14 juni 2022

Mijn boek Ruimtestad doet mee aan een blogtour van de Zilverboekenclub, georganiseerd door Zilverbron. Vandaag vond ik deze recensie van Just Books daar, geschreven door Sven Demeyere. Ik begrijp dat een wereldbouw met goden, magie en ruimteschepen nogal bizar overkomt als je mijn boeken nog niet gewend bent, maar ben erg blij om te zien dat het toch wel werkt voor de lezer. Hieronder zal ik de recensie overnemen.

Just Books

Voor uitgeverij Zilverbron las ik het eerste deel van de trilogie Interplanetair, geschreven door Johanna Lime. Het boek kreeg de titel Ruimtestad.

De auteur

Johanna Lime was de auteursnaam van Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Jammer genoeg stierf Dinie eind 2018 waarna Marjo alleen verder ging. Ze bleef wel schrijven onder dezelfde auteursnaam.

Met Interplanetair werkt ze aan een trilogie die zich afspeelt in een wereld die ze al creëerde in haar Vergeten Vloek verhalen.

Het verhaal

Prins Daniël van Berinyi stamt af van vuurmagiërs, maar doet enorm zijn best om de eerste mannelijke priester te worden van zijn volk. Hiervoor wordt hij getest door de god Mage. Nadat hij niet slaagt, moet hij beloven om nooit meer vuurmagie te gebruiken. Dit op straffe van de dood. Hierdoor is hij genoodzaakt om een andere opleiding te volgen. Deze van kapitein op een ruimtekruiser. De eerste missie is er eentje van formaat als hij het moet opnemen tegen een Terraanse terrorist. Deze is wraakzuchtig omdat hij vindt dat zijn volk in de vorige oorlog in de steek gelaten werd.

Prinses Irene is de dochter van de geestmagiër Jima van Laskoro. Zij volgt een stage voor interplanetair recht en ontdekt dat de vrede bedreigd wordt. Ze zoekt verwoed naar wie achter alle problemen zit en wie een oude rechtszaak wil laten overdoen. Haar acties zorgen ervoor dat ze in gevaarlijke situaties belandt. Eens Daniël zijn vijand achtervolgt naar de ruimtestad en hij Irene het leven redt door toch zijn vuurmagie te gebruiken is hij zijn leven niet meer zeker.

Mijn gedachten

De wereld waarop zich alles afspeelt is bizar. Het duurt even voor het duidelijk wordt dat het een Scifi verhaal is. Wat eerst lijkt op een gewone alledaagse wereld, voelt op bepaalde momenten dan meer aan als een verhaal uit de oudheid. Denk maar aan zwaarden en goden. Daarna gaat het wat over op een fantasie verhaal om dan eindelijk het Scifi gehalte naar boven te halen. Een bizarre wereld dus, maar het werkt.

Ergens doorheen het verhaal hangt er een zweem van politiek die er wel bij past.

Qua personages werd gekozen voor een grote diversiteit aan rassen. Die rassen vallen vooral op door de manier waarop ze omschreven worden.

De schrijfstijl is wel vlot, alhoewel het verhaal pas vanaf ongeveer de helft aan snelheid wint. Het eerste deel is nog wat kennismaking met de personages en gebeurtenissen.

Er zit genoeg spanning in het verhaal om de aandacht vast te houden maar qua binding met de personages is het wat minder. Er is niet direct een band tijdens het lezen. Moesten ze iets meer uitgewerkt zijn zou dat beter zijn.

Het slot sluit dan bepaalde verhaallijnen wel af, maar is tevens ook de start van nieuwe lijnen die vermoedelijk verder zullen uitgewerkt worden in het vervolg.

Conclusie

Een fantasie/Scifi verhaal op een bizarre wereld. Een verhaal met invloeden uit de oudheid, gekoppeld aan Scifi onderwerpen met een fantasie-achtige toets. Een wereld met een verhaal dat werkt. Een trage eerste helft gevolgd met een vlot en spannender tweede deel. Benieuwd naar het volgende deel.

Reactie van Johanna Lime

Dank je wel voor deze recensie, Sven. Ik ben blij met de drie boekjes die je ervoor gaf (weer eens wat anders dan de gebruikelijke sterren).