Stefanie is de beheerder van de Facebookgroep Boekenfans! Zij heeft ook een heel mooie website met de naam The Magic of Worlds, een zeer aansprekende naam voor mij. Dat het zo wederzijds zou zijn dat mijn werelden Stefanie aan zouden spreken, was een aangename verrassing. Ze las Ruimtestad en Geestenpoort voor een Blogtour van Zilverspoor. Hieronder deel ik haar recensie van Interplanetair boek 1 Ruimtestad.
De auteur:
Marjo schrijft sinds 2011 fantasy/sciencefictionromans onder het pseudoniem Johanna Lime. Eerst samen met Dinie, maar daar zij in 2018 is gestorven, gaat Marjo alleen verder. Na hun voorloper Schimmenschuw volgde trilogie De vergeten vloek. Interplanetair is de volgende trilogie in Johanna’s verbeeldingswereld, waarvan Ruimtestad boek 1 is.
Korte inhoud:
Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet. Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden. Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!
Mijn mening:
Ik moet eerlijk toegeven dat ‘Ruimtestad’ voor mij een sprong in het duister was, want ik ken deze auteur niet en Scifi is voor mij een redelijk onontgonnen genre. Ik heb mij dan ook 100% laten leiden door de prachtige cover en de intrigerende korte inhoud en gelukkig maar! Deze auteur heeft denk ik een van de kleurrijkste en meest uitgebreide werelden ooit tot leven gebracht in dit boek. Dankzij de talrijke beschrijvingen zag ik het namelijk allemaal voor mij, de verschillende planeten, de rassen, de ruimte, de ruimtetuigen,… . Ook de onderlinge relaties en de politieke en godsdienst-achtige elementen kwamen allemaal uitgebreid aan bod waardoor je echt het gevoel hebt dat je vertoefd in deze wereld. Daarnaast zorgen de korte hoofdstukken, de wisselende POVs en de aangename schrijfstijl van de auteur dat je graag doorleest en stiekem eigenlijk hoopt op wat meer. Ik had namelijk graag wat uitgebreider onderzoek gehad van Prinses Irene en haar vrienden en misschien wat meer actie van de kant van Prins Daniël en zijn kameraden. Maar vermoedelijk is dat gewoon omdat ik veel langer had willen vertoeven in dit meesterlijk solide universum met zijn interessante figuren. Ik kan dan ook absoluut niet wachten om aan het volgende deel in deze trilogie te beginnen!
Silena, van “Silena & Sharon lezen”, las Ruimtestad voor een Blogtour van uitgeverij Zilverbron en gaf dit eerste deel van trilogie Interplanetair 3 sterren. Ik heb haar recensie op mijn boekenwebsite onder dit plaatje overgenomen.
Interplanetaire Ruimtestad – Johanna Lime
Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet. Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden. Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!
Titel: Interplanetaire ruimtestad Auteur: Johanna Lime Publicatiedatum: Februari 2021 Genre: Science fiction Beoordeling: 3 sterren ISBN: 9789463083805
Leeservaring
Het boek Ruimtestad is het eerste deel van een trilogie. Het is een sciencefiction boek, maar het zou ook heel goed een fantasy boek kunnen zijn want er zijn namelijk heel veel aspecten van magie in het verhaal. Voor mijn gevoel begon het verhaal best stroef, het duurde een tijd voor ik er een beetje in kon komen. Dit vond ik wel wat jammer. De schijfstijl was lekker vlot, al moet ik zeggen dat er behoorlijk wat moeilijk namen voorbij kwamen die ik met moeite kon uitspreken. Wel kon ik goed een beeld maken van de personages en ook van de hele plek waar het verhaal zich afspeelt. Dit vond ik erg fijn beschreven, waardoor je makkelijker door het verhaal heen komt.
In het verhaal komt er ook af en toe wat politiek aan bod. Ik vind het fijn dat dit niet al te veel was, want zulke onderwerpen kunnen al snel nogal saai worden. Dit was gelukkig niet aan de orde in dit verhaal en dat vond ik fijn. Lime heeft echt een meesterwerk neergezet qua wereld en personages, alles is zo goed uitgedacht dat je echt een hele nieuwe ‘wereld’ creëert. Alles bij elkaar opgeteld vond ik het echt een feest om dit boek te lezen.
Je leest het verhaal van twee kanten. Enerzijds lees je over Prins Daniël van Berinyi en anderzijds over Prinses Irene, zij woont op Laskoro. De dynamiek vond ik erg fijn tussen beide verhalen. Het wisselde goed af waardoor het ook begrijpelijk bleef.
Kortom, ik vond dit een erg leuk boek. Het moeilijk op gang komen aan het begin heeft mijn beoordeling net was lager laten uitvallen maar desalniettemin vond ik dit echt een heerlijk verhaal en heb ik er van genoten. Ik ben benieuwd naar meer van Lime.
Ik geef dit boek 3 sterren.
Bedankt uitgeverij Zilverspoor voor het beschikbaar stellen van dit e-book.
Hartelijk bedankt voor de recensie, Silena. Ik ben blij dat je de wereldbouw en de personages goed vond en ondanks het moeilijke begin toch van het verhaal hebt genoten. Het begin was vermoedelijk lastig omdat al mijn boeken zich in dezelfde wereld afspelen, die zich steeds uitbreidt. Interplanetair moest een trilogie worden die apart van De vergeten vloek gelezen kan worden en daarom heb ik een volgende generatie genomen voor dit verhaal. Toch kwam ik er niet onderuit om terug te grijpen op dingen uit de vorige trilogie, wat de introductie in de wereld voor een nieuwe lezer wellicht wat ingewikkeld maakt. Sorry ook voor die moeilijke namen, al horen die er bij mijn fantasy/sciencefictionwereld bij. Voor Interplanetair heb ik daarom ook maar twee hoofdpersonages genomen met iets gemakkelijkere namen: Daniël en Irene.
Vandaag kwam er een recensie binnen van Books of Hope and Dreams. Annette las Ruimtestad en schreef er het volgende over op haar website:
Hoewel ik graag een vleugje magie in mijn verhalen heb, ben ik ook gewoon een wetenschapsmeisje. Ik vind niks leuker dan nadenken over de toekomst, dan volgen hoeveel technische vooruitgang we boeken en dan dromen van leven op andere planeten. Als je mij dus een boek voorschotelt met meerdere planeten vol met fascinerende levensvormen, ben ik verkocht. Ik was dan ook erg benieuwd naar dit boek en ben superblij dat ik van de uitgeverij een e-book gekregen heb.
Ik vind het lastig om mijn leeservaring van dit boek onder woorden te brengen. Aan de ene kant heb ik met grote ogen zitten lezen over dit enorm rijk universum. Het is duidelijk dat Lime geweldig goed heeft nagedacht over alles, over de planeten, de onderlinge relaties, de politiek, de verschillende levensvormen en de strubbelingen en moeilijkheden die daardoor ontstaan. Voeg daar nog een laagje Godsdienst aan toe en je hebt een ongelooflijk intrigerende speeltuin.
Daarnaast heb ik enorm genoten van het politieke schaakspel dat hier gespeeld werd. Met name omdat dit politieke schaakspel gespeeld werd met het verstand en met intelligentie en met af en toe een tikkeltje geluk. Dat wil niet zeggen dat de karakters nooit domme of onverantwoordelijke dingen doen, maar het betekent wel dat ze niet alleen maar domme en onverantwoordelijke dingen doen. Ze gedragen zich als normale jongeren en gedreven karakters in een gevaarlijke wereld.
En toch had ik niet de klik met dit boek die ik gehoopt had te hebben. En dat komt volgens mij omdat ik net wat anders zoek in een boek dan dat ik in dit boek kreeg. Ik ben een emotielezer. Ik hou van nieuwe werelden ontdekken en nieuwe vrienden maken, maar ik wil het vooral voelen. Omdat de nadruk in dit boek echt op de beschrijvingen van wat er gebeurde lagen, kwamen de emoties bij mij helaas niet binnen.
Ik weet dat er meer dan genoeg mensen zijn die gewoon een spannend boek, met een toffe wereld en een goed plot willen en die emoties (veel) minder belangrijk vinden. In dat geval is dit boek meer dan de moeite waard!
Dank je wel voor de recensie. Ik begrijp je punt. Ik ben dan weer iemand die moeite heeft met heftige emoties en liever wat afstand bewaart. Een kwestie van smaak denk ik, en het speelt misschien mee dat dit het eerste deel van een trilogie was en de hoofdpersonages pas op het eind bij elkaar komen. Misschien dat ze in Geestenpoort iets beter tot hun recht komen?
Via uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron is er een blogtour georganiseerd voor mijn boeken van trilogie Interplanetair. Ik mocht daarvoor eerder al een recensie ontvangen van Just Books voor Ruimtestad, en vandaag vond ik tot mijn grote verrassing deze recensie van Boekensteeg, die werd gedeeld op Instagram. Heel erg bedankt, Devika.
Ruimtestad is het eerste deel uit de Interplanetair serie van Johanna Lime. Zoals de cover al doet vermoeden is dit een sciencefiction verhaal dat zich afspeelt in de ruimte. Daarnaast geeft de achterflap ook aan dat er magie in dit boek aanwezig gaat zijn, waardoor ik ook wat fantasy elementen verwacht. Maar kan Johanna Lime mijn verwachtingen waarmaken?
Daniël stamt af van vuurmagiërs, maar zakt voor de test van Mage wanneer hij de eerste priester van Berinyi wil worden. Hij mag blijven leven onder de voorwaarde dat Daniël zijn magie niet meer mag gebruiken, waarna Daniël wisselt van opleiding. Tijdens zijn eerste missie krijgt hij te maken met een terrorist die uit is op wraak. Irene krijgt, tijdens haar zoektocht naar gegevens om te bewijzen dat de samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat, ook te maken met deze terrorist. Dit onderzoek doet zij voor haar stage voor Interplanetair Recht. Irenes zoektocht brengt haar echter in gevaar. Kan zij gered worden? Welke gevaren brengen de missies van Irene en Daniël met zich mee?
Johanna Lime heeft een fijne schrijfstijl en kent een fijn tempo in het verhaal. Het verhaal kent twee verhaallijnen die elk hun eigen personages hebben. Deze twee verhaallijnen blijven voor het overgrote gedeelte van het boek niet samenkomen. Hierdoor vond ik het lastig om in te schatten welke kant het verhaal op zou gaan, en ik had persoonlijk de verhaallijnen iets meer als geheel gezien.
Zowel Daniël als Irene worden goed uitgewerkt, net als hun achtergrondverhaal en hun missie. Hierdoor krijg je een goed beeld van de hoofdpersonages en hun afkomst. Daarnaast leer je ook de belangrijkste bijpersonages uit de twee verhaallijnen goed kennen.
Dit boek kent genoeg mysterie en fantasy elementen om een goed verhaal te vormen. Echter is het zeker geen sciencefiction verhaal, zoals de cover deed vermoeden. Dit belemmerde mijn leeservaring echter niet. Ik geef Ruimtestad een beoordeling van 3,5 sterren, doordat het een leuk verhaal is, maar er zeker nog ruimte is voor verdere ontwikkeling in dit boek. Ik ben benieuwd naar het volgende deel Geestenpoort.
Connie Flipse, van Connie’s Boekenblog las Ruimtestad en schreef er de volgende 3,5 sterren recensie over.
Ruimtestad is het eerste boek in de nieuwe trilogie Interplanetair van Johanna Lime. Het is een geheel nieuw verhaal dat dat voortborduurt op De vergeten vloek.
Het verhaal speelt zich af in een wereld waar ruimtereizen mogelijk is en waar wezens uit allerlei werelden contact met elkaar hebben. Daarnaast bestaan er diverse vormen van magie ieder met eigen regels en mogelijkheden. Het is een mix van fantasy en science fiction waar ik even aan moest wennen maar die heel goed samen blijkt te gaan. Het verhaal wordt verteld vanuit twee mensen die op verschillende planeten wonen, Daniël en Irene. Ooit waren hun planeten tegenstanders in een grote oorlog maar nu is er vrede en proberen de planeten samen te werken. Ook proberen ze de gevolgen van een oude vloek, die pas recent opgeheven is samen het hoofd te bieden. Op beide planeten zijn de naweeën van de oorlog nog voelbaar, er is nog veel oud zeer tussen de volken en een oude vijand zint op wraak. Dit speelt gedurende het hele boek (naast nog een aantal andere verhaallijnen) een grote rol in het verhaal.
Daniël is een prins en woont op Berinyi. Hij stamt af van vuurmagiërs en is hier heel bedreven in. Toch ligt zijn toekomst ergens anders omdat zijn moeder (de koningin) wil dat hij de eerste priester van het koninkrijk wordt. Een zware taak die geen enkele jongen die dit eerder probeerde overleefd heeft. In het boek volg je Daniël in de loop van de jaren en zie je hoe hij zich ontwikkelt van jongen tot man. Een belangrijk moment in zijn leven is wanneer hij zakt voor de test van de Mage en de God hem laat leven op voorwaarde dat hij nooit meer zijn magie zal gebruiken. Als lezer krijg je goed mee hoe zwaar hem dat valt. Daniël wordt uiteindelijk in de loop van het boek kapitein op een ruimtekruiser. Als eerste opdracht moet hij achter een Terraanse terrorist aan die op wraak uit is, omdat Berinyi in de oorlog hun bondgenoten in de steek liet. Dat brengt hem naar een belangrijke Ruimtestad waar hij Irene ontmoet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Ze bezit twee soorten magie waar ze les in krijgt en daarnaast doet ze een rechtenstudie. Wanneer zij hoort dat de Terranen voor problemen zorgen, probeert ze een stageplek te krijgen in de ruimtestad. Daar heeft ze mogelijkheden om onderzoek te doen naar de gevaren die voor haar volk in het verschiet liggen. Ook Irene volg je uitgebreid en zo kom je (net als bij Daniël) veel te weten over de geschiedenis van deze werelden. Wanneer ze in gevaar komt met haar speurwerk komt ze in contact met Daniël, waarbij ze een gezamenlijke vijand blijken te hebben. Het is tegen het einde van het boek dat de lijnen van Daniël en Irene elkaar spectaculair kruisen. Om Irene te beschermen heeft hij zijn vuurmagie nodig, maar dat zal hem zijn leven kosten ….
Vanaf het moment dat Irene en Daniël beide in de Ruimtestad zijn zit er meer vaart in het verhaal en wordt het meeslepender. Vanaf het begin was ik geïnteresseerd in het verhaal, maar ook in de achtergronden van Irene en Daniël en de geschiedenis van hun werelden. Er is veel wat je als lezer aan informatie moet verwerken, en hoewel alles boeiend is, en een goede inleiding op de andere delen, heeft dit ook nadelen. Het leest niet heel ontspannen omdat je als lezer constant bezig bent om alles een plekje te geven en alle informatie met elkaar te combineren. Dit haalt de vaart uit het verhaal en hierdoor kon ik geen lange stukken achter elkaar lezen. Een lijst met families, volken en wat achtergrondinformatie achter in het boek zou ik toejuichen en zeker lezen en gebruiken.
De opbouw van het boek zit stevig in elkaar en is absoluut geloofwaardig. Ook fijn is dat het boek een echt afgewerkt einde heeft dat tegelijkertijd nog veel ruimte laat voor de volgende delen. Er zijn ontzettend veel lijnen uitgezet in Ruimtestad waar ik graag meer over lees in de volgende delen. Wat ook een reden is dat het boek erg traag op gang komt. De lange introductie blijkt in het tweede deel (dat ik bijna uit heb) absoluut de moeite te zijn geweest. Moeiteloos viel ik weer in het verhaal en door mijn bekendheid met verhaallijnen, personages, geschiedenis, planeten en volken pak ik nu makkelijk en ontspannen nieuwe informatie op.
Onder het logo van haar website vind je de link naar de originele recensie van
Dank je wel, Connie. Ik ben het met je eens dat boek 1 veel informatie bevat, daar kom ik als schrijver van een steeds groter wordende Galactische wereldbouw niet onderuit. Omdat dit een afzonderlijk van ‘De vergeten vloek’ te lezen trilogie moest worden, moest ik de nieuwe lezers wel uitleggen waar de personages vandaan kwamen. Zullen lezers daardoor de handschoen in de ring werpen, vraag ik mij nu af? Zullen ze de uitdaging om mijn boeken te lezen liever niet aangaan omdat het complex is? Zelf ben ik als lezer in het fantasy en sciencefiction genre wel gewend aan epische werelden en complexiteit en vind ik het moeten nadenken over de onderwerpen die de verhalen aankaarten juist een plus. Ik hoop dan ook dat dit hen niet tegen zal houden en dat ze net als jij volhouden. Met jouw opmerking over dat het lezen van boek 2 Geestenpoort hierna moeiteloos gaat, ben ik erg blij. Aan het begin van een verhaal moet je als schrijver altijd de pionnen neerzetten voor je ermee kunt schuiven. Het advies om een lijst met families en achtergrondinformatie te maken, heb ik van Tazzy Jenninga ook eerder al gekregen. Om dat achter in een boek op te nemen lijkt me niet handig, omdat het te omvangrijk zal zijn. Ik ben dan ook van plan om de personages bij elkaar te gaan zetten in een ‘Wie is wie’ pdf, dat dan met afbeeldingen en al te downloaden zal zijn van mijn website. Net zoiets als de lijst met uitgegeven werken die op de Homepage staat. Maar daar gaat nog wel even tijd in zitten, dus zal het iets voor de toekomst zijn.
Ik droom stiekem van een platenboek zoals ik dat van Star Wars in de kast heb staan, waarin alle belangrijke personages, planeten en machines staan afgebeeld en worden uitgelegd. Of zoiets mij ook zelfstandig gaat lukken in een pdf, is de vraag. Ik ben eraan begonnen en doe mijn best.
Op mijn zoektocht naar recensies van mijn boeken, om ze hier ook op mijn boekenwebsite te kunnen plaatsen, zag ik dat ik al een poosje niet naar de recensies op Bol punt com gekeken had. Ik dacht ze allemaal al over te hebben genomen, maar vond er toch nog een van 16 mei 2021 die ik nog niet eerder had opgemerkt. Hij is van een mij onbekende lezer, die een waardering van drie sterren voor Ruimtestad gaf. Wel jammer dat er niet duidelijker in de recensie staat wat er dan zo onevenwichtig werd gevonden in het verhaal, omdat ik nieuwsgierig ben naar waar dat precies op slaat. Ik leer namelijk graag hoe ik een volgend verhaal beter kan maken, evenwichtiger. Of heb ik het als schrijver goed gedaan en ligt dit aan de manier waarop de lezer met de informatie omgegaan is? Ik had daar graag meer duidelijkheid over willen krijgen. Afijn, ik ben in ieder geval blij met de recensie. Hij is onder het plaatje overgenomen.
Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance.
Ook de vaart zit er voldoende in hoewel in de beschrijvingen en ontwikkelingen ook wat onevenwichtigheden zijn te bespeuren.
Ruimtestad van Johanna Lime is zonder meer onderhoudend en heeft genoeg snelheid en spanning voor een aangename leeservaring. Het verhaal is geschreven voor een volwassen publiek maar is door het eenvoudige taalgebruik en de ongecompliceerde structuur ook geschikt voor jeugdigere lezers.
Een prachtige recensie van Jeanine van Perfecte Buren, kwam vandaag online. Hier is hij.
20 mei 2021
Er zijn zeventien jaar verstreken sinds de oorlog tussen Berinyi en Laskoro. De twee koninkrijken werken samen aan een toekomst. Daniël Muir-Attholred is de zoon van koningin Sylviana Attholred van Berinyi. Het is haar grootste wens dat Daniël eerste priester van haar koninkrijk wordt voor de god Mage. Hij vindt dit echter moeilijk, Mage is namelijk voor zijn familie een vreemde god, hij is de god van de dynamiek-magiërs uit het koninkrijk Laskoro. Zelf is Daniël een vuurmagiër. Daniël doet zijn best de god te dienen, maar heeft het ongemakkelijk gevoel dat hij het niet goed aanpakt. Het communiceren met Mage gaat erg moeizaam, hij geeft nauwelijks antwoord op Daniëls vragen. Af en toe hebben ze telepathisch contact en dan is Mage dermate geheimzinnig dat Daniël zich er geen raad mee weet. Hij maakt zich hierover grote zorgen. Dit blijkt terecht te zijn: Daniël zakt op zijn achttiende verjaardag voor de laatste test van Mage om hogepriester te worden. De god laat hem tot zijn verbazing in leven, onder de voorwaarde dat Daniël de rest van zijn leven geen vuurmagie meer gebruikt. Daniël legt zich bij zijn lot neer en besluit naar de Militaire Academie te gaan om daar een carrière op te bouwen.
Op Laskoro studeert prinses Irene Morane, dochter van koning Jima Revaldesh-Morane, Interplanetair Recht. Hierbij leert ze van alles over andere volken en planeten en afgesloten verdragen. Natuurlijk krijgt Irene ook les over de ruimtestad Alhenapolys waar de Galactische Rechtbank zich bevindt. Irene bezit geestmagie en is inmiddels erg bekwaam geworden in de beheersing daarvan.
Zowel Berinyi als Laskoro worden bedreigd door Terra. Het blijkt dat de Terranen een klacht hebben ingediend bij de Galactische Rechtbank. Zij zijn van mening dat de toewijzing van de Neutrale Zone aan Berinyi en Laskoro met valse bewijzen tot stand is gekomen en ze willen de Neutrale Zone openbreken. Laskoro en Berinyi lopen dan echter het gevaar in een oorlog terecht te komen. Irene besluit haar stage voor haar studie interplanetair recht te doen in de ruimtestad Alhenapolys. Van daaruit heeft zij namelijk de mogelijkheid om te onderzoeken wat Terra van plan is met Berinyi.
Daniël is inmiddels afgestudeerd aan de Militaire Academie en krijgt als kapitein het bevel over een kruiser van de Berinese Ruimte Macht. Zijn eerste opdracht is om een Terraanse terrorist op te pakken. Deze terrorist vlucht naar Alhenapolys en Daniël achtervolgt hem naar de ruimtestad. Hij ontmoet er Irene die geheimen heeft ontdekt die beide koninkrijken kunnen treffen. Zijn enige mogelijkheid om Irene uit haar hachelijke situatie te kunnen redden is het gebruik van de verboden vuurmagie.
Ik ben zo blij dat de schrijfster heeft besloten om door te gaan met de avonturen rondom Berinyi en Laskoro. Johanna Lime heeft een heerlijke schrijfstijl en ik geniet elke keer als ik een boek van haar lees, nu ook weer met het boek Ruimtestad.
Het verhaal is wederom goed opgebouwd. Door de wisseling van perspectieven en sprongen in de tijd weet de schrijfster je aandacht bij het verhaal te houden. Je vliegt door haar boeken heen. Alles is zo goed beschreven dat je het als het ware voor je ziet, terwijl de schrijfster tegelijkertijd genoeg ruimte over laat voor je eigen fantasie. Zo leefde ik bijvoorbeeld erg mee met Daniël. Hij vindt het moeilijk om geen vuurmagie meer te beoefenen. Vanaf kleins af aan heeft hij getraind om deze magie te leren beheersen en dan mag dat ineens niet meer van Mage. Johanna Lime heeft de frustratie en de strijd van Daniël goed beschreven. Ook het onderzoek van Irene in de ruimtestad Alhenapolys is erg spannend beschreven. Ze komt achter enkele complotten en zet hierbij haar leven op het spel. Ik moest gewoon weten hoe dit af zou lopen, ik kon het boek niet wegleggen.
Het leuke is dat je in Ruimtestad personages uit de vorige trilogie De vergeten Vloek tegenkomt. Deze trilogie bestaat uit de delen Sluimerend vuur, Smeulend Venijn, en Schamel verbond.
Verder heeft Johanna Lime de voorganger Schimmenschuw geschreven. Interplanetair is een nieuwe trilogie, waarvan Ruimtestad het eerste deel is. Persoonlijk hou ik ervan als er een overlapping is tussen verschillende series en dat je kunt lezen hoe het met de personages ondertussen is vergaan. Ook is het mooi om te lezen hoe de plannen die gemaakt werden aan het einde van de eerste trilogie nu tot leven komen in dit vervolg.
Johanna Lime introduceert een aantal nieuwe rassen in Ruimtestad. Aangezien de oorlog voorbij is, hebben de Laskorianen de banden weer aangehaald met een aantal oude contacten en bondgenoten. Via de studie van Irene kom je veel te weten over andere volkeren en werelden met wie contacten en verdragen opnieuw leven ingeblazen is na de oorlog tussen Laskoro en Berinyi. Irene leert over hen tijdens haar studie. In de ruimtestad Alhenapolys maakt Irene persoonlijk kennis met de verschillende volken en raakt bevriend met enkelen van hen, waaronder de bijzondere Woestijnelf Elibu en de Swanese Torrun. De schrijfster laat zien over heel wat fantasie te beschikken tijdens de beschrijvingen van het uiterlijk en de werelden van deze wezens. Ik weet niet wat Johanna Lime allemaal van plan is, maar ik zou graag meer willen weten over de bijzondere wezens en de planeten waar zij vandaan komen, vooral de bijzondere werelden van de Elfen trekken mij erg aan.
Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit. Ik ben blij dat het weer een trilogie wordt, je voelt dat Johanna Lime nog zoveel te vertellen heeft, ik kijk er naar uit! Ik geef Ruimtestad graag 4,5 sterren.
Jeanine Perfecte Buren
Genre: sciencefiction Uitgeverij: Zilverbron ISBN: 9789463083805 Uitvoering: paperback Aantal pagina’s: 341 Uitgave: februari 2021
Met dank aan Johanna Lime voor het recensie-exemplaar.
Het eerste deel in een nieuwe fantasy trilogie van Johanna Lime is gelezen door Jeanine.
Na de ‘Vergeten Vloek’ is dit weer een aanrader volgens haar.
“Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit.”
Een opvallende website voor boekrecensies die ik op Facebook vaak voorbij zie komen is LOOKIE BOOKS van Jeroen Dejaegere.
Hij schrijft dit over zichzelf: Groot liefhebber van film, series, comics, strips en allerhande boeken. Mijn voorkeur gaat uit naar fantasy en science-fiction, maar een thriller gaat er ook wel af en toe vlot in. Ondertussen is mijn collectie uit zijn voegen gebarsten en probeer ik hier mijn bevindingen neer te pennen.
Toen ik wist dat Ruimtestad op 5 februari uit zou komen bij Zilverbron heb ik contact met hem opgenomen om hem te vragen of hij er interesse in had om mijn nieuwste boek te lezen en te recenseren. Dat wilde hij graag. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb, want vandaag kwam zijn recensie en die was erg lovend! Het leukste is nog dat Jeroen direct na het lezen van Ruimtestad alweer nieuwsgierig is naar de volgende boeken van Interplanetair. Daaruit blijkt dat hij Ruimtestad met plezier gelezen heeft en dat voelt voor mij als een kroon op mijn werk.
Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.
Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!
De Mening van Jeroen
Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik de eerste schrijfsels van Johanna Lime voorbij zag komen in diverse boekengroepen op Facebook. Vooral de Vergeten Vloek trilogie is me als titel bijgebleven. Weliswaar alleen als titel en vanwege de uiterst herkenbare coverafbeeldingen, want enige leeservaring met haar boeken had ik tot nogtoe niet. Wanneer de auteur me dan ook de vraag stelde of ik interesse had om haar nieuwste telg van een passende leesbeurt en bespreking te voorzien, kon ik geen neen zeggen, de nieuwsgierigheid was nu eenmaal te groot geworden.
Uitgeverij Zilverbron is me uiteraard niet vreemd. Ieder zichzelf respecterend boekenrecensent kan niet om deze uitgeverij van eigen bodem heen en heeft ongetwijfeld al één of meerdere van hun werken doorgenomen. Terwijl deze uitgeverij voornamelijk in de kijker staat met hun aanbod aan fantasy, waar Kim Ten Tusscher één van de bekendste namen is, of hun thrillers, waarbij J. Sharpe ongetwijfeld een belletje doet rinkelen, was hun lijstje van scifi-boeken me heel wat minder bekend.
Wat meteen opvalt bij de aanvang van de leesbeurt, is niet alleen dat Lime de schrijfstiel tot in de puntjes beheerst, maar tevens dat ze ook uitgebreid haar tijd neemt om de lezer in te leiden in de fantasie-setting van dit boek. Op een rustig kabbelend tempo beschrijft ze met heel veel aandacht voor detail, de personages, omgevingen, politiek en nog zoveel meer die haar ”Ruimtestad” zo rijkelijk vullen. En wat uiteindelijk deze leeservaring zo sterk maakt, is dat ondanks het relatief lage verhaaltempo, de enorme diepgang van haar worldbuilding en de overvloed aan steden, wezens en onderlinge verhoudingen, de schrijfster geen enkele steek laat vallen en haar publiek ten allen tijde geboeid weet te houden.
Ook de keuze van Lime om aanvankelijk twee naast elkaar lopende verhaallijnen te hanteren die uiteindelijk (en pas veel verder in het verhaal) samenkomen, maken het net wat makkelijker om de gebeurtenissen en verschillende “werelden” uit elkaar te houden, tot je uiteindelijk zo erg ondergedompeld bent in de wereld van Berinyi en Laskoro (en nog zoveel andere trouwens steden en planeten, die wat minder op de voorgrond treden), dat het haast lijkt alsof je blindelings je weg doorheen deze ruimte-setting zou vinden.
Het moet gezegd dat het scifi-genre niet voor iedereen is weggelegd omdat het vaak wat te onrealistisch lijkt, of te ingewikkeld, maar dit is bij Lime geenszins het geval. Haar personages blijven ondanks hun fictieve afkomst steeds een geloofwaardige en uiterste menselijke insteek vertonen en de gebeurtenissen in het boek zijn op een uiterst toegankelijke manier beschreven waarbij steeds de interne logica wordt gerespecteerd. De vele cross-over elementen met het fantasygenre zorgen er ook voor dat dit scifi-avontuur net dat beetje laagdrempeliger is voor wie geen die-hard-genre-fan blijkt te zijn.
De veelheid aan personages mag dan wel bij momenten een grotere en aandachtiger lees-inspanning vergen dan het doorsnee rechttoe-rechtaan fantasyverhaal, het uiteindelijke leesplezier is het meer dan waard. Johanna Lime heeft haar plaatsje in mijn boekenhart veroverd en ik kijk vol ongeduld uit naar de volgende delen uit dit spannende verhaal.
Boekgegevens:
Titel: Ruimtestad
Reeks: Interplanetair
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463083805
Mijn reactie.
Heel erg bedankt, Jeroen. Ik ben er blij mee dat je het een goed boek vond en houd me aanbevolen voor een recensie voor het volgende deel.
Voordat Ruimtestad uitkwam besloot ik om Saskia te vragen voor een recensie van mijn nieuwste boek van 2021. Ze wilde meedoen en ik stuurde het boek naar haar op. Er volgde wat chats via Facebook Messenger en vandaag kwam er een zeer uitgebreide blog met een recensie op Hebban. Om hem te lezen is de link naar de Hebban spot te volgen, maar ik mocht hem ook overnemen onder de afbeelding, dus hieronder lezen kan ook. https://www.hebban.nl/spot/saskia-in-de-boekenhemel/nieuws/recensie-ruimtestad-van-johanna-lime#908560
Recensie: Ruimtestad van Johanna Lime is onderhoudend, aangenaam en ook wat onevenwichtig
Op 16 mei 2021 door Saskia in de Boekenhemel
De auteur
To see the world in a grain of sand and heaven in a flower To hold eternity in the palm of your hand and infinity in an hour!
Aan fantasie heeft het Johanna Lime nooit ontbroken en schrijven is iets wat ze altijd heeft willen doen. ‘Ze’ was tot 2018 een samenwerking tussen Marjo Heijkoop en haar allerbeste vriendin en levensgezel Dinie Boudestein. Ze bestudeerden astrologie en vertoefden graag in esoterische boekhandels. Beiden hielden van fantasy en science fiction en verzonnen verhalen en werelden. Het was niet alleen een fijne hobby maar ook een manier om zich staande te houden in een wereld waarin ze zich buitenbeentjes voelden. Ze durfden niet openlijk voor hun schrijverij uit te komen uit angst voor het commentaar van hun familie. Toen bijna heel Dinie’s familie stierf en Marjo haar jongste broer verloor, besloten ze hun verhalen en werelden met andere lezers te delen. Ze vulden elkaar goed aan tijdens het schrijven want Dinie was goed in overzicht houden en sterker in het goochelen met woorden. Marjo was en is een ster in het verzinnen van de details. In 2015 verscheen Schimmenschuw, hun eerste boek. Vervolgens starten ze een trilogie waarvan deel een, Sluimerend Vuur in 2017 verscheen. Het tweede deel Smeulend Venijn verscheen in 2018, een venijnig jaar want Dinie overleed en Marjo bleef alleen achter. Ze besloot verder te schrijven omdat ze niet meer zonder kan. Schrijven is wat ze het liefst doet en wat ze altijd al heeft willen doen. Voor Schamel Verbond, de derde in 2020 verschenen afsluiter van de trilogie gebruikte Marjo de verhalen en elementen uit de dagboeken van Dinie en haarzelf.
Interplanetair is door Marjo zelf verzonnen. Haar inspiratie voor verhalen krijgt ze uit haar levendige dromen. In wakende toestand lijdt ze echter aan afantasie, een aandoening waardoor je geen beelden ziet en niet met gesloten ogen kunt visualiseren. Dat betekent niet dat er een gebrek aan fantasie is want Glen Keane, de ontwerper van de Kleine Zeemeermin, kampte met dezelfde beperking. Het maakt het lastiger met schrijven want ze moet het van haar herinneringen uit haar dromen hebben. Haar perfectionisme en geheugen helpen haar om de beelden uit haar dromen om te zetten in taal en in een verhaal. Ze mist wel de hulp van Dinie in de verwoording van dat wat ze wil zeggen. Schrijven is daardoor een grotere uitdaging geworden. Uitdagingen gaat ze echter niet uit de weg. Zo heeft ze zich tot doel gesteld om meer spanning en conflicten in haar verhalen brengen. Ze houdt er echter niet van om actie en spanning te overdrijven. Dat is niet haar stijl. Show and tell is ook een hele uitdaging en behoorlijk lastig aangezien ze de wereld het liefst van een afstandje bekijkt en moeite heeft om in gevoelssferen te geraken. Voorlopig is ze nog niet uitgeschreven en het tweede deel van Interplanetair is in de maak.
De cover
Een helderverlichte ster werpt zijn stralen op een ruimtestation dat zweeft in het heelal. De ster prikkelt de verbeelding door zijn intens felle stralen en de prachtige fonkeling. Zou het een heldere reuzenster zijn? Op de achtergrond een paarsrode nevel die wel eens de Rosettenevel kan zijn die je op de kaartjes van de website van Johanna Lime kunt terugvinden. Deze nevel ligt bij Berinyi en is wellicht al zichtbaar vanaf Alhenapolys oftewel Ruimtestad. Het ziet er mooi en spectaculair uit. Onder het ruimtestation staat de titel van het boek in een apart lettertype gedrukt. De letters lijken op ouderwetse boekdrukkunst en doen archaïsch aan. Het doet denken aan lettertypes die vaak bij fantasyboeken gebruikt worden. De kleur, metalig blauw roept echter associaties op aan staal en technologie. Boven de afbeelding van het ruimtestation staat de serietitel en de aanduiding dat dit het eerste deel van een serie is. Op de achterkant prijkt een foto van de schrijfster die aankondigt dat de serie een trilogie betreft en een korte inhoudelijke beschrijving geeft. De wereld van Interplanetair belooft een mix te worden van science fiction en fantasy. Vol verwachting stort ik me in de belevingswereld van Johanna Lime. Dat haar heelal me moge opslokken.
De recensie
Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance. Ook de vaart zit er voldoende in hoewel in de beschrijvingen en ontwikkelingen ook wat onevenwichtigheden zijn te bespeuren.
Hoofdpersonen zijn Prinses Irene van Laskoro en Prins Daniël van Berinyi. Irene wil interplanetair recht studeren en uitzoeken waarom Laskoro nog altijd geen zetel in de Galactische Vereniging van Planeten heeft. Terwijl zij stage loopt, stuit ze op verdachte zaken en haar naspeuringen brengen haar steeds meer in gevaar. Vuurmagiër Prins Daniël wil priester worden van een niet-inheemse god en dat heeft onverwachte consequenties want zijn God verbiedt hem nog langer magie te gebruiken op straffe van de dood. Zo besluit hij tot een carrièreswitch en wordt kapitein van een ruimteschip. Op zijn eerste missie stuit hij op een terrorist die er op uit is om een oorlog te ontketenen. Kan het tij nog gekeerd worden?
Voor lezers die de boeken van Johanna Lime al kennen is de wereld van Ruimtestad een feest van herkenning. De hoofdpersonen blijken nakomelingen van de personages uit de trilogie De vergeten vloek en de gebeurtenissen spelen zich in hetzelfde universum af. Voorkennis is echter niet nodig want de schrijfster beschrijft uitgebreid de familiaire en interplanetaire verhoudingen zodat ook de niet-kenner vlotjes van start kan.
De eenvoudige schrijfstijl heeft zijn voor- en nadelen. Aan de ene kant bevordert het de snelheid van het verhaal en zorgt het ervoor dat ingewikkelde zaken als planetair recht goed te volgen zijn. Aan de andere kant zet de wijze van vertellen de lezer op het verkeerde been. Zo lijkt het in het begin alsof Prins Daniel nog maar veertien jaar oud is maar even later blijkt hij toch al achttien jaar te zijn. En ook zijn gedrag is te wijs voor een veertienjarige. Hij is zelfs wijzer en ouwelijker dan menig jongeman van achttien jaar. Door zijn begrip en mededogen en zijn diplomatieke reacties op anderen lijkt hij soms wel een jonge Jezus.
Braafheid en goedheid voert sowieso de boventoon in de wereld van Ruimtestad. Je ziet het terug in de personages en hun ontwikkeling. De personages zijn heel zelfstandig en hun ouders zijn heel redelijk en begrijpend. Er komt geen onvertogen woord voor in hun onderlinge communicatie en de ouders hebben alle respect voor hun kinderen, geven ze steun en laten ze vrij. Het voelt heel veilig om lid te zijn van deze families en dat doet utopisch en soms een beetje onwerkelijk aan. Zo blijft Daniël zonder overleg met zijn vader in Ruimtestad terwijl een familielid is overleden. Iedereen snapt wel waarom hij beter niet terug kan keren maar het voelt vreemd dat er geen overleg over is. En dat geldt voor meerdere besluiten en verwikkelingen in het verhaal.
Kwaaie pieren en slechteriken zijn er ook ondanks het hoge feelgood gehalte. Zij halen nare dingen uit maar het voelt allemaal niet zo dramatisch. Dat komt omdat de karakters en de achtergrond van de boeven oppervlakkig blijven. Het doet denken aan de boeven uit James Bond films. Zo is een persoonlijk wraakmotief voldoende reden om megalomane complotten op te zetten. Dat is vermakelijk maar leidt niet tot veel diepgang. Het kwaad lijkt daardoor minder bedreigend en dat is wat teleurstellend. De eenvoudige schrijfstijl versterkt dit gevoel.
De hoofdpersonages komen voldoende tot leven maar hun onderlinge opbouw is enigszins onevenwichtig. Vooral de coming of age van prinses Irene is gedetailleerd en vloeiend beschreven. We volgen zeer gedetailleerd haar studievooruitgang en zien hoe zij nieuwe vrienden maakt. Ook is er meer actie en intrige in haar deel. Zij staat daardoor dichtbij de beleving van de lezer. Prins Daniel komt er wat dat betreft wat bekaaid van af. Zijn studie en ontwikkeling lijkt heel snel te gaan. Zo leert hij heel snel allerlei magische vloeken maar deze vertelwijze mist de soepele opbouw die Prinses Irene wel meemaakt. Hij staat als het ware in de coulissen te wachten tot hij in actie mag komen.
Ook de liefdesontwikkelingen in deze roman gaan verbijsterend snel vergeleken met het tempo van eerdere verwikkelingen. Het doorbreekt de harmonie en dat is jammer. Het wordt ook meer verteld dan dat de schrijfster het laat zien waardoor de beleving hiervan een gevoel van abruptheid geeft. Deze wijze van vertellen laat weinig aan de verbeelding over.
De thema’s die Lime aansnijdt zijn interessant en actueel. Zo is gelijkwaardigheid tussen man en vrouw een hoofdthema. Dat blijkt niet alleen uit de wijze waarop mannen en vrouwen van de koninklijke familie elkaar bejegenen maar ook uit het feit dat het aantal mannen en vrouwen op Laskoro en Berinyi ongelijk verdeeld zijn. Deze verdeling heeft gevolgen voor de structuur van hun maatschappij en beiden proberen door samenwerking deze ongelijkheid recht te trekken. Ook oorlog versus vrede, samenwerking, begrip en mededogen lopen als een rode draad door het verhaal heen. Het is hartverwarmend om eens een verhaal te lezen waarin vertrouwen en medeleven de bovenhand voert.
Ruimtestad van Johanna Lime is zonder meer onderhoudend en heeft genoeg snelheid en spanning voor een aangename leeservaring. Het verhaal is geschreven voor een volwassen publiek maar is door het eenvoudige taalgebruik en de ongecompliceerde structuur ook geschikt voor jeugdigere lezers.
3 sterren
Mijn reactie
Wat heb je er een werk van gemaakt, Saskia. Heel erg bedankt voor je blog op Hebban spot en voor de recensie van Ruimtestad.
Vandaag stuurde Ans Stier mij haar recensie van Interplanetair boek 1 Ruimtestad. Zij heeft het boek gelezen, nadat ik haar gevraagd had voor een blogtour na het uitkomen van mijn nieuwste boek. Zoals altijd wilde ze weer graag meedoen.
Hier haar recensie
Voor Johanna Lime mocht ik haar boek Interplanetair boek 1 Ruimtestad lezen en recenseren waarvoor mijn hartelijke dank.
Samenvatting
Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de Ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.
Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de Ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!
Leeservaring
Ruimtestad is het eerste deel van de trilogie Interplanetair. Het eerste dat mij opviel is dat het verhaal zich afspeelt in dezelfde wereld als de trilogie De Vergeten Vloek. Dit zorgde al voor herkenning. Dit boek sluit dus aan op de vorige trilogie maar is wel los daarvan te lezen. Het is makkelijk als je al op de hoogte bent van de planeten Laskoro en Berinyi maar geen voorwaarde om dit verhaal te kunnen volgen.
Er zijn als het ware twee verhaallijnen. Enerzijds Daniël, prins van Berinyi en in opleiding tot priester van Mage. Ook wil hij kapitein worden op zijn eigen ruimte schip. Daarnaast volgen we prinses Irene van de planeet Laskoro. Zij wil Interplanetair Recht studeren en gaat hiervoor stage lopen in de Ruimtestad. Ze komt hier tot belangrijke ontdekkingen wat het verhaal spannend maakt.
De schrijfstijl is prettig. Het leest makkelijk. De zinnen en hoofdstukken zijn van prettige lengte. Je kunt je prima inleven in een geheel andere wereld omdat er herkenbare elementen zijn uit ons dagelijks leven. Het is een mooie mix tussen fantasy (m.n. magie en verschillende wezens) en science fiction (ruimteschepen, verschillende planeten) en heel normale dingen als stage lopen, scriptie schrijven e.d.
Het boek is origineel wat betreft de verschillende personages. Er komen hele fantasierijke creaties in voor. Dit is erg leuk om je een voorstelling te maken hoe ze er uit zijn. Ze zijn heel bijzonder. De auteur weet prima je fantasie te prikkelen.
Ruimtestad een boek om van te genieten.
De auteur
Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Marjo en Dinie schreven al in hun kindertijd samen verhalen. Vanaf 2011 zijn ze samen fantasyboeken gaan schrijven met een vleugje science fiction.
Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker. Marjo Heijkoop is alleen verder gegaan onder het pseudoniem Johanna Lime.
Algemene Informatie
Titel: Ruimtestad, Interplanetair boek 1
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: Zilverbron
Jaar van uitgifte: 2021
Genre: fantasy
ISBN: 978 94 6308 3805
Mijn reactie
Dank je wel, Ans. Ik ben blij dat je van het verhaal hebt genoten.
Inge Trouwborst las Ruimtestad, boek 1 van trilogie Interplanetair. Ze schreef er de onderstaande recensie over en gaf het boek 4 sterren.
De recensie
Johanna Lime is een pseudoniem voor Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Na het overlijden van Dinie is Marjo alleen verder gegaan met schrijven onder deze naam. Dit is het eerste boek wat ik lees van deze schrijfster. Ik was al een tijdje benieuwd naar Lime. Dus ik was blij toen ik een boek toegestuurd kreeg van Marjo.
Deze trilogie speelt zich af in dezelfde regio als een eerdere trilogie en de hoofdpersonages Daniël en Irene zijn familie van personages uit die eerder serie.
We volgen in het begin prins Daniël van Berinyi zijn verhaal. Hij stamt af van vuurmagiërs en zal de eerste mannelijke priester van zijn familie worden (zijn moeder is behalve koningin ook hogepriesteres). Tenminste, als hij slaagt voor de test van Mage. Dit doet hij echter niet en er wordt hem verboden zijn vuurmagie te gebruiken. Anders zal hij sterven. Met hulp van zijn vriend en diens familie wordt er een zwaard gesmeed voor hem zodat hij zichzelf toch kan verdedigen. Daniël kiest een andere opleiding en wil in zijn vaders voetsporen treden. Reizen in de ruimte als kapitein van een schip.
De tweede hoofdpersoon is prinses Irene van Laskoro. Zij komt uit een familie van geestmagiërs. Ze heeft veel interesse in politiek en intergalactisch recht. Haar wens is dus ook om dicht bij de plek waar het allemaal gebeurt te zijn. Dit lukt door een stageplek voor haar opleiding.
Hun paden kruisen elkaar na een aantal incidenten.
Mijn mening: In het begin moest ik er even in komen. Ik moest wennen aan sommige namen en het tijdsverloop van het verhaal. Beide zijn ambitieuze personages waar je je zeker in kan inleven. Ze worstelen met hun toekomstbeeld en de gebeurtenissen in hun leven en familie. Zowel Daniël als Irene wekken sympathie op. Lime heeft dit door haar pakkende en visuele schrijfstijl snel voor elkaar. De afkeer voor de “bad guy” overigens ook om diezelfde reden.
De wezens worden erg beeldend beschreven. Ik hoop ooit nog eens tekeningen te zien van deze wezens. Ook de tempel met de olifantbeelden op het plein en de Ruimtestad zag ik duidelijk voor me.
Na een aantal hoofdstukken wordt het spannend. Toen vond ik het verhaal persoonlijk ook beter worden. Ik hou wel van wat spanning en mysterie. Mooi om te lezen hoe hun levens samenkomen.
“Daniel vond het prachtig om mee te maken hoe divers het gezelschap was en hoe hun smaken van elkaar verschilden.”
Spanning, mysterie, diversiteit, fantasy, science fiction, romance, politiek. Het boek heeft het allemaal.
Ik ben erg benieuwd naar het vervolgverhaal van Irene en Daniël. En hoop die dus ook te kunnen lezen.
Mijn reactie
Fijn dat je het verhaal goed vond, Inge. Dank je voor de recensie.
Er kwam vandaag een recensie voor Ruimtestad uit, op Mustreads or Not.
Het boek is gelezen door Elsa Bakker.
Lees hieronder wat ze van dit boek vond.
Ruimtestad – Johanna Lime
“De ruimtelijke setting vind ik absoluut leuk en verrassend vormgegeven in het verhaal.”
Auteur(s): Johanna Lime
Uitgeverij: Zilverbron
ISBN: 9789463083805
Taal: Nederlands
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 341
Verschijningsdatum: februari 2021
Serie: Interplanetair Boek 1
Achterflap
Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.
Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven.
Mijn leeservaring
De voorgaande boeken van Johanna Lime, onder andere de trilogie ‘De vergeten vloek’, heb ik allemaal met veel plezier gelezen. Dit boek, ‘Ruimtestad’, is het eerste deel van haar nieuwe trilogie ‘Interplanetair’. Beide titels en de cover van het boek doen vermoeden dat het met deze nieuwe trilogie meer de SciFi kant op gaat. Na nader onderzoek blijkt dit boek ook genoteerd te staan onder dat genre. Ik ben vooraf heel benieuwd hoe dit verhaal uitpakt en ontwikkelt op dat vlak.
“Nadat ze ook nog een potje kruidenthee en een glazen mok voor zichzelf had gehaald, zette ze haar rugzak naast haar stoel en schoof aan.”
Als ik begin met lezen merk ik al gauw dat de schrijfstijl nagenoeg hetzelfde is gebleven. Die leest gewoon vlot en probleemloos. De zinnen zijn over het algemeen kort en niet onnodig lang. Door de soepele beschrijvingen van onder andere ruimtelijke steden, personages, gebouwen en buitengebieden is het voor mij in gedachte gemakkelijk voor te stellen hoe alles eruit ziet.
“Voor hem op het grote plein sproeiden de olifantenbeelden onuitputtelijk water in het bassin van de fontein.”
Ik merk tijdens het lezen dat dit het eerste deel is van een nieuw verhaal, een nieuwe trilogie. Voornamelijk doordat de opbouw traag is en er uitgebreid uiteen wordt gezet wie waar hoort, bij welke familie tak, cultuur etc. Hierin vinden connecties plaats met ‘De vergeten vloek’ trilogie. Echter betekent dit dat het lang duurt voordat het verhaal vaart krijgt en zo boeiend wordt dat je niet meer wil stoppen met lezen. Maar als dat moment daar is geniet ik volop.
“Vanaf de brug keek Irene gefascineerd naar het ruimteobject in Gemini, in de buurt van de ster Alhena.”
De ruimtelijke setting vind ik absoluut leuk en verrassend vormgegeven in het verhaal. De personages komen allemaal goed en duidelijk aan de orde. Zowel de hoofdpersonages als de bijpersonages. Er zijn veel verschillende types maar niet onduidelijk of verwarrend. Ik had deze keer geen moeite met uit elkaar te houden met welk personage ik te maken had in het boek. Ook nu vind ik het interessant dat diverse thema’s een rol spelen zoals onder andere persoonlijke ontwikkeling, cultuur, politiek, familie, vriendschap enzovoort. Uiteraard allemaal fictief, maar toch intrigerend ten opzichte van de wereld waarin dit boek zich afspeelt.
“Daniël vond het prachtig om mee te maken hoe divers het gezelschap was en hoe hun smaken van elkaar verschilden.”
Ik ben benieuwd naar boek 2 van de ‘Interplanetair’ trilogie. Ik vermoed dat het verhaal zich dan vlotter ontwikkelt en meer verrassingen met zich meebrengt.
Boeken van Johanna Lime 