04 november 2020

Melanie las mijn boek ‘De twaalfde Saturnusmaan’ en vond er dit van:

Titel: De twaalfde Saturnusmaan

Auteur: Johanna Lime

Uitgeverij: aquaZZ

Genre: Fantasy

Cijfer: 8,5

Hier gaat De twaalfde Saturnusmaan over:

Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Dit vind ik van De twaalfde Saturnusmaan:

De cover daar begin ik zoals altijd mee, die is een beetje vreemd maar wel lekker. De kleuren spatten ervan af en hij trekt direct mijn aandacht. De titel vind ik mooi gevonden. Het jasje van het boek is dus een mooi begin.

Dan het boek zelf. Jeetje, ik weet niet zo goed waar te beginnen. Dit is namelijk een verhaal zoals ik er nog nooit eerder een heb gelezen. Het is deels autobiografische vanuit het leven van de schrijfsters en deels fantasy. Het verhaal zelf is dan ook een mooie mix tussen de echte wereld en de fantasywereld. Ik moet bekennen dat ik deze combinatie eigenlijk best heel interessant vond. Hoewel het niet een genre is waar ik me echt helemaal in thuis voel, wakkert het mijn interesse enorm aan.

Maud en Dalmar vond ik heerlijke personages. Ze zijn een beetje zoals ik, anders dan de meeste mensen in de wereld en daardoor een beetje bijzonder. Ik vond het dan ook mooi dat Marjo in dit verhaal liet zien dat anders zijn niet verkeerd is, maar ook gewoon mag.

Hoewel ik Saturnus in het verhaal snapte, was dit niet helemaal mijn ding, maar dat is erg persoonlijk De roadtrip die Dalmar en Maud maken en hun levens trokken mij veel meer aan.

Al met al dus een heel bijzonder en mooi verhaal en daarom krijgt het boek een mooie 8,5

Liefs, Melanie

De originele blog staat  hier:

 

Groetjes van Johanna Lime