23 mei 2022

De allereerste recensie voor ‘Interplanetair, boek 2, Geestenpoort’ kwam opnieuw van Ferry Visser. Hoe doet hij dat toch, om altijd als eerste het boek te lezen? Hij gaf het tweede boek uit deze trilogie, net als de eerste, 4 sterren en schrijft dat hij enorm genoten heeft van het verhaal. Ik ben er ontzettend blij mee. Wat een fijn compliment!

Het lezen van ‘Geestenpoort’ was quality time met Johanna Lime. Het tweede deel van de interplanetair serie is niet alleen maar een combinatie van fantasy met science fiction. Het is ook een verhaal over groei, het verlangen naar eenheid, een verhaal over vriendschap en geesten.

Het werk van Johanna Lime is qua thematiek veelzijdig en associatief. Dat geldt ook voor het tweede deel van deze serie. Er komt een uitgebreid aantal onderwerpen aan bod. De relaties magie – techniek, mens – cyborg, hybriden en heden – verleden komen fantasierijk en beeldend sterk in het verhaal aan bod. Dit wordt op dezelfde manier in het verhaal gecombineerd met thema’s als vriendschap, het op zoek zijn naar eenheid in verscheidenheid en persoonlijke groei en ontwikkeling. Technisch gezien zitten er zo minstens vier boeken in een verhaal. Is dat erg? Welnee! Zo ontstaat er een ruime mogelijkheid om het boek te analyseren en te interpreteren en dat is verrijkend.

En de passages waarin magische rituelen plaatsvinden of magie wordt gebruikt, daar is Lime op haar best. Met gevoel voor drama beschrijft ze de ceremoniële handelingen of het effect van de spreuken van haar magiërs en daarmee schept ze een sprookjesachtige atmosfeer. Het openen van de geestenpoort is hier een voorbeeld van.

Deze kracht wordt een beetje ondergesneeuwd door de politieke kant van het verhaal. De functie van de gesprekken tussen de diplomaten van de planeten is duidelijk, want Laskoro en Berinyi zijn op zoek naar bondgenoten. Deze buitenaardse politici zijn fantasierijk en origineel bedacht. Alleen zijn ze voor mijn gevoel de band die in het voorprogramma zit van de hoofdacte: de magie, mystiek, geesten en relikwieën uit het verleden. Daarin laat Lime zichzelf als auteur op haar sterkst zien.

Voor mij heeft ieder boek van deze auteur minstens een personage dat eruit springt. Dit keer zijn dat er drie. Als eerste Seckel, de eigenzinnige, baldadige broer van Daniel en als tweede Corwin Revaldesh-Morane, de prins archeoloog. Een belangrijk thema in Seckels groeiproces is overgave. Niet alleen moet hij zich als Wan leren overgeven aan het goddelijke mysterie, maar ook als mens moet hij leren zich open te stellen en zich over te geven aan de hulp en raad van anderen. Daarmee wordt hij voor mijn gevoel een interessante tegenhanger van Corwin. Beide personages zijn gepassioneerd in wat ze doen, hebben dezelfde thematiek in hun ontwikkeling (overgave en respect tonen) en gaan daar ieder op hun eigen manier mee om. Corwin is een wetenschapper, Seckel is een priester in opleiding en dat maakt hen tot een intrigerende eenheid in verscheidenheid.

De derde die eruit springt is Irene Morane. Haar ontwikkeling doet mij denken aan een personage uit ‘Schimmenschuw’. Ergens staan beiden voor dezelfde verleiding. Alleen heeft de magiër uit ‘Schimmenschuw’ zich al overgegeven aan zijn keuze, waar Irene nog kan kiezen.

Dus vanwege de rijke thematiek, de intrigerende personages, magische acties en rijke beeldende fantasie is het lezen van ‘Geestenpoort’ quality time met Johanna Lime.

(De originele recensie staat op Hebban)

Mijn commentaar:

Heel erg bedankt, Ferry!

Wat geweldig fijn dat je met het lezen van mijn boek quality time had!

Ik ben zeer vereerd.

Johanna Lime