16 augustus 2022

Bookstamel, de recensie-blogsite van Melanie Hoogvliet, kwam vandaag met een mooie recensie voor Geestenpoort, nadat ik een recensie-exemplaar van mijn boek had toegestuurd.

Het verhaal kreeg een 8,5 als cijfer, een heel punt meer dan Ruimtestad waar alle pionnetjes nog moesten worden neergezet. Bij Geestenpoort gingen ze bewegen.

Hier volgt haar recensie

Ook vandaag is het weer tijd voor een recensie. Dit keer gaat mijn recensie over Geestenpoort van Johanna Lime. Geestenpoort is het vervolg op Ruimtestad waar ik al eerder een recensie over schreef. Let dus op als je Ruimtestad nog niet gelezen hebt, kan het zijn dat er een spoiler voorkomt in mijn recensie. Echter probeer ik dit natuurlijk altijd wel te voorkomen. Heel veel leesplezier.

Recensie Geestenpoort

Titel: Geestenpoort
Auteur: Johanna Lime
Uitgeverij: Zilverbron
Genre: Scifi
Cijfer: 8,5

Hier gaat Geestenpoort over.

Daniël en Irene moeten na hun huwelijk naar Berinyi terug. Zolang Daniël priesters opleidt, is het lastig om bondgenoten te zoeken die hen voor willen dragen voor het lidmaatschap van de Galactische Vereniging van Planeten. De opleiding van Seckel verloopt niet zonder problemen, waardoor Daniël zich genoodzaakt voelt om Laskoriaanse priesters om hulp te vragen.

Irene krijgt de kans haar familie te bezoeken en neemt een cyborg van Terra102 mee naar Laskoro. Misschien kan CI-9-DY hen aan een zetel helpen. Haar broer Corwin heeft een naar voorgevoel. Hij geeft Daniël en Irene een artefact mee, waarmee ze de toekomstige problemen hopelijk aan kunnen pakken.

In de ruimtestad wordt Daniël bedreigd door meneer Gekro, een draakman van Kilama UZ54.

Op dezelfde dag als waarop Seckel het tegen zijn Animalis op moet nemen, vindt het ritueel van het Geestfeest plaats. Irene merkt dat er met de Geestenpoort iets mis is. De geestenwereld en hun gewone wereld vloeien samen. Geesten overspoelen Bengalostad.

Dit vind ik van het boek.

Yes! Daar gaan we dan. Ik begin zoals altijd bij de cover van het boek en deze vind ik heel tof. De tekening past perfect bij het verhaal en de kleuren zijn echt heel tof! De titel vind ik ook helemaal prima. De flaptekst mag van mij iets compacter maar geeft prima weer waar het boek over gaat.

Dan is het tijd om naar het verhaal zelf te gaan. Als eerste wil ik een compliment maken naar Marjo. Voorheen schreef zij namelijk samen met haar nicht onder de naam Johanna Lime. Helaas overleed haar nicht en moest ze alleen gaan verder schrijven. Maar wat ik dus zo knap vind, is dat je bij deze serie totaal niet merkt dat ze alleen verder is gaan schrijven. Ze neemt de geest van haar nicht dus perfect mee in deze nieuwe serie. Daarnaast merk je wel dat ze als auteur blijft groeien. De personages in dit verhaal zijn goed doordacht en erg interessant. Zonder te veel in details te treden over hoe de personages eruit zouden moeten zien weet ze zo’n beeld te scheppen dat je de personages perfect voor je kunt zien en heerlijk met ze mee kan leven.

Hoewel dit verhaal boordevol personages zit, verschillende planeten en best wel veel informatie bevat heb ik geen een keer terug hoeven bladeren. Het verhaal was perfect te volgen en las vlot door. Ook dit deel bevatte weer een goede mix van genoeg spanning, genoeg wereld- en personage opbouw en heeft mooie plottwisten. Seckel was hier toch wel een van mijn favoriet neergezette personages en het was ook super leuk om Daniël en Irene weer beter te leren kennen.

En er zit een geestendraak in het verhaal en jullie weten het deze dame is gek op draken. Al met al heeft Marjo weer een heerlijk Scifi boek geschreven wat het lezen meer dan waard is. Daarom krijgt het boek van mij een mooie 8,5

Heel veel liefs, Melanie

De originele recensie vindt u hier: https://www.bookstamel.com/2022/08/16/recensie-geestenpoort-van-johanna-lime-2

Mijn reactie

Wat fijn dat je ziet dat ik beter word als schrijver, Melanie. En het is een groot compliment om te horen dat Dinie ‘in de geest’ meeschrijft. Ik probeer altijd rekening te houden met hoe zij over dingen dacht en die mee te nemen in de verhalen van Johanna Lime.

Het fijnst van alles is natuurlijk om te lezen dat je zo genoten hebt van het verhaal.

En ja, dat die geesten van draken uit Schimmenschuw nog eens terug moesten komen, was zoiets dat Dinie en ik met elkaar hadden afgesproken, nadat we er vragen over kregen van lezers. We ontmoetten eens een dolblije tiener op Keltfest, die Schimmenschuw gelezen had uit de bibliotheek. Ze vond het een prachtig verhaal en kende het helemaal uit haar hoofd. Ze wilde graag weten wat er met de drakeneieren zou gebeuren, en daar geeft Geestenpoort haar antwoord op.

Groeten van Johanna Lime