogie. Echter betekent dit dat het lang duurt voordat het verhaal vaart krijgt en zo boeiend wordt dat je niet meer wil stoppen met lezen. Maar als dat moment daar is geniet ik volop.

“Vanaf de brug keek Irene gefascineerd naar het ruimteobject in Gemini, in de buurt van de ster Alhena.”

De ruimtelijke setting vind ik absoluut leuk en verrassend vormgegeven in het verhaal. De personages komen allemaal goed en duidelijk aan de orde. Zowel de hoofdpersonages als de bijpersonages. Er zijn veel verschillende types maar niet onduidelijk of verwarrend. Ik had deze keer geen moeite met uit elkaar te houden met welk personage ik te maken had in het boek. Ook nu vind ik het interessant dat diverse thema’s een rol spelen zoals onder andere persoonlijke ontwikkeling, cultuur, politiek, familie, vriendschap enzovoort. Uiteraard allemaal fictief, maar toch intrigerend ten opzichte van de wereld waarin dit boek zich afspeelt.

“Daniël vond het prachtig om mee te maken hoe divers het gezelschap was en hoe hun smaken van elkaar verschilden.”

Ik ben benieuwd naar boek 2 van de ‘Interplanetair’ trilogie. Ik vermoed dat het verhaal zich dan vlotter ontwikkelt en meer verrassingen met zich meebrengt.

Lieve leesgroet, Elsa.

De originele recensie is hier te vinden: https://mustreadsornot.com/2021/03/30/ruimtestad-johanna-lime-ik-ben-benieuwd-naar-boek-2-van-de-interplanetair-trilogie/

Mijn reactie

Dank je wel Elsa,

Fijn dat je de ruimtelijke setting leuk vond.

Groeten van Johanna Lime

Naast spanning is er ook ruimte voor humor in het boek

26 maart 2021

Ik kreeg een recensie voor Sluimerend Vuur binnen, voor het eerste boek van trilogie De vergeten vloek. Geschreven dor Willem De Wal, die eind december 2020 dit boek bij de kerst-winactie won.

Hier zijn leeservaring:

Ik heb dit boek ontvangen met veel promo’s, waaronder een landkaartje van Laskoro waardoor je meteen al een beeld krijgt van de wereld waarin dit avontuur zich afspeelt.

Overigens vind je deze kaart ook voor in het boek.

De cover van het boek heeft een mooie Fantasy lay-out: een draak gevormd door vuur.

Het boek heeft een prettige schrijfstijl, die vlot leest. Het schrijversduo gaat uitgebreid in op de verschillende gebeurtenissen waardoor je als lezer geboeid blijft.

Het verhaal is ondanks de vele personages die een rol in het boek spelen goed te volgen, ze worden uitgebreid beschreven waardoor de personages gemakkelijk uit elkaar zijn te houden.

Er zitten drie verhaallijnen in het boek die je qua spanning op het puntje van je stoel laten zitten.

De hoofdpersonen in het boek zijn:

Jima, hij is de kroonprins,

Lucian de jongste zoon van de Wanzjen

en Franck, de oudste zoon van Norman, het clanhoofd van Ferry.

Ook Kamilia, die in alle drie verhaallijnen voorkomt, heeft een belangrijke rol in het boek.

Daarnaast is het boek een fijne combinatie van fantasy en sciencefiction, het ene volk houdt zich bezig met magie en het andere volk weer meer met technologie.

Naast veel spanning is er ook veel ruimte voor humor in het boek.

Uiteraard heeft dit boek een open eind omdat er nog twee boeken volgen.

Samengevat vond ik dit boek echt de moeite waard om te lezen en ik ben zeer benieuwd hoe het verhaal wordt vervolgd.

Willem De Wal

(Boek gewonnen kerstactie 2020 van Johanna Lime)

Mijn reactie

Dank je wel voor je recensie, Willem.

Ik ben blij dat je van het boek genoten hebt.

Groeten van Johanna Lime

Recensie van Schamel verbond op Fantasy Wereld

23 maart 2021

Vandaag besloot ik om eens te gaan zoeken op de website van Fantasy Wereld, omdat ik wist dat zij een recensie-exemplaar van dit boek gekregen hadden via uitgeverij Zilverbron. Wat bleek? Ik had de recensie gemist! Hij was op 24 februari 2021 al online gekomen. Op Facebook had ik hem ook nog niet ontdekt, dus ik was heel blij dat ik hem vandaag vond.

De recensie is weer geschreven door Joke Michielsen, ze gaf dit laatste deel van mijn eerste trilogie 3,5 sterren. Ik ben blij met wat ze over dit verhaal schrijft.

Schamel verbond

Laskoro heeft Het Quaterno de oorlog verklaard en de Laskoriaanse Ruimte Macht gaat het gevecht aan met hun vijanden bij Orion om te vermijden dat de vijandelijke troepen zouden landen op hun grondgebied. Jima doet er alles aan om zijn onderdanen te helpen en te ontdekken wie de echte vierde tegenstander is. Intussen probeert Helena nog steeds om een priester van Mage naar Berinyi te ontvoeren en tegelijkertijd haar eigen plannen uit te voeren. Sylviana probeert op Berinyi een oplossing te vinden om de verdragen met Het Quaterno te omzeilen. Samenwerkingen tussen de rijken lijken steeds moeilijker te worden, tenzij de Avatars te hulp schieten.

Beide kampen

Met Schamel verbond komt de trilogie van De vergeten vloek tot een einde. De voorgaande delen waren telkens vanuit het perspectief van één van beide kampen geschreven. Ofwel Laskoro of Berinyi. Dat maakte het natuurlijk perfect mogelijk om beide werelden goed op te bouwen en voldoende geschiedenis op te bouwen voor de verschillende personages aan beide zijden. In dit laatste deel begint de oorlog zelf echt en biedt Johanna Lime ons nu ook van alle personages het perspectief. Dat maakt het geheel lekker dynamisch en houdt de vaart er goed in. Het is ook gewoon erg leuk om te lezen.

Op Laskoro zijn Jima en zijn vrienden en familie druk bezig om de verdediging op peil te houden en ook op de grond voldoende troepen te hebben, al zijn die eigenlijk verboden. Op Berinyi blijft het verraderlijk nu steeds duidelijker wordt dat ze ook vanuit hun eigen gelederen verraad kunnen verwachten. Sylviana zoekt nog steeds naar een uitweg om te breken met Het Quaterno en bij haar zie je het besef langzaam groeien dat de Berinezen moeten gaan samenwerken met Laskoro. Er zitten ook verschillende personages van beide partijen in de ruimte om deel te nemen aan de gevechten. Er is dus lekker veel afwisseling in het verhaal om het aan alle kanten te belichten en dat zet aan tot lezen.

Onthullingen

Op het einde van een trilogie is het niet abnormaal dat er veel losse eindjes opgeruimd worden en dat er verborgen agenda’s eindelijk aan het licht komen. De belangrijkste van die verborgen agenda’s is natuurlijk die van Helena, Sylviana’s tante, die de heerschappij van Laskoro voor zichzelf en haar dochters wil. Voor de lezer was dit al veel eerder duidelijk, maar nu komt het geheim ook aan het licht op Berinyi en zien ze hoever Helena hen allemaal misleid heeft.

Op Laskoro weet Jima al behoorlijk wat over de vergeten vloek via de Avatars en hun eigen onderzoek in de Vertalingscommissie. Sylviana is ook op zoek naar antwoorden over het verleden en de disharmonie in haar rijk en gaat dus zelf op onderzoek uit. Of beter gezegd, ze geeft (een deel van) haar troepen een geheime missie mee. Zo zie je beide partijen groeien tijdens de strijd.

Ook leren we weer wat meer over de Avatars en hoe het zover heeft kunnen komen. Deze elementen zijn belangrijk voor de geschiedenis achter het verhaal en geven het wat meer omkadering. Het had misschien nog iets meer mogen zijn en dichter verweven met alle personages, maar dit is niet echt storend. Wat misschien wel een beetje jammer is, is dat sommige confrontaties eigenlijk lang verwacht zijn en dat deze net een beetje te snel afgehandeld worden. Er wordt al lang naar toe geleefd en dan is het een beetje spijtig dat dit na een paar pagina’s al is afgelopen.

Conclusie

Schamel verbond brengt alle partijen uit De vergeten vloek-trilogie samen en zorgt voor meer spanning en confrontaties tussen alle personages. Sommige passages hadden wat meer ruimte mogen innemen in het verhaal, omdat er lang naartoe werd gewerkt. Maar de vaart blijft wel steeds in het verhaal en dat houdt je geboeid tot het einde.

Titel: Schamel Verbond
Serie: De Vergeten Vloek 3
Auteur: Johanna Lime
ISBN: 9789463082105
Uitgever: Zilverbron
Uitgave datum: 2020
Uitvoering: Paperback
Pagina’s: 475 pagina’s

Mijn reactie:

Dank je wel, Joke. Ik ben blij met deze mooie recensie.

Groeten van Johanna Lime

Links naar originele recensies op Fantasy Wereld:

Deel 1 Sluimerend vuur https://www.fantasywereld.nl/boeken/boekrecensies/de-vergeten-vloek-1-sluimerend-vuur-johanna-lime/

Deel 2 Smeulend venijn https://www.fantasywereld.nl/boeken/boekrecensies/de-vergeten-vloek-2-smeulend-venijn-johanna-lime/

Deel 3 Schamel verbond https://www.fantasywereld.nl/boeken/boekrecensies/veel-dynamiek-in-schamel-verbond-van-johanna-lime/

De spanningsopbouw en constructie van het geheel gaat Lime steeds beter af

12 maart 2021

De spanningsopbouw en constructie van het geheel gaat Lime overigens steeds beter af, een mooie recensie voor Ruimtestad, door Hanneke Tinor-Centi

Hanneke Tinor-Centi is inmiddels een van de vaste recensenten, die met een professioneel commentaar komt voor mijn boeken. Telkens als er een nieuw boek van Johanna Lime op de markt verschijnt, vraag ik haar of ze tijd heeft om het te lezen en er een recensie over te schrijven. Ik ben erg blij dat ze steeds weer toestemt. Ze heeft een volle agenda, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen. In mijn e-mail inbox ontvang ik zeer regelmatig recensies van door haar gelezen boeken van Nederlandse auteurs, in allerlei genres. Deze keer las ze Ruimtestad en schreef ze deze 4 sterren recensie.

Hanneke Tinor-Centi is de drijvende kracht achter HT-C Marketing en Communicatie. Met ruim vijftien jaar Communicatie/Marketing en PR-ervaring, de diploma’s NIMA-A, NIMA Interne en Concerncommunicatie B, Copywriting, én ruim 15 jaar praktijkervaring in diverse communicatie- en marketingfuncties binnen zeer uiteenlopende branches, is zij een zeer ervaren communicatieprofessional.

Over Hanneke Tinor-Centi

Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.

http://ht-c-communicatie.nl/

Hier volgt Hanneke’s recensie van Ruimtestad.

Interplanetair – boek 1 – Ruimtestad

Ruimtestad is het eerste deel van een nieuwe trilogie (Interplanetair) van Johanna Lime.

Prins Daniël van Berinyi staat centraal in Ruimtestad. Hij stamt af van vuurmagiërs en doet zijn uiterste best om de eerste priester van zijn volk te worden. Hij zakt echter voor de test van Mage. Deze god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

“Met lood in zijn schoenen sjokte hij over de weg, langs de huizen van de priesteressen, in de richting van het paleis. Wat heb ik fout gedaan? Hij kon niets bedenken waarvoor Mage hem zou willen straffen.”

Een tweede personage dat een hoofdrol vertolkt in Ruimtestad is Prinses Irene, de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.

Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Na het op zichzelf staande boek Schimmenschuw en de trilogie De vergeten vloek, is Ruimtestad de inleiding van een nieuwe trilogie van auteur Johanna Lime. De eerdere werken van Lime zijn tot stand gekomen door Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Na het overlijden van Boudestein, zet Heijkoop het werk onder hetzelfde pseudoniem door, conform de wens van Boudestein.

“Torrun duwde haar plotseling in een nis om een botsing te voorkomen. Harige, schriele wezens met een vacht van grijze en witte haren, sjeesden met karretjes vol pakketten langs hen heen. Even verderop verdwenen ze in een zijgang die toegang gaf tot een ruimtedok.”

Voor de liefhebbers van het fantasy genre, zal dit boek in elk geval opnieuw een aangename verrassing zijn, maar ook voor de lezer die dit genre niet bovenaan het favorietenlijstje heeft staan, zijn de boeken van Lime een plezier. Lime weet er opnieuw een intrigerend en meeslepend geheel van te maken waarbij de thema’s vriendschap en onderlinge relaties er nét dat beetje extra’s aan geven.

“Het contrast met het oogwit was zo scherp, dat haar oogwit oplichtte. Onder haar pet kwam een dun laagje kroezig haar vandaan. Een warm gevoel in zijn onderbuik liet hem weten dat hij direct voor deze dame was gevallen. Hij vond haar prachtig.”

Lime hanteert ook in dit nieuwe boek een toegankelijk, doch meeslepende schrijfstijl en weet haar personages telkens iets bijzonders mee te geven. De personages roepen direct een gevoel van sympathie of afschuw op en dat betekent dat ze goed zijn gekarakteriseerd. Je leeft met de hoofdpersonages mee en hoopt dat zij in hun missies slagen. Dit keer zijn dat dus Daniel Muir Attholred en Irene Revaldesh Morane. Twee jonge, gemotiveerde mensen met het hart op de juiste plek, die door hun geestelijk moeder in situaties worden gebracht waarbinnen ze zich zo goed als mogelijk weten te weren. Soms slaagt dat en soms maken ze fouten. En juist dat maakt hen zo toegankelijk.

De spanningsopbouw en constructie van het geheel gaat Lime overigens steeds beter af, evenals de natuurlijkheid van de dialogen en dat is mooi om te constateren. Voor wat betreft de constructie van het verhaal zou wellicht het enige verbeterpunt nog kunnen zijn om de verschillende verhaallijnen op evenredige wijze ‘af te hechten’. Bij de verhaallijn van Irene is dat uitstekend gedaan; Daniel had daarin iets meer aandacht verdient.

Ondanks dat is Ruimtestad opnieuw een bijzonder verhaal dat zeker de moeite waard is.

De auteur

Johanna Lime is het pseudoniem voor Marjo Heijkoop. Voorheen schreef zij samen met Dinie Boudestein, maar na het overlijden van Boudestein, heeft Heijkoop het werk van Johanna Lime alleen voortgezet. In 2015 kwam het debuut Schimmenschuw uit bij uitgeverij Zilverbron. Hierna volgde trilogie De vergeten vloek.

Uitvoering

Uitgever Zilverbron

ISBN: 9789463083805

Paperback, 339 pagina’s

EAN: 9789463083676 (e-book)

Opmerking van Johanna Lime

Ik ben heel blij met deze recensie en vind het vooral ook fijn dat Hanneke een positieve ontwikkeling ziet in de opbouw van het verhaal en de dialogen. Het verbeterpunt is iets om mee te nemen naar de volgende delen van deze trilogie. Ik hoop dat hij de weg naar veel lezers vindt die van het fantasy- en sciencefictiongenre houden.

De originele recensies kunt u hier vinden: Ruimtestad https://hanneketinorcenti.nl/ruimtestad/

Een geweldig compliment voor Ruimtestad van Janneke

12 maart 2021

Vandaag struinde ik Goodreads en Hebban of om te zien of er lezers waren die een boek van mij gelezen hadden en daarover iets achtergelaten hadden op deze boekenwebsites. Tot mijn verrassing zag ik dat Janneke, de Hebban recensent die in 2018 samen met Merel een duo recensie plaatste van Sluimerend vuur en Smeulend venijn, in 2021 mijn hele trilogie opnieuw gelezen had. Zie hiervoor mijn bericht bij Recensies Schamel verbond.

Ik vond echter ook een bericht waaruit bleek dat ze Ruimtestad gelezen had. Dat deel ik hier. Net als voor al mijn andere boeken gaf Janneke Ruimtestad 4 sterren, waaruit ik afleid dat ze het een goed verhaal vond. Daar ben ik trots op.

Dit vond ik op Goodreads (in het Engels vandaar dat ik het ook heb vertaald)

Johanna Lime never disappoints me. Another great read. Well written, with likable characters that follow on her first trilogy. I was hooked immediately. I can’t wait till the next book!

Johanna Lime stelt me nooit teleur. Weer een geweldige leeservaring, goed geschreven, met sympathieke personages die volgen op haar eerste trilogie. Ik was meteen verkocht. Ik kan niet wachten tot het volgende boek!

Mijn reactie

Ik ben hier erg blij mee.

Dank je wel, Janneke!

Johanna Lime