Wereldbouw voor Schimmenschuw

(Als je niet van spoilers houdt en je moet Schimmenschuw nog lezen, dan kun je beter niet doorgaan met het lezen van deze blog. Maar als je nieuwsgierig bent naar onze verbeeldingswereld, lees dan gerust verder.)

Oorspronkelijk geplaatst op 28 april 2018 op de website Schimmenschuw

Kleine mensachtige wezentjes

In Schimmenschuw komen kleine wezentjes voor die eigenlijk niet mochten bestaan. Ze zijn er gekomen doordat magiërs met (door hun goden verboden) genetische manipulatie bezig zijn geweest, in combinatie met hun magie. De wezentjes moeten hen aan de macht helpen, maar daar steken de Avatars een stokje voor.

Shoiaviony

De eerste soort mensachtig wezen is een shoiaviony, een klein vliegertje.

Citaat: ‘Kamilia zag een kooitje staan met een klein naakt vrouwtje erin. Ze was ongeveer vijftien centimeter en had lang, lichtblond haar. Op haar rug zaten prachtige vlindervleugeltjes, waarvan het bovenste gedeelte blauw was en het onderste deel groen. Het wezentje keek met angstige ogen het laboratorium rond.’

Shoiaviony zijn dus kleine mensjes met vlindervleugels.

Vlindermensjes.

Ze komen uit eieren.

Hun lievelingseten is ananas, dat is ook het eerste voedsel dat ze aangeboden krijgen.

Citaat: ‘Samuel pakte een bakje ananas en schoof dat onder in het kooitje. Het wezentje viel erop aan alsof ze uitgehongerd was.’

Zodra ze uit het ei zijn, zien ze er al volwassen uit.

Citaat: ‘Kijk, de vleugels slaan open. Er zijn twee mannetjes bij met stekelhaar en puntige oren. Mooi die tweekleurige vlindervleugels. Die vrouwtjes hebben al borsten.’

Shoiaviony verdedigen zich op een aparte manier, maar niet zoals in het volgende citaat. Wil je weten wat ze gebruiken? Lees dan Schimmenschuw.

Citaat: ‘Ik weet nog niet goed wat ze kunnen, maar ik denk dat ze caevisenergie kunnen produceren voor onze bliksembom. Maar hoe tappen we dat af?’

De shoiaviony komen terug in deel 2 van trilogie ‘De vergeten vloek.’

 

Shoikeiyi

De tweede soort mensachtig wezen is een shoikeiyi. Shoi betekent klein en keiyi is de Klanische naam voor mens.

Citaat uit de gedachten van de zwarte magiër die hen gemaakt heeft: ‘Niet dat het verachtelijke kaboutervolk de naam mens waardig was, maar hij kon niet ontkennen dat hij menselijke genen had gebruikt bij hun ontstaan. Mensen, vleermuizen en katten had hij ervoor gebruikt.’

Shoikeiyi worden in Schimmenschuw aan het werk gezet om kristallen uit de bergen te hakken, voor de magiër.

Citaat: ‘Als ik zo doorga, word ik de rijkste patriarch uit de hele geschiedenis. Binnenkort stoot ik mijn oude vader van de troon en dan heb ik de macht!’

Shoikeiyi zijn vijfenzeventig tot vijfennegentig centimeter, dat is praktisch want zo kunnen ze in gangen van mijnen lopen.

Ze kunnen door hun kattenogen goed zien in het donker.

Ze maken gebruik van echolocatie, zoals vleermuizen dat doen.

Ze maken veelvuldige klikklakgeluiden.

Citaat: ‘Als Shoikeiyi eenmaal rebels werden, voerden ze geen enkel bevel meer uit voor hem. Maar gelukkig wist hij een manier om hen om te kopen met geroosterde eikels en walnoten. Daar hadden ze een zwak voor.’

Kamilia beleeft een avontuur met de geesten van overleden shoikeiyi. Lees het in Schimmenschuw.

 

In ‘Smeulend venijn’, deel 2 van trilogie De vergeten vloek, komen de shoikeiyi weer voor, maar daar hebben ze een beschermde vallei om in te leven. Een heerlijk rustig leventje, maar zal dat zo kunnen blijven?

Om meer te weten te komen over de verschillende menselijke wezens die wij bedacht hebben is het natuurlijk zo dat u al onze boeken nodig heeft. Wij vinden het leuk om over fantasiewezens te schrijven. Shoiaviony zijn geen feeën en shoikeiyi geen dwergen, maar het zijn wel een kleiner soort mensjes. We hopen te horen wat u van hen vindt.

Groeten van Johanna Lime