Het menu van mijn website is vandaag iets gewijzigd.
Ik heb hier behalve De twaalfde Saturnusmaan, mijn autobiografische roman die bij uitgeverij aquaZZ uitgekomen is, ook ruimte gemaakt voor andere boeken. De bundels van de Gentasia Awards bijvoorbeeld, waar verhalen van Johanna Lime in waren opgenomen, die later weer als korte verhalen op Smashwords werden uitgegeven als E-Books. En een overzicht van andere korte verhalen die ik eveneens als e-books heb uitgegeven op Smashwords.
Wellicht komen er in dit menu later nog andere verhalenbundels of romans bij. In ieder geval heb ik daar nu wat meer ruimte voor gemaakt door dit menu uit te breiden.
Ik heb de recensies op De twaalfde Saturnusmaan doorgenomen een paar mooie citaten verzameld en onder elkaar gezet.
‘Zelf ben ik een liefhebber van zowel geschiedenis als sciencefiction en fantasie, ik vond het een goed verhaal. Alles kwam aan bod. Sommige passages in het verhaal waren ontroerend (door de herkenbaarheid).’ – Ida van Doren-Kalkman
‘De aliens op de cover spelen absoluut een belangrijke rol in het gehele verhaal. Dit geeft het fictieve kantje in ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en maakt het tot een fijn boek waarbij de boodschap van jezelf kunnen zijn (en vooral blijven ondanks alles) lichtvoetig naar voren komt.’ – Elsa Bakker
‘De twaalfde Saturnusmaan heeft een hoog autobiografisch gehalte. Althans, in grote lijnen, zijn er veel overeenkomsten met het leven van de auteur, hetgeen zij op knappe wijze heeft ‘vertaald’ naar het verhaal van de eigenzinnige Maud en Dalmar.’ – Hanneke van de Water
‘De relatie tussen Maud en Dalmar lijkt veel op die van de auteurs die achter de naam van Johanna Lime zitten. Het lijkt alsof ze hun eigen leven hebben gemixt met een dosis science fiction. In dit boek staan veel interessante verhalen over de geschiedenis. Ze beschrijven dingen over astrologie en over heel veel reizen die ze samen hebben gemaakt. Dit doet zo persoonlijk aan, dat het wel autobiografisch moet zijn.’ – Tazzy Jenninga
‘De twaalfde Saturnusmaan is een boek dat lekker leest. In de leidraad van het verhaal kan iedereen zich wel vinden. Iedereen voelt zich weleens anders dan anderen, de twijfel die je dan voelt is heel mooi beschreven. Ook heeft de schrijver zich in de achtergrondinformatie verdiept om die kloppend te maken.’ – Corinne
‘Dit is zeker een heel uniek boek, omdat je van sommige dingen zeker weet dat ze fictief zijn en van andere dat ze waarschijnlijk biografisch van aard zijn.’ – Jeffrey Debris
‘Wat wil Lime haar lezers vertellen met dit bijzondere verhaal? Dat anders zijn mag en een verrijking kan zijn is een boodschap van ‘De twaalfde Saturnusmaan’. Daarnaast kan het ook gezien worden als een hommage aan vriendschap en wederzijds respect voor elkaar en de wereld. Deze twee thema’s zijn een leidend motief binnen het werk van deze auteur.’ – Ferry Visser
‘Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.’ – Bookstamel
‘Dalmar en Maud maken veel mee en niet alles op de manier die je zou verwachten. Zelf ben ik ook een buitenbeentje en zoals deze vrouwen beschreven worden: Dat is gewoon echt ‘spot on!’ Het verhaal vertelt veel uit het heden van het boek, maar gaat ook het verleden in. De overgangen gaan zowat naadloos en de beschrijvingen van de omgeving zijn precies goed. Je krijgt een goed beeld van wat Johanna wil laten zien en het verhaal geeft tegelijk voldoende ruimte om je eigen creativiteit te gebruiken.’ – Sabrina Wannet
‘Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt. De opbouw naar het plot is goed. Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.’ – Wendy Koedoot
‘Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.’ – Ans Stier
‘Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.’ – Marielja
Dank jullie wel voor het schrijven en delen van de recensies!
Het je het boek gelezen en nog geen recensie achtergelaten op Hebban of Goodreads? Dan zou het leuk zijn als je dat alsnog wilt doen.
Ik heb besloten om mijn boek De twaalfde Saturnusmaan behalve als paperback via de online webshop van aquaZZ ook als e-Book uit te laten geven. Vanaf 28 januari 2023 kunt u dus kiezen om het verhaal als een paperback of als e-Book te kopen.
ISBN 9789083296562 Auteur Johanna Lime Uitgeverij aquaZZ 2023 Het boek of e-Book is zowel op de website van Uitgeverij aquaZZ te koop als direct via mij.
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Korte beschrijving:
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten.
Op zaterdag 14 mei gaf ik een lezing over autobiografisch schrijven, op de eerste Horror, Sciencefiction en Fantasy Conventie in Sneek. Iets dat vanaf 2022 ieder jaar georganiseerd gaat worden. Ik ben ervoor, het was een fijn en interessant weekend met gelijkgestemden.
Hieronder de informatie waar mijn lezing over ging.
Autobiografisch of niet?
Autobiografisch betekent waargebeurd, het verhaal gaat over gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Maar 100% autobiografisch bestaat niet, er zijn altijd verzonnen elementen in een verhaal. Een verzonnen verhaal wordt fictie genoemd. Ik combineer beiden en krijg dus autobiografische fictie, hoe gek dat misschien ook klinkt.
Wat doe je als je in je leven dingen hebt meegemaakt waar een heel verhaal aan vast zit? Ik was zo gepassioneerd dat ik erover moest schrijven, omdat het me maar niet losliet. Er was een enorme drang vanbinnen om anderen te behoeden voor wat ik allemaal had meegemaakt in mijn leven. Er was een terugkerend thema dat steeds meer pijn deed. Ik kon niet begrijpen dat zoiets in onze maatschappij mogelijk was. Ik verzette me ertegen en schreef het uit. Dat bleek een therapeutische weg te zijn.
Om een verhaal te schrijven heb je personages nodig, een conflict en een bepaald perspectief. De gebeurtenissen moeten causaal met elkaar verbonden zijn. Doordat het ene gebeurde was het gevolg het andere. Losse voorvallen maken nog geen verhaal. Het woord doordat is daarom erg belangrijk voor de volgorde waarin iets wordt verteld. Omdat ik steeds gepest werd op school kreeg ik het gevoel nergens bij te horen. Dat leidde ertoe dat ik mijn eigen weg ging en een eenling werd. Af en toe dacht ik zelfs dat ik niet op de aarde thuishoorde omdat ik anders was. Ik voelde me vaak een alien.
De manier waarop iemand denkt is bepalend voor de betekenissen die diegene aan de gebeurtenissen uit zijn leven geeft. Hoe vaker een soortgelijke gebeurtenis voorkomt, hoe sterker de overtuigingen worden. Ik ben de enige die tot inzicht kan komen over hoe ik mijn individualiteit beleef en wat ik eraan kan veranderen. Maar als ik erover schrijf, kan een lezer die iets soortgelijks meemaakt er ook van leren.
Je wilt niemand kwetsen
Als je gaat schrijven over wat je werkelijk hebt meegemaakt, kom je er niet onderuit dat je behalve over jezelf ook over personen gaat schrijven uit je directe omgeving. Zij hebben misschien een heel andere kijk op de gang van zaken en zullen het vanuit een ander perspectief zien. Je wilt niemand kwetsen en geen ruzie krijgen met familieleden. Daarom maak je personages die niet te herkennen zijn, door ze andere namen te geven en eigenschappen van verschillende mensen te combineren in het personage dat je in je verhaal naar voren laat komen.
Je moet ook kiezen welke periode van je leven je wilt nemen. Een periode van zeven jaar is vaak een goed idee, anders wordt het al gauw te veel voor een verhaal. Je kunt niet je hele leven erin kwijt. Ik besloot een periode te nemen waarin ik al met Dinie samenwoonde en ontwierp twee hoofdpersonages voor De twaalfde Saturnusmaan.
Om te bepalen welke gebeurtenissen belangrijk zijn voor het verhaal, moet je keuzes maken. Freewriting over de nare gebeurtenissen uit je leven kunnen helpen om te bepalen waar je over schrijven wilt en wat misschien beter niet gebruikt kan worden. Soms zijn de emoties nog te heftig, dan lukt het nog niet om genoeg afstand te bewaren. Het gaat om de essentie. Wat is het thema dat je in het verhaal wilt uitwerken. Waar gaat het nu werkelijk om? Clusteren of mindmaps maken kunnen helpen om dit uit te zoeken.
Ik heb hele lijsten gemaakt met clusters maar ik was er niet tevreden mee. Als ik die zou uitwerken, werd het verhaal veel te zwaar. Ik dacht dat geen enkele lezer het dan nog met plezier zou willen lezen, of dat ze de personages belachelijk zouden vinden, kleinzerig of veel te gevoelig. Dat wilde ik niet. Dalmar en Maud zijn op hun eigen manier sterke vrouwen. Dus ging ik op zoek naar iets dat het verhaal interessanter en leuker zou maken voor de lezer, maar ook voor mijzelf. Schrijven van een boek is een langdurig proces. Je wilt die tijd niet aan iets bezig zijn waar je met tegenzin aan werkt. Schrijven moet een bezigheid blijven waar je gemotiveerd voor blijft, dus kan het maar beter interessant en leuk zijn, ook voor jezelf. Zo kwam ik toch weer bij sciencefiction terecht en bij aliens die op de twaalfde Saturnusmaan waren geland.
Hoeveel procent van een verhaal autobiografische is, verschilt per verhaal. Een gedeelte blijft nu eenmaal altijd fictie. Dus waarom zou ik er geen sciencefiction van kunnen maken?
Ik las het boek ‘Aspergirls’ van Rudy Simone en herkende veel kenmerken die vrouwen met het Aspergersyndroom ervaren. Niet alles kwam overeen, maar sommige dingen herkende ik zeker wel. Die gebruikte ik als elementen voor mijn verhaal. Bovendien vond ik het altijd fascinerend dat Saturnus de heerser van mijn horoscoop is. Ik heb me vaak afgevraagd of het daardoor komt dat ik in mijn leven tegen zoveel weerstand oploop. Een zinsnede uit Doris Dombrowski’s boek: ‘Saturnus, planeet van het lot’, heb ik daarom ook gebruikt.
In de verbeeldingsliteratuur ga je vaak uit van de vraag ‘Wat als?’ Wat als er nou eens aliens naar de aarde terugkomen, nadat ze hier al eerder waren geweest, in de tijd van de Egyptische piramiden? Wat als ze nu eens het onderzoek doen, in plaats van zoals het in de films vaak gaat dat de aliens op de ontleedtafel terechtkomen?
In het boek heb ik gespeeld met tegenwoordige tijd en verleden tijd. In tegenwoordige tijd beschrijf ik wat Dalmar en Maud meemaken in hun leven. In verleden tijd beschrijf ik wat de aliens met hun hersenonderzoek uit de herinneringen van de vrouwen halen.
Tijdens het schrijven merkte ik dat ik meer afstand kreeg van mijn problemen. Ik ben blij dat ik dit boek geschreven heb. Het was een bijzondere ervaring. Ik ben ook blij dat ik naar mijn innerlijke stem geluisterd heb en mijn passie heb gevolgd. Of ik nu nog steeds bij de beslissing zou blijven die Dalmar en Maud aan het einde van het verhaal maken? Waarschijnlijk niet. Maar in de periode dat ik me meer alien voelde dan dat ik ergens bij hoorde, zou ik diezelfde beslissing genomen hebben.
Wat wil je ook? Ik ben mijn hele leven al gefascineerd door het heelal.
De cursus die ik heb gevolgd voor autobiografisch schrijven was bij de Online Schrijfschool van Marjon Cosijn (OSMC). Deze heette toen: ‘Schrijf Je Verhaal’. Ik heb er een paar jaar over gedaan voordat ik het manuscript helemaal af had en er een boek van kon worden uitgebracht. Dat gebeurde in april 2020 bij uitgeverij aquaZZ.
Marielja won van mij een boek bij de winactie van 10 jaar schrijver zijn, waarbij ik zes boeken verlootte. Ze koos voor De twaalfde Saturnusmaan. Aan haar recensie te lezen heeft het boek haar aangenaam verrast. Ik ben daar erg blij om, omdat dat betekent dat ik het doel om dit boek niet al te zwaarmoedig te maken is gelukt. Bovendien zijn de thema’s goed overgekomen. Heerlijk voor een schrijver als een lezer je boek niet weg kan leggen omdat het haar interesseert!
Hier volgt de recensie van Marielja voor De twaalfde Saturnusmaan
Romans met een autobiografische grondslag spreken mij doorgaans niet aan, maar dit is een geweldig boek. Autobiografische auteurs lopen het risico te verzanden in de eigen ervaring, waardoor het voor een lezer een onsamenhangend en oninteressant verhaal wordt. Gelukkig zijn er altijd auteurs die een andere invalshoek kiezen, zoals Johanna Lime. De manier waarop zij haar verhaal met fictie verweven heeft, vind ik machtig mooi gedaan. Op een integere manier beschrijft ze de belevingswereld van de personages, waardoor het als lezer gemakkelijk is om je in te leven. Ik herken veel angsten, verwondering en irritaties die de personages Maud en Dalmar ervaren. Ook hun interessegebieden spreken me aan, waardoor ik dit boek bijna aan een stuk door uitlas. Het verhaal is boeiend en verrassend, aangrijpend en humoristisch.
De Twaalfde Saturnusmaan vertelt het verhaal van Maud en Dalmar. De twee vrouwen zijn nichten van elkaar en wonen samen in een huis. Maud is de technische van hun tweeën, ze werkt op een accountantskantoor en draait haar hand er niet voor om, om met behulp van wiskundige berekeningen, haar geboorte horoscoop te bepalen. Dalmar is kunsthistoricus en geeft les op een Pabo. Ze wordt door haar baas min of meer gedwongen een avondcursus te volgen. Ze ziet er als een berg tegenop, want ze houdt niet van veranderingen in haar leven. Maar ze gaat, want ze is trouw en begripvol naar haar werkgever toe. De avondcursus blijkt iets anders te brengen dan ze had verwacht.
Dalmar en Maud begrijpen elkaar goed, omdat ze allebei moeite hebben met ongeschreven sociale omgangsvormen. De collega’s van Maud en Dalmar zeggen dingen die ze niet menen en maken grappen ten koste van anderen. In De Twaalfde Saturnusmaan zijn verschillende situaties beschreven die voor veel lezers herkenbaar zullen zijn. Je begrijpt wat de bedoeling is van een grapje en als je dan leest hoe het op Maud en Dalmar overkomt, besef je hoe dubbel sommige dingen kunnen zijn. Hierdoor vind ik dit een verfrissend verhaal. Je leert de personages goed kennen en krijgt meer begrip voor de ‘eigenaardige*’ mensen in een groep.
Een zeer verrassend en leuk aspect van De twaalfde Saturnusmaan vind ik de invloed van aliens die de mensen op aarde onderzoeken. Tijdens hun slaap worden Dalmar en Maud regelmatig door aliens opgehaald. Morflingen, dubbelgangers, nemen hun plek op aarde tijdelijk over. De morflingen gedragen zich precies zoals de mensen, waardoor anderen niet doorhebben dat ze met buitenaardsen te maken hebben. Steeds vaker worden de vrouwen naar de twaalfde Saturnusmaan gehaald en ze gaan merken dat er iets niet klopt in hun leven. Hoe ze achterhalen wat er gaande is, kun je zelf lezen in het boek. Ik kan wel zeggen dat de inbreng van de aliens Sokaris en Kek van groot belang is voor het verdere leven van Dalmar en Maud. Is dit wel fictie? Hoe zeker weten wij eigenlijk dat we een mens tegenover ons hebben en niet een morfling die doet alsof? Ik hou er erg van als verhalen op het randje van echt en verzonnen balanceren. Johanna Lime heeft die balans prachtig uitgewerkt.
*Wat is eigenaardig toch een prachtig woord. Het heeft misschien een negatieve klank, maar dat is onterecht want het is een groot compliment. Iemand die eigenaardig is, is aardig voor zichzelf, eigen aardig. Ik hoop dat meer mensen zo gaan leven.
Dank je wel voor deze mooie analyse van het verhaal Marielja. Eigenaardig betekent voor mij behalve wat jij erover schrijft ook een eigen aard hebben. Jezelf mogen zijn is iets wat in mijn leven niet vanzelfsprekend is gegaan en daarom ben ik blij dat ik die waarde wat later in mijn leven wel gevonden heb en beter voor mezelf op leerde te komen. Al blijft het lastig doordat de positie van vrouwen in ons land nog altijd te wensen overlaat.
De zes personen die zich hebben aangemeld op mijn Facebookpagina, om deel te nemen aan de winactie, hebben deze ook gewonnen. Een verloting was niet nodig.
Maria, Rebecca, Daniella, Mireille, Anna en Marielja, Gefeliciteerd!
Voor degenen die niet gewonnen hebben, verwijs ik naar de mogelijkheid om boeken via mij of online te kopen, via de links die op mijn websites staan, of met een chat via Messenger en mijn Facebookpagina.
Johanna Lime viert op 1 november 2021 haar 10-jarige jubileum als
auteur van Nederlandse fantasy en sciencefiction!
In die tien jaar heeft zijn 41 korte verhalen 1 non-fictie boekje over schrijven en 6 fantasy/sciencefiction romans geschreven waarvan zeker 1 met autobiografisch materiaal.
Een paar verhalen zitten nog in een wedstrijd en worden door een jury beoordeeld.
Johanna heeft besloten om dit te vieren en op zes boeken te trakteren, onder het motto van: de winnaar kiest.
Wat is er veel gebeurd in de afgelopen 10 jaar!
Een decennium met hoogtepunten, tegenslagen en dieptepunten.
De hoogtepunten voor Johanna Lime waren de zes boeken die uitgegeven zijn.
Tegenslagen waren er ook, daar gaat ze hier niet te veel op in. Schrijven van fantasy en sciencefiction voor de Nederlandse markt is geen gemakkelijke keuze. Het is een constante strijd om haar dromen waar te maken, het gaat met ups en downs.
Het grootste dieptepunt was, dat Marjo haar schrijfmaat en levensgezel kwijtraakte, dat Dinie met wie ze samen schreef onder het pseudoniem in 2018 overleed aan kanker.
Sindsdien probeert Marjo alleen als Johanna Lime het schrijven vol te houden, haar passie te volgen en de nagedachtenis aan Dinie hoog te houden.
De winactie
Johanna is dankbaar voor 10 jaar auteurschap. Daarom verloot zij in oktober 2021 haar boeken onder lezers die graag een boek van haar willen winnen. Dit zal gaan door middel van een verloting. De winnaar mag zelf bepalen welk boek hij/zij wil ontvangen.
Hoe u een van de gelukkige winnaars van een boek van Johanna Lime kunt worden? Lees daarvoor deze instructies goed door.
DECENNIUM WINACTIE 1 oktober 2021 tot 1 november 2021
In de maand oktober 2021 kunnen zes lezers een boek van mij winnen door mee te doen aan de winactie op de Facebookpagina van Johanna Lime. Volg deze link: https://www.facebook.com/johannalime2/
Aan de winactie zijn de volgende voorwaarden verbonden:
1. Like de pagina van Johanna Lime op Facebook.
2. Laat onder de post van de winactie een opmerking achter, waarin u vertelt welk boek u graag wilt winnen.
3. De zes winnaars worden door loting bepaald op 1 november 2021 en benaderd via een chat op Messenger zodat de adresgegevens kunnen worden doorgegeven. Een winnaar kan slechts een boek winnen, van de zes boeken die worden verloot. Vervolgens wordt het boek met de post verstuurd naar het huisadres van de winnaar.
4. Als u wint, verplicht u zich tot het lezen van het boek en schrijft u binnen drie maanden na ontvangst een recensie, die in een chat aan Johanna Lime wordt doorgegeven. Johanna mag de recensie overnemen en op haar boekenwebsite zetten, bij alle andere recensies.
5. Vanwege de portokosten verstuurt Johanna alleen boeken naar Nederland en Vlaanderen.
6. Wie meer dan 1 boek wil lezen, kan altijd via een Facebook Messenger chat contact opnemen met Johanna Lime zelf, of met Marjo Heijkoop, en de gewenste boeken (gesigneerd en met een boekenlegger erbij) bijbestellen voor de vaste boekenprijs. Of ze (zonder de goodies) kopen door middel van de boekenverkooplinks die rechts bovenaan op deze website vermeld zijn of bij (online) boekhandels.
Johanna Lime viert op 1 november 2021 haar 10-jarige jubileum als
auteur van Nederlandse fantasy en sciencefiction!
In die tien jaar heeft zijn 41 korte verhalen 1 non-fictie boekje over schrijven en 6 fantasy/sciencefiction romans geschreven waarvan zeker 1 met autobiografisch materiaal.
Een paar verhalen zitten nog in een wedstrijd en worden door een jury beoordeeld.
Johanna heeft besloten om dit te vieren en op zes boeken te trakteren, onder het motto van: de winnaar kiest.
Wat is er veel gebeurd in de afgelopen 10 jaar!
Een decennium met hoogtepunten, tegenslagen en dieptepunten.
De hoogtepunten voor Johanna Lime waren de zes boeken die uitgegeven zijn.
Tegenslagen waren er ook, daar gaat ze hier niet te veel op in. Schrijven van fantasy en sciencefiction voor de Nederlandse markt is geen gemakkelijke keuze. Het is een constante strijd om haar dromen waar te maken, het gaat met ups en downs.
Het grootste dieptepunt was, dat Marjo haar schrijfmaat en levensgezel kwijtraakte, dat Dinie met wie ze samen schreef onder het pseudoniem in 2018 overleed aan kanker.
Sindsdien probeert Marjo alleen als Johanna Lime het schrijven vol te houden, haar passie te volgen en de nagedachtenis aan Dinie hoog te houden.
De winactie
Johanna is dankbaar voor 10 jaar auteurschap. Daarom verloot zij in oktober 2021 haar boeken onder lezers die graag een boek van haar willen winnen. Dit zal gaan door middel van een verloting. De winnaar mag zelf bepalen welk boek hij/zij wil ontvangen.
Hoe u een van de gelukkige winnaars van een boek van Johanna Lime kunt worden? Lees daarvoor deze instructies goed door.
DECENNIUM WINACTIE 1 oktober 2021 tot 1 november 2021
In de maand oktober 2021 kunnen zes lezers een boek van mij winnen door mee te doen aan de winactie op de Facebookpagina van Johanna Lime. Volg deze link: https://www.facebook.com/johannalime2/
Aan de winactie zijn de volgende voorwaarden verbonden:
1. Like de pagina van Johanna Lime op Facebook.
2. Laat onder de post van de winactie een opmerking achter, waarin u vertelt welk boek u graag wilt winnen.
3. De zes winnaars worden door loting bepaald op 1 november 2021 en benaderd via een chat op Messenger zodat de adresgegevens kunnen worden doorgegeven. Een winnaar kan slechts een boek winnen, van de zes boeken die worden verloot. Vervolgens wordt het boek met de post verstuurd naar het huisadres van de winnaar.
4. Als u wint, verplicht u zich tot het lezen van het boek en schrijft u binnen drie maanden na ontvangst een recensie, die in een chat aan Johanna Lime wordt doorgegeven. Johanna mag de recensie overnemen en op haar boekenwebsite zetten, bij alle andere recensies.
5. Vanwege de portokosten verstuurt Johanna alleen boeken naar Nederland en Vlaanderen.
6. Wie meer dan 1 boek wil lezen, kan altijd via een Facebook Messenger chat contact opnemen met Johanna Lime zelf, of met Marjo Heijkoop, en de gewenste boeken (gesigneerd en met een boekenlegger erbij) bijbestellen voor de vaste boekenprijs. Of ze (zonder de goodies) kopen door middel van de boekenverkooplinks die rechts bovenaan op deze website vermeld zijn of bij (online) boekhandels.
Ik heb de afgelopen tijd namelijk een paar promotiefilmpjes gemaakt voor mijn boeken.. Hieronder zal ik de links naar de afzonderlijke filmpjes ook nog plaatsen.
In het menu onder de titel van mijn boeken staat de informatie die bij de boeken hoort, gerangschikt per boek. Daar vindt u ook een leesfragment en meer informatie over het betreffende deel.
Bij de recensies staan alle ontvangen recensies per deel genoemd.
De filmpjes zet ik hier bij Informatie dan maar bij elkaar. Dan hebt u de promotiefilmpjes van YouTube netjes op een rij. Ik zet ze van nieuwst uitgegeven boek op volgorde teruglopend naar mijn debuut hieronder.
Dus eerst Ruimtestad, van 2021 bij Zilverbron. Dit is de link:
Samenvatting Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Leeservaring
Dit boek is een autobiografisch verhaal van de auteur waarin ze haar eigen ervaringen vermengt met science fiction. Het verhaal gaat over twee vrouwen die zich anders voelen dan de doorsnee mens. Ze vallen een beetje buiten de boot en lopen tegen allerlei weerstanden van de maatschappij op. Het uit zich onder andere in gepest worden en geen vrienden hebben. Omdat deze twee vrouwen elkaar haarscherp aanvoelen en beide deze ervaringen hebben kunnen ze het bijzonder goed met elkaar vinden en zijn ze vrienden voor het leven. Ze hebben gekozen voor een leven samen met elkaar.
Het thema vriendschap staat centraal. Met dit thema wordt de sprong naar science fiction gemaakt. Dalmar en Maud raken bevriend met twee aliens die onderzoek doen naar de evolutie van de mens.
Reizen is ook een veel besproken thema. Het is leuk om over de vakantie-ervaringen van Maud en Dalmar te lezen.
De Twaalfde Saturnusmaan is een boek dat makkelijk leest. Het is heel begrijpelijk geschreven en het is een heel herkenbaar verhaal. De omgeving waar het zich afspeelt is uit het dagelijks leven gegrepen. Het is dan ook makkelijk om je een voorstelling te maken van de gebeurtenissen.
Het is heel origineel dat de auteur haar eigen autobiografische verhaal weet te verweven met buitenaards leven. Dit maakt het een lekker luchtig geheel. Een verhaal wat je toch ook wel tot nadenken aanzet.
De auteur
Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Marjo en Dinie schreven al in hun kindertijd samen verhalen. Vanaf 2011 zijn ze samen fantasyboeken gaan schrijven met een vleugje science fiction. Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker. Marjo Heijkoop is alleen verder gegaan onder het pseudoniem Johanna Lime.
Algemene informatie Titel: De Twaalfde Saturnusmaan Auteur: Johanna Lime Uitgeverij: AquaZZ Jaar van uitgifte: 2020 Genre: Science Fiction/ autobiografie ISBN: 978 94 93023 46 8
Reactie
Heel erg bedankt voor de recensie, Ans. Fijn dat je het een goed boek vond.
Wat fijn als een boekenblogger die al je boeken heeft gelezen nog steeds verrast kan worden door een plotwending en vindt dat dit een van mijn betere boeken is. Dank je wel, Wendy Koedoot.
Dit boek heb ik gewonnen bij met een actie van Johanna zelf.
De cover van dit boek spreekt me al meteen aan, ik ben benieuwd naar het verhaal.
Dalmar en Maud zijn vriendinnen en wonen in Lunapoort. Ze zijn anders dan anderen, voelen zich soms als vreemden en hebben moeite met het doorgronden van regels.
Op een dag landen er twee aliens op de twaalfde Saturnusmaan, zij doen een onderzoek naar de ontwikkeling van de mensheid sinds de Egyptenaren en kiezen Dalmar en Maud uit als proefkonijnen, oftewel: studieobjecten.
Zouden de proeven die zij met Dalmar en Maud doen genoeg informatie opleveren om er achter te komen of de aarde zich kan aansluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar de aliens deel van uitmaken?
Dalmar en Maud merken dat er iets aan de hand is, maar weten uiteraard niet wat er met hen gebeurt in hun slaap. Waarom vergeten ze steeds zo veel?
Al snel komen ze erachter dat er iets gaande is als ze een aparte ontdekking doen in de supermarkt.
Dat is nog maar het begin van alles. Hoe kunnen ze hun levenslot keren?
Dalmar en Maud zijn apart maar wel interessant, ze hebben geen vrienden en werken allebei. Je kan je goed in hen inleven omdat iedereen wel eens het gevoel heeft er niet bij te horen. Ze zijn herkenbaar en zouden zo je buren kunnen zijn.
De aliens Sokaris en Kek zijn bijzonder, ik mag ze al vanaf het begin. Je hebt het idee dat ze geen kwaad in de zin hebben en puur een onderzoek aan het doen zijn, maar je vraagt je wel af hoelang het goed gaat voor Maud en Dalmar erachter komen wat er met hen gebeurt.
Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot, mede omdat het zo herkenbaar is en er duidelijke boodschap in zit. Het is niet raar als je anders bent, zolang je maar respect hebt voor de anderen en andersom.
Het verhaal bevat autobiografische elementen, maar toch heb je het idee dat het puur fantasy is.
Er zit naast fantasy en science fiction ook een flinke dosis geschiedenis in waardoor je er ook nog wat van opsteekt (of een feest der herkenning als je geschiedenis hebt gehad).
De opbouw naar het plot is goed.
Hoewel ik denk te weten hoe het gaat aflopen zit er toch een plotwending in die ik niet zag aankomen.
Ik heb tot nu toe alle andere boeken van Johann Lime gelezen. Dit boek is totaal anders omdat het autobiografisch is, een duidelijk te volgen en herkenbare verhaallijn heeft en meer scifi dan fantasy is. Eerlijk gezegd vind ik dit wel een van de beste boeken van haar hand.
5 sterren.
Reactie
Heel erg bedankt voor de recensie, Wendy. Fijn dat je het een goed boek vond.
De loting op Naamloten.nl is voorbij en de winnaar is bekend.
Het boek wordt opgestuurd naar Ans Stier.
Gefeliciteerd!
Voor degenen die niet gewonnen hebben, verwijs ik naar de mogelijkheid om boeken via mij of online te kopen, via de links die op mijn websites staan, of met een bericht via mijn Facebookpagina.
Johanna Lime is in mei 2021 schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Om hier een feestelijk tintje aan te geven, verloot zij een van haar boeken.
De twaalfde Saturnusmaan.
Het is een boek voor volwassenen.
Winactie
Vanaf 01 mei tot 31 mei 2021 kunt u dit boek winnen door mee te doen aan de winactie op de Facebookpagina van Johanna Lime. Volg deze link: https://www.facebook.com/johannalime2/
Aan de winactie zijn de volgende voorwaarden verbonden:
Like de pagina van Johanna Lime op Facebook.
Laat onder de post van de winactie een opmerking achter waarin u vertelt waarom u dit boek wilt winnen.
De winnaar wordt door loting bepaald op 1 juni en benaderd via een chat op Messenger zodat de adresgegevens kunnen worden doorgegeven. Vervolgens komt het boek met de post haar/zijn kant op.
Als u wint, verplicht u zich tot het lezen van het boek en schrijft u binnen twee maanden na ontvangst een recensie over De twaalfde Saturnusmaan, die in een chat aan Johanna Lime wordt doorgegeven.
Hier de flaptekst van dit boek:
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Wat geweldig fijn om als schrijver te lezen dat je verhaal een prima match is met hoe de lezer iets ervaart. Dat gebeurde vandaag, toen ik deze recensie kreeg van Sabrina Wannet. Zij had dit boek gewonnen tijdens de winactie die ik in september uitschreef voor mijn verjaardag. Lees hieronder waarom ze dit boek met 5 sterren waardeerde.
(Ik ben supertrots, dat begrijpen jullie wel).
Hier volgt Sabrina’s recensie
De twaalfde Saturnusmaan: een geweldig autobiografisch verhaal met een science fiction twist.
De cover is prachtig geïllustreerd, dit maakte me al gelijk nieuwsgierig. De cover trekt de aandacht met de twee aliens en de prachtige planeet op de achtergrond. Op basis van de cover zou je niet denken aan de mogelijkheid van een autobiografie.
Het verhaal neemt je mee op reis. De reis van Dalmar en Maud. Dit verhaal was voor mij erg makkelijk weg te lezen, het zoog me als het ware het verhaal in. Dalmar is een lerares op de PABO, als PABO studente vond ik dit geweldig om te lezen. Maud werkt op kantoor met cijfers. Beide vrouwen voelen zich als buitenbeentjes en vinden maar weinig aansluiting. Wanneer er twee aliens met drones op zoek gaan naar studieobjecten komen ze uit bij deze twee vrouwen. Kek en Sokaris, de twee aliens zijn erg benieuwd. Waarom? Ja, dat lees je dus in het verhaal …
Dalmar en Maud maken veel mee en niet alles op de manier die je zou verwachten. Zelf ben ik ook een buitenbeentje en zoals deze vrouwen beschreven worden: Dat is gewoon echt spot on! Het verhaal vertelt veel uit het heden van het boek, maar gaat ook het verleden in. De overgangen gaan zowat naadloos en de beschrijvingen van de omgeving zijn precies goed. Je krijgt een goed beeld van wat Johanna wil laten zien en het verhaal geeft tegelijk voldoende ruimte om je eigen creativiteit te gebruiken.
Dit boek raakte mij echt en ik hoop dat Johanna nog meer boeken als De twaalfde Saturnusmaan zal gaan schrijven. Johanna is geweldige schrijver die al meerdere goede boeken heeft geschreven en ik hoop nog veel meer te mogen lezen van haar.
Via uitgeverij aquaZZ kreeg ik vandaag het nieuws dat Biblion 40 boeken bestelt.
Geachte relatie,
Bovenstaande titel is onlangs op aanschafinformatie aangeboden aan de openbare bibliotheken.
Hieronder vindt u de recensietekst, zoals die door NBD Biblion is gepubliceerd.
De twaalfde Saturnusmaan / Johanna Lime. – Eerste druk, Arnhem: aquaZZ, 2020. – 255 pagina’s; 21 cm.
Twee buitenaardse wezens, Sokaris en Kek, bevinden zich op de twaalfde Saturnusmaan. Zij moeten het leven op Aarde bestuderen en vaststellen of de mensheid nu zo ver ontwikkeld is dat de planeet kan toetreden tot de Spiraal van de Galaxis.
Twee samenwonende meisjes, Maud, werkzaam op een accountantskantoor, en Dalmar, lerares op een PABO, worden hun studieobject. De twee meisjes leiden beiden een geïsoleerd leven en worden door hun omgeving niet begrepen.
De aliens dringen in hun leven en dromen binnen. Vooral hun vakanties worden indringend bestudeerd. Met zijn vieren maken zij ten slotte een reis naar Australië.
Ontstaat hier echte vriendschap? Een sciencefictionverhaal met hier en daar elementen van een psychologische roman.
Het interessante en ook wel spannende verhaal is bestemd voor de liefhebbers van sciencefiction,
Melanie las mijn boek ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en vond er dit van:
Titel: De twaalfde Saturnusmaan
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: aquaZZ
Genre: Fantasy
Cijfer: 8,5
Hier gaat De twaalfde Saturnusmaan over:
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Dit vind ik van De twaalfde Saturnusmaan:
De cover daar begin ik zoals altijd mee, die is een beetje vreemd maar wel lekker. De kleuren spatten ervan af en hij trekt direct mijn aandacht. De titel vind ik mooi gevonden. Het jasje van het boek is dus een mooi begin.
Dan het boek zelf. Jeetje, ik weet niet zo goed waar te beginnen. Dit is namelijk een verhaal zoals ik er nog nooit eerder een heb gelezen. Het is deels autobiografische vanuit het leven van de schrijfsters en deels fantasy. Het verhaal zelf is dan ook een mooie mix tussen de echte wereld en de fantasywereld. Ik moet bekennen dat ik deze combinatie eigenlijk best heel interessant vond. Hoewel het niet een genre is waar ik me echt helemaal in thuis voel, wakkert het mijn interesse enorm aan.
Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.
Hoewel ik Saturnus in het verhaal snapte, was dit niet helemaal mijn ding, maar dat is erg persoonlijk De roadtrip die Dalmar en Maud maken en hun levens trokken mij veel meer aan.
Al met al dus een heel bijzonder en mooi verhaal en daarom krijgt het boek een mooie 8,5
Ferry las mijn boek ‘De twaalfde Saturnusmaan’ in de herfst en vond er dit van:
Op een donkere herfstavond als deze is het heerlijk om met een ontspannend boek op de bank te liggen en dan is ‘De twaalfde Saturnusmaan’ van Johanna Lime een aanrader. Waarom?
Het verhaal gaat over Maud en Dalmar. Deze twee vrouwen zijn buitenbeentjes in de wereld en komen daardoor vaak in situaties waarin ze niet begrepen worden. Dan worden ze onderzoeksobject van aliens. Het duurt dan ook niet lang voordat er allerlei spannende en bijzondere situaties zich gaan voordoen.
Om te beginnen is de manier van schrijven aangenaam. Op een prettige wijze wordt het verhaal verteld in een warme sprookjesachtige stijl.
De combinatie van autobiografie met science fiction is niet alleen origineel, het heeft ook een toegevoegde waarde. In mijn ervaring versterkt het de thematiek van het verhaal, omdat het speculatieve gezien kan worden als vervreemding. Hierdoor komt de individualiteit van Maud en Dalmar tegenover de samenleving nog sterker uit de verf. En daardoor concludeer ik dat met deze speciale autobiografie, Johanna Lime haar beste boek heeft geschreven tot nu toe.
Daarnaast is er ook een kritische toon in deze roman. Deze richt zich voornamelijk op de kerk en de schade die aangericht wordt aan de natuur. Het gaat om een respect voor het verleden dat bij bepaalde mensen niet aanwezig is, waar Maud en Dalmar moeite mee hebben. Dat laat Lime op een geweldige en humoristische manier zien tijdens hun reis naar Australië.
Wat wil Lime haar lezers vertellen met dit bijzondere verhaal? Dat anders zijn mag en een verrijking kan zijn is een boodschap van ‘De twaalfde Saturnusmaan’. Daarnaast kan het ook gezien worden als een hommage aan vriendschap en wederzijds respect voor elkaar en de wereld. Deze twee thema’s zijn een leidend motief binnen het werk van deze auteur.
Kortom, Johanna Lime heeft met deze speciale autobiografie haar beste boek tot nu toe geschreven. Het is niet alleen een bijzondere ode aan vriendschap, respect en geschiedenis het is ook en heerlijke leeservaring.
4 sterren (op Hebban)
Mijn reactie
Wat fijn dat je het een goed verhaal vond, Ferry Visser.
Anneke kocht van mij De twaalfde Saturnusmaan en had een fijne leeservaring.
Hier is haar reactie op het verhaal
Voor iemand die bijna nooit een boek leest, is dit een heel fijn boek om te lezen. Het verhaal leest heel makkelijk weg.
Het mooie van dit boek is dat werkelijkheid en fantasy heel goed samengaan.
Ik vond het heel fijn om meegenomen te worden in de fantasywereld en even aan de dagelijkse sleur te kunnen ontsnappen.
Mijn complimenten aan de schrijfster.
Mijn reactie
Dank je wel, Anneke, fijn dat je mijn boek gelezen hebt.
Het doet mij veel deugd als iemand die bijna nooit leest over de drempel gehaald kan worden om ook eens iets te lezen. En nog meer als blijkt dat ze ervan genoten heeft!
Jeffrey Debris, van The Book Dragon’s Nook, een website voor recensies, unboxing van boeken en allerlei ander moois dat met de liefde voor boeken te maken heeft, las De twaalfde Saturnusmaan. Jeffrey is zelf ook schrijver, een link naar zijn boeken staat onderaan dit bericht.
Hier volgt zijn review.
Genre: Biografie / Science Fiction
Uitgever: aquaZZ
ISBN: 978-94-93023-46-8
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 255
Uitgave: april 2020
De twaalfde Saturnusmaan was mijn eerste kennismaking met het schrijfwerk van Johanna Lime. Dit boek is een autografisch werk, maar tegelijkertijd ook science fiction. Het boek vertelt het verhaal van twee vrouwen die samenwonen in de fictieve plaats Lunapoort, Dalmar en Maud. We leren ze allebei kennen en volgen hun leven op de voet, tot ze op een dag studieobjecten worden van twee aliens die erg geïnteresseerd in de twee dames blijken te zijn.
Het leven van Dalmar en Maud is er eentje waarin ze continu tegen allerlei barrières oplopen. Ze worden niet goed begrepen door hun omgeving en hebben andersom ook problemen om contact te onderhouden met andere mensen en vriendschappen, behalve degene die ze met zijn tweeën hebben, blijken ook erg problematisch te verlopen. Ze voelen zich niet begrepen, maar proberen er desondanks samen het beste van te maken. Bij zowel Dalmar als Maud gaat het met werk ook niet allemaal van een leien dakje. Door reorganisaties staat de baan van Dalmar als docente op de tocht en ook Maud gaat uiteindelijk bij haar werk weg, vanwege seksuele intimidatie. Kortom, ze krijgen behoorlijk wat voor hun kiezen, maar ze zetten ondanks al deze tegenslagen wel gewoon door.
Ondanks dat hun gewone arbeidersleven niet over rozen gaat, gaan Dalmar en Maud wel veel op reis en hebben ze allebei een fascinatie met geschiedenis. We volgen ze op de voet tijdens hun reizen en hier wordt ook veel verteld over de avonturen die ze daar mee maken. Maar op een gegeven moment wordt in het verhaal duidelijk dat al deze herinneringen aan de reizen die ze gemaakt hebben niet zomaar naar boven worden gehaald. Ze worden namelijk bestudeerd door een stel aliens die zich op de twaalfde Saturnusmaan bevinden. Maar waarom precies hun twee?
Ik heb behoorlijk wat (auto)biografieën gelezen, maar nog nooit eentje die zichzelf het beste laat beschrijven als een fictieve biografie. De gebeurtenissen in het boek zijn deels berust op het leven van Johanna Lime zelf, maar dan is er natuurlijk nog het deel met de aliens die ze bestuderen. De schrijfstijl is erg soepel en dit maakte dat ik het boek dan ook snel uit had. De uitvoering vond ik alleen soms wel wat ver gezocht en ondanks dat alle worstelingen van Maud en Dalmar me wel aan het hart gingen, vond ik de toon soms wat klagerig overkomen en dat vond ik wel jammer. Er werd erg veel gehamerd op het onbegrip waar Maud en Dalmar mee te kampen hebben, maar ook andersom dat zij de maatschappij niet snappen. Het is duidelijk dat Maud en Dalmar continu zichzelf moeten bewijzen als vrouwen in een mannenwereld. Twee vriendinnen die samenwonen is natuurlijk niet een gebruikelijke gezinssamenstelling en daar werden ze flink op afgerekend. Dit is zeker een heel uniek boek, omdat je van sommige dingen zeker weet dat ze fictief zijn en van andere dat ze waarschijnlijk biografisch van aard zijn. Als het verhaal dan uiteindelijk op zijn eind kwam moest ik het allemaal eventjes laten bezinken. Uiteindelijk is het leven een zoektocht naar mensen die gelijkgezind zijn en kunnen we ons gevoel ergens bij te willen horen niet onderdrukken. Maud en Dalmar hadden ondanks alles elkaar en als ik het verhaal een beetje goed interpreteer is dat vooral de boodschap die Johanna Lime mee wilde geven. Zolang we gelijkgezinden om ons heen hebben, kunnen we gelukkig zijn.
Uitgedeelde sterren voor verschillende categorieën
Cover: 2
Vertelling: 4
Originaliteit: 3
Verhaal: 3
Lettertype: 4
Papiergeur: 3
Overall: 3 sterren
Happy Reading!
Liefs,
Jeffrey
De originele review van The Book Dragon’s Nook staat hier.
Jeffrey Debris is zelf ook schrijver, zijn boeken vindt u hier.
Reactie:
Dank je wel, Jeffrey. Ik denk dat je de belangrijke punten uit het verhaal wel goed gezien hebt, dat klagerige, daar was ik al bang voor. Het was een van de redenen waarom ik mijn autobiografie in deze vorm gegoten heb, om er geen al te grote klaagzang van te maken en het wat luchtiger te houden. Ik lees hieruit dat dit wat jou betreft niet helemaal is gelukt.
Belangrijk voor mij zijn in ieder geval de thema’s maatschappelijke weerstanden en de vrijheid om zelf te beslissen welk lot je kiest, zoals dat in de flaptekst aangegeven is. De boodschap die jij erin gevonden hebt over aansluiting bij gelijkgezinden speelt daarbij een belangrijke rol. Ook zijn er elementen in verwerkt uit het boek ‘Aspergirls’ van Rudy Simone dat ik als studie bij dit verhaal heb gebruikt, zoals het gevoel hebben niet van deze wereld te zijn.
Corinne won dit boek won tijdens de winactie van schrijver van de maand juli 2020 bij ‘Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken’ van boekenblogger Tazzy Jenninga. Ze liet me via de chat weten dat ze heeft genoten van dit boek.
Hier is haar recensie
Het boek neemt ons mee in het leven van Dalmar en Maud. Zij wonen samen in hun huis in Lunapoort. Zij voelen zich anders dan anderen en lopen daar steeds tegenaan. Op een gegeven moment gebeuren er dingen die ze niet kunnen verklaren en ook voelen ze zich erg moe. Ze ontdekken dat ze mee zijn genomen naar de twaalfde Saturnusmaan, terwijl ze sliepen. Daarna neemt hun leven een andere wending.
Johanna Lime is het pseudoniem van Marjo Heijkoop, een schrijfster van sciencefiction boeken voor de jeugd. Schimmenschuw en trilogie De vergeten vloek zijn eerdere werken van haar.
De twaalfde Saturnusmaan is een boek dat lekker leest. In de leidraad van het verhaal kan iedereen zich wel vinden. Iedereen voelt zich weleens anders dan anderen, de twijfel die je dan voelt is heel mooi beschreven. Ook heeft de schrijver zich in de achtergrondinformatie verdiept om die kloppend te maken. Het is een boek dat ik zeker aan andere lezers aanbeveel.
Mijn reactie
Dank je wel, Corinne, fijn dat je van het boek genoten hebt.
De loting op Naamloten.nl is voorbij en de winnaar is bekend.
Het boek wordt morgen opgestuurd naar Corinne.
Gefeliciteerd!
Voor degenen die niet gewonnen hebben, verwijs ik naar de mogelijkheid om boeken via mij of online te kopen, via de links die op mijn websites staan, of met een bericht via mijn Facebookpagina.
Johanna Lime was in juli 2020 schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Om dit feestelijk af te sluiten, verloot zij een van haar boeken.
De twaalfde Saturnusmaan.
Het is een boek voor volwassenen.
Winactie
Vanaf 30 juli kunt u dit boek winnen door mee te doen aan de winactie op de Facebookpagina van Johanna Lime. Volg deze link: https://www.facebook.com/johannalime2/
Aan de winactie zijn de volgende voorwaarden verbonden:
Like de pagina van Johanna Lime op Facebook.
Laat onder de post van de winactie een opmerking achter waarin u vertelt waarom u dit boek wilt winnen.
De winnaar wordt door loting bepaald op 6 augustus en benaderd via een chat op Messenger zodat de adresgegevens kunnen worden doorgegeven. Vervolgens komt het boek met de post haar/zijn kant op.
Als u wint, verplicht u zich tot het lezen van het boek en schrijft u binnen twee maanden na ontvangst een recensie over De twaalfde Saturnusmaan, die in een chat aan Johanna Lime wordt doorgegeven.
Hier de flaptekst van dit boek:
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
In november van 2019, tijdens NaNoWriMo, schreef ik de eerste veertien hoofdstukken van deel 1 van een nieuwe trilogie, die moest volgen op trilogie De vergeten vloek. Voor deze nieuwe trilogie bedacht ik de titel Interplanetair. Vanaf 19 oktober was ik bezig met de voorbereidingen voor de NaNoWriMo, met het bedenken en uitwerken van de personages en het plotten van het verhaal. Ik werkte mijn grove indeling van 27 hoofdstukken uit in Excel en begon op 1 november met het schrijven.
Precies op diezelfde datum startte ook de redactie van Schamel verbond. Ik had dus in november 2019 steeds wat redactiewerk en schreef zodra dat klaar was weer verder aan dit nieuwe verhaal. NaNoWriMo van 2019 won ik met 52.816 nieuwe woorden.
Na de eerste veertien hoofdstukken bleef dit verhaal even liggen. In december 2019 stortte ik me op de redactie van Schamel verbond en schreef ik een nieuwe versie voor De twaalfde Saturnusmaan.
Ik was niet helemaal tevreden met hoe de plot verliep en besloot in januari 2020 de eerste veertien hoofdstukken van Interplanetair deel 1 eens grondig door te lezen. Daarbij kwam ik op net wat andere details voor het verhaal, waardoor het geloofwaardiger kon worden. Hier volgde uit dat ik aan een tweede versie begon, waarbij ik eerst kritisch aan het wijzigen ging van wat ik al geschreven had en hier en daar alvast wat aan foreshadowing kon doen. Vervolgens kwamen er in februari en maart twee nieuwe hoofdstukken bij. Die schoten niet erg op, ze waren moeilijk om op te schrijven. Blijkbaar zat er in het midden een soort struikelblok dat ik moest overwinnen, maar uiteindelijk stond het middenstuk van het verhaal er toch.
In de tussentijd ging de redactie aan Schamel verbond gewoon verder en begon de redactie van De twaalfde Saturnusmaan. Beide boeken kwamen in april 2020 uit. Geweldig fijn!
De maand april van 2020 had ik gereserveerd voor drie korte verhalen voor de Waterloper Verhalenwedstrijd, die in mei ingezonden konden worden. Uiteindelijk kwamen daar twee herschreven verhalen uit 2019 bij, voor Edge Zero, die ook in mei konden worden ingezonden. Vervolgens herschreef ik ‘Hoe een oger van Geoglurk de aardmannen hielp’ en publiceerde ik dit verhaal als e-book op Smashwords. Daarna vond ik nog de tijd om een nieuw kortverhaal te schrijven voor de NCSF, voor hun tijdschrift HSF van juli 2020. En daarna herschreef ik aan het begin van mei 2020 nog een kortverhaal, voor datzelfde tijdschrift. Intussen heb ik dus vijf korte verhalen die bij wedstrijden ondergebracht zijn, een nieuw e-book in 2020 en twee verhalen waarvan ik te horen kreeg dat ze in het tijdschrift HSF komen. Ik was in april 2020 lekker productief.
In mei 2020 werd het weer hoog tijd om door te schrijven aan Interplanetair, deel 1. Tussen 8 en 13 mei kwam ik met versie 2 tot aan hoofdstuk 17. Daar stokte het. Hoofdstuk 17 speelde zich op Calliope af en dat was helemaal niet logisch. Dus begon ik van voren af aan met een nieuwe versie. Dat werd versie 3. Op 25 mei 2020 had ik het hele stuk, vanaf hoofdstuk 1 tot en met waar ik gebleven was, weer herschreven en aangepast en had ik hoofdstuk 17, dat zich nu op een andere planeet afspeelde, ook klaar. Tussen 28 mei en 19 juni 2020 schreef ik de rest van het verhaal. En ik heb het voor elkaar gekregen om nu eens onder de 100.000 woorden te blijven, wat Cocky vermoedelijk wel fijn zal vinden. In de tussentijd had ik mijn schema aangepast en uiteindelijk bestaat dit verhaal uit 25 hoofdstukken. Wat ik geplot had in hoofdstuk 26 en 27 schuift op naar het tweede deel van de trilogie. De ideeën voor deel 2 beginnen al te borrelen en krijgen steeds meer vorm, dus dat gaat ook de goede kant op.
Het verhaal voor Interplanetair deel, Ruimtestad, is vandaag dus helemaal uitgeschreven, ik heb er een goed gevoel bij. Toch ga ik het nog een keer heel kritisch doornemen in een versie 4, tijdens CampNaNoWriMo van juli 2020. Maar behalve dat ik Interplanetair deel 1 herschrijf in juli, ben ik ook van plan om twee korte verhalen te gaan schrijven voor de Harland Awards van 2020.
Het leuke is, dat ik vorig jaar met precies hetzelfde zat, maar dan met Schamel verbond. Daar schreef ik ook versie 4 van tijdens CampNaNoWriMo van juli 2019. Ik gebruikte augustus om nog wat puntjes op de i te zetten en stuurde het manuscript in september naar Zilverbron. Dat kan nu dus weer zo gaan, maar dan met mijn volgende fantasy/sciencefiction boek.
Heerlijk dat dit weer is gelukt en dat dit verhaal er nu ook staat. Er hoeft alleen nog maar wat aan geschaafd te worden voordat het naar de uitgever wordt opgestuurd.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Mijn leeservaring
Leuk om te ontdekken dat Johanna Lime naast haar, voor mij bekende, Fantasy Science Fiction verhalen deze keer een autobiografisch verhaal geschreven heeft en aan mij vroeg of ik ook zin had om dit boek te recenseren. ‘De twaalfde Saturnusmaan’ is uitgegeven bij aquaZZ en de cover met daarop twee aliens maakte mij zeker nieuwsgierig. Zeker omdat het dus om deels een autobiografisch en deels een fictief verhaal gaat. Hoe wordt dit gecombineerd en blijft het een goed lopend verhaal?
Ik merk dat de schrijfstijl vanaf het begin gemakkelijk wegleest. Bijdraagt aan de realiteitsbeleving en de gekozen bewoording past bij de hoofdpersonages. De karakteristieke hoofdpersonages Dalmar en Maud zouden zo vriendinnen van mij kunnen zijn. Hierdoor kan ik mij als lezer gemakkelijk inleven in wat zij meemaken en meeleven met de situaties waarin zij terechtkomen. De opmaak qua hoofdstukken, de daarbij passende titels en paragrafen, dragen bij aan een soepele leesflow.
“Ze zakt neer op de bank. De tranen biggelen over haar wangen.”
Inhoudelijk zorgt het verhaal voor herkenning bij mij in levenssituaties die voorkomen in het boek. In die zin van het gevoel niet te passen in de standaard werkmaatschappij en alles wat daarbij zogenaamd onder de sociale omgangsnormen hoort te vallen. Als normaal wordt gezien en min of meer verwacht wordt van je als mens. Overprikkeling ervaren en het niet kunnen uitleggen waardoor dat onder andere vermoeiend is. Waarbij anderen weer met onbegrip reageren terwijl dat zeker niet de intentie is maar gewoon de manier is waarop je het voelt en het je belemmerd in voor hen normale gang van zaken.
“Ik snap nog steeds niet dat mensen daarin getuind zijn. Alsof je een plek in de hemel kopen kan.”
Voor mijn gevoel draait het in dit boek vooral om het net even anders zijn als de meeste mensen en daardoor moeilijker kunnen aarden. Wellicht ook gewoon niet willen en klaar zijn met altijd maar aanpassen ten koste van jezelf. Jezelf kunnen zijn en blijven is van belang om onder andere je energiepeil gezond te houden. Het is niet erg om anders te zijn en daar gewoon blij mee te zijn. Waardeer jezelf en je vind vanzelf gelijkgestemden.
“Het valt me tegen dat al die grenzen er zijn, ze werken beperkend.”
De aliens op de cover spelen absoluut een belangrijke rol in het gehele verhaal. Dit geeft het fictieve kantje in ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en maakt het tot een fijn boek waarbij de boodschap van jezelf kunnen zijn (en vooral blijven ondanks alles) lichtvoetig naar voren komt.
Ik heb genoten van dit “net even anders” verhaal van Johanna Lime. Genoten van de andere manier waarop een autobiografisch verhaal verteld kan worden.
Lieve leesgroet, Elsa
Hier de link naar de originele recensie op Mustread or Not.
Heel erg bedankt, Elsa.
Wat fijn dat de boodschap van het boek zo goed over is gekomen.
Totaal anders, zo noemt Ida van Doren-Kalkman mijn boek De twaalfde Saturnusmaan. Zij is de eerste die er een recensie over schreef en gaf het boek 5 sterren.
Ida’s recensie op Hebban
De twaalfde Saturnusmaan leest makkelijk.
Het verhaal gaat over Maud en Dalmar, twee vrouwen die het moeilijk vinden om met de gevestigde orde om te gaan. Als zij opgemerkt worden door aliens, wordt hun toch al niet zo soepel verlopende wereldje overhoop gegooid.
Het leuke van dit verhaal is de herkenbaarheid.
Zelf ben ik een liefhebber van zowel geschiedenis als sciencefiction en fantasie, ik vond het een goed verhaal. Alles kwam aan bod. Sommige passages in het verhaal waren ontroerend (door de herkenbaarheid).
Ik kan dit boek aanbevelen voor iedereen die van lezen houdt.
Mijn reactie
Dank je wel Ida. Fijn dat je het een herkenbaar verhaal vond. En dat het over de geschiedenis gaat, past natuurlijk ook wel in jouw straatje.
Heel erg bedankt voor de mooie recensie.
Voor Ida
Ik ken Ida goed, zij is mijn favoriete nicht uit de familie van mijn moeder. Ik ga regelmatig bij haar en haar man op visite en dan kookt Ida heerlijk voor ons. Dinie en ik hebben al zo vaak gehint dat ze maar een kookboek moest gaan samenstellen, want ze is een geweldige kok. We konden bij Ida ook heerlijk vrijuit met elkaar praten, over alles.
Ida vindt het jammer dat ze zelf niet in het boek voorkomt. Maar voor een verhaal moet je nu eenmaal keuzes maken en voor dit boek heb ik andere voorvallen uit mijn leven gebruikt. Een verhaal heeft conflicten nodig en die heb ik niet met Ida en Cor. Zij zijn een steun voor mij. Dat merk ik nu dus ook weer aan haar reactie op mijn boek. Ik vind het fijn dat het verhaal herkenbaar is en dat het heeft ontroerd. Ida kan het autobiografische gedeelte uit het verhaal goed beoordelen, dus ben ik heel blij met haar positieve recensie. En ik snap ook wel dat het eind haar een beetje teleurstelt. Met dat einde wilde ik een statement maken. Maar ik heb me ook heus weleens afgevraagd of dat niet te ver ging. Voor Ida dus eigenlijk wel. Sorry, lieverd, het komt niet door jou!
EEN AUTOBIOGRAFISCHE FICTIE VAN JOHANNA LIME
BIJ UITGEVERIJ AQUAZZ
De twaalfde Saturnusmaan is een verhaal over twee eigenwijze vrouwen die te maken krijgen met aliens die vanaf de twaalfde maan van Saturnus een onderzoek doen naar de ontwikkeling van de mensheid sinds de piramiden van Egypte. Het boek komt eind april/begin mei op de markt.
Johanna Lime
Johanna Lime is het pseudoniem van Marjo Heijkoop. Zij schrijft korte en langere sciencefiction verhalen. In 2015 kwam haar debuut Schimmenschuw uit bij uitgeverij Zilverbron. Hierna volgde trilogie De vergeten vloek en de volgende trilogie staat in de planning. Voor haar autobiografische verhaal over twee eigenwijze vrouwen en twee aliens, kwam ze bij uitgeverij aquaZZ terecht.
Flaptekst
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Voor de geïnteresseerde die een stukje uit De twaalfde Saturnusmaan wil lezen, om te ontdekken of mijn schrijfstijl je aanspreekt, is hieronder de link naar een pdf bestand.
De eerste beurs van 2020, met Zilverbron, is voorbij
Op 29 februari en 1 maart 2020 kon u mij vinden op Fantasy Fest in Rijswijk. Daar stond ik met mijn boek Schimmenschuw en met twee delen uit trilogie De vergeten vloek.
Tot mijn verrassing heeft de uitgever een voorjaarscatalogus uitgebracht waar deel 3 van de trilogie in staat. Als u goed kijkt, kunt u zien hoe de kaft van het derde deel eruit komt te zien.
De twee draken op de voorkant stellen de Avatars Sesha en Chimaera voor, ze vliegen door de ruimte, wat in het verhaal ook echt zo beschreven staat. Waarom? Dat kunt u gaan lezen in het laatste deel van de vergeten vloek. Als de Elfia doorgaat (met het coronavirus is het even afwachten of het kan) op 25 en 26 april, ben ik van plan om er met vier boeken van Zilverbron te staan. Daar kunt u dan de gehele trilogie kopen.
Er wordt ook hard gewerkt aan De twaalfde Saturnusmaan
Aan de kaft voor het boek De twaalfde Saturnusmaan, dat bij uitgeverij aquaZZ voor 2020 in de planning staat, is eveneens hard gewerkt. Ik heb mijn voorkeuren doorgegeven en Angélique gaat er nog mee aan de slag, maar het is bijna zover dat ik hem u kan tonen.
Het manuscript wordt op het moment nog door een proeflezer doorgenomen. Als dat klaar is, werk ik de laatste gegevens bij en kan ik het terugsturen naar aquaZZ. De uitgever zorgt er dan voor dat ook de binnenkant van het boek goed verzorgd wordt en dan kan het naar de drukker.
Ik hoop in november 2020 een paar lezingen te kunnen geven op de HSFCon in Nunspeet. Daar zal ik dan staan met vijf boeken van Johanna Lime.
Hopelijk zie ik u dit jaar ergens op een festival of bij een lezing.
In 2017 en 2018 volgde ik de cursus Schrijf Je Verhaal bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel (OSMS). Ik wilde autobiografisch schrijven, over verschillende gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Ik had iets te vertellen over wat Dinie en ik zelf hebben meegemaakt. Maar hoe pakte ik zoiets aan?
Gelukkig zorgde de cursus van OSMS ervoor dat ik de technieken, die bij autobiografisch schrijven horen, kon leren. Het was een moeilijk proces om alles op de juiste manier te verwoorden, want bij schrijven over waargebeurd moest ik met veel verschillende dingen rekening houden. Het verhaal mocht van mij ook geen al te grote klaagzang worden, want wie zou het dan nog willen lezen?
Ik zocht mijn toevlucht toch weer in de verbeelding, in de fictie. Ik schreef over twee vrouwen, maar haalde er twee aliens bij. In 2019 kreeg ik het manuscript af, waarna ik het nog een keer onder handen nam om het te redigeren. Volgens mij kon het daarna naar de redactie.
Dit plaatje maakte ik voor een schrijfproject van (Camp)NaNoWriMo
Het verhaal werd een autobiografie over twee eigenwijze vrouwen die het onderwerp van onderzoek waren van twee doldwaze aliens. Ik wilde het graag als boek uitgeven met de titel: De twaalfde Saturnusmaan.
In december 2019 deed ik onderzoek naar verschillende uitgeverijen en koos ervoor om als eerste uitgeverij aquaZZ te vragen om dit boek uit te geven. Ik wachtte in spanning het antwoord af.
Tot mijn grote vreugde kreeg ik in januari 2020 het antwoord dat aquaZZ belangstelling had om ‘De twaalfde Saturnusmaan’ als boek uit te geven. Vandaag kreeg ik het contract. Wat ben ik hier blij mee! Mijn autobiografische verhaal wordt een boek. De planning komt nog, maar waarschijnlijk zal dit boek in 2020 worden gedrukt.