Nadenken over machteloosheid en slachtofferschap

20 februari 2023

Sinds kort zit ik in de Facebookgroep Science Fiction & Fantasy Boekenclub https://www.facebook.com/groups/358002511440904 waar veel lezers uit deze genres bij elkaar zijn gekomen en waar steeds boeken worden vermeld en besproken. Er zijn ook discussies over onderwerpen uit dit genre. Zo heb ik bijvoorbeeld een kort sciencefiction verhaal ontdekt van Charles van Wettum. Ik las het verhaal en gaf mijn mening erover bij de opmerkingen in het commentaar. Een mooi en interessant verhaal. Het is goed om te zien dat auteurs en lezers bij elkaar komen en dat er informatie wordt gegeven over waar boeken en verhalen te vinden zijn. Zo meldde ik kort geleden zelf over mijn korte verhalen op Smashwords en over het e-book van De twaalfde Saturnusmaan dat in 2023 is uitgekomen. Vandaag bleek dat Charles dit e-book had gelezen en ik vond tot mijn verrassing een mooie recensie van hem op Hebban. Die recensie zal ik hier delen.

Leuk verhaal – als je dat wilt, kun je nadenken over machteloosheid en slachtofferschap

Twee aliens onderzoeken vanaf de Twaalfde maan van Saturnus de aarde. Ze blijken een rol te hebben gespeeld in de oude geschiedenis en ze willen de huidige stand van de aardse ontwikkeling beschrijven om te zien of die zich kan aansluiten bij een galactische federatie. Ze doen dat door twee vrouwen te ontvoeren en te onderzoeken.

Het is een goed leesbaar boek met een paar boeiende thema’s. Het leest makkelijk, het taalgebruik is toegankelijk, de opbouw is helder. De schrijver vertelt vlot en ontspannen.

De SF in dit boek is ‘ScienceFiction-light’. De aliens hebben geavanceerde technologie, er is een rol voor mogelijkheden van menselijke hersenen, op de achtergrond is er een interstellaire samenleving, er is een ruimtereis. Maar het boek is niet in ‘science’ geïnteresseerd: natuurwetten zijn geen punt van aandacht, de alien-technologie is niet logisch coherent, aliens zijn niet vreemd maar fysiek en psychologisch vrijwel menselijk, hersenfrequenties en von Däniken en astrologie zijn feiten.

Waarin is het boek dan wel geïnteresseerd? De aliens willen weten hoe de aardse maatschappij zich heeft ontwikkeld sinds de Oudheid en hoe die nu functioneert. Ze ontvoeren en onderzoeken twee Nederlandse vrouwen, lezen hun herinneringen en bekijken hun leven. Er is aandacht voor veel onderwerpen: de positie van de vrouw, rolpatronen en maatschappelijke verwachtingen, de rol van godsdienst, klimaatproblematiek. Ook sociale omstandigheden komen langs: de rol van opvoeders, je gewaardeerd voelen en wederzijds respect, werk en werkgevers en werkeloosheid, eenzaamheid en vriendschappen, verwachtingen en eigen keuzes.

De schrijver zelf noemt de roman op haar site autobiografisch. Het is zeker voorstelbaar dat beschreven situaties uit haar eigen ervaringen komen. De situaties zijn realistisch en herkenbaar beschreven, ik kan me voorstellen dat de schrijver zelf geleerde lessen door de hoofdpersonen laat meemaken. Het geeft het boek iets pedagogisch, af en toe worden overwegingen en te leren lessen schuin gedrukt.

Er is duidelijk aandacht voor de positie van de vrouw en de manier waarop in de huidige maatschappij ongelijkheid in stand blijft. Ik lees er ook machteloosheid in, het gevoel dat je geleefd wordt, dat je geen invloed hebt op wat er gebeurt. Bij de beschrijvingen kreeg ik het gevoel van slachtofferschap: er zijn allerlei daders, de hoofdpersonen zijn de (onmachtige? willoze? rechteloze?) objecten die door externe krachten gestuurd worden.

De ontwikkelingen zijn recht-voor-de-raap, dilemma’s blijven buiten beeld. Bijvoorbeeld dat eigen-keuzes-maken slecht combineert met het determinisme van astrologie. Of dat de hoofdpersonen regelmatig denken dat anderen hen wel vreemde mensen zullen vinden, en ondertussen zelf andere mensen als vreemd omschrijven – hebben ze dat zelf in de gaten? Of de simplistische relatie die wordt gelegd tussen godsdienst en patriarchaat – volgens mij gaat het historische verhaal daarover dieper. Of dat aliens hechten aan moreel goede onderlinge verhoudingen, maar zelf mensen ontvoeren en door morfs vervangen en hun hersenen uitlezen.

Het boek behandelt machteloosheid, slachtofferschap en worsteling daarmee niet expliciet – het boek is duidelijk vertellend en niet overwegend. De lezer mag er zelf mee aan het werk. Ik vond het fijn dat aan het eind de hoofdpersonen de regie in eigen hand nemen.

Al met al: ik vond het een leuk, toegankelijk en goed leesbaar boek. Het verhaal dat wordt verteld verkent machteloosheid, slachtofferschap en de mens die daarmee worstelt – maar voor mij net iets te oppervlakkig.

Hier is de link naar de originele recensie van Charles: https://www.hebban.nl/recensie/charles-over-de-twaalfde-saturnusmaan

Mijn reactie:

Dank je wel, Charles, voor deze mooie drie steren recensie.

Ik vind het echt tof dat je het e-book hebt gelezen en laat weten wat je ervan vond.

Johanna Lime

Boeken en korte verhalen bij ander uitgevers dan Zilverbron

3 februari 2023

Het menu van mijn website is vandaag iets gewijzigd.

Ik heb hier behalve De twaalfde Saturnusmaan, mijn autobiografische roman die bij uitgeverij aquaZZ uitgekomen is, ook ruimte gemaakt voor andere boeken. De bundels van de Gentasia Awards bijvoorbeeld, waar verhalen van Johanna Lime in waren opgenomen, die later weer als korte verhalen op Smashwords werden uitgegeven als E-Books. En een overzicht van andere korte verhalen die ik eveneens als e-books heb uitgegeven op Smashwords.

Wellicht komen er in dit menu later nog andere verhalenbundels of romans bij. In ieder geval heb ik daar nu wat meer ruimte voor gemaakt door dit menu uit te breiden.

Groeten van Johanna Lime

Verzamelde citaten uit recensies op De twaalfde Saturnusmaan

23 januari 2023

Ik heb de recensies op De twaalfde Saturnusmaan doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.

‘Zelf ben ik een liefhebber van zowel geschiedenis als sciencefiction en fantasie, ik vond het een goed verhaal. Alles kwam aan bod. Sommige passages in het verhaal waren ontroerend (door de herkenbaarheid).’ – Ida van Doren-Kalkman

‘De aliens op de cover spelen absoluut een belangrijke rol in het gehele verhaal. Dit geeft het fictieve kantje in ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en maakt het tot een fijn boek waarbij de boodschap van jezelf kunnen zijn (en vooral blijven ondanks alles) lichtvoetig naar voren komt.’ – Elsa Bakker

‘De twaalfde Saturnusmaan heeft een hoog autobiografisch gehalte. Althans, in grote lijnen, zijn er veel overeenkomsten met het leven van de auteur, hetgeen zij op knappe wijze heeft ‘vertaald’ naar het verhaal van de eigenzinnige Maud en Dalmar.’ – Hanneke van de Water

‘De relatie tussen Maud en Dalmar lijkt veel op die van de auteurs die achter de naam van Johanna Lime zitten. Het lijkt alsof ze hun eigen leven hebben gemixt met een dosis science fiction. In dit boek staan veel interessante verhalen over de geschiedenis. Ze beschrijven dingen over astrologie en over heel veel reizen die ze samen hebben gemaakt. Dit doet zo persoonlijk aan, dat het wel autobiografisch moet zijn.’ – Tazzy Jenninga

‘De twaalfde Saturnusmaan is een boek dat lekker leest. In de leidraad van het verhaal kan iedereen zich wel vinden. Iedereen voelt zich weleens anders dan anderen, de twijfel die je dan voelt is heel mooi beschreven. Ook heeft de schrijver zich in de achtergrondinformatie verdiept om die kloppend te maken.’ – Corinne

‘Dit is zeker een heel uniek boek, omdat je van sommige dingen zeker weet dat ze fictief zijn en van andere dat ze waarschijnlijk biografisch van aard zijn.’ – Jeffrey Debris

‘Wat wil Lime haar lezers vertellen met dit bijzondere verhaal? Dat anders zijn mag en een verrijking kan zijn is een boodschap van ‘De twaalfde Saturnusmaan’. Daarnaast kan het ook gezien worden als een hommage aan vriendschap en wederzijds respect voor elkaar en de wereld. Deze twee thema’s zijn een leidend motief binnen het werk van deze auteur.’ – Ferry Visser

‘Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.’ – Bookstamel

‘Dalmar en Maud maken veel mee en niet alles op de manier die je zou verwachten. Zelf ben ik ook een buitenbeentje en zoals deze vrouwen beschreven worden: Dat is gewoon echt ‘spot on!’ Het verhaal vertelt veel uit het heden van het boek, maar gaat ook het verleden in. De overgangen gaan zowat naadloos en de beschrijvingen van de omgeving zijn precies goed. Je krijgt een goed beeld van wat Johanna wil laten zien en het verhaal geeft tegelijk voldoende ruimte om je eigen creativiteit te gebruiken.’ – Sabrina Wannet

‘Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt. De opbouw naar het plot is goed. Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.’ – Wendy Koedoot

‘Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.’ – Ans Stier

‘Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.’ –  Marielja

Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!

Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.

Johanna Lime

Mooie balans tussen feit en fictie

23 december 2021

Marielja won van mij een boek bij de winactie van 10 jaar schrijver zijn, waarbij ik zes boeken verlootte. Ze koos voor De twaalfde Saturnusmaan. Aan haar recensie te lezen heeft het boek haar aangenaam verrast. Ik ben daar erg blij om, omdat dat betekent dat ik het doel om dit boek niet al te zwaarmoedig te maken is gelukt. Bovendien zijn de thema’s goed overgekomen. Heerlijk voor een schrijver als een lezer je boek niet weg kan leggen omdat het haar interesseert!

Hier volgt de recensie van Marielja voor De twaalfde Saturnusmaan

Romans met een autobiografische grondslag spreken mij doorgaans niet aan, maar dit is een geweldig boek. Autobiografische auteurs lopen het risico te verzanden in de eigen ervaring, waardoor het voor een lezer een onsamenhangend en oninteressant verhaal wordt. Gelukkig zijn er altijd auteurs die een andere invalshoek kiezen, zoals Johanna Lime. De manier waarop zij haar verhaal met fictie verweven heeft, vind ik machtig mooi gedaan. Op een integere manier beschrijft ze de belevingswereld van de personages, waardoor het als lezer gemakkelijk is om je in te leven. Ik herken veel angsten, verwondering en irritaties die de personages Maud en Dalmar ervaren. Ook hun interessegebieden spreken me aan, waardoor ik dit boek bijna aan een stuk door uitlas. Het verhaal is boeiend en verrassend, aangrijpend en humoristisch.

De Twaalfde Saturnusmaan vertelt het verhaal van Maud en Dalmar. De twee vrouwen zijn nichten van elkaar en wonen samen in een huis. Maud is de technische van hun tweeën, ze werkt op een accountantskantoor en draait haar hand er niet voor om, om met behulp van wiskundige berekeningen, haar geboorte horoscoop te bepalen. Dalmar is kunsthistoricus en geeft les op een Pabo. Ze wordt door haar baas min of meer gedwongen een avondcursus te volgen. Ze ziet er als een berg tegenop, want ze houdt niet van veranderingen in haar leven. Maar ze gaat, want ze is trouw en begripvol naar haar werkgever toe. De avondcursus blijkt iets anders te brengen dan ze had verwacht.

Dalmar en Maud begrijpen elkaar goed, omdat ze allebei moeite hebben met ongeschreven sociale omgangsvormen. De collega’s van Maud en Dalmar zeggen dingen die ze niet menen en maken grappen ten koste van anderen. In De Twaalfde Saturnusmaan zijn verschillende situaties beschreven die voor veel lezers herkenbaar zullen zijn. Je begrijpt wat de bedoeling is van een grapje en als je dan leest hoe het op Maud en Dalmar overkomt, besef je hoe dubbel sommige dingen kunnen zijn. Hierdoor vind ik dit een verfrissend verhaal. Je leert de personages goed kennen en krijgt meer begrip voor de ‘eigenaardige*’ mensen in een groep.

Een zeer verrassend en leuk aspect van De twaalfde Saturnusmaan vind ik de invloed van aliens die de mensen op aarde onderzoeken. Tijdens hun slaap worden Dalmar en Maud regelmatig door aliens opgehaald. Morflingen, dubbelgangers, nemen hun plek op aarde tijdelijk over. De morflingen gedragen zich precies zoals de mensen, waardoor anderen niet doorhebben dat ze met buitenaardsen te maken hebben. Steeds vaker worden de vrouwen naar de twaalfde Saturnusmaan gehaald en ze gaan merken dat er iets niet klopt in hun leven. Hoe ze achterhalen wat er gaande is, kun je zelf lezen in het boek. Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.

*Wat is eigenaardig toch een prachtig woord. Het heeft misschien een negatieve klank, maar dat is onterecht want het is een groot compliment. Iemand die eigenaardig is, is aardig voor zichzelf, eigen aardig. Ik hoop dat meer mensen zo gaan leven.

Dank je wel voor deze mooie analyse van het verhaal Marielja. Eigenaardig betekent voor mij behalve wat jij erover schrijft ook een eigen aard hebben. Jezelf mogen zijn is iets wat in mijn leven niet vanzelfsprekend is gegaan en daarom ben ik blij dat ik die waarde wat later in mijn leven wel gevonden heb en beter voor mezelf op leerde te komen. Al blijft het lastig doordat de positie van vrouwen in ons land nog altijd te wensen overlaat.

Groeten van Johanna Lime

Een luchtig verhaal dat tot nadenken aanzet

11 augustus 2021

Recensie De Twaalfde Saturnusmaan – Johanna Lime

Door Ans Stier.

Samenvatting Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Leeservaring

Dit boek is een autobiografisch verhaal van de auteur waarin ze haar eigen ervaringen vermengt met science fiction. Het verhaal gaat over twee vrouwen die zich anders voelen dan de doorsnee mens. Ze vallen een beetje buiten de boot en lopen tegen allerlei weerstanden van de maatschappij op. Het uit zich onder andere in gepest worden en geen vrienden hebben. Omdat deze twee vrouwen elkaar haarscherp aanvoelen en beide deze ervaringen hebben kunnen ze het bijzonder goed met elkaar vinden en zijn ze vrienden voor het leven. Ze hebben gekozen voor een leven samen met elkaar.

Het thema vriendschap staat centraal. Met dit thema wordt de sprong naar science fiction gemaakt. Dalmar en Maud raken bevriend met twee aliens die onderzoek doen naar de evolutie van de mens.

Reizen is ook een veel besproken thema. Het is leuk om over de vakantie-ervaringen van Maud en Dalmar te lezen.

De Twaalfde Saturnusmaan is een boek dat makkelijk leest. Het is heel begrijpelijk geschreven en het is een heel herkenbaar verhaal. De omgeving waar het zich afspeelt is uit het dagelijks leven gegrepen. Het is dan ook makkelijk om je een voorstelling te maken van de gebeurtenissen.

Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.

De auteur

Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein.
Marjo en Dinie schreven al in hun kindertijd samen verhalen. Vanaf 2011 zijn ze samen fantasyboeken gaan schrijven met een vleugje science fiction.
Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker.
Marjo Heijkoop is alleen verder gegaan onder het pseudoniem Johanna Lime.

Algemene informatie
Titel: De Twaalfde Saturnusmaan
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: AquaZZ
Jaar van uitgifte: 2020
Genre: Science Fiction/ autobiografie
ISBN: 978 94 93023 46 8

Reactie

Heel erg bedankt voor de recensie, Ans. Fijn dat je het een goed boek vond.

Groeten van Johanna Lime

Een plotwending die ik niet zag aankomen

25 mei 2021

Wat fijn als een boekenblogger die al je boeken heeft gelezen nog steeds verrast kan worden door een plotwending en vindt dat dit een van mijn betere boeken is. Dank je wel, Wendy Koedoot.

Lees onder het plaatje haar 5 sterren recensie of lees het origineel hier. https://9636wenblog.com/2021/05/25/recensie-de-twaalfde-saturnusmaan-johanna-lime/

Recensie: De twaalfde Saturnusmaan -Johanna Lime

2020

ISBN: 9789493023468

AquaZZ

Dit boek heb ik gewonnen bij met een actie van Johanna zelf.

De cover van dit boek spreekt me al meteen aan, ik ben benieuwd naar het verhaal.

Dalmar en Maud zijn vriendinnen en wonen in Lunapoort. Ze zijn anders dan anderen, voelen zich soms als vreemden en hebben moeite met het doorgronden van regels.

Op een dag landen er twee aliens op de twaalfde Saturnusmaan, zij doen een onderzoek naar de ontwikkeling van de mensheid sinds de Egyptenaren en kiezen Dalmar en Maud uit als proefkonijnen, oftewel: studieobjecten.

Zouden de proeven die zij met Dalmar en Maud doen genoeg informatie opleveren om er achter te komen of de aarde zich kan aansluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar de aliens deel van uitmaken?

Dalmar en Maud merken dat er iets aan de hand is, maar weten uiteraard niet wat er met hen gebeurt in hun slaap. Waarom vergeten ze steeds zo veel?

Al snel komen ze erachter dat er iets gaande is als ze een aparte ontdekking doen in de supermarkt.

Dat is nog maar het begin van alles. Hoe kunnen ze hun levenslot keren?

Dalmar en Maud zijn apart maar wel interessant, ze hebben geen vrienden en werken allebei. Je kan je goed in hen inleven omdat iedereen wel eens het gevoel heeft er niet bij te horen. Ze zijn herkenbaar en zouden zo je buren kunnen zijn.

De aliens Sokaris en Kek zijn bijzonder, ik mag ze al vanaf het begin. Je hebt het idee dat ze geen kwaad in de zin hebben en puur een onderzoek aan het doen zijn, maar je vraagt je wel af hoelang het goed gaat voor Maud en Dalmar erachter komen wat er met hen gebeurt.

Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot, mede omdat het zo herkenbaar is en er duidelijke boodschap in zit. Het is niet raar als je anders bent, zolang je maar respect hebt voor de anderen en andersom.

Het verhaal bevat autobiografische elementen, maar toch heb je het idee dat het puur fantasy is.

Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt (of een feest der herkenning als je geschiedenis hebt gehad).

De opbouw naar het plot is goed.

Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.

Ik heb tot nu toe alle andere boeken van Johann Lime gelezen. Dit boek is totaal anders omdat het autobiografisch is, een duidelijk te volgen en herkenbare verhaallijn heeft en meer scifi dan fantasy is. Eerlijk gezegd vind ik dit wel een van de beste boeken van haar hand.

5 sterren.

Reactie

Heel erg bedankt voor de recensie, Wendy. Fijn dat je het een goed boek vond.

Groeten van Johanna Lime

Een prima match met De twaalfde Saturnusmaan

12 december 2020

Wat geweldig fijn om als schrijver te lezen dat je verhaal een prima match is met hoe de lezer iets ervaart. Dat gebeurde vandaag, toen ik deze recensie kreeg van Sabrina Wannet. Zij had dit boek gewonnen tijdens de winactie die ik in september uitschreef voor mijn verjaardag. Lees hieronder waarom ze dit boek met 5 sterren waardeerde.

(Ik ben supertrots, dat begrijpen jullie wel).

Hier volgt Sabrina’s recensie

De twaalfde Saturnusmaan: een geweldig autobiografisch verhaal met een science fiction twist.

De cover is prachtig geïllustreerd, dit maakte me al gelijk nieuwsgierig. De cover trekt de aandacht met de twee aliens en de prachtige planeet op de achtergrond. Op basis van de cover zou je niet denken aan de mogelijkheid van een autobiografie.

Het verhaal neemt je mee op reis. De reis van Dalmar en Maud. Dit verhaal was voor mij erg makkelijk weg te lezen, het zoog me als het ware het verhaal in. Dalmar is een lerares op de PABO, als PABO studente vond ik dit geweldig om te lezen. Maud werkt op kantoor met cijfers. Beide vrouwen voelen zich als buitenbeentjes en vinden maar weinig aansluiting. Wanneer er twee aliens met drones op zoek gaan naar studieobjecten komen ze uit bij deze twee vrouwen. Kek en Sokaris, de twee aliens zijn erg benieuwd. Waarom? Ja, dat lees je dus in het verhaal …

Dalmar en Maud maken veel mee en niet alles op de manier die je zou verwachten. Zelf ben ik ook een buitenbeentje en zoals deze vrouwen beschreven worden: Dat is gewoon echt spot on! Het verhaal vertelt veel uit het heden van het boek, maar gaat ook het verleden in. De overgangen gaan zowat naadloos en de beschrijvingen van de omgeving zijn precies goed. Je krijgt een goed beeld van wat Johanna wil laten zien en het verhaal geeft tegelijk voldoende ruimte om je eigen creativiteit te gebruiken.

Dit boek raakte mij echt en ik hoop dat Johanna nog meer boeken als De twaalfde Saturnusmaan zal gaan schrijven. Johanna is geweldige schrijver die al meerdere goede boeken heeft geschreven en ik hoop nog veel meer te mogen lezen van haar.

Ik zou iedereen willen zeggen: LEES DIT BOEK!

Lees de originele review op Goodreads

Groeten van Johanna Lime

De NBD Biblion recensie voor de bibliotheken – De twaalfde Saturnusmaan

11 november 2020

Via uitgeverij aquaZZ kreeg ik vandaag het nieuws dat Biblion 40 boeken bestelt.

Geachte relatie,

Bovenstaande titel is onlangs op aanschafinformatie aangeboden aan de openbare bibliotheken.

Hieronder vindt u de recensietekst, zoals die door NBD Biblion is gepubliceerd.

De twaalfde Saturnusmaan / Johanna Lime. – Eerste druk, Arnhem: aquaZZ, 2020. – 255 pagina’s; 21 cm.

Twee buitenaardse wezens, Sokaris en Kek, bevinden zich op de twaalfde Saturnusmaan. Zij moeten het leven op Aarde bestuderen en vaststellen of de mensheid nu zo ver ontwikkeld is dat de planeet kan toetreden tot de Spiraal van de Galaxis.

Twee samenwonende meisjes, Maud, werkzaam op een accountantskantoor, en Dalmar, lerares op een PABO, worden hun studieobject. De twee meisjes leiden beiden een geïsoleerd leven en worden door hun omgeving niet begrepen.

De aliens dringen in hun leven en dromen binnen. Vooral hun vakanties worden indringend bestudeerd. Met zijn vieren maken zij ten slotte een reis naar Australië.

Ontstaat hier echte vriendschap? Een sciencefictionverhaal met hier en daar elementen van een psychologische roman.

Het interessante en ook wel spannende verhaal is bestemd voor de liefhebbers van sciencefiction,

maar is ook voor anderen interessant.

 

Recensent: Drs. J.H. van Capelleveen

Recensie van Bookstamel voor De twaalfde Saturnusmaan

04 november 2020

Melanie las mijn boek ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en vond er dit van:

Titel: De twaalfde Saturnusmaan

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: aquaZZ

Genre: Fantasy

Cijfer: 8,5

Hier gaat De twaalfde Saturnusmaan over:

Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Dit vind ik van De twaalfde Saturnusmaan:

De cover daar begin ik zoals altijd mee, die is een beetje vreemd maar wel lekker. De kleuren spatten ervan af en hij trekt direct mijn aandacht. De titel vind ik mooi gevonden. Het jasje van het boek is dus een mooi begin.

Dan het boek zelf. Jeetje, ik weet niet zo goed waar te beginnen. Dit is namelijk een verhaal zoals ik er nog nooit eerder een heb gelezen. Het is deels autobiografische vanuit het leven van de schrijfsters en deels fantasy. Het verhaal zelf is dan ook een mooie mix tussen de echte wereld en de fantasywereld. Ik moet bekennen dat ik deze combinatie eigenlijk best heel interessant vond. Hoewel het niet een genre is waar ik me echt helemaal in thuis voel, wakkert het mijn interesse enorm aan.

Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.

Hoewel ik Saturnus in het verhaal snapte, was dit niet helemaal mijn ding, maar dat is erg persoonlijk De roadtrip die Dalmar en Maud maken en hun levens trokken mij veel meer aan.

Al met al dus een heel bijzonder en mooi verhaal en daarom krijgt het boek een mooie 8,5

Liefs, Melanie

De originele blog staat  hier:

 

Groetjes van Johanna Lime

Aliens, respect en vriendschap – De twaalfde Saturnusmaan

30 oktober 2020

Ferry las mijn boek ‘De twaalfde Saturnusmaan’ in de herfst en vond er dit van:

Op een donkere herfstavond als deze is het heerlijk om met een ontspannend boek op de bank te liggen en dan is ‘De twaalfde Saturnusmaan’ van Johanna Lime een aanrader. Waarom?

Het verhaal gaat over Maud en Dalmar. Deze twee vrouwen zijn buitenbeentjes in de wereld en komen daardoor vaak in situaties waarin ze niet begrepen worden. Dan worden ze onderzoeksobject van aliens. Het duurt dan ook niet lang voordat er allerlei spannende en bijzondere situaties zich gaan voordoen.

Om te beginnen is de manier van schrijven aangenaam. Op een prettige wijze wordt het verhaal verteld in een warme sprookjesachtige stijl.

De combinatie van autobiografie met science fiction is niet alleen origineel, het heeft ook een toegevoegde waarde. In mijn ervaring versterkt het de thematiek van het verhaal, omdat het speculatieve gezien kan worden als vervreemding. Hierdoor komt de individualiteit van Maud en Dalmar tegenover de samenleving nog sterker uit de verf. En daardoor concludeer ik dat met deze speciale autobiografie, Johanna Lime haar beste boek heeft geschreven tot nu toe.

Daarnaast is er ook een kritische toon in deze roman. Deze richt zich voornamelijk op de kerk en de schade die aangericht wordt aan de natuur. Het gaat om een respect voor het verleden dat bij bepaalde mensen niet aanwezig is, waar Maud en Dalmar moeite mee hebben. Dat laat Lime op een geweldige en humoristische manier zien tijdens hun reis naar Australië.

Wat wil Lime haar lezers vertellen met dit bijzondere verhaal? Dat anders zijn mag en een verrijking kan zijn is een boodschap van ‘De twaalfde Saturnusmaan’. Daarnaast kan het ook gezien worden als een hommage aan vriendschap en wederzijds respect voor elkaar en de wereld. Deze twee thema’s zijn een leidend motief binnen het werk van deze auteur.

Kortom, Johanna Lime heeft met deze speciale autobiografie haar beste boek tot nu toe geschreven. Het is niet alleen een bijzondere ode aan vriendschap, respect en geschiedenis het is ook en heerlijke leeservaring.

4 sterren (op Hebban)

 

Mijn reactie

Wat fijn dat je het een goed verhaal vond, Ferry Visser.

Heel erg bedankt voor deze geweldige recensie!

Fijn dat de boodschap goed over is gekomen.

 

Groetjes van Johanna Lime

Een heel fijn boek – De twaalfde Saturnusmaan

23 september 2020

Anneke kocht van mij De twaalfde Saturnusmaan en had een fijne leeservaring.

Hier is haar reactie op het verhaal

Voor iemand die bijna nooit een boek leest, is dit een heel fijn boek om te lezen. Het verhaal leest heel makkelijk weg.

Het mooie van dit boek is dat werkelijkheid en fantasy heel goed samengaan.

Ik vond het heel fijn om meegenomen te worden in de fantasywereld en even aan de dagelijkse sleur te kunnen ontsnappen.

Mijn complimenten aan de schrijfster.

Mijn reactie

Dank je wel, Anneke, fijn dat je mijn boek gelezen hebt.

Het doet mij veel deugd als iemand die bijna nooit leest over de drempel gehaald kan worden om ook eens iets te lezen. En nog meer als blijkt dat ze ervan genoten heeft!

Groetjes van Johanna Lime

Review van The Book Dragon’s Nook voor De twaalfde Saturnusmaan

13 september 2020

Jeffrey Debris, van The Book Dragon’s Nook, een website voor recensies, unboxing van boeken en allerlei ander moois dat met de liefde voor boeken te maken heeft, las De twaalfde Saturnusmaan. Jeffrey is zelf ook schrijver, een link naar zijn boeken staat onderaan dit bericht.

Hier volgt zijn review.

Genre: Biografie / Science Fiction
Uitgever: aquaZZ
ISBN: 978-94-93023-46-8
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 255
Uitgave: april 2020

De twaalfde Saturnusmaan was mijn eerste kennismaking met het schrijfwerk van Johanna Lime. Dit boek is een autografisch werk, maar tegelijkertijd ook science fiction. Het boek vertelt het verhaal van twee vrouwen die samenwonen in de fictieve plaats Lunapoort, Dalmar en Maud. We leren ze allebei kennen en volgen hun leven op de voet, tot ze op een dag studieobjecten worden van twee aliens die erg geïnteresseerd in de twee dames blijken te zijn.

Het leven van Dalmar en Maud is er eentje waarin ze continu tegen allerlei barrières oplopen. Ze worden niet goed begrepen door hun omgeving en hebben andersom ook problemen om contact te onderhouden met andere mensen en vriendschappen, behalve degene die ze met zijn tweeën hebben, blijken ook erg problematisch te verlopen. Ze voelen zich niet begrepen, maar proberen er desondanks samen het beste van te maken. Bij zowel Dalmar als Maud gaat het met werk ook niet allemaal van een leien dakje. Door reorganisaties staat de baan van Dalmar als docente op de tocht en ook Maud gaat uiteindelijk bij haar werk weg, vanwege seksuele intimidatie. Kortom, ze krijgen behoorlijk wat voor hun kiezen, maar ze zetten ondanks al deze tegenslagen wel gewoon door.

Ondanks dat hun gewone arbeidersleven niet over rozen gaat, gaan Dalmar en Maud wel veel op reis en hebben ze allebei een fascinatie met geschiedenis. We volgen ze op de voet tijdens hun reizen en hier wordt ook veel verteld over de avonturen die ze daar mee maken. Maar op een gegeven moment wordt in het verhaal duidelijk dat al deze herinneringen aan de reizen die ze gemaakt hebben niet zomaar naar boven worden gehaald. Ze worden namelijk bestudeerd door een stel aliens die zich op de twaalfde Saturnusmaan bevinden. Maar waarom precies hun twee?

Ik heb behoorlijk wat (auto)biografieën gelezen, maar nog nooit eentje die zichzelf het beste laat beschrijven als een fictieve biografie. De gebeurtenissen in het boek zijn deels berust op het leven van Johanna Lime zelf, maar dan is er natuurlijk nog het deel met de aliens die ze bestuderen. De schrijfstijl is erg soepel en dit maakte dat ik het boek dan ook snel uit had. De uitvoering vond ik alleen soms wel wat ver gezocht en ondanks dat alle worstelingen van Maud en Dalmar me wel aan het hart gingen, vond ik de toon soms wat klagerig overkomen en dat vond ik wel jammer. Er werd erg veel gehamerd op het onbegrip waar Maud en Dalmar mee te kampen hebben, maar ook andersom dat zij de maatschappij niet snappen. Het is duidelijk dat Maud en Dalmar continu zichzelf moeten bewijzen als vrouwen in een mannenwereld. Twee vriendinnen die samenwonen is natuurlijk niet een gebruikelijke gezinssamenstelling en daar werden ze flink op afgerekend. Dit is zeker een heel uniek boek, omdat je van sommige dingen zeker weet dat ze fictief zijn en van andere dat ze waarschijnlijk biografisch van aard zijn. Als het verhaal dan uiteindelijk op zijn eind kwam moest ik het allemaal eventjes laten bezinken. Uiteindelijk is het leven een zoektocht naar mensen die gelijkgezind zijn en kunnen we ons gevoel ergens bij te willen horen niet onderdrukken. Maud en Dalmar hadden ondanks alles elkaar en als ik het verhaal een beetje goed interpreteer is dat vooral de boodschap die Johanna Lime mee wilde geven. Zolang we gelijkgezinden om ons heen hebben, kunnen we gelukkig zijn.

Uitgedeelde sterren voor verschillende categorieën
Cover: 2
Vertelling: 4
Originaliteit: 3
Verhaal: 3
Lettertype: 4
Papiergeur: 3
Overall: 3 sterren

Happy Reading!

Liefs,

Jeffrey

De originele review van The Book Dragon’s Nook staat hier.

Jeffrey Debris is zelf ook schrijver, zijn boeken vindt u hier.

Reactie:

Dank je wel, Jeffrey. Ik denk dat je de belangrijke punten uit het verhaal wel goed gezien hebt, dat klagerige, daar was ik al bang voor. Het was een van de redenen waarom ik mijn autobiografie in deze vorm gegoten heb, om er geen al te grote klaagzang van te maken en het wat luchtiger te houden. Ik lees hieruit dat dit wat jou betreft niet helemaal is gelukt.
Belangrijk voor mij zijn in ieder geval de thema’s maatschappelijke weerstanden en de vrijheid om zelf te beslissen welk lot je kiest, zoals dat in de flaptekst aangegeven is. De boodschap die jij erin gevonden hebt over aansluiting bij gelijkgezinden speelt daarbij een belangrijke rol. Ook zijn er elementen in verwerkt uit het boek ‘Aspergirls’ van Rudy Simone dat ik als studie bij dit verhaal heb gebruikt, zoals het gevoel hebben niet van deze wereld te zijn.

Johanna Lime

Genoten van het lezen van De twaalfde Saturnusmaan

21 augustus 2020

Corinne won dit boek won tijdens de winactie van schrijver van de maand juli 2020 bij ‘Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken’ van boekenblogger Tazzy Jenninga. Ze liet me via de chat weten dat ze heeft genoten van dit boek.

Hier is haar recensie

Het boek neemt ons mee in het leven van Dalmar en Maud. Zij wonen samen in hun huis in Lunapoort. Zij voelen zich anders dan anderen en lopen daar steeds tegenaan. Op een gegeven moment gebeuren er dingen die ze niet kunnen verklaren en ook voelen ze zich erg moe. Ze ontdekken dat ze mee zijn genomen naar de twaalfde Saturnusmaan, terwijl ze sliepen. Daarna neemt hun leven een andere wending.

Johanna Lime is het pseudoniem van Marjo Heijkoop, een schrijfster van sciencefiction boeken voor de jeugd. Schimmenschuw en trilogie De vergeten vloek zijn eerdere werken van haar.

De twaalfde Saturnusmaan is een boek dat lekker leest. In de leidraad van het verhaal kan iedereen zich wel vinden. Iedereen voelt zich weleens anders dan anderen, de twijfel die je dan voelt is heel mooi beschreven. Ook heeft de schrijver zich in de achtergrondinformatie verdiept om die kloppend te maken. Het is een boek dat ik zeker aan andere lezers aanbeveel.

Mijn reactie

Dank je wel, Corinne, fijn dat je van het boek genoten hebt.

Groetjes van Johanna Lime

Volgens Hanneke steekt De twaalfde Saturnusmaan de andere titels naar de kroon

Recensie van 14 juli 2020

Hanneke Tinor-Centi recenseerde, als professional op het gebied van het beoordelen van verhalen, behalve mijn andere boeken ook ‘De twaalfde Saturnusmaan’

Hanneke Tinor-Centi is de drijvende kracht achter HT-C Marketing en Communicatie.

Met ruim vijftien jaar Communicatie/Marketing en PR-ervaring, de diploma’s NIMA-A, NIMA Interne en Concerncommunicatie B, Copywriting, én ruim 15 jaar praktijkervaring in diverse communicatie- en marketingfuncties binnen zeer uiteenlopende branches, is zij een zeer ervaren communicatieprofessional.

Op haar website kunt u lezen wat zij voor de boekenbranche kan betekenen.

Hieronder volgt Hanneke’s recensie van De twaalfde Saturnusmaan.

Uitgeverij aquaZZ zette naar aanleiding van deze recensie dit plaatje op haar website

De twaalfde Saturnusmaan

Recensie

Dalmar en Maud zijn de hoofdpersonages in De twaalfde Saturnusmaan. Zij wonen samen in Lunapoort, maar voelen zich als vreemden in een wereld waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Wanneer er twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Hun studie is erop gericht te ontdekken of de mensheid zich, in hun ogen, al voldoende heeft ontwikkeld. De uitkomsten van het onderzoek moet de vraag, of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van uitmaken, beantwoorden.

“Er trekt een onbehaaglijk gevoel door haar buik. Ze loopt snel door naar haar huis. Een drone volgt haar op de voet en blijft boven de voortuin hangen. Als Dalmar de hal in stapt, stort Maud zich in haar armen.”

Maud en Dalmar hebben het gevoel dat er tijdens hun slaap iets opmerkelijks met hen gebeurt. Ze raken vermoeid en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Bovendien komen ze op hun werk voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Maar dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus…

De astrologische Saturnus ontneemt hen een vrije keuze en het lijkt erop dat de maan de twee te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Maud en Dalmar zien zich genoodzaakt een manier te vinden om het heft weer in eigen hand te nemen.

“Dalmar genoot van de rust. Ze reed met hun auto over landelijke wegen met weinig verkeer. De zon stond hoog aan de hemel. Die was op een paar witte wolkjes na strak blauw. Naast de weg overheersten akkers vol met bloeiend koolzaad.”

De twaalfde Saturnusmaan heeft een hoog autobiografische gehalte. Althans, in grote lijnen, zijn er veel overeenkomsten met het leven van de auteur, hetgeen zij op knappe wijze heeft ‘vertaald’ naar het verhaal van de eigenzinnige Maud en Dalmar.

Lime heeft inmiddels al diverse boeken op haar naam staan en persoonlijk ben ik van mening dat De twaalfde Saturnusmaan, de beste is. De schrijfstijl van Lime is nog altijd van een prettige eenvoudigheid en daardoor uiterst toegankelijk, maar qua constructie en de karakterisering van de personages, steekt dit boek van Lime haar andere titels naar de kroon, hetgeen overigens niets ten nadele zegt over de eerdere werken van deze auteur(s).

Over de auteur

Johanna Lime is het pseudoniem voor Marjo Heijkoop. Voorheen schreef zij samen met Dinie Boudestein, maar na het overlijden van Boudestein, heeft Heijkoop het werk van Johanna Lime alleen voortgezet. In 2015 kwam het debuut Schimmenschuw uit bij uitgeverij Zilverbron. Hierna volgde trilogie De vergeten vloek en de volgende trilogie staat in de planning.

Uitvoering

Uitgeverij aquaZZ

ISBN: 9789493023468

Paperback, 256pagina’s

Over Hanneke Tinor-Centi

Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.

http://ht-c-communicatie.nl/

Opmerking van Johanna Lime

Wat fijn dat Hanneke dit ook weer een heel goed boek vindt. Tijdens het schrijfproces was autobiografisch schrijven best lastig om te doen. Ik heb veel steun ondervonden van de schrijfcursus Schrijf Je Verhaal van de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel. Autobiografisch schrijven vraagt de juiste keuzes voor een verhaal, waarbij het percentage waargebeurd wordt afgewisseld met fictie. Daarom ben ik ook heel blij met de opmerking dat de de constructie van dit verhaal en de karakterisering van de personages goed is.

Dank je wel, Hanneke.

De originele recensie van Hanneke Tinor-Centi vindt u hier.

Een net even anders verhaal van Johanna Lime

16 juni 2020

Elsa Bakker las voor Mustreads or Not De twaalfde Saturnusmaan en schreef er een prachtige recensie over.

De twaalfde Saturnusmaan – Johanna Lime
“Heerlijk autobiografisch verhaal en aliens!”
16 juni 2020mustreads or not !

“Het is niet erg om anders te zijn en daar gewoon blij mee te zijn.”

  • Auteur: Johanna Lime
  • Uitgever: aquaZZ
  • Nederlands
  • Paperback
  • 9789493023468
  • Druk: 1
  • april 2020
  • 256 pagina’s

Achterflap

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Mijn leeservaring

Leuk om te ontdekken dat Johanna Lime naast haar, voor mij bekende, Fantasy Science Fiction verhalen deze keer een autobiografisch verhaal geschreven heeft en aan mij vroeg of ik ook zin had om dit boek te recenseren. ‘De twaalfde Saturnusmaan’ is uitgegeven bij aquaZZ en de cover met daarop twee aliens maakte mij zeker nieuwsgierig. Zeker omdat het dus om deels een autobiografisch en deels een fictief verhaal gaat. Hoe wordt dit gecombineerd en blijft het een goed lopend verhaal?

Ik merk dat de schrijfstijl vanaf het begin gemakkelijk wegleest. Bijdraagt aan de realiteitsbeleving en de gekozen bewoording past bij de hoofdpersonages. De karakteristieke hoofdpersonages Dalmar en Maud zouden zo vriendinnen van mij kunnen zijn. Hierdoor kan ik mij als lezer gemakkelijk inleven in wat zij meemaken en meeleven met de situaties waarin zij terechtkomen. De opmaak qua hoofdstukken, de daarbij passende titels en paragrafen, dragen bij aan een soepele leesflow.

“Ze zakt neer op de bank. De tranen biggelen over haar wangen.”

Inhoudelijk zorgt het verhaal voor herkenning bij mij in levenssituaties die voorkomen in het boek. In die zin van het gevoel niet te passen in de standaard werkmaatschappij en alles wat daarbij zogenaamd onder de sociale omgangsnormen hoort te vallen. Als normaal wordt gezien en min of meer verwacht wordt van je als mens. Overprikkeling ervaren en het niet kunnen uitleggen waardoor dat onder andere vermoeiend is. Waarbij anderen weer met onbegrip reageren terwijl dat zeker niet de intentie is maar gewoon de manier is waarop je het voelt en het je belemmerd in voor hen normale gang van zaken.

“Ik snap nog steeds niet dat mensen daarin getuind zijn. Alsof je een plek in de hemel kopen kan.”

Voor mijn gevoel draait het in dit boek vooral om het net even anders zijn als de meeste mensen en daardoor moeilijker kunnen aarden. Wellicht ook gewoon niet willen en klaar zijn met altijd maar aanpassen ten koste van jezelf. Jezelf kunnen zijn en blijven is van belang om onder andere je energiepeil gezond te houden. Het is niet erg om anders te zijn en daar gewoon blij mee te zijn. Waardeer jezelf en je vind vanzelf gelijkgestemden.

“Het valt me tegen dat al die grenzen er zijn, ze werken beperkend.”

De aliens op de cover spelen absoluut een belangrijke rol in het gehele verhaal. Dit geeft het fictieve kantje in ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en maakt het tot een fijn boek waarbij de boodschap van jezelf kunnen zijn (en vooral blijven ondanks alles) lichtvoetig naar voren komt.

Ik heb genoten van dit “net even anders” verhaal van Johanna Lime. Genoten van de andere manier waarop een autobiografisch verhaal verteld kan worden.

Lieve leesgroet, Elsa

Hier de link naar de originele recensie op Mustread or Not.

 

Heel erg bedankt, Elsa.

Wat fijn dat de boodschap van het boek zo goed over is gekomen.

Groeten van Johanna Lime

 

Totaal anders

3 mei 2020

Totaal anders, zo noemt Ida van Doren-Kalkman mijn boek De twaalfde Saturnusmaan. Zij is de eerste die er een recensie over schreef en gaf het boek 5 sterren.

Ida’s recensie op Hebban

De twaalfde Saturnusmaan leest makkelijk.

Het verhaal gaat over Maud en Dalmar, twee vrouwen die het moeilijk vinden om met de gevestigde orde om te gaan. Als zij opgemerkt worden door aliens, wordt hun toch al niet zo soepel verlopende wereldje overhoop gegooid.

Het leuke van dit verhaal is de herkenbaarheid.

Zelf ben ik een liefhebber van zowel geschiedenis als sciencefiction en fantasie, ik vond het een goed verhaal. Alles kwam aan bod. Sommige passages in het verhaal waren ontroerend (door de herkenbaarheid).

Ik kan dit boek aanbevelen voor iedereen die van lezen houdt.

 

Mijn reactie

Dank je wel Ida. Fijn dat je het een herkenbaar verhaal vond. En dat het over de geschiedenis gaat, past natuurlijk ook wel in jouw straatje.

Heel erg bedankt voor de mooie recensie.

Voor Ida

Ik ken Ida goed, zij is mijn favoriete nicht uit de familie van mijn moeder. Ik ga regelmatig bij haar en haar man op visite en dan kookt Ida heerlijk voor ons. Dinie en ik hebben al zo vaak gehint dat ze maar een kookboek moest gaan samenstellen, want ze is een geweldige kok. We konden bij Ida ook heerlijk vrijuit met elkaar praten, over alles.

Ida vindt het jammer dat ze zelf niet in het boek voorkomt. Maar voor een verhaal moet je nu eenmaal keuzes maken en voor dit boek heb ik andere voorvallen uit mijn leven gebruikt. Een verhaal heeft conflicten nodig en die heb ik niet met Ida en Cor. Zij zijn een steun voor mij. Dat merk ik nu dus ook weer aan haar reactie op mijn boek. Ik vind het fijn dat het verhaal herkenbaar is en dat het heeft ontroerd. Ida kan het autobiografische gedeelte uit het verhaal goed beoordelen, dus ben ik heel blij met haar positieve recensie. En ik snap ook wel dat het eind haar een beetje teleurstelt. Met dat einde wilde ik een statement maken. Maar ik heb me ook heus weleens afgevraagd of dat niet te ver ging. Voor Ida dus eigenlijk wel. Sorry, lieverd, het komt niet door jou!

Johanna Lime