Tag: Recensies Smeulend venijn

Je ziet meerdere verhalen wat het interessant maakt

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

5 juni 2021

Nakita, van Nakita’s Library, las vorig jaar deel 1 van de vergeten vloek, Sluimerend vuur. Vandaag kreeg ik de recensie binnen van deel 2, Smeulend venijn. Fijn dat ze meer verhalen lezen interessant vond, want dat heb je met een epische fantasywereld, die is nogal uitgebreid. Ze gaf dit boek 4 sterren en leest nu verder in deel 3. Dus hopelijk over een poos weer een nieuwe leeservaring erbij. Om die binnen te krijgen van lezers vind ik echt geweldig leuk.

Hieronder volgt haar recensie. Hij is ook te lezen op haar eigen blog: https://nakitaslibrary.nl/2021/05/16/de-vergeten-vloek-smeulend-venijn-johanna-lime-boek-2/

De vergeten vloek – Smeulend venijn – Johanna Lime (boek 2)

Vorig jaar rond deze tijd heb ik boek 1 in de serie gelezen. Het is tijd om de verdere delen te lezen! Ik gaf het boek toen al 5 sterren dus ik ben zeker benieuwd wat ze nu in petto voor mij heeft!

Specificaties

Paperback

September 2018

Zilverbron

ISBN: 978-94-6308-139-9

Young Adult fantasy

Beschrijving

Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, leeft door toedoen van de Avatars in de Rosettenevel. Haar moeder houdt haar status van koningin krampachtig vast. Als de tijd komt dat Sylviana zal regeren, erft ze een oorlog. Bovendien zit ze met een probleem: de zonen van priesteressen sterven te jong.

Als er eindelijk weer iemand op de troon komt waar mee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd moeten bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

Helena Attholred heeft zo haar eigen mening over wat het beste is voor haar gezin. Het venijn smeult al sinds ze de boelband met Sana aanging. Als zij haar zin krijgt, werkt deze oorlog in haar voordeel. De magiërs van Laskoro zijn immers te zwak geworden. Of vergist ze zich daarin?

Voor het lezen

Na het positieve resultaat van deel 1 ben ik enorm benieuwd naar de vervolgdelen. Ik ben benieuwd naar hoe het koninkrijk dit alles aan gaat pakken.

Tijdens het lezen

Voor mijn gevoel kwam het verhaal goed op gang, maar halverwege heb ik een dip. Ik kan er moeilijk in blijven, al is het verhaal zeker leuk. Ik ben niet zo van het technische in verhalen, dus daardoor ging het lezen wat rustiger.

Conclusie

Naar het einde toe ging het verhaal als een razende! Je leert meer over het koningshuis, ziet meer delen van de wereld en hebt twee mooie lijnen die in het verhaal verwerkt zijn. Ik heb enorm genoten van die scènes (wil niet spoilen) en vind het cool om te zien hoe de magie zich ontwikkelt. Je ziet meerdere verhalen wat het interessant maakt en het einde zorgt ervoor dat ik deel 3 ook binnenkort wil gaan lezen! Voor mij krijgt boek 2 daarom 4 sterren!

Mijn reactie

Dank je wel Nakita. Ik hoop dat je van deel 3 ook weer geniet.

Groeten van Johanna Lime

Review van The Book Dragon’s Nook voor Smeulend Venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

25 maart 2021

Lisa leest voor The Book Dragon’s Nook. Ze las Smeulend venijn.

Hier volgt haar review.

Genre: Fantasy / Young Adult
Uitgever: Zilverbron
Serie: De vergeten vloek, deel 2
ISBN: 978-94-6308-139-9
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 468
Uitgave: september 2018
Met dank aan Johanna Lime voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.

Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, leeft door toedoen van de Avatars in de Rosettenevel. Haar moeder houdt haar status van koningin krampachtig vast. Als de tijd komt dat Sylviana zal regeren, erft ze een oorlog. Bovendien zit ze met een probleem: de zonen van priesteressen sterven te jong.

Als er eindelijk weer iemand op de troon komt waarmee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd moeten bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

Helena Attholred heeft zo haar eigen mening over wat het beste is voor haar gezin. Het venijn smeult al sinds ze de bloedband met Sana aanging. Als zij haar zin krijgt, werkt deze oorlog in haar voordeel. De magiërs op Laskoro zijn immers veel te zwak geworden, of vergist ze zich daarin?

De cover van het boek komt in bepaalde punten overeen met deel 1 en past er mooi bij. Wel heeft de draak andere kleuren, wat betekent dit voor het verhaal? Welke kant zal het opgaan en waar nemen de schrijvers ons nu mee naartoe? Weet dit verhaal mij mee te nemen naar een andere wereld?

Het antwoord is: inderdaad! In het verhaal volg je de kroonprinses Sylviana, zij moet zodra ze 25 is haar moeder vervangen als Eerwaarde Moeder; het hoofd van alle hogepriesteressen. De schrijfsters nemen je mee in het leven van de kroonprinses en de weg die zij bewandelt. Deze weg is voor een ieder wel een beetje herkenbaar. Niet zozeer als prinses maar wel als tiener. Het pad naar een volwassen leven. Naast Sylviana volg je een oude bekende vanuit het eerste boek. Nu krijgt de tante van Sylviana eindelijk een duidelijker beeld. Ook volg je een aantal priesteressen op weg naar hun grotere rol op Berinyi, elk met hun eigen strubbelingen en hun eigenaardigheden.

De schrijvers weten met dit vervolg een duidelijk beeld te geven aan de nieuwe planeet Berinyi. Een uitgebreide beschrijving van de landschappen wordt je zeker niet onthouden. Het wordt al snel duidelijk dat deze planeet parallel loopt aan Laskoro en dat begint al met de verhouding van man en vrouw. De vraag die je bezighoudt is: zal een oorlog met Laskoro dit ook echt oplossen?

Het verhaal heeft een zeer complexe en speciale wereldbouw. Er is duidelijk veel tijd besteed aan de wereldbouw van dit rijk. Ontzettend veel lof voor de schrijfsters om op deze manier een origineel verhaal te schrijven en toch te zorgen dat er voor ons een punt van herkenning in zit.

Het boek start heftig en dat trekt je er meteen in. Wel zou er een triggerwarning bij kunnen staan, omdat het niet zomaar iets is waar het verhaal mee start. De personages krijgen allemaal een duidelijke emotionele uitdieping, je voelt met ze mee. Een bepaalde onmacht maakt zich geregeld meester van je bij het lezen van de plannen van Helena. Hoe kan ze dat nou doen en hoe kun je leven met jezelf op deze manier? Vanuit het perspectief van Helena word je al snel weer meegenomen naar deel één en beleef je hetzelfde van een andere kant. Dit is heel interessant en zorgt voor het totaalbeeld van de situatie. De dingen die in deel één niet helemaal duidelijk waren vinden hier hun weg.

Het is ook mooi dat je tijdens het lezen langzaam verzeild raak in de tweestrijd waarin Sylviana zich bevindt en op welke manier zij hier mee omgaat. Naast dat zij hier zelf mee moet omgaan, neemt ze ook haar vriendinnen hierin mee. Maar wat betekent dit voor hen en wat voor stappen maken zij. Allemaal duidelijk en meeslepend verwoord.

“Als ik koningin word, is een nieuwe Raad van Twaalf samenstellen het eerste dat ik doe.”

Het enige wat er mist is de beeldschetsing van de personages. Als je in beelden denkt mist er een duidelijk beeld van hoe de karakters eruit zien. Dit hoort duidelijk bij de schrijfstijl en na een bepaald aantal bladzijdes raak je hier ook als beelddenker wel aan gewend.

Er is één ding wat terugkerend de aandacht afleidt van het verhaal en dat zijn alle ingewikkelde termen, plaats- en familienamen. Het zou prettiger zijn om een geheugensteun te hebben achter in het boek zodat je even snel kunt kijken wie/wat dat ook alweer was. Gaandeweg het boek gaat het makkelijker en is het ook makkelijker volgbaar.

Daar waar deel één een behoorlijk aantal dingen miste maakt deel twee zeer zeker een boel goed. Het is duidelijk een vervolgverhaal en zit niet bomvol actie maar wel super vol met achtergrond informatie. Dit is een zeer welkome verrassing, het boek zorgt vooral voor nieuwsgierigheid en dat betekent dat ik toch wel benieuwd ben naar wat deel drie gaat brengen.

Een verhaal dat naar mijn mening veel goed heeft gemaakt in de serie! Ik kom dan ook uit op 3,5 sterren.

Uitgedeelde sterren voor verschillende categorieën

Cover: 4
Vertelling: 3
Originaliteit: 4
Verhaal: 3
Lettertype: 5
Papiergeur: 2
Overall: 3,5 sterren

Happy Reading!

Lisa

De originele review van The Book Dragon’s Nook staat hier. https://thebookdragonsnook.com/2021/03/25/review-smeulend-venijn-johanna-lime/

Mijn reactie

Dank je wel Lisa,

Fijn dat de twee eerste delen samen een beter beeld geven van het geheel.

Ook dat je nu nieuwsgieriger geworden bent naar deel 3

Groeten van Johanna Lime

Flama Circolo

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

29 december 2020 op Hebban

De onderstaande recensie van Sluimerend vuur vond ik op Hebban,
hij is van Richard de Boer

Recensie Het verhaal mag wel wat pittiger: Flama Circolo!

Smeulend Venijn van Johanna Lime is het tweede deel uit de Vergeten Vloek serie, en is in alles een gespiegelde kopie van het eerste deel. In deel 1 hadden we kroonprins Jima die op het punt staat zijn vader, koning Marwin, op te volgen. In deel 2 hebben we kroonprinses Sylviana die op het punt staat haar moeder, Koningin Golda, op te volgen. Moest Jima trouwen met drie vrouwen, Sylviana moet op zoek naar drie mannen om mee te trouwen. Jima’s thuiswereld Laskoro bestaat uit 5 planeten, Sylviana’s thuiswereld Berinyi bestaat ook uit 5 planeten. In beide werelden heerst een vreemde vloek waardoor het evenwicht tussen mannen en vrouwen is ontregeld: bij de een blijven er te weinig vrouwen in leven, bij de andere te weinig mannen. Een oplossing zou liggen in een samenwerking, maar oorlog lijkt onvermijdelijk. Sylviana zit tegen haar zin vast aan een aanvalsverdrag dat haar moeder heeft gemaakt met verschillende bondgenoten, aan de andere kant ziet Jima zich genoodzaakt de oorlog te verklaren om op die manier een eind te kunnen maken aan de constante aanvallen op Laskoriaanse vrachtschepen.

Dat Johanna Lime heel veel fantasie heeft lijdt geen twijfel, maar net als bij het eerste boek heb ik het gevoel dat ze er allemaal teveel informatie in wil verwerken zonder de focus te leggen op de rode draad in het verhaal. Bij dit tweede boek volgen we voornamelijk Sylviana die gaat winkelen met vriendinnen, tempels bezoeken, gezellig eten met vriendinnen, magische spreuken oefenen… het voegt allemaal niet zoveel toe aan het verhaal. In combinatie met de eenvoudige zinnen sleept het verhaal zich mijns inziens doelloos voort en mist spanning, emotie, vaart of verrassing. De hoofdpersonen blijven vrij vlak en missen diepgang, vooral de zogenaamde slechterik Helena komt door het geklungel niet erg geloofwaardig over en had veel beter uitgewerkt kunnen worden als slimme intrigant met een eigen agenda.

De vertelstijl is bij vlagen alsof je het dagboek van Sylviana aan het lezen bent: Sylviana wordt wakker, gaat dit doen, daarna gaat ze dat doen, vervolgens nog dit en dan is het alweer avond en gaan we slapen. Op een gegeven moment gaat Sylviana en haar moeder met de trein op reis om elders een aantal veroordeelden te executeren. In feite is de hele treinreis voor het verhaal overbodig. Daarentegen wordt even later de ontvoering van de prinses wel erg kort beschreven. Voordat je überhaupt beseft dat er wellicht iets belangrijks gaat gebeuren is het een bladzijde later alweer opgelost.

In tegenstelling tot de wereld van Jima doet Berinyi wat meer buitenaards aan. Er zijn Taicapry die weliswaar veel weg hebben van mensen en ook met ze kunnen praten, maar ondertussen hoeven, klauwen en twee hoorns op het hoofd hebben. Ook zijn er Shoikeiyi, een ras van hele kleine mensen die kunnen navigeren met sonar, en Shoiaviony, kleine vlindermensen. Golda heeft een hekel aan Taicapry (ze is ooit door een mannelijke Taicapry verkracht) en heeft allerlei verboden gemaakt voor deze bevolkingsgroep, terwijl Sylviana en de andere familieleden dit discriminerend vinden. Diverse keren wordt dit aangehaald in het verhaal, maar later draait Golda zomaar bij en krijgen Taicapry meer rechten. Waarom ze zomaar bijdraait wordt niet helemaal duidelijk.

Net als op Laskoro in boek 1, houden de magiërs op Berinyi zich ook zo’n beetje de hele dag bezig met oefenen en bestuderen van magische spreuken, waarbij het mij nog steeds niet duidelijk is wat er nu zo moeilijk is aan het uitspreken van twee of drie van die Potter-achtige woorden. Jacky (een van de watermagiërs) is al dagen bezig met het bestuderen en oefenen van een hogere spreuk die het mogelijk zou moeten maken fonteinen als een portaal te gebruiken. Tot haar nichtje Alicia, nota bene pas 11 jaar, opmerkt dat ze misschien een van de drie woorden moet weglaten… Ja hoor, floep het werkt opeens. Een beetje erg makkelijk opgelost en onwaarschijnlijk voor “hogere” spreuken lijkt mij.

Dit tweede boek kan helaas niet aan mijn verwachtingen voldoen. Ik hoop dat er in het laatste boek wat meer vaart komt met verrassende ontwikkelingen, want anders wordt het voor mij nog een hele lange zit tot het einde. Gelukkig is het derde boek volgens mijn e-reader wat minder dik

Reacties

Johanna Lime

Dank je wel voor je recensie.

Richard de Boer

Graag gedaan. Sorry voor de wat negatieve recensie, maar ik probeer naar waarheid te verwoorden hoe het boek op mij overkomt. Helaas werkt dit boek niet voor mij, maar ik neem aan dat er genoeg anderen zijn die het met heel veel plezier lezen. En ik ga wel gewoon het laatste boek nog lezen. Wel complimenten voor de enorme berg fantasie die uit jouw pen komt, alleen die namen al voor bevolkingsgroepen zoals Shoiaviony… tongbrekers. En die Rombout is vast geïnspireerd op Boeddha.

Johanna Lime

De meeste goden uit mijn boeken zijn geïnspireerd op verschillende goden uit mythologische verhalen, zoals die van het boeddhisme, maar vooral ook op de Hindoegoden, die ik tijdens een reis door Indonesië en in Kuala Lumpur zag in de tempels daar. Rombout de olifantgod is geïnspireerd op Ganesha. Ik heb er een iets andere draai aan gegeven. De spreuken zijn geïnspireerd uit verschillende computerspellen. In deel 1 en 2 van de trilogie zijn de zeven magische families opgesplitst in dynamiekmagiërs van Laskoro en elementenmagiërs van Berinyi. In deel 3 komt het bij elkaar tijdens de oorlog. Ze waren door de vloek van de Avatars gescheiden.

Ik begrijp het wel dat je kritisch bent en dat vind ik alleen maar goed, je leest veel boeken zag ik. Het is voor mij leerzaam om de kritiek te lezen, daar kan ik meer mee dan wanneer iemand allen maar zegt dat het verhaal goed is. Ik neem de kritiek mee voor mijn volgende verhalen, al zal ik niet alles ervan gebruiken, want het is natuurlijk wel mijn verhaal. Je hebt gelijk dat De vergeten vloek nogal complex is en veel elementen bevat. Daarom ben ik nu de volgende trilogie aan het schrijven vanuit twee personages van een volgende generatie, maar dat er veel verschillende dingen in een verhaal terecht komen, daar kan ik vermoedelijk niet mee stoppen, dat hoort bij mijn schrijfstijl.

Groeten ven Johanna Lime

Vier sterren voor Smeulend venijn van De Perfecte Buren

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

28 mei 2020

Dit schreef Jeanine Feunekes-Both van De Perfecte Buren. “Wat heeft het schrijversduo Johanna Lime wederom een sterk verhaal neergezet! Ik heb genoten van het verhaal, dat parallel loopt aan de gebeurtenissen in het eerste deel van de serie.”

Hier volgt haar recensie

Kroonprinses Sylviana van Berinyi is klaar om de achttienjarigentest af te leggen en priesteres te worden. Op het moment dat ze vijfentwintig wordt zal ze haar moeder Golda gaan opvolgen, als koningin en als Eerwaarde Moeder.

Op Berinyi heerst een groot probleem, de zonen van priesteressen sterven allemaal erg jong. Ook Sylviana’s broer overlijdt op jonge leeftijd. Na zijn begrafenis blijft Sylviana een tijdje bij haar tante Helena, de zus van Golda, en haar nichtjes. Daar komt zij erachter dat zowel haar tante als haar nichtjes een bloedband zijn aangegaan met Sana, de godin die de schepper is van de vijf planeten waaruit het rijk Berinyi bestaat. Deze bloedband staat Sylviana niet aan.

Op Berinyi leven vier volkeren samen. Koningin Golda haat met name de taicapry. Het lukt Sylviana om hier langzamerhand verandering in te brengen, dit echter zeer tegen de zin in van haar moeder die de taicapry totaal niet vertrouwt. Haar tante Helena steunt Sylviana in haar beslissingen om alle bevolkingsgroepen dezelfde rechten te geven, al heeft zij hier een andere reden voor dan Sylviana.

In het koninkrijk zijn enkelen van mening dat kroonprinses Sylviana veel te behoudend wordt getraind door haar moeder en dat ze niet de kans krijgt haar grenzen te verleggen bij het gebruik van magie. Ze zijn bang dat Sylvana hierdoor zal gaan experimenteren wat erg gevaarlijk kan zijn. Sylviana krijgt daarom lessen van hogepriesteres Jacky Toliano en van Tatjana Baksy, de leidster van een andere tempel. Ze raken bevriend en na het seminar blijft Sylviana contact houden met hen.

Vlak voordat Sylviana de troon betreedt komt ze er via haar moeder tot haar schrik achter dat er achter de schermen aan de voorbereidingen wordt gewerkt voor een oorlog tegen Laskoro, deze zal tijdens haar regeerperiode worden uitgevochten. Ze begrijpt dit besluit niet en krijgt ook geen duidelijk antwoord van haar moeder en dat zit haar niet lekker. Sylviana krijgt steeds meer het idee dat er zaken voor haar verzwegen worden. Ondertussen zijn er ook problemen op Berinyi zelf. Er zijn misdadigers aan het werk en zij gebruiken zwarte magie.

In Smeulend venijn neemt het schrijversduo Johanna Lime je mee naar koninkrijk Berinyi en de volkeren die er wonen. In het eerste deel Sluimerend vuur kwamen enkele Berinese personages al voor, die ook in Smeulend venijn een grote rol spelen, zoals Helena, de zus van koningin Golda, en haar dochters. Je leert hen in dit tweede deel beter kennen en je komt achter de reden waarom zij in Laskoro aan het spioneren zijn en de motieven die zij hebben om een oorlog met dat koninkrijk te beginnen. Ondanks dat het een nieuwe wereld is, met andere personages en geloven, zat ik weer direct in het verhaal door dezelfde aangename schrijfstijl. Ik was erg benieuwd naar deze kant van het verhaal.

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Je maakt in eerste instantie kennis met de Koninklijke familie van Berinyi met koningin Golda aan het hoofd. Haar dochter kroonprinses Sylviana zal haar moeder opvolgen als ze vijfentwintig is. Johanna Lime heeft met Sylviana een sympathiek personage neergezet. Ze is meelevend, intelligent en heeft een positieve kijk op de wereld. Haar moeder is vrij halsstarrig en ze zijn het over veel zaken niet eens, zoals de taicapry. Sylviana is van mening dat haar moeder die bevolkingsgroep te hard aanpakt. Verder vond ik Helena een intrigerend personage. Ze is erg goed in het manipuleren van mensen. Ze weet duidelijk wat ze wil en gaat erg ver om dat te bereiken.

Johanna Lime geeft de wereld en de personages vanaf het begin goed en gedetailleerd de aandacht. Op deze manier wordt er een stevige basis neergezet voor de rest van het avontuur. De personages zijn goed uitgewerkt en je leert hen stuk voor stuk goed kennen. Smeulend venijn is op een meeslepende manier geschreven. Er zit veel vaart in het verhaal en de gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Net als in het eerste deel, Sluimerend vuur, is er in dit tweede deel een prachtige wereld neergezet. Ook in de Berinese maatschappij maken de mensen van zowel techniek als magie gebruik, net als op Laskoro. Het grote verschil is dat er andere goden en andere Avatars zijn en dat de magie op een andere manier wordt beoefent.

 

Wat heeft het schrijversduo Johanna Lime wederom een sterk verhaal neergezet! Ik heb genoten van het verhaal, dat parallel loopt aan de gebeurtenissen in het eerste deel van de serie. Je leest in Smeulend venijn nu de andere kant van het verhaal, namelijk vanuit de Berinezen in plaats van de Laskorianen. Ook in dit deel zijn er weer verwijzingen naar het boek Schimmenschuw, dat een voorloper is van deze serie en los gelezen kan worden. Ik ben dan ook erg benieuwd naar het derde deel van de serie De vergeten vloek: Schamel verbond. Dit boek is in april 2020 verschenen. Ik geef Smeulend venijn graag 4 dikke sterren.

Jeanine

Perfecte Buren

Genre: Young Adult
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463081399
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 471
Uitgave: september 2018

Hartelijk dank aan het schrijversduo Johanna Lime voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

De originele recensie lees je hier.

Reactie

Zoals je snapt ben ik hier heel blij mee, ook dat nu duidelijk is geworden dat de boeken Sluimerend vuur en Smeulend venijn parallel lopen. Deel 1 vertelt het verhaal vanuit het gezichtspunt van Laskoro en deel 2 vertelt het vanuit het gezichtspunt van Berinyi. Na deze prachtige recensie ben ik nu alweer erg benieuwd naar hoe Jeanine deel 3, Schamel verbond, zal beoordelen, waar alles bij elkaar komt.

Heel erg bedankt voor deze recensie, Jeanine. Fijn dat je onze verhalen sterk vindt.

Groeten van Johanna Lime

 

Recensies bij De Perfecte Buren

Schimmenschuw recensie bij De Perfecte Buren https://perfecteburen.nl/review/schimmenschuw-johanna-lime/

Sluimerend vuur recensie bij De perfecte Buren https://perfecteburen.nl/review/de-vergeten-vloek-deel-1-sluimerend-vuur-johanna-lime/

Smeulend venijn recensie bij De Perfecte Buren https://perfecteburen.nl/review/smeulend-venijn-de-vergeten-vloek-deel-2-johanna-lime/

 

Smeulend venijn is een Must Read!

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

31 maart 2020

In december 2019 waren er verschillende winacties van mijn boeken, acties die ik zelf organiseerde en een actie in de Zilverboekenclub. Elsa Bakker won deel 2 van De vergeten vloek, Smeulend venijn. Ze kocht er zelf deel 1 bij en ik heb haar deel 3 beloofd op te sturen zodra het uit is. Elsa recenseert op Mustreads or Not. Dat vind ik nogal spannend. Want zal ze de De vergeten vloek trilogie wel goed vinden?

Op 27 februari bleek dat ze deel 1 Sluimerend vuur een Mustread vond en ze ging verder lezen aan deel 2. Vandaag kwam de recensie van deel 2 Smeulend venijn op Mustreads or Not uit. En die is alweer erg lovend. Ik kan opnieuw dansen van geluk! Wat fijn dat ze de boeken van de vergeten vloek deel 1 en 2 aanraders vindt voor iedereen die van magische, spannende avonturen houdt met een snufje scifi.

Lees hier de recensie.

Smeulend venijn (De vergeten vloek deel 2) – Johanna Lime
“Beide boeken zijn in ieder geval wat mij betreft dikke aanraders voor iedereen die houdt van magische, spannende avonturen met een snufje Scifi.”

Smeulend venijn (De vergeten vloek deel 2) – Johanna Lime

“Ik vind dit er echt voor zorgen dat het in zijn geheel al een heel leuk, spannend en verrassend compleet verhaal wordt.”

Mijn leeservaring

Een tijdje terug was ik via Facebook de gelukkige winnares van ‘Smeulend Venijn, De vergeten vloek deel 2’. Ik heb toen in de eerste instantie uiteraard het eerste deel ‘Sluimerend Vuur’ aangeschaft en gelezen. Aangezien ik daar enthousiast over was, had ik al zo’n voorgevoel dat ik dit tweede deel ook met plezier zou gaan lezen.

Wederom is het net als met het eerste deel een dik boek met een behoorlijk aantal pagina’s. Toch weerhield mij dat er niet van om al lezende door het verhaal heen te vliegen. De schrijfstijl past bij het YA fantasy genre en de daarbij behorende doelgroep maar is ook zeker leuk voor een ouder lezerspubliek waar ik toebehoor. Het boek leest heerlijk vlot dankzij de fijne bewoording en voor mij was het gewoon genieten van een tof, fantasierijk verhaal. Wat dat betreft geef ik over het algemeen niet zo om het type genre dat aan een boek gehangen is, het spreekt me aan of niet, zo simpel is het.

“Je komt er nooit helemaal overheen, het slijt alleen in de loop van de tijd een beetje.”

In dit tweede deel maak je kennis met de tegenovergestelde kant van waar je in deel 1 over leest. Dat was heel even wennen in het begin omdat het betekent dat je met nieuwe maar wel leuke en interessante karakters te maken krijgt. Een nieuwe maatschappij met bijbehorende normen & waarden en dus een andere cultuur. Naarmate het verhaal vordert komen beide boeken samen en begrijp je als lezer steeds meer hoe alles samenvalt. Ik vind dit er echt voor zorgen dat het in zijn geheel al een heel leuk, spannend en verrassend compleet verhaal wordt. En ik kijk hierdoor extra uit naar het derde deel, dat gelukkig over niet al te lange tijd al uitkomt.

“Wegens het ontbreken van natuurlijke vijanden groeide de bevolking soms explosief, maar dat konden ze in de hand houden door afgewogen hoeveelheden ananas te geven.”

Wat ik zelf een extra leuk gegeven vind in dit gehele verhaal is dat er een soort van nieuw verzonnen religie en theologie in voorkomt. Een onbekende manier van een geloof belijden om het zo maar iets duidelijker uit te leggen. Goden, offers, Avatars, diensten enzovoort komen allemaal samen in ‘De vergeten vloek’ en laat op die manier maar weer eens zien hoe het ervoor kan zorgen hoe het mensen zowel kan verbinden als tegen elkaar op kan zetten. Hierdoor heeft het verhaal wat mij betreft ook een klein leerzaam kantje, zei het absoluut niet op een belerende manier. Eerder juist speels en zo ook vol spanning, horror, avontuur en liefde.

“Een oorlog beginnen is altijd fout. Oorlogen zijn niet te winnen, daar zijn alleen maar verliezers bij.”

De veelzijdigheid in het verhaal spreekt mij aan. De locaties zijn divers net als de gebeurtenissen, magische uitingen, technologieën en politieke uitingen. Er zit vaart in het boek doordat er veel gebeurt, maar niet teveel zodat je het niet meer kan bevatten. Soms worden er wel een aantal jaren overgeslagen in het leven van de personages maar dit vond ik in dit deel beter uitgewerkt en aangegeven dan in het eerste deel van deze YA trilogie.

Voor mijn gevoel passen beide boeken goed bij elkaar en ik ben heel benieuwd hoe het in het derde afsluitende deel van de trilogie verder zal gaan. Of er dan een bevredigend eind komt aan ‘De vergeten vloek’ trilogie en tegelijkertijd vind ik het dan waarschijnlijk ook nog jammer dat de trilogie klaar is.

Beide boeken zijn in ieder geval wat mij betreft dikke aanraders voor iedereen die houdt van magische, spannende avonturen met een snufje Scifi.

Lieve leesgroet, Elsa.

Link naar het originele bericht op MustreadsorNot

 

Dank je wel, Elsa.

Van Johanna Lime

Smeulend venijn kreeg een 9 van Bookstamel

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 24 oktober 2019

Vandaag kwam Melanie Hoogvliet van Bookstamel met deze recensie van Smeulend venijn. Hier staat hij op Bookstamel zelf.

Melanie blogt over auteurs en boeken van eigen bodem.

Nederlandstalige Boeken is de naam van haar Facebookgroep.

Melanie leest alle genres en dus ook fantasy/science fiction.

Ze gaf het verhaal een 9 als cijfer. Wauw!

Ik ben heel blij met dit cijfer en vooral ook met wat er in de recensie staat.

In september las Melanie deel 1 van De vergeten vloek. Nu, in oktober las ze deel 2. Ik heb ook al met haar afgesproken dat ze in 2020 deel 3 zal lezen, als Schamel verbond is uitgebracht. En ook ons debuut Schimmenschuw nog. In vind haar initiatief om Nederlandse auteurs voor het voetlicht te zetten echt geweldig!

Dank je wel, Melanie.

 

Goed uitgewerkt verhaal.

Titel:De vergeten vloek – Smeulend venijn

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: Zilverbron

Cijfer: 9

Hier gaat het boek over:

Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, leeft door toedoen van de Avatars in de Rosettenevel. Haar moeder houdt haar status van koningin krampachtig vast. Als de tijd komt dat Sylviana zal regeren, erft ze een oorlog. Bovendien zit ze met een probleem: de zonen van priesteressen sterven te jong.

Als er eindelijk weer iemand op de troon komt waarmee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd moeten bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

Helena Attholred heeft zo haar eigen mening over wat het beste is voor haar gezin. Het venijn smeult al sinds ze de bloedband met Sana aanging. Als zij haar zin krijgt, werkt deze oorlog in haar voordeel. De magiërs op Laskoro zijn immers veel te zwak geworden, of vergist ze zich daarin?

 

Dit vind ik van het boek:

Johanna Lime weet met Smeulend Venijn een prachtig vervolg neer te zetten na Sluimerend Vuur. In smeulend Venijn leren we Kroonprinses Sylviana veel beter kennen. Sylviana is een pittige jonge dame die zich niet snel het kaas van haar brood laat eten. Sylviana weet wat ze wil en denkt goed over dingen na. Ze is niet bang om tegen haar moeder de koningin in te gaan en ze voelt dat er dingen moeten veranderen.

In het boek leert Sylviana haar vriendinnen kennen die stuk voor stuk allemaal een mooie persoonlijkheid hebben en waar Sylviana veel van kan leren. De personages zijn in Smeulend Venijn voor mijn gevoel beter uitgewerkt dan in Sluimerend Vuur ze weten me in elk geval meer te raken. Ik leefde al snel helemaal mee met Sylviana.

Ook het verhaal is beter opgebouwd dan in het eerste deel. Waar het daar een mooi begin was van een trilogie loopt het boek nu lekker vlot en is het een stuk spannender. Ik genoot van elke bladzijde en het boek was binnen een mum van tijd uit. Het boek is in een vlotte schrijfstijl geschreven. Ik moest soms even wennen als we opeens weer een sprong vooruit in de tijd maakten, maar verder heb ik eigenlijk dit keer niet veel aan te merken op het boek! Ik vond het een mooi vervolg op deel 1 en ben reuze benieuwd naar deel 3.

Smeulend Venijn krijgt daarom van mij een mooie 9.

En nu ga ik geduldig wachten op het derde deel.

Liefs, Melanie

Recensie van Smeulend venijn op Fantasy Wereld

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 27 augustus 2019

 

Op 27 augustus 2019 vond ik op Facebook deze recensie van Smeulend venijn, geschreven door Joke Michielsen. Ze gaf het verhaal 3 sterren.

Wat is dat een leuke verrassing, om een recensie te vinden waar ik niets van wist!

Dank je wel, Joke.

 

Smeulend venijn

Op Berinyi heerst de magische dictatuur van de familie Attholred die door de Avatars naar de Rosettenevel zijn verbannen. Sylviana is als kroonprinses een vuurmagia en haar macht groeit gestaag tot ze haar moeders plaats als koningin in zal nemen. Haar moeder Golda wil haar status echter niet zomaar uit handen geven en houdt Sylviana buiten de belangrijkste beslissingen. Wanneer Sylviana dan toch de kroon erft, erft ze ook een oorlog. Daarnaast moet ze ook nog eens een oplossing zoeken om de vroegtijdige overlijdens van de zonen van priesteressen te kunnen vermijden.

Sammerah, Jacky en Tatjana hopen dat de opvolgster van Golda een betere heerser zal zijn en in Sylviana zien ze die hoop. Daarom besluiten ze dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Ze moeten met alle bevolkingsgroepen eensgezindheid zien te bereiken om de nakende oorlog het hoofd te kunnen bieden. Maar wie is de werkelijke vijand?

Helena Attholred houdt er een andere mening op na over de toekomst van haar familie en die van Berinyi. De bloedband met Sana zorgt ervoor dat het venijn blijft smeulen in haar aderen en ze hoopt haar zin te krijgen door de oorlog in haar voordeel te gebruiken. De magiërs van Berinyi staan ver boven die van Laskoro, dat kan niet anders.

Ander perspectief

In deel 2 van de serie De vergeten vloek (lees de recensie van deel 1 hier) duikt het schrijversduo in Smeulend Venijn in de wereld van de tegenpartij van Jima Revaldesh-Morane uit Laskoro. Sylviana is eigenlijk de vrouwelijke tegenhanger van Jima in een wereld waar er meer mannen zijn dan vrouwen. De hele situatie is er dus omgekeerd en dat brengt dan ook weer andere moeilijkheden met zich mee. Zo krijgt de vergeten vloek een extra dimensie waarvan we nog niet wisten. Er zijn dus twee werelden met een onevenwichtige bevolking en de Avatars zijn daar de oorzaak van, maar waarom ze deze drastische beslissing namen is nog niet duidelijk. Wel krijgen we al iets meer achtergrond en dat is wel leuk.

MET NIEUWE MAGIËRS, ANDERE BEVOLKINGSGROEPEN
 EN VERBORGEN AGENDA’S CREËERT JOHANNA LIME
EEN AANGENAAM BOEK OM LEKKER BIJ TE ONTSPANNEN.

Het tijdsverloop in Smeulend Venijn loopt ook gelijk op met het tijdsverloop uit Sluimerend Vuur. Daardoor zie je nu de andere kant van bepaalde elementen uit deel 1, zoals de aanslagen op de Koninklijke familie tijdens de kroning van Jima en de trouw van Pecryan. Dit geeft dan weer wat meer duiding over bepaalde zaken uit deel 1, omdat je de gedachtegang van Helena en Sylviana er nu bij kan leggen. Alleen loopt het verhaal in Smeulend Venijn toch iets minder vlot, omdat je minder voeling krijgt met de personages. Vaak worden gebeurtenissen vanuit retroperspectief verteld, waardoor je niet meeleeft in de situatie zelf, maar er enkel over leest. Vooral bij Sylviana komt dit helaas vaak voor. De band tussen lezer en personage staat zo stevig onder druk en dat is jammer, want de rode draad van het verhaal heeft veel meer te bieden, al blijft het ontspannen lezen.

Elementenmagie

Het tijdsverloop in beide boeken mag dan wel overeenkomen, sommige dingen in beide werelden wijken erg van elkaar af. Zo hebben ze op Berinyi enkel elementenmagiërs en geen dynamiekmagiërs, er is ook niemand die van die tweede groep ooit ook maar gehoord heeft. De nieuwe soort magie opent natuurlijk wel een heleboel deuren naar andere spreuken. Sommige spreuken zijn vergeten geraakt en Sylviana en haar groep vertrouwelingen ontdekken deze langzamerhand opnieuw. Als lezer ontdekt je dit dus samen met hen.

Wat ook een belangrijk onderscheid is tussen beide werelden zijn de verschillende bevolkingsgroepen die op Berinyi leven. Op Laskoro waren er wel verschillende clans met hun eigen sterktes, maar het waren allemaal mensen. Op Berinyi leven er naast de taikeiyi, die het meest op de bevolking in Laskoro lijken, ook taicapry, shoikeiyi en shoiaviony. Het geeft een andere dynamiek aan de samenleving dan de verschillende clans. Dit onderscheidt beide werelden van elkaar en dat maakt het wat unieker.

Alle bevolkingsgroepen hebben zo hun problemen, maar die zijn niet de basis voor onenigheid. Helena waren we al eens tegengekomen en daaruit konden we al afleiden dat zij haar eigen agenda had. Nu we ook effectief vanuit haar perspectief lezen, besef je pas hoever haar venijn gaat en dan niet alleen tegenover Laskoro, maar ook tegenover haar eigen familie. Heel veel gebeurtenissen vallen hier naartoe af te leiden. Het geeft een duister randje aan het verhaal.

Conclusie

In Smeulend Venijn leren we de verborgen vijanden van Laskoro kennen. Door het perspectief te wisselen naar de tegenstanders krijg je als lezer een mooier beeld van de hele wereld die Johanna Lime heeft geschapen, alsook de achtergrond van de vloek die beide werelden teistert. Met nieuwe magiërs, andere bevolkingsgroepen en verborgen agenda’s creëert Johanna Lime een aangenaam boek om lekker bij te ontspannen. Enkel de band met de personages loopt soms wat stroef doordat situaties soms in retroperspectief worden verteld; dit gebeurt meestal wanneer er een grote sprong voorwaarts wordt gemaakt en dat is jammer, want het verhaal leest voor de rest vlot weg.

Lees hier de originele recensie op Fantasy Wereld

Wendy Koedoot las Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 30 april 2019

Hier volgt de 3,5 sterren recensie van Wendy Koedoot.

Recensie: De vergeten vloek deel twee: Smeulend venijn – Johanna Lime

Het boek werd uitgebracht in september 2018

ISBN: 9789463081399

Zilverbron

Dit is het tweede deel van de trilogie. In dit deel draait het vooral om Sylviana, de kroonprinses van Berinyi. Haar moeder wil zo lang mogelijk aanblijven als koningin. Als Sylviana eindelijk op de troon zit, erft ze een vreselijke oorlog. Ze wil ook een oplossing bedenken voor de zonen van priesteressen die steeds op jonge leeftijd sterven. Zal ze dat kunnen?

Sylviana wordt gesteund door een paar goede vrienden. Zij proberen alle bevolkingsgroepen met de neuzen dezelfde kant op te krijgen om de vijand te bestrijden. Maar wie is de vijand eigenlijk?

Sylviana’s tante Helena heeft ondertussen haar eigen idee over wat goed is voor de familie en probeert haar zin te krijgen … gaat haar dat lukken?

De hoofdpersonen in dit deel zijn bijna allemaal anderen dan in deel 1. De invalshoek is in elk geval heel anders. De verhaallijn over Sylviana vind ik niet heel spannend, ik kan me redelijk in haar inleven maar krijg niet echt een band met haar. Die over Tatjana vind ik wel iets interessanter, haar mag ik wel. De verhaallijn over Helena vind ik het leukste, zij heeft zo haar plannetjes maar daar hou ik wel van.

De meeste personages uit het eerste deel komen helaas niet voor in dit boek, op een paar stukjes met Jima en Pecryan na. Dat had van mij wel meer mogen zijn. Ik zit met smart te wachten hoe het met hen gaat en deze verhaallijn is een stuk minder boeiend, vind ik. Gelukkig zit er wel nog de nodige zwarte magie in en komen er weer Avatars in voor.

Het boek komt voor mij wat langzaam op gang, pas over de helft komt er wat vaart in. De sfeer en de omgeving in het boek worden goed genoeg beschreven om je er een voorstelling van te kunnen maken. Het is een soort fantasy in de moderne wereld gemengd met de Middeleeuwen. Dat is goed bedacht.

Het eind is anders dan ik had gedacht maar wel passend en zeker niet voorspelbaar.

Ik geef het boek 3,5 sterren.

 

Dank je wel, Wendy.

Ik hoop dat alles in 2020 duidelijk zal worden wanneer deel 3 van de trilogie uit zal komen.

Johanna Lime

Een recensie van Ferry Visser voor Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 21 april 2019

Op de Elfia in Haarzuilens, 14 april 2019, kocht Ferry Visser deel 2 van De vergeten vloek en hij las het met veel plezier en achter elkaar in ruim een dag uit. Hier volgt zijn boekbespreking, waar ik ontzettend blij mee ben.

De sprookjesachtige wereld en haar boeiende bewoners maken van ‘Smeulend venijn’ een feest om te lezen. Johanna Lime (Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein) laat ook zien meer in haar mars te hebben, omdat er een licht literaire ontwikkeling in het verhaal zit. Deze combinatie heeft er voor gezorgd dat ik het boek in een dag gelezen heb.

Het is een heerlijk verhaal over tegenstellingen, macht, vriendschap en vrede. Als eerste omdat de wereld waarin het verhaal zich afspeelt boeiend is vanwege de contrasten in de samenleving. Er zijn moderne elementen zoals ruimteschepen, een soort email en iPad en tegelijkertijd tempels, koetsen een Koninklijke familie en veel magie. Dit zorgt voor een hele moderne sprookjesachtige wereld, waarin naast mensen verschillende magische volkeren leven. Enkele van hen staan onder bescherming en vallen onder de zorg van een magische familie, wat ik associeer met de projecten die worden opgezet om de natuur en wilde dieren te beschermen.

Daarnaast zijn er weer boeiende personages in het verhaal. Sylviana Attholred is een erg sympathiek personage, dat herkenbaar is voor veel lezers. De moeilijke relatie die zij heeft met haar moeder Golda wordt sterk en overtuigend uitgewerkt in het boek. In deze band speelt voortdurend een onderhuidse machtsstrijd waarin de generaties botsen.

Deze familie heeft in ‘Schimmenschuw’ (2015) al mijn favoriete personage mogen leveren (Sanctaturian Attholred) en nu weer: Helena Attholred. Zij is de ambitieuze tante van de kroonprinses en de zus van koningin Golda. Het is de auteur gelukt om hier een geslaagde antagonist van te maken, waarvan je wilt dat ze haar plannen niet waar maakt, maar het toch jammer vindt als ze stopt met datgene wat ze doet.

De titel ‘Smeulend venijn’ is op verschillende manieren van toepassing op het verhaal. Het verwijst naar de conflicten binnen de samenleving o.a. discriminatie op grond van ras en een naderende oorlog die zorgen voor de nodige broeiende spanningen. En het geeft met betrekking tot Sylviana weer, waar zij persoonlijk en als koningin mee te maken krijgt, namelijk venijnige opmerkingen en voor het blok gezet worden. Gelukkig vindt zij in de magie een goede uitlaatklep.

Een belangrijk thema in het boek is de keuze binnen de mogelijkheden om het keurslijf van gewoonten, tradities en ouderlijke macht te doorbreken. Lime laat hierin de uitersten op sprookjesachtige wijze zien: zwarte magie en vriendschap en liefde. Een motief dat verwijst naar duistere magie is de zwarte draak, die een goddelijke status heeft en op verschillende manieren vereerd wordt op de planeet. Heel voorzichtig laat de auteur hiermee het ambivalente van religie zien. Maar ze geeft duidelijk in het verhaal aan dat het de menselijke factor is die er voor zorgt dat godsdienst voor het goede of het kwade gebruikt wordt.

In het werk van Johanna Lime speelt vriendschap een hele belangrijke rol. De vriendschappen tussen Sylviana en haar vriendinnen zijn belangeloos en gebaseerd op affectie voor de persoon. Dat maakt ze heel puur en zuiver. De kroonprinses en Tatjana Baksy, Jacky Toliano en Sammerah Lyoncourt bewijzen op een mooie, ontroerende en heldhaftige wijze de kracht van vriendschap, waardoor ieder van hen een mooie groei mag doormaken. Met betrekking tot het thema krijg dit motief een ironische lading, waarvan ik enorm genoten heb.

Dus iedereen die een prachtig boek wil lezen over vriendschap in een sprookjesachtige wereld kan ik ‘Smeulend venijn’ van harte aanraden. Ik verheug me nu al enorm op het derde deel van de trilogie.

Ferry Visser

 

Heel hartelijk bedankt, Ferry. Wat fijn dat je weer hebt genoten van dit boek.

Johanna Lime.

Tazzy Jenninga recenseerde Smeulend venijn

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 8 januari 2019

 

Op 8 januari 2019 ontving ik de recensie van Tazzy Jenninga van ons boek Smeulend venijn. Lees hem hier, na wat Tazzy over Dinie schrijft.

‘Allereerst vind ik het heel triest en verdrietig, dat Dinie in december 2018 is overleden. Zij was samen met Marjo, het schrijvende team achter Johanna Lime. Marjo gaat nu alleen verder. De serie wordt afgemaakt. Dat zou Dinie ook gewild hebben.’

Johanna Lime- Smeulend Venijn

Dit verhaal loopt een beetje gelijk op met het eerste deel uit de serie. Alleen zie je nu de kant van Sylviana. Zij is kroonprinses en kan bijna niet wachten om het stokje van haar moeder over te nemen. Zij is namelijk heel anders en gaat de dingen heel anders aanpakken. Ze botst nogal met haar moeder. Totdat ze de troon overneemt moet ze eerst op zoek naar een aantal echtgenoten. Mannen sterven heel jong, vaak als ze nog jongens zijn. Het is een vloek dat op haar volk rust.

Maar er zijn kapers op de kust. Het verraad ligt dichterbij dan men denkt. Je eigen familie is niet eens meer te vertrouwen…..(tante) Helena wil niets liever dan een oorlog ontketenen. En ze bespeelt de mensen om zich heen erg goed. Ook zet ze haar eigen kinderen in, om haar plannetjes tot uitvoering te brengen. Ik kreeg echt een hekel aan deze vrouw. En voelde juist medelijden met Sylviana.

Het is een boek over verraad, liefde, verdriet, verlies en vriendschap. Het is fantasy in een goede mix met sciencefiction. Niet echt in een hokje te stoppen. Het heeft spannende momenten, maar voor mij was het meer een verhaal dat inspeelde op je gevoelens.

Ik vond het eerste boek spannender. Dat had meer actie. Dit deel speelt ook meer in op de persoonlijke omstandigheden van de kroonprinses Sylviana. Haar leven is niet gemakkelijk. En dat raakt je gewoon, dat kan niet anders. Je wilt niét in haar schoenen staan. Ik wil graag weten hoe het verder gaat. Benieuwd!

Ik geef het een cijfer: 7,5 ( dat zijn 3.75 sterren. Rond ik af naar 4)

Hier de link naar de recensie op Ik hou van horror, fantasy en spanning, de blog van Tazzy.

Dubbele duorecensie op Hebban

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Op 16 november 2018 plaatsten de recensenten Merel en Janneke van de Hebban Scifi & Fantasy Genre Club in de ‘November Nedermaand’ een dubbele duorecensie van de twee delen van De Vergeten Vloek. Dus een duorecensie van zowel Sluimerend vuur als Smeulend venijn.

Hier volgen enkele citaten uit deze duorecensie:

 

Merel gaf Smeulend venijn 4 sterren, Janneke gaf er ook 4!

De prachtige covers van deze boeken maken direct nieuwsgierig naar het verhaal. Janneke en Merel doken in de wereld van ‘De vergeten vloek’ en lazen beide delen. Daarom dit keer geen gewone duorecensie, maar een dubbele duorecensie!

Hebban

Laskoro is een moderne wereld, moderner nog dan onze huidige aarde. De mensen maken er gebruik van technieken waar wij vooralsnog van dromen. Neem de automatische auto’s, die zijn in ontwikkeling, maar zoals op Laskoro, waar ze in een soort treintje rijden op hogesnelheidswegen, zo zijn wij er nog niet mee bezig.

Over de gehele wereld zijn er tempels gewijd aan de Avatars waarbij elke regio zijn eigen Avatars aanbidt. Hier zijn het hogepriesters die de scepter zwaaien. Gebonden aan de religie is magie gegeven door de Avatars. Op Laskoro is dit dyamiekmagie.

Naast de dynamiekmagiërs bestaan er ook elementenmagiërs. In het eerste deel komen we daar alleen de vuurmagiërs van tegen, maar in het tweede deel zien we meer van de elementenmagiërs. De magische wereld met daarbij behorende religie en gebruiken zijn erg uitgebreid en maken de wereld ook interessant.

 

Berinyi is de spiegel van Laskoro.

Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.

Pas later in het boek, we zijn dan al ruim over de helft, is er sprake van oorlogsdreiging. De aanslagen worden gerichter, er zijn mysterieuze vrouwen die magische krachten blijken te bezitten en Laskoro is nu duidelijk in gevaar. De spanning bouwt op, er is meer actie, de hoofdpersonen werken nu samen tegen de dreiging. Er zit nu daardoor meer lijn in het verhaal en qua plot vind ik het laatste kwart van het boek dan ook veel beter dan de rest van het boek.

Ook in het tweede boek duurt het tot aan het einde van het boek tot de oorlog met Laskoro daadwerkelijk start, maar voor die tijd gebeurt er ook al van alles. Op Berinyi zelf zijn namelijk ook al conflicten (al dan niet openlijk): de moeder van Sylviana lijkt niet zo bereid om haar troon af te staan en de tante van Sylviana, Helena, blijkt haar eigen agenda te hebben. Hierdoor is er binnen deze wereld zelf al voldoende aan conflict en dit levert meer spanning op dan in het eerste deel, waar de dreiging alleen van buitenaf kwam.

Ondanks dat het boek geschreven is door twee auteurs is dat niet te merken aan de schrijfstijl. Ze schrijven vanuit de derde persoon en wisselen per subhoofdstuk van verteller. Het boek is door de kortere zinnen makkelijk te lezen wat het een prettige leeservaring maakt.

Oordeel

Merel: Het verhaal sprak me erg aan en ik heb beide delen met veel plezier gelezen. Het tweede deel heeft uiteindelijk het meeste indruk op me gemaakt, ik vond dit boek namelijk een stuk beter dan het eerste deel. De plot zat naar mijn mening beter in elkaar, het verhaal was wat meer gestroomlijnd en er zat ook meer spanning in dan in het eerste deel. Ik geef Sluimerend vuur daarom 3 sterren en Smeulend venijn krijgt van mij een welverdiende 4 sterren.

Janneke: Zowel Smeulend venijn als Sluimerend vuur zijn officieel ingestoken als boeken voor vijftien jaar en ouder. Toch zal de volwassen fantasylezer deze boeken ook met veel plezier verslinden. Marjo en Dinie zetten een goed verhaal in een boeiende wereld met een interessante geschiedenis neer en hebben over elk puntje goed nagedacht. Een aanrader voor liefhebbers van het fantasygenre. Ik geef beide boeken 4 sterren.

Wanneer u deze link volgt kunt u de oorspronkelijke duorecensie op Hebban lezen.

Een vier sterren recensie van Ans Stier

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn

Deze is van 25 oktober 2018

Onze tweede recensie voor Smeulend venijn is van Ans Stier.

Zij gaf dit verhaal 4 sterren.

Ans schreef in een chat dat ze ook dit boek weer met plezier gelezen had.
Hier volgt haar recensie:

Voor Johanna Lime mocht ik het pas verschenen boek “De Vergeten Vloek; deel 2 Smeulend Venijn” lezen en recenseren, waarvoor mijn hartelijke dank.

Samenvatting

Sylviana Attholred is kroonprinses van Berinyi. Het is de bedoeling dat ze op 25 jarige leeftijd haar moeder, koningin Golda, opvolgt. Tevens moet ze op die leeftijd zoals de traditie voorschrijft met drie mannen trouwen. Ze gaat op zoektocht naar toekomstige partners. Golda heeft Sylviana niet echt betrokken bij het regeerproces. Als het zover is dat ze gekroond gaat worden blijkt dat ze voor grote uitdagingen komt te staan.

Leeservaring

Dit tweede deel van het drieluik leest evenals deel een vlot weg. Een soepele schrijfstijl in begrijpelijke zinnen voeren je met gemak mee in dit avontuur.

Dit boek is anders dan de meeste fantasyboeken. Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd, er zijn auto’s, een soort e-mail e.d. De benamingen zijn mooie fantasy termen maar het is niet moeilijk om een vergelijking te maken met onze wereld.

Dit boek heeft ook wel degelijk pure fantasy elementen, zoals de verschillende volken, de omgeving waarin het zich afspeelt en de magie die sommige personages beheersen. Dit is ook mooi weergegeven. Je kunt je prima inleven in deze wonderlijke fantasy wereld. De verschillende personages leer je goed kennen wat betreft hun uiterlijk en doen en laten.

Kortom weer een heerlijk boek dat doet verlangen naar het derde deel.

Opmerking van Johanna Lime

Hartelijk bedankt voor de recensie en fijn dat je het weer een mooi verhaal vond, Ans

De eerste recensie van Smeulend venijn, door Hanneke Tinor-Centi

On door johannalimeinRecensies Smeulend venijn1 reactie

Deze is van 24 oktober 2018

Hanneke Tinor-Centi recenseerde, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen, Sluimerend vuur voor ons in 2017. Wij vroegen of zij deel 2 van onze trilogie ook weer wilde recenseren en waren zeer verheugd dat zij dat graag wilde doen.

Hanneke Tinor-Centi is de drijvende kracht achter HT-C Marketing en Communicatie.

De diploma’s NIMA-A en NIMA Interne en Concerncommunicatie B, aangevuld met 15 jaar praktijkervaring in diverse communicatie- en marketingfuncties binnen zeer uiteenlopende branches, hebben haar gevormd tot een zeer ervaren communicatieprofessional.

Op haar website kunt u lezen wat zij voor de boekenbranche kan betekenen.

Hier volgt Hannekes recensie van Smeulend venijn.

 

Smeulend venijn – De vergeten vloek deel 2

In dit tweede deel van de Young Adult Fantasy trilogie van Johanna Lime, staat Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, centraal. Sylviana is, tezamen met de elementenmagiërs, verbannen naar de Rosettenevel. Zodra Sylviana de troon overneemt van haar moeder, die haar status echter krampachtig verdedigt, erft ze een oorlog. Nu er eindelijk weer iemand op de troon komt waarmee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder zullen steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.

“In de achtertuin waar ze op uitkeek, hing een magische sfeer. De normaal groene bladeren van de struiken en bomen leken goudbruin en de takken vertoonden een warm donkerrood. Sylviana hield van deze kleuren, die typisch waren voor de Rosettenevel waarin de vijf planeten van Berinyi zich bevonden.”

Ook dit tweede deel van ‘De Vergeten Vloek’ zit weer goed in elkaar en getuigt van een ongebreidelde fantasie. De constructie van het verhaal is van ‘Harry Potter niveau’ en de hoofdpersonen, Sylviana Attholred, Sammerah Lyoncourt, Tatjana Baksy en Jacky Toliano, zijn prima gekarakteriseerd.

“Sylviana’s keel kneep dicht van de emoties die om voorrang vochten in haar lichaam. Haar benen leken van rubber te zijn, ze kon zich nog net staande houden aan het hekje dat aan het uitstekende plateau boven de stinkende lavakrater was aangebracht.”

Er komen in dit tweede deel enkele momenten voorbij die teruggrijpen naar het eerste deel. De boeken zijn dus op zich wel los van elkaar te lezen, maar het is absoluut aan te raden om eerst deel 1 ter hand te nemen! De verhaallijnen van het eerste deel ‘Sluimerend vuur’ en dit tweede deel lopen namelijk parallel aan elkaar in twee aparte koninkrijken van elk vijf planeten.

‘De Vergeten Vloek’ is weliswaar een Young Adult, voor jeugd vanaf circa 13 jaar, maar ik ben ervan overtuigd dat menig volwassen liefhebber van het Fantasy-genre van deze boeken zal smullen!

“Sylviana had tijdens de eerste vergadering van de nieuwe Raad van Twaalf opdracht gegeven om alle informatie over de verdragen van Fryeteria, Quarandonia en Terra boven tafel te krijgen. Ze moest te weten komen waar ze nu precies aan vast zat. Waarom wilde haar moeder deze oorlog tegen Laskoro beginnen?”

Kortom, Heijkoop en Boudestein hebben met ‘De Vergeten Vloek’ opnieuw een boeiende vertelling afgeleverd. De schrijfstijl van de twee auteurs heeft, naar mijn mening, verder aan kwaliteit gewonnen en opnieuw zijn de beschrijvingen van de diverse omgevingen beeldend.

Over de auteurs

Achter het pseudoniem ‘Johanna Lime’ gaan Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein schuil. Dit auteursduo schrijft al sinds hun kindertijd samen dagboeken over personages die in hun fantasy en sciencefiction verbeeldingswereld leven. In 2011 besloten ze om deze verhalen uit te werken tot romans, onder het pseudoniem Johanna Lime. Na de voorloper ‘Schimmenschuw’ volgde ‘Sluimerend vuur’, deel 1 van de trilogie ‘De Vergeten Vloek’.

Uitvoering

Uitgeverij Zilverbron

ISBN 978-94-6308-139-9

Paperback, 471 pagina’s

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/

Opmerking van Johanna Lime

Wij zijn weer heel blij met deze prachtige recensie en vinden het een compliment dat onze schrijfstijl aan kwaliteit gewonnen heeft, want daar hebben we hard voor gewerkt. We hopen dat onze boeken de weg naar veel lezers vinden die van het fantasy-genre houden.

De originele recensies kunt u hier vinden:

Deel 1 Sluimerend vuur http://hanneketinorcenti.nl/sluimerend-vuur-boeiende-vertelling/

Deel 2 Smeulend venijn http://hanneketinorcenti.nl/smeulend-venijn-vergeten-vloek-deel-2/