Vriendschap en buitenaardse wezens

11 februari 2021

De allereerste recensie voor ‘Interplanetair, boek 1, Ruimtestad’ kwam vandaag van Ferry Visser. Hij gaf het boek 4 sterren.

Deze ochtend heb ik om 4.00 uur de laatste pagina’s gelezen van ‘Interplanetair: Ruimtestad’, het nieuwe boek van Johanna Lime (Marjo Heijkoop). Wederom is het een meeslepend verhaal over vriendschap, anderen en priesterschap.

Het verhaal gaat over prins Daniël van Berinyi en Prinses Irene van Laskoro. Ieder raakt verwikkelt in een conflict dat is ontstaan na de oorlog uit trilogie ‘De vergeten vloek’. Er ontstaat zo een meeslepend verhaal dat prettig is om te lezen.
Waarom?
Als eerste vanwege de sympathieke personages. De boeken van Lime bevatten altijd hoofdpersonages die de lezer raken. In deze roman zijn dat Irene Morane en Daniël Muir-Attholred. Beiden zijn jong en gaan een bijzondere toekomst tegemoet, waarin ze allebei een geheel eigen thema in hun leven krijgen. Waar ik enorm van genoten heb is de originele en fantasierijke manier waarmee Daniël zich aan de ene kant enorm weet te beschermen en aan de andere kant zichzelf in groot gevaar brengt.

De thematiek is veelzijdig. Er zijn dan ook verschillende manieren om ‘Ruimtestad’ uit te leggen. Naast onderwerpen als priesterschap, monarchie, vriendschap en roeping, komt in dit verhaal de relatie tot de ander sterk aan bod. Lime doet dat op geheel eigen wijze en dat levert een spannend en meeslepend verhaal op. De hoofdpersonen krijgen of hebben ieder al een sterke band met iemand en de ontwikkeling daarin is ontroerend, sprookjesachtig en mooi.

Toch is er een lichte kanttekening. Namelijk de verhaallijn van Irene wordt op een uitstekende wijze uitgewerkt. Spannend en intrigerend wordt de spanningsboog in deze lijn steeds erg hoog gehouden, waar die van Daniël voor mijn gevoel te veel in de schaduw blijft. Lime doet zichzelf daardoor tekort. Het conflict waarin de prins van Berinyi zich bevindt is erg boeiend en genoeg om een boek mee te vullen.

Een motief dat in de ontwikkeling van beide personages een belangrijke rol speelt is vriendschap. De affectieve houding van de personages doet al snel vriendschappen ontstaan. Daarmee laat de auteur zien hoe verrijkend het kan zijn door open te staan voor anderen.

In de stad waarin het verhaal zich afspeelt, komen verder enkele geweldige ruimtewezens voor. Enkele daarvan zijn al bekend uit de ‘De vergeten vloek’ serie en anderen komen voor het eerst aan bod. Drie daarvan zijn zo intrigerend dat ik persoonlijk hoop dat ze ieder een eigen trilogie gaan krijgen. Swanase, de boselfen en woestijnelfen zijn materiaal voor minstens een boek.

Kortom het eerste deel van interplanetair van Johanna Lime is een veelzijdig boek over vriendschap met geweldige intrigerende personages.

En een pageturner, omdat ik hem pas om 4.00 uur neer kon leggen toen het verhaal uit was.

 

Ik ben hier ontzettend blij mee.

Dank je wel, Ferry!

En je hebt net als bij Schamel verbond weer de eerste recensie van mijn boek geplaatst!

Ik ben zeer vereerd.

Johanna Lime

 

Interplanetair deel 1 Ruimtestad is naar de uitgever

21 juli 2020

Het manuscript is klaar.

Tijdens CampNaNoWriMo van juli 2020 heb ik de vierde en laatste versie van mijn manuscript geschreven en geredigeerd. CampNaNoWriMo werkt altijd goed bij mij, het houdt me in het ritme van elke dag bezig te zijn met schrijven. Daardoor was ik op 11 juli al klaar met het herschrijfproces van versie 4. Dit wordt mijn volgende boek, het eerste deel van trilogie Interplanetair, bij Zilverbron.

Ik had tijdens het redigeren van alle hoofdstukken een samenvatting gemaakt met daarin wat er precies in dat betreffende hoofdstuk gebeurde. Ik hield het plotschema bij en vinkte het af als ik alles gecontroleerd had. Daarna ben ik aan de slag gegaan met het bijwerken van de synopsis die ik vorig jaar al gemaakt had. Na de veranderingen die tijdens het schrijfproces optraden, is het verhaal wel een beetje anders geworden dan ik in 2019 verwachtte. Maar nu past de nieuwe samenvatting weer mooi bij het manuscript. Vervolgens heb ik alvast geprobeerd om een flaptekst voor het boek te schrijven. Volgens mij is het verhaal nu in zoverre af, dat het naar de uitgever kan.

Gisteren heb ik contact gezocht met Cocky van Dijk van Uitgeverij Zilverbron. Ik heb haar gevraagd of ze het manuscript nu al wilde hebben of pas in september, zoals het in de planning stond. Ze vond het goed dat ik het nu alvast opstuurde en dat heb ik dus gedaan.

De redactie kan nog wel even op zich laten wachten, want er zijn wat dingen anders gelopen dan verwacht in 2020, met de covid-19 toestanden. Maar dat vind ik niet erg. Het is belangrijk dat we er de tijd voor nemen en dat de redactie goed gebeurt. Dus als het wat later wordt dan gepland, kan ik daar mee leven. Het gaat tenslotte om het resultaat, het boek moet zo goed mogelijk worden. Ik denk dat jullie, lezers, het daar mee eens zijn.

Ik vind het toch al heel leuk dat er vanaf 2021 elk jaar weer een nieuw boek van Johanna Lime in de planning staat bij Zilverbron. Daarom heb ik ook besloten om alvast deel 2 en 3 te gaan plotten en ga ik gewoon alvast verder werken aan de rest van de trilogie. Ik kreeg deze week weer een paar goede ideeën voor inspiratie voor het tweede deel en heb er zin in om aan het volgende verhaal te beginnen.

Over Interplanetair

Interplanetair is een trilogie die ruim twintig jaar na het einde van trilogie De vergeten vloek begint. De hoofdpersonages zijn Irene en Daniël. Irene is een Laskoriaanse prinses, de oudste dochter van koning Jima. Daniël is een Berinese prins, de oudste zoon van koningin Sylviana. Lezers die Schamel verbond gelezen hebben, kennen hen al als baby’s.

Ik heb pas nog besloten dat ik deze twee hoofdpersonages voor alle drie de delen ga gebruiken. De verhalen van Interplanetair zullen dus worden verteld vanuit de perspectieven van Irene en Daniël. Laskoro en Berinyi gaan na de oorlog samenwerken en er is een uitwisselingsprogramma om het evenwicht in de bevolking terug te krijgen. Om in de toekomst meer bevriende volkeren en daardoor meer steun te krijgen, zouden ze eigenlijk een afgevaardigde moeten krijgen in de ruimtestad. Daar zit namelijk de Galactische Vereniging van Planeten. Wanneer ze zich daar bij aansluiten, kunnen ze zich beter handhaven in hun deel van het universum en hebben hun oude vijanden minder vat op hen. Er zijn echter krachten en machten bezig om een spaak in het wiel te steken. De hoofdpersonages krijgen het moeilijk.

Het eerste deel speelt zich voor een groot gedeelte af in de ruimtestad Alhenapolys in Gemini. Daarom vond ik Ruimtestad een mooie titel.

De volledige titel wordt dan: Interplanetair, deel 1, Ruimtestad.

Het boek staat in de planning voor 2021.

Groeten van Johanna Lime

Het verhaal van Interplanetair deel 1 is helemaal geschreven

20 juni 2020

In november van 2019, tijdens NaNoWriMo, schreef ik de eerste veertien hoofdstukken van deel 1 van een nieuwe trilogie, die moest volgen op trilogie De vergeten vloek. Voor deze nieuwe trilogie bedacht ik de titel Interplanetair. Vanaf 19 oktober was ik bezig met de voorbereidingen voor de NaNoWriMo, met het bedenken en uitwerken van de personages en het plotten van het verhaal. Ik werkte mijn grove indeling van 27 hoofdstukken uit in Excel en begon op 1 november met het schrijven.

Precies op diezelfde datum startte ook de redactie van Schamel verbond. Ik had dus in november 2019 steeds wat redactiewerk en schreef zodra dat klaar was weer verder aan dit nieuwe verhaal. NaNoWriMo van 2019 won ik met 52.816 nieuwe woorden.

Na de eerste veertien hoofdstukken bleef dit verhaal even liggen. In december 2019 stortte ik me op de redactie van Schamel verbond en schreef ik een nieuwe versie voor De twaalfde Saturnusmaan.

Ik was niet helemaal tevreden met hoe de plot verliep en besloot in januari 2020 de eerste veertien hoofdstukken van Interplanetair deel 1 eens grondig door te lezen. Daarbij kwam ik op net wat andere details voor het verhaal, waardoor het geloofwaardiger kon worden. Hier volgde uit dat ik aan een tweede versie begon, waarbij ik eerst kritisch aan het wijzigen ging van wat ik al geschreven had en hier en daar alvast wat aan foreshadowing kon doen. Vervolgens kwamen er in februari en maart twee nieuwe hoofdstukken bij. Die schoten niet erg op, ze waren moeilijk om op te schrijven. Blijkbaar zat er in het midden een soort struikelblok dat ik moest overwinnen, maar uiteindelijk stond het middenstuk van het verhaal er toch.

In de tussentijd ging de redactie aan Schamel verbond gewoon verder en begon de redactie van De twaalfde Saturnusmaan. Beide boeken kwamen in april 2020 uit. Geweldig fijn!

De maand april van 2020 had ik gereserveerd voor drie korte verhalen voor de Waterloper Verhalenwedstrijd, die in mei ingezonden konden worden. Uiteindelijk kwamen daar twee herschreven verhalen uit 2019 bij, voor Edge Zero, die ook in mei konden worden ingezonden. Vervolgens herschreef ik ‘Hoe een oger van Geoglurk de aardmannen hielp’ en publiceerde ik dit verhaal als e-book op Smashwords. Daarna vond ik nog de tijd om een nieuw kortverhaal te schrijven voor de NCSF, voor hun tijdschrift HSF van juli 2020. En daarna herschreef ik aan het begin van mei 2020 nog een kortverhaal, voor datzelfde tijdschrift. Intussen heb ik dus vijf korte verhalen die bij wedstrijden ondergebracht zijn, een nieuw e-book in 2020 en twee verhalen waarvan ik te horen kreeg dat ze in het tijdschrift HSF komen. Ik was in april 2020 lekker productief.

In mei 2020 werd het weer hoog tijd om door te schrijven aan Interplanetair, deel 1. Tussen 8 en 13 mei kwam ik met versie 2 tot aan hoofdstuk 17. Daar stokte het. Hoofdstuk 17 speelde zich op Calliope af en dat was helemaal niet logisch. Dus begon ik van voren af aan met een nieuwe versie. Dat werd versie 3. Op 25 mei 2020 had ik het hele stuk, vanaf hoofdstuk 1 tot en met waar ik gebleven was, weer herschreven en aangepast en had ik hoofdstuk 17, dat zich nu op een andere planeet afspeelde, ook klaar. Tussen 28 mei en 19 juni 2020 schreef ik de rest van het verhaal. En ik heb het voor elkaar gekregen om nu eens onder de 100.000 woorden te blijven, wat Cocky vermoedelijk wel fijn zal vinden. In de tussentijd had ik mijn schema aangepast en uiteindelijk bestaat dit verhaal uit 25 hoofdstukken. Wat ik geplot had in hoofdstuk 26 en 27 schuift op naar het tweede deel van de trilogie. De ideeën voor deel 2 beginnen al te borrelen en krijgen steeds meer vorm, dus dat gaat ook de goede kant op.

Het verhaal voor Interplanetair deel, Ruimtestad, is vandaag dus helemaal uitgeschreven, ik heb er een goed gevoel bij. Toch ga ik het nog een keer heel kritisch doornemen in een versie 4, tijdens CampNaNoWriMo van juli 2020. Maar behalve dat ik Interplanetair deel 1 herschrijf in juli, ben ik ook van plan om twee korte verhalen te gaan schrijven voor de Harland Awards van 2020.

Het leuke is, dat ik vorig jaar met precies hetzelfde zat, maar dan met Schamel verbond. Daar schreef ik ook versie 4 van tijdens CampNaNoWriMo van juli 2019. Ik gebruikte augustus om nog wat puntjes op de i te zetten en stuurde het manuscript in september naar Zilverbron. Dat kan nu dus weer zo gaan, maar dan met mijn volgende fantasy/sciencefiction boek.

Heerlijk dat dit weer is gelukt en dat dit verhaal er nu ook staat. Er hoeft alleen nog maar wat aan geschaafd te worden voordat het naar de uitgever wordt opgestuurd.

Johanna Lime