Wie mij volgt op mijn Blogsite (johannalime.com), heeft het al kunnen lezen in het menu ‘Berichten’. Toch plaats ik het op mijn boekensite (boekenvanjohannalime.com) ook nog. Ik wil u namelijk op de hoogte houden van de voortgang van mijn schrijfwerk voor trilogie Interplanetair.
Nadat ik versie 4 van Interplanetair boek 2 Geestenpoort herschreven had, wilde ik het manuscript voor het tweede deel van de trilogie een poosje rust geven. Later ga ik het nog controleren en als het dan een poosje uit mijn gedachten is geweest, zie ik alles weer helderder. Dan kan ik de laatste puntjes op de i zetten en daarna stuur ik het naar Zilverbron, mijn uitgever.
Zoals u misschien ook weet heb ik contracten voor drie boeken van trilogie Interplanetair, bij uitgeverij Zilverbron. Op de achtergrond is mijn geest steeds bezig met het verhaal van de hele trilogie, ook als ik er niet bewust over nadenk. Ik voel de passie om het hele verhaal op te schrijven.
Op een dag kreeg ik ineens een vlaag van inspiratie en kwam alles tegelijk naar boven. Ik de hele plotlijn in een dag helemaal uitschrijven. Daardoor kwam ik ver met de voorbereiding voor mijn schrijfproject. Ik ging aan de slag met het in schema zetten van het verhaal en het uitwerken van de personages. Voor de wereldbouw kwamen ook plaatsen en landstreken naar boven en ik besloot mijn jaarlijkse project van CampNaNoWriMo te gebruiken om alvast te beginnen aan boek 3.
Eigenlijk had het aan het begin van het jaar zo gepland dat ik in de maand juli voor CampNaNoWriMo, dat door de organisatie van de National Novel Writing Month georganiseerd wordt in de maanden april en juli, het manuscript voor boek 2 zou herschrijven. Dat had ik echter al eerder afgekregen en dus verviel dat project.
Ik moest een ander project bedenken. Dus nadat ik toch het hele verhaal van boek 3 al voor me zag, kon ik net zo goed alvast aan dat manuscript beginnen.
Het is natuurlijk nog maar een eerste versie en het hoeft dus nog niet perfect te zijn. Mijn doel is om in juli 2021 alvast 50.000 woorden te schrijven voor dit manuscript, misschien iets meer. Later maak ik het hele verhaal dan af. Dan volgen er weer andere versies om alles bij te schaven en verbeteringen aan te brengen. Als het verhaal eerst maar eens helemaal uitgeschreven is, dat is voor nu het belangrijkste.
Op 1 juli begon ik vol goede moed aan Schakelmagie te schrijven. Het verhaal speelt zich af bij de Boselfen en de Woestijnelfen die je uit boek 1 Ruimtestad al kent, als je dat eerste deel van de trilogie tenminste hebt gelezen. Hun volken leven op de planeten Calliope en Kwerpardië. Omdat die planeten verder nog niet gedetailleerd waren uitgewerkt in mijn wereldbouw, ben ik de kaarten ervoor ook gaan tekenen. Als het goed is, komen die later in het boek.
Gisteren, 11 juli 2021, ging ik met schrijven over de 25.000 woorden heen. Ik zit nu in hoofdstuk 7, bij het eerste keerpunt. Het schrijven gaat net iets stroever dan in het begin, vermoedelijk doordat ik de gevechten en alle details over de elfen en de omgeving war het zich afspeelt heel precies en met de juiste woorden uit moest werken. Toch lukt het me tot nu toe elke dag om meer dan de 1667 woorden te halen, die voor NaNoWriMo of CampNaNoWriMo per dag als doel zijn opgesteld.
Ik hoop hier mee door te kunnen gaan in juli, augustus, misschien september van dit jaar, zodat ook dit verhaal alvast is uitgewerkt. Het boek staat bij Zilverbron in de planning voor januari 2023. Voorlopig zal ik nog wel een aantal versies bezig zijn met dit manuscript. Als ik het geschreven heb, krijg ik misschien meer ruimte voor nieuwe boekideeën. Want die borrelen alweer in de inspiratiebron en op een gegeven moment willen ze eruit!
Het tweede boek, Geestenpoort, zal eerst nog verschijnen. Dit deel van de trilogie is gepland voor januari 2022, misschien dat het iets uit kan lopen zoals bij boek 1 ook gebeurde. Dit is dus het deel waar de lezer alvast naar uit kan kijken.
Ik hoop dat jij dat doet. Als je van science fiction (ruimteschepen, technische snufjes, alternatieve energie) en fantasy (magie, goden en allerlei fantastische wezens) in verhalen houdt en wilt weten hoe het verder gaat met Irene en Daniël, volg dan mijn berichten op mijn websites en koop de boeken zodra ze er zijn.
Ik ga nu gauw weer verder schrijven want ook vandaag wil ik ook weer minstens 1667 woorden halen. Dat heb ik mezelf beloofd, in elk geval voor de maand juli van 2021.
Lisa leest voor The Book Dragon’s Nook. Ze las Schamel verbond.
Hier volgt haar review.
Genre: Fantasy / Young Adult Uitgever: Zilverbron Serie: De vergeten vloek, deel 3 ISBN: 978-94-6308-139-9 Uitvoering: Paperback Aantal pagina’s: 468 Uitgave: april 2020 Met dank aan Johanna Lime voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
Een voorkant die in essentie lijkt op de anderen, de eerste twee delen waren goed en eindigden op een cliffhanger. Of het mij net zo kon boeien als de andere twee?
Achterflap:
De Laskoriaanse Ruimte Macht verrast Het Quaterno in Orion. Koning Jima Revaldesh-Morane hoopt de vijand in de ruimte te verslaan, want grondtroepen zijn verboden. Wanneer er toch schepen landen, worden de Magii tot het uiterste beproefd. Helena moet een priester van Mage naar Berinyi halen. Ze vindt de Wan in de tempel op Chyndyro. Maar zij verdedigen zich op een wel erg radicale manier. Als haar dochters verslagen zijn, moet Helena toegeven dat haar plannen hebben gefaald. De Avatars heffen de vloek pas op als Laskoro en Berinyi samenwerken. Maar als Sylviana breekt met Het Quaterno, verraadt ze de Terranen, Quarandonianen en Fryeterianen. De hoop op evenwicht is vervlogen, waardoor de Avatars besluiten tot een drastische actie over te gaan.
Het antwoord is ja, het verhaal wordt direct weer opgepakt waar deel twee eindigde. Dit is vooral prettig als je een serie wilt doorlezen. In dit deel volg je de beide kanten van het verhaal en leef je mee met Jima van Laskoro en Sylviana van Berinyi. Beiden kregen een oorlog waar ze niet op zaten te wachten, hierdoor wordt een compleet beeld geschept.
Je merkt hoe de beide planeten en de hoofdpersonen ermee omgaan met waar ze in verzeild zijn geraakt. In een oorlog heb je te maken met minder leuke, maar toch ook leuke dingen. Daar waar de grote vreugde miste in de leuke dingen miste ook het oprechte verdriet van de minder leuke dingen. Er wordt weinig ingegaan op de emotie van de personages en daardoor krijg je een beetje een “en-weer-door”-gevoel. Dat was jammer want daardoor voel je niet de emotie die je zou willen voelen als deze momenten voorbij kwamen.
Er wordt veel verteld over de strijd die de volkeren van de twee planeten samen voeren en de loop naar het ‘schamele verbond’. De stappen die ze maken om de oorlog samen te winnen en hierbij worden meerdere perspectieven belicht. Op deze manier krijg je een breed beeld van het geheel en dat is heel prettig. Het verhaal is duidelijk opgebouwd in twee delen : het perspectief van Sylviana wordt afgewisseld met perspectieven Helena, haar dochters, de man van Sylviana en haar vriendinnen. Je volgt Helena op haar zoektocht naar Lucian en een oplossing voor het probleem op Berinyi en de vriendinnen tijdens hun taken in de oorlog. Het perspectief van Jima wisselt af met Lucian, Kamilia en verscheidene anderen. De verschillende perspectieven maken wel dat je snel moet schakelen en zorgen ervoor dat het doorlezen wel wat lastig is. Maar doordat die twee ‘gescheiden’ stukken elkaar afwisselen geeft dat elke keer een frisse blik op het verhaal.
In dit verhaal krijgen de Avatars eindelijk de grotere rol die ze verdienen. Ze maken zich grote zorgen over het geheel en lijken eindelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de onnodige problemen waar ze het volk in hebben gebracht. Door samenwerking met het ‘schamele verbond’ willen ze zorgen voor een sterkere band. Maar ze zijn er nog lang niet…..
Al met al mis ik een stukje afsluiting, de afsluiting waar ik op had gehoopt. Maar dat is mijn mening, graag nodig ik je uit om dat zelf verder te ontdekken.
Uiteindelijk kom ik uit op een mooie vier sterren.
Nakita, van Nakita’s Library, las vorig jaar deel 1 van de vergeten vloek, Sluimerend vuur. Vandaag kreeg ik de recensie binnen van deel 2, Smeulend venijn. Fijn dat ze meer verhalen lezen interessant vond, want dat heb je met een epische fantasywereld, die is nogal uitgebreid. Ze gaf dit boek 4 sterren en leest nu verder in deel 3. Dus hopelijk over een poos weer een nieuwe leeservaring erbij. Om die binnen te krijgen van lezers vind ik echt geweldig leuk.
De vergeten vloek – Smeulend venijn – Johanna Lime (boek 2)
Vorig jaar rond deze tijd heb ik boek 1 in de serie gelezen. Het is tijd om de verdere delen te lezen! Ik gaf het boek toen al 5 sterren dus ik ben zeker benieuwd wat ze nu in petto voor mij heeft!
Specificaties
Paperback
September 2018
Zilverbron
ISBN: 978-94-6308-139-9
Young Adult fantasy
Beschrijving
Sylviana Attholred, de kroonprinses van Berinyi, leeft door toedoen van de Avatars in de Rosettenevel. Haar moeder houdt haar status van koningin krampachtig vast. Als de tijd komt dat Sylviana zal regeren, erft ze een oorlog. Bovendien zit ze met een probleem: de zonen van priesteressen sterven te jong.
Als er eindelijk weer iemand op de troon komt waar mee te praten valt, besluiten Sammerah, Jacky en Tatjana dat ze de nieuwe Eerwaarde Moeder moeten steunen. Alle bevolkingsgroepen zullen eensgezind de vijand het hoofd moeten bieden. Het is echter de vraag wie de werkelijke vijand is.
Helena Attholred heeft zo haar eigen mening over wat het beste is voor haar gezin. Het venijn smeult al sinds ze de boelband met Sana aanging. Als zij haar zin krijgt, werkt deze oorlog in haar voordeel. De magiërs van Laskoro zijn immers te zwak geworden. Of vergist ze zich daarin?
Voor het lezen
Na het positieve resultaat van deel 1 ben ik enorm benieuwd naar de vervolgdelen. Ik ben benieuwd naar hoe het koninkrijk dit alles aan gaat pakken.
Tijdens het lezen
Voor mijn gevoel kwam het verhaal goed op gang, maar halverwege heb ik een dip. Ik kan er moeilijk in blijven, al is het verhaal zeker leuk. Ik ben niet zo van het technische in verhalen, dus daardoor ging het lezen wat rustiger.
Conclusie
Naar het einde toe ging het verhaal als een razende! Je leert meer over het koningshuis, ziet meer delen van de wereld en hebt twee mooie lijnen die in het verhaal verwerkt zijn. Ik heb enorm genoten van die scènes (wil niet spoilen) en vind het cool om te zien hoe de magie zich ontwikkelt. Je ziet meerdere verhalen wat het interessant maakt en het einde zorgt ervoor dat ik deel 3 ook binnenkort wil gaan lezen! Voor mij krijgt boek 2 daarom 4 sterren!
Mijn reactie
Dank je wel Nakita. Ik hoop dat je van deel 3 ook weer geniet.
Melanie Hoogvliet, van Bookstamel, die al mijn boeken recenseerde, heeft vandaag weer iets leuks: Boekenpraat. Het is een soort interview, maar net weer een beetje anders dan de vorige. Dus als jullie mij wat beter willen leren kennen: Lees dan verder.
Hallo, lieve lezers van Bookstamel. Vandaag hebben we een boekenpraat met Marjo Heijkoop. Marjo is misschien nog niet zo bekend op mijn blog. Maar veel van mijn lezers hebben haar hier al regelmatig zien verschijnen onder de naam Johanna Lime. Dat is namelijk de naam waarmee ze haar eigen boeken uitgeeft. Deze naam bedacht ze samen met haar nicht Dinie waarmee ze de eerste boeken heeft geschreven. Helaas is Dinie in 2018 overleden aan kanker maar ze leeft in de gedachten en de boeken van Johanna Lime verder. Wil je Marjo als schrijver beter leren kennen lees dan mijn Interview Met Johanna Lime of een van de vele recensies van haar boeken die je allemaal vindt als je de link volgt.
Kun je jezelf even voorstellen aan de lezers van Bookstamel.
Marjo Heijkoop is geboren op 29 september 1956. Op 1 november 2011 besloot ze van haar passie voor schrijven de grootste prioriteit te maken. Daarnaast maakt ze soms digitale tekeningen voor haar blogs of de kaften van haar e-books. Ze houdt ook een bullet journal bij, speelt games, leest boeken, recenseert en kijkt naar films. Haar lievelingsgenre om te lezen en te schrijven is sciencefiction/fantasy.
Welk boek las je als kind graag?
Ik herinner me dat ik als kind gek was op een boekje over een kuiken dat in een eendennest werd uitgebroed en moest leren zwemmen, hoe de titel was weet ik niet mee. Ook had ik een plaatjesboek met tekst ernaast over een tovenaar en een draak, Arretje Noff. Mijn tante die bij ons in huis woonde heeft me in contact gebracht met sprookjes en nam mij en Dinie en mijn broertjes mee naar de Efteling. Sprookjes vond ik erg leuk. Toen ik zelf begon te lezen waren er boekjes van W.G. van der Hulst. Ze waren nogal moralistisch en kwamen erop neer dat kinderen iets stouts deden en dat hun zonden door God vergeven moesten worden. Het waren ook tranentrekkers, ze speelden erg op je gemoed. De boeken voor meisjes vond ik minder leuk dan bijvoorbeeld ‘Het plekje dat niemand wist.’ Dat was meer een jongensboek, maar dat vond ik leuker, lekker geheimzinnig ook. Ik las boeken over de zwerver Swiebertje, die toen als serie op tv was te zien. Moeilijk geschreven, show don’t tell was nog niet gebruikelijk in die tijd. Met kerst kreeg ik van zondagsschool altijd een meisjesboek, ook weer erg christelijk maar toch ook wel spannend en vaak met best een goed verhaal. Later las ik boeken van Arendsoog. Pas toen ik als tiener in de bibliotheek terecht kwam, begon ik detectives te lezen. Waarschijnlijk naar aanleiding van ook weer series op tv. Maar na verloop van tijd vond ik dat niks. Een kennis nam mij mee naar de film van Sissi en ik las het boek erbij. Een zomerzotheid van Cissy van Marxveld las ik toen ik belangstelling kreeg voor de andere sexe. Ik vind het nog steeds een heel mooi boek, een prachtig jaren ’20 verhaal. Toen kwam ik in de bibliotheek terecht bij het boekenrek met science fiction, daar vond ik schrijvers als Zelazny en Simak. Sindsdien heeft het fantasy en science fiction genre mijn voorkeur. Maar zo mooi als de boeken tegenwoordig geschreven zijn waren ze niet. Het was toen echt een genre voor een zeer beperkt groepje voornamelijk mannen. Gelukkig begint het nu een beetje groter te worden en ik hoop echt dat de jeugd van nu een veel bredere keus heeft dan toen ik jong was.
Wat is je all time favoriete boek en waarom?
Het weerwolfprincipe van Clifford D. Simak, dat vond ik het beste boek uit dat sciencefictionrek van de bibliotheek. Het verhaal vond ik fascinerend en zette me aan het denken. Dit boek en natuurlijk de tv series van The Thunderbirds en Star Trek hebben me een echte fan gemaakt van het genre, maar ook films met sprookjes en fantasyverhalen trokken me aan. Al ben ik pas veel later echt begonnen met fantasyboeken lezen. Ik zat meer in de populair wetenschappelijke non-fictie boeken te neuzen. Na de verplichte literatuurlijsten op school heb ik een tijd bijna geen leesboeken meer opgepakt. Alleen wel Star Wars, Kinderen van morgen van A. E. van Vogt en iets als Harry Potter. Langzaamaan ontdekte ik op festivals de uitgevers van Nederlandstalige fantasy en science fiction en Nederlandse auteurs. Die boeken las ik dus vanaf de tijd dat ik ze ook zelf aan het schrijven was.
Welke Nederlandstalige auteur vind je helemaal geweldig?
Dat zijn er meer. Mark Doornbos, Cocky van Dijk, Kim ten Tusscher, Anaïd Haen en Django Mathijsen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind het vooral gaaf als ik merk dat ik een boek haast niet weg kan leggen en als ik er zelf nog van kan leren.
Maak je ook wel eens een uitstapje naar een ander genre?
Romantische boeken, boeken over een Ninja, Astrologische karakterschetsen, Magie, Shogun, Tarot, Astrologie, Sterrenkunde, Mythologie, Psychologie, van alles maar echte boeken om te lezen weinig.
Welke uitgeverij is favoriet bij jou en waarom?
Zilverspoor/Zilverbron. De uitgeverij waar de meeste van mijn boeken ook zijn uitgebracht. Omdat ze heel veel werk verzetten voor Nederlandstalige auteurs en omdat die bij hen een kans krijgen die ze bij grote uitgeverijen nauwelijks hebben. Ik vind het prachtig omdat ze aan de weg timmeren en hart hebben voor schrijvers in ons eigen land en België. Gelukkig komen er meer van deze uitgeverijen bij de laatste jaren. Maar Zilverspoor spant de kroon, ze geven ieder jaar een flinke stapel nieuwe boeken uit. En ik koop er ieder jaar ook aardig wat van om te lezen. Heerlijk!
Lees jij je boeken het liefst digitaal of op papier?
Ik lees ze het liefst op papier omdat ik met het schrijven ook al achter mijn laptop zit. Mijn ogen willen liever eens wat anders dan een scherm bekijken. En het voelt lekkerder en ruikt beter dan een e-reader.
Hoe belangrijk vind jij de cover van een boek?
Heel belangrijk, het is het eerste waar ik naar kijk als ik een boek wil kopen. Als de cover me al niet trekt, pak ik het boek niet eens op om de flaptekst te lezen. De cover hoeft nog niet veel over de inhoud van het verhaal te zeggen, maar meestal past het er wel bij. Althans in mijn lievelingsgenre wel.
Van welke auteur staan de meeste boeken in jouw kast?
Van Kim ten Tusscher, ik heb al haar boeken.
Hoeveel boeken heb je in totaal in je kast of op je e-reader staan?
Nou, ze staan door mijn hele huis heen in boekenrekken en boekenkasten en op mijn computer. Het zijn er denk ik al gauw tussen de vijfhonderd en duizend. Daar zit ook wel aardig wat naslagwerk tussen.
Welk boek vond je heel erg tegenvallen en waarom?
Ik heb eens een boek gelezen over twee stellen die het niet eens waren over hoe een erfenis verdeeld zou worden. Een hoop ruzie en afgunst, echt niet leuk om te lezen. Dat was een grote afgang. Ik had het boek gewonnen en begrijp goed waarom ze het graag kwijt wilden, maar het was geen beste reclame, dat kan ik je wel vertellen. Als ik ellende en ruzie wil, kijk ik wel naar het journaal, dat heb ik niet nodig in een boek.
Heb je een gesigneerd boek zo ja van wie?
Verschillende, van Zilverauteurs. Helaas door corona en geen mogelijkheid voor festivals heb ik er een aantal online gekocht waar nog geen handtekening in staat. Ik hoop die ooit nog te kunnen krijgen, zodra er weer festivals komen en ik mijn collega-auteurs weer kan ontmoeten in de tent van Zilverspoor.
Op welke plek lees je graag?
Ik lees altijd een poosje voor het slapen gaan, op bed, dat gaat het beste.
Wanneer lees je het liefste?
Nou, thuis op bed dus en anders als ik buiten in de tuin wil relaxen of bij de dokter of tandarts in de wachtkamer. Maar meestal heb ik tussendoor geen tijd om te lezen, dan ben ik bezig met schrijven of tekenen of ik kijk naar een film of serie op tv.
Op welke social media kunnen de lezers van bookstamel jou vinden.
Tot slot een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?
Hardcover of paperback?
Paperback is goed genoeg voor mij, dat boeken uit elkaar vallen zoals vroeger, waardoor je liever iets wil hebben dat goed gebonden is, daar merk ik de laatste jaren niets meer van.
Nederlandstalig of Engels?
Nederlandstalig en het liefst van iemand uit ons eigen taalgebied. Ik ben graag solidair met mijn collega’s, want ik weet hoe moeilijk schrijvers het hebben om hun boeken verkocht te krijgen en ik gun hen net zoveel roem en aandacht als bestsellerauteurs uit andere landen.
Serie of Stand alone?
Allebei goed, al is het wel zo dat in mijn lievelingsgenre de verbeeldingswerelden van een serie lekker uit kunnen groeien tot iets groots en dat vind ik nou juist het fijne van de verbeeldingsliteratuur.
Cover of flaptekst?
Eerst de cover goed bekijken, dan de flaptekst lezen, een stukje lezen in het boek om de schrijfstijl te proeven en als het bevalt het boek kopen en lekker gaan lezen.
Lezen in bed of in bad?
Nee, niet in bad, dan kan het nat worden! Ik lees wel in bed, lekker warm in mijn nestje met een lampje erbij.
Koffie of thee?
Koffie natuurlijk! Ook al wordt hij als ik geconcentreerd aan het schrijven ben meestal steenkoud en dan is hij niet zo lekker meer. Maar ’s morgens voordat ik begin, moet ik eerst een mok warme koffie tot me nemen. Het is de motorolie voor mijn schrijfradertjes, zonder koffie lopen die niet zo soepel. En thee? Tegenwoordig ’s avonds bij een serie van Netflix, als de pot koffie van die dag alweer leeg is.
Mijn reactie
Dank je wel dat ik dit in mocht vullen, Melanie. Succes met je leuke boekenblog van Bookstamel, een prachtinitiatief!
Een prachtige recensie van Jeanine van Perfecte Buren, kwam vandaag online. Hier is hij.
20 mei 2021
Er zijn zeventien jaar verstreken sinds de oorlog tussen Berinyi en Laskoro. De twee koninkrijken werken samen aan een toekomst. Daniël Muir-Attholred is de zoon van koningin Sylviana Attholred van Berinyi. Het is haar grootste wens dat Daniël eerste priester van haar koninkrijk wordt voor de god Mage. Hij vindt dit echter moeilijk, Mage is namelijk voor zijn familie een vreemde god, hij is de god van de dynamiek-magiërs uit het koninkrijk Laskoro. Zelf is Daniël een vuurmagiër. Daniël doet zijn best de god te dienen, maar heeft het ongemakkelijk gevoel dat hij het niet goed aanpakt. Het communiceren met Mage gaat erg moeizaam, hij geeft nauwelijks antwoord op Daniëls vragen. Af en toe hebben ze telepathisch contact en dan is Mage dermate geheimzinnig dat Daniël zich er geen raad mee weet. Hij maakt zich hierover grote zorgen. Dit blijkt terecht te zijn: Daniël zakt op zijn achttiende verjaardag voor de laatste test van Mage om hogepriester te worden. De god laat hem tot zijn verbazing in leven, onder de voorwaarde dat Daniël de rest van zijn leven geen vuurmagie meer gebruikt. Daniël legt zich bij zijn lot neer en besluit naar de Militaire Academie te gaan om daar een carrière op te bouwen.
Op Laskoro studeert prinses Irene Morane, dochter van koning Jima Revaldesh-Morane, Interplanetair Recht. Hierbij leert ze van alles over andere volken en planeten en afgesloten verdragen. Natuurlijk krijgt Irene ook les over de ruimtestad Alhenapolys waar de Galactische Rechtbank zich bevindt. Irene bezit geestmagie en is inmiddels erg bekwaam geworden in de beheersing daarvan.
Zowel Berinyi als Laskoro worden bedreigd door Terra. Het blijkt dat de Terranen een klacht hebben ingediend bij de Galactische Rechtbank. Zij zijn van mening dat de toewijzing van de Neutrale Zone aan Berinyi en Laskoro met valse bewijzen tot stand is gekomen en ze willen de Neutrale Zone openbreken. Laskoro en Berinyi lopen dan echter het gevaar in een oorlog terecht te komen. Irene besluit haar stage voor haar studie interplanetair recht te doen in de ruimtestad Alhenapolys. Van daaruit heeft zij namelijk de mogelijkheid om te onderzoeken wat Terra van plan is met Berinyi.
Daniël is inmiddels afgestudeerd aan de Militaire Academie en krijgt als kapitein het bevel over een kruiser van de Berinese Ruimte Macht. Zijn eerste opdracht is om een Terraanse terrorist op te pakken. Deze terrorist vlucht naar Alhenapolys en Daniël achtervolgt hem naar de ruimtestad. Hij ontmoet er Irene die geheimen heeft ontdekt die beide koninkrijken kunnen treffen. Zijn enige mogelijkheid om Irene uit haar hachelijke situatie te kunnen redden is het gebruik van de verboden vuurmagie.
Ik ben zo blij dat de schrijfster heeft besloten om door te gaan met de avonturen rondom Berinyi en Laskoro. Johanna Lime heeft een heerlijke schrijfstijl en ik geniet elke keer als ik een boek van haar lees, nu ook weer met het boek Ruimtestad.
Het verhaal is wederom goed opgebouwd. Door de wisseling van perspectieven en sprongen in de tijd weet de schrijfster je aandacht bij het verhaal te houden. Je vliegt door haar boeken heen. Alles is zo goed beschreven dat je het als het ware voor je ziet, terwijl de schrijfster tegelijkertijd genoeg ruimte over laat voor je eigen fantasie. Zo leefde ik bijvoorbeeld erg mee met Daniël. Hij vindt het moeilijk om geen vuurmagie meer te beoefenen. Vanaf kleins af aan heeft hij getraind om deze magie te leren beheersen en dan mag dat ineens niet meer van Mage. Johanna Lime heeft de frustratie en de strijd van Daniël goed beschreven. Ook het onderzoek van Irene in de ruimtestad Alhenapolys is erg spannend beschreven. Ze komt achter enkele complotten en zet hierbij haar leven op het spel. Ik moest gewoon weten hoe dit af zou lopen, ik kon het boek niet wegleggen.
Het leuke is dat je in Ruimtestad personages uit de vorige trilogie De vergeten Vloek tegenkomt. Deze trilogie bestaat uit de delen Sluimerend vuur, Smeulend Venijn, en Schamel verbond.
Verder heeft Johanna Lime de voorganger Schimmenschuw geschreven. Interplanetair is een nieuwe trilogie, waarvan Ruimtestad het eerste deel is. Persoonlijk hou ik ervan als er een overlapping is tussen verschillende series en dat je kunt lezen hoe het met de personages ondertussen is vergaan. Ook is het mooi om te lezen hoe de plannen die gemaakt werden aan het einde van de eerste trilogie nu tot leven komen in dit vervolg.
Johanna Lime introduceert een aantal nieuwe rassen in Ruimtestad. Aangezien de oorlog voorbij is, hebben de Laskorianen de banden weer aangehaald met een aantal oude contacten en bondgenoten. Via de studie van Irene kom je veel te weten over andere volkeren en werelden met wie contacten en verdragen opnieuw leven ingeblazen is na de oorlog tussen Laskoro en Berinyi. Irene leert over hen tijdens haar studie. In de ruimtestad Alhenapolys maakt Irene persoonlijk kennis met de verschillende volken en raakt bevriend met enkelen van hen, waaronder de bijzondere Woestijnelf Elibu en de Swanese Torrun. De schrijfster laat zien over heel wat fantasie te beschikken tijdens de beschrijvingen van het uiterlijk en de werelden van deze wezens. Ik weet niet wat Johanna Lime allemaal van plan is, maar ik zou graag meer willen weten over de bijzondere wezens en de planeten waar zij vandaan komen, vooral de bijzondere werelden van de Elfen trekken mij erg aan.
Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit. Ik ben blij dat het weer een trilogie wordt, je voelt dat Johanna Lime nog zoveel te vertellen heeft, ik kijk er naar uit! Ik geef Ruimtestad graag 4,5 sterren.
Jeanine Perfecte Buren
Genre: sciencefiction Uitgeverij: Zilverbron ISBN: 9789463083805 Uitvoering: paperback Aantal pagina’s: 341 Uitgave: februari 2021
Met dank aan Johanna Lime voor het recensie-exemplaar.
Het eerste deel in een nieuwe fantasy trilogie van Johanna Lime is gelezen door Jeanine.
Na de ‘Vergeten Vloek’ is dit weer een aanrader volgens haar.
“Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit.”
Blogger en Facebookpaginabeheerder Tazzy Jenninga, van ‘Ik hou van hooro, fantasy en spannende boeken!!!!!’ las Interplanetair boek 1, Ruimtestad. Ze gaf het boek een 3,5 sterren.
Johanna Lime- Ruimtestad ( interplanetair boek 1)
Daniel is een vuurmagiër. Hij moet met zijn krachten leren om te gaan, want hij is een gevaar voor zichzelf en iedereen om hem heen. Hij gooit zijn leven drastisch om en gaat een andere opleiding volgen.
Irene stamt af van geestmagiërs. Ze studeert rechten en probeert een zaak op te lossen, die haar volk kan beschadigen.
Je volgt de verhaallijnen van Daniël en Irene. Hun levens lijken heel erg verschillend. Maar ze zijn allebei prins en prinses. Ze willen zich inzetten voor hun planeet. Ze komen van verschillende planeten. Het duurt een tijdje voordat hun verhaal lijkt samen te komen. Ze worstelen allebei met zichzelf. Ze proberen zichzelf te vinden, de persoon te worden die ze horen te zijn.
Er zit magie in dit boek, maar ook veel sciencefiction. Soms gaat het echt een technische kant op. De ruimtereizen zijn altijd mooi, zeker als er gevechten uitbreken. De bijzondere wezens, worden prachtig beschreven. De relatie die Daniël met zijn zwaard heeft, vind ik het allerbeste uit het boek. Bijzonder en origineel.
Dit eerste deel voelt aan als een inleiding, voor de rest van het verhaal, omdat de 2 personages in de verhaallijnen, een studie volgen, zichzelf leren te vormen. Ze zijn aan het toewerken naar iets groots. Hun verhaal vond ik lekker lezen, maar de vele informatie tussendoor, had voor mij niet gehoeven.
Ik vond de informatieve stukken behoorlijk moeizaam lezen, omdat er bijna geen vaart in zit, zeker in het begin (tot ver over de helft). Er zijn te veel namen, te veel families, te veel geschiedenis, die besproken worden. Ik heb het bij alle delen (over deze planeten en volkeren) al eerder gezegd: een lijstje achterin met namen, afkortingen, plaatsen en begrippen, zou een uitkomst zijn. Dan kun je als lezer deze informatie zelf opzoeken, als je wilt. Want de hoge dosis met informatie, haalt echt de vaart eruit. Dat is echt jammer. Ik kon hierdoor niet lang achter elkaar doorlezen, ook omdat ik de spanning miste, die ik in een boek zoek. En sommige dingen, had ik graag willen opzoeken, zoals afkortingen of een plaatsnaam etc. Het einde is voor mij goed. Ik weet dat er meer zal komen, omdat dit boek voelt als een inleiding naar een groter verhaal. Er komt wel goede spanning, maar pas vrij laat.
Sommige namen zijn oer-Hollands, andere weer Amerikaanse en weer andere zijn echt niet uit te spreken. Je tong raakt ervan in de knoop. Terwijl ze soms maar een keer voorkomen.
Je leert de twee hoofdpersonen steeds beter kennen. Ik denk ook dat dat de bedoeling was, van dit boek. Je krijgt een band met de personages, ze komen voor je tot leven. De beeldende schrijfstijl, zorgt ervoor dat je veel dingen voor je ziet.
Ik geef het boek een cijfer 7, dat zijn 3,5 sterren.
Boekenblogger en kleurboekenliefhebber Wendy Koedoot recenseerde voorheen mijn trilogie De vergeten vloek. Nu heeft ze deel 1 van Interplanetair, Ruimtestad gelezen. Ze gaf het boek zelfs 5 sterren! Het spannende einde zag ze niet aankomen. “Wat een verhaal!”
Recensie: Interplanetair boek 1: Ruimtestad – Johanna Lime
Februari 2021
ISBN: 9789463083805
Zilverbron
Dit is het eerste deel van een nieuwe trilogie van de hand van Johanna Lime.
Interplanetair deel 1; Ruimtestad.
De cover ziet er al veelbelovend uit.
Hoewel het een totaal andere trilogie is, speelt het zich gedeeltelijk in dezelfde omgeving af als de vorige serie. De hoofdpersonen zijn kinderen van de hoofdpersonen uit de De-vergeten-vloek-trilogie. Een aantal personages uit laatstgenoemde serie komen ook voor in dit boek, wat ik erg leuk vind.
Prins Daniël van Berinyi is een afstammeling van vuurmagiërs en zal als hij zijn test haalt de eerste priester van zijn volk worden. Helaas zakt hij voor de test van Mage, die hem laat leven als hij belooft nooit meer vuurmagie te gebruiken…
Hij moet iets anders gaan doen met zijn leven en besluit om kapitein op een ruimtekruiser te worden. Hij krijgt meteen een spannende eerste missie voor zijn kiezen als een Terraanse terrorist op wraak uit is voor iets wat in het verleden is gebeurd….
Aan de andere kant van het stelsel woont prinses Irene, zij is de dochter van de geestmagiër Jima en woont op Laskoro en zij wil heel graag Interplanetair Recht gaan studeren Tijdens haar stage ontdekt ze iets over de relatie tussen Laskoro en Berinyi waarvan ze de onderste steen boven wil halen. Maar dat gaat uiteraard niet zonder gevaar …
Daniël kan haar redden met zijn magie … Maar dat zal zijn dood worden …
Je leert Daniël kennen als een ambitieuze jongeman, die ondanks dat hij nu een andere studie moet gaan volgen, niet bij de pakken neer gaat zitten. Hij is vastberaden om kapitein te worden en kijkt al uit naar de missies die op zijn pad komen.
Hij heeft een meegaand karakter je kan je goed in hem verplaatsen. Je leeft met hem mee met alles wat hij doormaakt.
Ook Irene weet wat ze wil. Ze laat er geen gras over groeien en regelt een stage voor haar studie. Ze wil rechter worden. Ze moet hiervoor naar een andere plek ver weg van huis maar dat maakt haar niet uit. Je kan je goed in haar inleven, ook als ze soms dingen doet waarvan je twijfelt of het wel verstandig is.
De verhaallijnen lopen naast elkaar maar komen uiteindelijk samen. Van het begin af aan heb je al het idee dat deze twee verhaallijnen iets met elkaar te maken gaan hebben maar je komt er in de loop van het verhaal pas achter wat dat is.
De sfeer in het boek is erg goed beschreven, ik kende de wereld waarin dit verhaal zich afspeelt natuurlijk al, waardoor ik er meteen weer in zit.
Het verhaal leest vlot, je leeft mee met Daniël en Irene en hoopt dat hun persoonlijk missie gaat slagen.
Er zit genoeg vaart in, spanning, humor, magie en zelfs een vleugje romantiek.
Hoe verder je in het verhaal komt, hoe spannender het wordt. De verhaallijnen komen samen in een zinderend plot…
Dat zag ik niet aankomen. Wat een verhaal.
Ik kijk nu al uit naar het volgende deel en geef het boek 5 sterren.
Conniesboekkies, de blog van Connie waarop zij sinds 2014 al boeken recenseert, kwam vandaag met een mooie recensie voor Ruimtestad. Ik zet hem hier ook op mijn eigen boekenwebsite.
“Interplanetair boek 1 Ruimtestad” Johanna Lime
9789463083805/2021 uitgeverij Zilverspoor
Marjo Heijkoop haar romans vallen onder het genre fantasy/ science fiction. Sinds 2011 is zij gestart met schrijven onder pseudoniem Johanna Lime. Eerst als duo maar nu alleen. “Interplanetair ” gaat een trilogie worden waarvan dit, Ruimtestad, het eerste deel is. Het volgt chronologisch op het eerder werk “ de vergeten vloek”. Het speelt zich enkele decennia later af, in een groter universum. Het is echter zeer goed zelfstandig te lezen. En ik kan het weten want dit is het eerste boek wat ik van Johanna Lime heb gelezen.
Flaptekst: Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs. Hij doet zijn best om de eerste priester van zijn volk te worden, maar zakt voor de test van Mage. De god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.
Prinses Irene is de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden. Haar acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terecht komt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!
Een heel verhaal op de achterflap, misschien wel iets te lang, maar toch mijn nieuwsgierigheid gewekt om te beginnen met lezen. De cover geeft je duidelijk het beeld dat je met een scifi – roman te maken hebt. Tijdens het lezen is het juist de combinatie van scifi met fantasy die het verhaal origineel, verrassend en boeiend houden. Zoals gezegd heb ik geen voorkennis uit andere verhalen van deze auteur maar is het goed zelfstandig te lezen. Mede doordat de auteur alle ruimte neemt om alles goed te omschrijven en uit te leggen. De uitleg is in verhalende vorm dus geen saaie opsommingen. Al laten de vele details soms weinig over aan de fantasie van de lezer. Sommige wezens worden heel beeldend omschreven waardoor je ze bijna letterlijk voor je ziet. Maar persoonlijk vind ik dat, in dit verhaal, niet vervelend. Er is in ieder geval voldoende ruimte voor genomen.
De schrijfstijl is eenvoudig. De redelijk korte zinnen en taalgebruik zijn wel fijn, zeker omdat er toch de nodige niet ‘aardse’ namen worden gebruikt als benaming van de ‘soorten’ en de eigen namen van de karakters. Sommige waren voor mij in het begin wel iets om je tong op te breken en dan is het fijn als de tekst verder lekker wegleest.
De karakters zijn goed neergezet en zijn zeer toegankelijk. De ene verhaallijn pakte mij wat meer dan de ander, zoals je als lezer ook je voorkeur kunt hebben bij een bepaald karakter. Voor mij was niet alles in het verhaal goed afgerond maar dat kan ook nog komen. Het is immers een aanloop naar het tweede deel in de trilogie en de auteur kan er de tijd voor nemen want een derde deel zal alles afsluiten.
Hoewel het wordt weggezet onder boeken voor volwassenen is het juist een boek wat een jonger publiek zeker zal waarderen. Mede door de toegankelijke taal maar ook door de prettige, jonge, karakters en thema’s als bijvoorbeeld vriendschap en het voor je vrienden opnemen. Maar ook de verplichting naar je ouders toe, of naar de monarchie. Je eigen keuze wel/niet kunnen (of mogen) maken. Loyaliteit en strijdlust. Er zit van alles in dit verhaal. Hierdoor is er genoeg spanning om de lezer lekker door te laten lezen.
Het verhaal was een aangename verrassing. Het was voor mij een leuke kennismaking met het werk van Johanna Lime.
Boeken van Johanna Lime 